Xo’jalik faoliyati tahlili ning predmeti va uning boshqa fanlar bilan aloqasi

2. Xo’jalik faoliyati tahlili ning predmeti va uning boshqa fanlar bilan aloqasi

Fanning predmeti, deganda shu fan nimani o’rgatilishi tushiniladi. Xar kanday mustaqil fan uzining predmetiga ega. Xo’jalik faoliyati tahlili fanining predmetiga keng ma’noda karaydigan bo’lsak, u iqtisodiy fan sifatida tahlil kilinayotgan ob’ektlarni uz ichiga oladi. Lekin har bir Iqtisodiy fan o’ziga hos xususiyatga, uzi o’rganadigan predmetga ega. Bu fakat shu fanga hos bo’lib, imkoni boricha boshqa fanlarda takrorlanmasligi lozim. Bu talab shu fanning mustaqil fan sifatida faoliyat ko’rsatishi uchun asosiy shartlardan biri hisoblanadi.

Tahlil fani xo’jalik faoliyatida sodir bo’layotgan barcha ijtimoiy-iqtisodiy jarayonlarni uz ichiga oladi. Ammo bu jarayonlarning sodir bo’lish paytini emas, balki uning natijasini o’rganadi. Ob’ektda sodir bo’ladigan iqtisodiy jarayonlar uning biznes rejasida ko’zda tutilgan ma’lumotga asoslansa, jarayonning sodir bo’lishini qonuniy jixatdan xujjatlashtirish bilan buxgalteriya hisobi, statistika kabi fanlar shugullanadi. Shu jarayonlarning natijasi ma’lum davrlarda jamlanib boriladi va turli hisobotlarda uz aksini topadi. Tahlil esa, aynan ana shu tuzilgan hisobotlarga, jamlangan xujjatlarga asoslanadi.

Shunday qilib, xo’jalik faoliyati tahlili fanining predmeti deb- xo’jalik faoliyatida ob’ektiv (tashqi) va sub’ektiv (ichki) omillar ta’sirida sodir bo’lgan, bo’layotgan va bo’ladigan ijtimoiy-iqtisodiy jarayonlarni ma’lumotlar manbaida ifodalangan ko’rsatkichlar tizimi orqali uning holatiga baho berish va yaxshilash yo’llarini ishlab chikishni o’rganishdan iboratdir.

Tahlilning predmetida ob’ektiv va sub’ektiv omillar aloxida urin tutadi, chunki iqtisodiy jarayonlar uz-uzidan sodir bo’lmaydi. Ular ma’lum ichki va tashqi omillar ta’siri ostida ruy beradi.Shu omillar ta’sirini boshqa fanlar o’rgatmaydi. Bu fakat tahlil fanida o’rganiladi va uning predmetining asosini tashqil qiladi. Shuningdek, xo’jalik faoliyati natijasiga tug’ri baho bermasdan, unga ta’sir qilgan ijobiy va salbiy omillarni o’rganmasdan turib ko’zda tutilgan maqsadga erishib bo’lmaydi. Shu tufayli tahlil fani predmetining markazida ob’ektiv va sub’ektiv omillarni o’rganish lozimligi qayd qilinishi bejiz emas.

Tahlil qilishdan maqsad mavjud natijaga odilona baho berish bilan birga yo’l kuyilgan kamchiliklarni kelgusida bartaraf qilish va shu orqali tahlil kilinayotgan ob’ektning iqtisodiy va moliyaviy axvolini yaxshilashdan iboratdir. Bu esa sodir bo’lgan va bo’layotgan jarayonlarga tug’ri baho berib, bo’ladigan jarayon andozasini ham chizib berishni takozo qiladi. Barcha ijtimoiy-iqtisodiy jarayonlar natijasi ko’rsatkichlarda ifodalanadi. Ko’rsatkichlar esa, ma’lumotlar manbaida (reja, me’yor va hisobot) uz aksini topadi.

