116
Cream” deb nomladilar. Unga antiqa ko’rinish berish uchun esa blyo’z o’ynovchi
pianistni taklif qilishdi. Do’kon egalarini yoshligidan mahalliy aholi orasida mashhur
bo’lib ketdi. Ben va Djerri tomonidan yollangan xodimlar o’am o’zlari kabi xippicha
ko’rinishiga
ega edilar, biznes yuritish yo’li ham shunga muvofiq edi – har kuni
o’tirishlar. Ammo mahsulotning asosiy raqobatbardoshligi uning antiqaligi edi.
Mo’zqaymoqlarning ko’pisi odatiy tarkibga ega bo’lishsa, bo’larning
mahsulotlarida
meva, shoqolad, yong’oq va boshqa shirinliklar qo’shilardi. “Dumaloq” mo’zqaymoq
briketlari Kompaniya imidjining antiqaligi edi. 1978 yil yoz davomida mijozlar soni
mo’zqaymoq va kompaniya obro’si bilan birga o’sdi. Lekin
yil oxiriga kelib qishga
yaqin muammolar paydo bo’la boshladi. Savdo hajmi pasayib ketdt. Ben va djerri
kasodga uchramaslik uchun yana boshqa savdo shaxobchalari ochishga qaror qildilar.
Keyinchalik ularga yanada kengroq istemolchilar bazasi kerakligi ma’lum bo’ldi.
Atrofdagi bir qator supermarketlardagi o’z mahsulotlarining savdo hajmini o’rganib
chiqib, talab unga katta emasligini aniqladilar. Ehtimol,
hamma gap kompaniyaning
o’lchami, egalarining tashqi ko’rinishi, kospaniyaga bo’lgan munosabatlarida bo’lsa
kerak. Ularga qo’shni shtatlarda yirik chakana savdogarlarga mo’zqaymoq yetkazib
beruvchi mustaqil distribьyutorlarni topishni maslahat berishdi. Mana shunda Ben va
Djerri birinchi muammoga duch kelishdi.
