Davlat tasarrufidan tashqari tashkilotlar ham faoliyat yurita
boshlagan. Misol uchun, “janoza o‘tkazish (dafn etish) shirkatlari”.
Ularning maqsadi har bir a’zosiga munosib dafn etishni ta’minlash
bo‘lgan.
Muhtojlarga davlat ko‘magi tuzishni tashkil etish g‘oyalari
zaruriyati ham ijtimoiy ongda paydo bo‘lgan. Lekin hammada ham bu
ishlar bir xil
fikrni uyg‘otmagan.
Masalan Goratsiy
“kir
kambag‘allik”ni mazax qilgan.
Milloddan avvalgi II—millodiy II asrlar mobaynida “Rim huquqi”
deb ataluvchi qadimiy Rimning huquqiy tizimi shakllandi. Unda
nafratlanish muammolariga bevosita va yoki, bilvosita bog‘liq bo‘lgan
moddalar mavjud bo‘lgan. Bular:
— farzandlikka olish;
— otaliq va vasiylik (voyaga etmaganlarga; ayollarga; aqldan
ozganlarga; nogironlarga nisbatan).
Shunday qilib, qadimiy Yunonistonda ham, qadimiy Rimda ham
davlat va jismoniy shaxslar tomonidan olib borilgan ijtimoiy faoliyat
alohida rivojlandi. Unda barcha ezgu ishlar mujassam bo‘lgan. Lekin
kambag‘al bo‘lish qo‘rquv hissini uyg‘otib, uni ko‘rish yomonlika
deyilgan. Xayriya ham faqatgina erkin va ozod fuqarolarga berilgan,
qullarga nisbatan bu ezgu faoliyat joriy etilmagan. Binobarin,
xayriyaning bir qismi shaharlar obodonlashtiruviga, umufoydali
inshootlar barpo etish va ommaviy tadbirlar uyushtirishga sarflangan
hamda bu mulkdan nafaqat muhtojlar balki, boylar ham bahramand
bo‘lishgan.
Xayriya mavzusi turli falsafiy an’ana va maktablarda turlicha talqin
etiladi. Zamonaviy tadqiqotlar xayriya faoliyati vujudga kelishini diniy
qarashlar bilan bog‘lashadi.