Xo’jalik faoliyati tahlili mustaqil fan. Lekin u boshqa iqtisodiy fanlar zamirida vujudga keldi va ularning kuplariga nisbatan yangi.

Shunga karamay, mustaqillikdan keyin xo’jalik faoliyati tahlili fani mazmuni va tarkibi jixatidan tubdan uzgargan. Oldin, rejali iqtisodiyot sharoitida barcha fanlar singari xo’jalik faoliyati tahlili fani ham rejaning bajarilishini nazorat qilish, unga ta’sir etuvchi omillarni aniqlash, yukoridan ko’r-ko’rona tushirilgan, rejani asoslashga qaratilgan edi.

Endi xo’jalik faoliyati tahlili haqikatda xo’jalik yurituvchi sub’ektlar, mulk va ish egalariga xizmat qiladigan bo’ldi. Oldin korxona xo’jalik faoliyati yukori tashqilot va davlat nuqtai nazaridan tahlil kilingan bo’lsa, endi bevosita shu korxona, uning mehnat jamoasi va mulk egalari nuqtai nazardan tahlil kilinadigan bo’ldi. Biroq barcha holda ham davlatning manfaati hisobga olinadi. Chunki korxona bilan davlat o’rtasidagi aloqa oldin ma’muriy buyruqbozlikka asoslangan bo’lsa, endi erkin o’zaro manfaatli iqtisodiy munosobatlarga asoslanadi.

Iqtisodiy jarayonlar va munosabatlardagi bunday uzgarishlar har bir fan va iqtisodiy mexanizmlar mazmunini sifat jixatidan yangilashni, tubdan kayta ko’rib chikishni takozo kilmokda. Biroq shunday murakkab davrda juda kup fanlar uz zaruriyatini yukotadi va barham topadi. Masalan, xalq xujaligini rejalashtirish asoslari, korxona iqtisodiy (rejaga asoslangan iktisod ) va x.k. ammo bozor munosabatlari sharoitidi xo’jalik faoliyati tahlili fanining ahamiyati yanada oshadi. U korxona rahbari uchun xo’jalikni boshqarishda asosiy dastak sifatida namoyon bo’lmokda.

Mulk shaklidan qatiy nazar xo’jalik yurituvchi sub’ektlari Respublikasi Moliya vazirligining 2002 yil 27 dekabrdagi 140-soni buyrug’i bilan quyidagi hisobot shakllari tavsiya etilgan.

1-shakl. Buxgalteriya balansi.

2-shakl. Moliyaviy natijalar to’g’risidagi hisobot.

4-shakl. Pul oqimlari to’g’risidagi hisobot.

5-shakl. O’z sarmoyasi to’g’risida hisobot.

Valyuta mablag’larining harakati to’g’risidagi ma’lumot.

Moliyaviy hisobotni tuzishda quyidagi tamoyillarga rioya qilinishi kerak:

1. 
   tezkorlik;
   
2. 
   vaqtga amal qilishlik;
   
3. 
   tushunarlilik;
   
4. 
   to’g’ri va aniqlik;
   
5. 
   tahlilga mos kelishlik;
   
6. 
   ob’ektni to’liq ifodalay olishlik;
   
7. 
   tarmoq tamoyiliga qilishlik;
   
8. 
   sifatlilik.
   

Moliyaviy hisobotdan foydalanishda quyidagi tamoyillarga rioya qilish kerak:

1. 
   ishonchlilik;
   
2. 
   solishtirish mulkchiligini ta’minlashlik;
   
3. 
   ko’rsatkichlarning tahliliyligini ta’minlashlik;
   
4. 
   xolislik;
   
5. 
   batafsililik;
   
6. 
   qamrovlilik;
   
7. 
   tegishli ma’lumotlarni ifoda etishlilik.
   

1. 
   xo’jalik faoliyati tahlili so’zining manosi
   
2. 
   xo’jalik faoliyati tahlili vazifalari
   
3. 
   iqtisodiy resurslar
   
4. 
   xo’jalik jarayonlari
   
5. 
   biznes reja
   
6. 
   ishlab chikarish samaradorligi
   

Xo’jalik faoliyati tahlili predmeti nima?

Xo’jalik faoliyati tahlili ning asosiy vazifalariga nimalar kiradi?

2-MAVZU: XO’JALIK FAOLIYATI TAHLILINING METODI VA USULLARI
O’rganilaniladigan savollar

1. 
   Iqtisodiyotni erkinlashtirish sharoitida iqisodiy tahlili fanining metodi va uning o’ziga hos muhim xususiyatlari
   
2. 
   Xo’jalik faoliyati tahlili ida qo’llaniladigan usullarni guruhlarga ajratish
   
3. 
   Taqqoslash usuli va uni qo’llashda amal qiladigan shartlar
   
4. 
   Guruhlashtirish usuli va uni tahlilda qo’llanilishi
   
5. 
   Balansli bog’lanish usuli va uning tahlilda qo’llanilishi
   
6. 
   Mutloq va nisbiy farqlarni aniqlash usuli
   

1. 
   Iqtisodiyotni erkinlashtirish sharoitida xo’jalik faoliyati tahlili i fanining metodi va uning o’ziga hos muhim xususiyatlari
   

Har bir fanning metodi ob’ektiv borliqni, tabiat va jamiyatni rivojlanishini o’rganishdagi qanday yondoshishlik lozimligini ko’rsatadi. Fanning o’z ob’ekti yoki predmetini o’rganish usullari, vositalari uning metodini tavsiflaydi. Xo’jalik faoliyati tahlili i ham o’zining mustaqil usullariga ega.

Metod - grekcha «metodos” so’zidan olinib, nazariyot, ta’limot va amaliyotlarga o’rganishdagi izlanish yo’llari degan ma’noni anglatadi. Keng ma’noda metod deyilganda haqiqatni, ob’ektiv borliqni, tabiat, jamiyat va mavjudotlarni rivojlanishini, materialistik dunyoni dialektik-materialistik qonuniyatlarga asoslanib o’rganishlik tushuniladi.

Xo’jalik faoliyati tahlili i fani ham korxonalar, tashkilotlar va muassasalar faoliyatini o’rganishda dialektik-materialistik metod qonuniyatlariga amal qiladi.

Iqtisodiy adabiyotlarda moliyaviy va boshqaruv tahlili metodini korxona (firma), tashkilot, muassasa, birlashma va h.k. lar xo’jalik jarayonlarini sodir bo’lishi va rivojlanishini o’rganishdagi dialektik yondashish usullariga aytiladi deb ta’rif berilgan.

Tahlil metodining o’ziga xos xususiyatlari bo’lib:

- xo’jalik faoliyatini ifodalovchi ko’pgina ko’rsatkichlar sistemasini qo’llash;

- o’rganilayotgan ko’rsatkichlarning o’zgarish va farq sabablarini to’liq aniqlash;

- iqtisodiy samaradorlikka erishish maqsadida ko’rsatkichlarning bir-biriga bog’liq holda o’rganish va h.k.

Tahlil metodining ta’rifiga ko’ra xo’jalik jarayonlarini o’rganishda dialektik yondashishlik, ya’ni har bir jarayon, iqtisodiy hodisa bor, mavjud va rivojlanishda deb qaraladi. Bu jarayonlar sondan sifat o’zgarishiga va yangi sifatning paydo bo’lishiga, inkorni-inkor qilish, qarama-qarshilik ko’rashiga, eskining tugashi, yangi-ilg’or jarayonlarning paydo bo’lish hususiyatga ega bo’ladilar. Xullas dialektik-materialistik metod va uning barcha usullari xo’jalik jarayonlarini o’rganishda, tahlil qilishda o’z aksini topadi.

Xo’jalik faoliyati tahlili metodining ta’rifida uning e’tiborli xususiyatlari ham ko’rsatilgan, jumladan, xo’jalik jarayonlari va iqtisodiy voqealarni tahlil qilishda juda ko’plab ko’rsatkichlardan foydalanish kerakligi.

Bu ko’rsatkichlar tahlil qilinayotgan iqtisodiy jarayonning mazmuni va hajmiga bog’liq bo’ladi, hatto tahlil natijasida yangi, avval mo’ljallanmagan ko’rsatkichlar ham aniqlanishi mumkin. O’rganilayotgan xo’jalik jarayonlarining farqlanishi va o’zgarishi sabablari ta’sir ko’rsatgan omillarni hisoblash tahlil metodining yana bir o’ziga hos xususiyatidir. Chunki tahlil qilinayotgan iqtisodiy jarayonlar doimo bir-biri bilan uzviy bog’liq va aloqada bo’ladi, tahlil esa bu bog’liqlik va aloqalarni aniq o’lchash va o’rganish imkoniyatiga ega. Hatto ayrim olingan xo’jalik jarayoni butun bir yakuniy natijaga sezilarli ta’sir ko’rsatadi va o’zgartirib yuborishi ham mumkin. Shuning uchun ham xo’jalik faoliyatining o’zgarishi sabablari, ta’sir etuvchi asosiy va qo’shimcha omillarni aniqlash tahlil metodining muhim hususiyati bo’lib sanaladi.

Ayniqsa ta’sir ko’rsatgan sabab va omillarni to’g’ri guruhlash, xo’jalik faoliyatini tahlil qilishning sifatli bo’lishida muhim rol o’ynaydi.

Xo’jalik faoliyati tahlili i metodining yana bitta o’ziga hos tomoni o’rganilayotgan ko’rsatkich va xo’jalik jarayonlari bir-biri bilan o’zaro bog’liqligi va bog’lanishdagina o’lchash, ya’ni mahsulotlar ishlab chiqarish va uni sotish hajmiga ta’sir etuvchi sabablarni o’rganishdir.

Masalan, korxona ishlab chiqaradigan mahsulot hajmi uch guruh omillar: ishchi kuchi, mehnat qurollari va mehnat buyumlaridan foydalanishlikka bog’liq. O’z navbatida har bir guruh omillari mayda elementlarga bo’linadi. Mehnat kuchidan foydalanish omili son va sifatga ajratiladi. Son omili bu ishchilar soni, sifat esa mehnat unumdorligi (bitta ishchiga ishlab chiqarilgan mahsulot)ga, ishchining o’rtacha bir yildagi unumi esa bajarilgan bir yillik kishi kunlari, ish vaqtining uzunligi va bitta ishchining bir yilda ishlagan kishi soatiga bog’liq. Bu sanab o’tilgan har bir ko’rsatkich esa yana boshqa sababga bog’liq. O’rtacha bitta ishchining bir yilda ishlagan kishi kunlar sonining hajmi qo’shimcha dam olish, ishga kelmaslik, o’zoq safarga borish, kasalligi va korxona aybi bilan ishlamaslik kabi sabablar ta’sir ko’rsatadi.

Demak barcha ko’rsatkichlar bir-biri bilan zanjirli bog’lanib ketgan va bu umumiy zanjir, sistemada har bir omilning o’z o’rni va ta’sir ko’rsatish hajmi bor. Tahlil jarayonida e’tiborga olinmagan har bitta ko’rsatkich yoki omil uning natijalarni noaniq bo’lishiga, hatto, iqtisodchilarni noto’g’ri xulosalarga olib kelishi mumkin.

Xulosa qilib ta’kidlash mumkinki, tahlil metodining muhim xususiyati o’rganiladigan iqtisodiy ko’rsatkichni alohida, boshqa omillardan ajratgan holda tahlil qilmaydi, balki ular o’zaro bog’liqlikdaligi e’tiborda tutiladi. Ayrim hollarda o’rganilayotgan ko’rsatkichning o’zgarish sabablari ta’sir etishi bir xil o’zgarmas shart-sharoitda aynan o’xshash bo’lishligi xo’jalik faoliyati tahlili da qo’llaniladi, ayrim omillar ta’siri bir xil sharoitda o’zgarmas deb qaraladi.

Odatda ilmiy usullardan foydalanilganda, har qanday turdagi tahlil muvafaqqiyatli chiqadi. Tahlil qilishning to’g’ri tanlangan usuli ko’pincha uning natijasini oldindan aniqlaydi. Ilmiy usulda, ko’pincha, fanni tekshirish usulida umumiy dialektik usulga asoslanishi tushuniladi. Tushunishning dialektik usuli, hamma hodisa va jarayonlarni muntazam harakatda, o’zgarishda, rivojlanishda ko’rish zarurligini bildiradi. Moliyaviy va boshqaruv tahlili usullarining xarakterli jihatlaridan biri – muntazam taqqoslab turish zaruratidir. Dialektika har bir jarayonni, har bir hodisani birlik va qarama-qarshiliklar ko’rashi deb qarash kerakligini o’rgatadi. Bundan har bir hodisa va jarayonlarni ichki qarama-qarshiliklar, ijobiy va salbiy tomonlarini o’rganib chiqish zarurligi kelib chiqadi. Bu ham tahlilning xarakterli jihatlaridan biridir. Tahlil qilishda dialektik usuldan foydalanish, korxona xo’jalik faoliyatini o’rganib chiqishda barcha bog’liq tomonlarini hisobga olinishini anglatadi. Hech qaysi hodisa, agar u alohida tekshirilsa to’g’ri tushunchaga ega bo’lmaydi. Bu ham tahlilning xarakterli jihatlaridan biridir.Tahlilning muhim uslubiy jihatlaridan biri, u nafaqat sabab-oqibatlarini aniqlabgina qolmay, balki u son jihatdan tavsif beradi, ya’ni har bir omilning faoliyat natijalariga qay miqdorda ta’sir ko’rsatishini aniqlaydi, bu esa moliyaviy va boshqaruv tahlilining yanada osonroq bo’lishini ta’minlaydi.

Sistemali yondoshish esa o’rganilayotgan hodisa va jarayonlarni bosqichma-bosqich tahlil qilish ularni o’zaro bog’liq holda tekshirish mufassal detallarda o’rganilishini ko’zda tutadi.

Tahlil usullarini qo’llash o’rganilayotgan jarayonlarni bir-biriga bog’liqligi, o’zgarish sababi, ta’sir ko’rsatgan omillar va qo’shimcha sabablarni aniqlashga yordam beradi.

Hozirgi Iqtisodiyotni erkinlashtirish sharoitida aksariyat yetuk iqtisodchi olimlarimiz tahlilning usullarini iqtisodiy adabiyotlarida shartli ravishda ikki guruhga ajratib ko’rsatishmoqda. Xo’jalik faoliyati tahlili ining usullarini quyidagi ikki guruhga ajratish mumkin:

1. 
   Oddiy-an’anaviy (odatdagi) usullar guruhi;
   
2. 
   Iqtisodiy-matematik usullar guruhi.
   

Iqtisodiy-matematik usullari iqtisodiy axborotlarni elektron hisoblash mashinalarda hisoblash va qayta ishlash, bu ma’lumotlarni tez muddatda boshqaruv hodimlariga uzatish ishlari boshlanganda qo’llaniladi. Iqtisodiy-matematik usullar guruhiga odatda, korrelyatsion va regratsion tahlil usuli, nazariy o’yin (nazariy xizmat ko’rsatish) usuli, iqtisodiy tashhis qo’yish usuli, integral usuli, funksional qiymatli tahlil usuli, chiziqli programmalashtirish usuli, grafikli usul, evrestik tahlil usuli va hakozo usullarni kiritishimiz mumkin bo’ladi. Iqtisodiy matematik usullarni bugungi kundagi ayrim iqtisodiy adabiyotlarda omilli tahlil usullari ham deb nomlanmoqda. Chunki, Mazkur usullar orqali ma’lum bir iqtisodiy hodisa va jarayonga ta’sir etuvchi bir nechta omillarning ta’sirini aniq miqdorlarda aniqlash imkoniyati mavjudligidadir.

Iqtisodiy-matematik usullarni qo’llash asosida:

• 
  Tahlilni bajarish muddati tezlashadi;
  
• 
  o’zgarishlar va ularning ta’sirini aniq hisoblash mumkin bo’ladi;
  
• 
  oddiy-an’anaviy usullar bilan hisoblab bo’lmaydigan murakkab omillar va ko’p omilli ko’rsatkichlarni to’liq o’rganish imkoni tug’iladi;
  
• 
  har bir ta’sir etuvchi omilning miqdor va sifat jihatlarini aniq ko’rsatib berish imkoniyati tug’iladi;
  
• 
  hisoblash texnikalaridan foydalanish osonlashadi va hakozolar.
  

Bizga ma’lumki xo’jalik faoliyati tahlili ning muhim vazifalaridan biri tuzilgan biznes^, reja ko’rsatkichlarini bajarilishiga baho berishdan iboratdir. Shundan ham ma’lumotlardagi hisobot (o’rganilayotgan) yil erishilgan natijalarini taqqoslash tahlilining ahamiyati yuqoriligi ko’rinadi.

Biznes reja ma’lumotlari bilan haqiqatda erishilgan natijalarni taqqoslab, aniqlangan farqlar tahlilning keyingi chuqur o’rganish uchun obekt bo’ladi, ya’ni hisoblangan o’zgarishlar tuzilgan biznes rejaning asoslanganligi, to’g’ri va bor haqiqiy imkoniyatga yaqin, bajarilish imkoniyati kengligini bildiradi. Shuningdek, bu aniqlangan farqlar biznes rejaning sifatli tuzilganligi yoki bor haqiqatdan uzoqliligini ifodalaydi.

Haqiqatda erishilgan ma’lumotlarni biznes rejada ko’zda tutilgan ko’rsatkichlar bilan taqqoslashda aniqlangan katta farqlar, ayrim hollarda baho o’zgarishlari yoki past rejalashtirilishi, imkoniyatlarni to’la hisobga olinmaganligi sababli yuzaga kelishi mumkin.

Bunday hollarda avvalgi tuzilgan biznes-reja ko’rsatkichlari qayta hisoblanishi (korrektirovka) lozim va so’ngra o’rganiladigan ma’lumotlar taqqoslanadi. Xullas, tahlilda ko’rsatkichlar asoslangan bo’lishi (mumkin) talab qilinadi.

Xo’jalik faoliyati tahlili ining taqqoslash usuli joriy davr ma’lumotlari bilan o’tgan yillar ko’rsatkichlarini bog’lab o’rganishda ham keng qo’llaniladi. Ayniqsa kunlik, o’n kunlik, oylik, kvartallik va yillik faoliyatini aynan o’tgan yillarning shu davrlarida erishilgan natijalarga taqqoslash zarur, faqat aniq natijalarni bilish uchun taqqoslanish shart va talablarga amal qilinsa bas. Mahsulotlar tannarxi, xarajat turlari va elementlarini o’rganishda bunday qayta hisoblashlar, bir xil baho o’lchamida o’rganishlar talab etiladi.

Tahlilda muhim ahamiyatni chet el tajribalarini o’rganish maqsadida tashkil etiladigan xorijiy firmalar bilan korxona (firma) ma’lumotlarini taqqoslash egallaydi. Bunda ko’rsatkichlar bir-biri bilan taqqoslashi moslashtirilib, so’ngra esa ilg’or tajriba natijalari o’rganiladi va kelgusi faoliyatda bu tajribalarga amal qilish yo’llari ko’rsatiladi. Korxona (firma) faoliyatida qanchalik ko’p chet el ilg’or tajriba va texnologiyasi joriy qilinish yo’llarini belgilash, kelgusida shunchalik samarali, ishlab chiqarishni tashkil qilishga asosiy zamin bo’ladi. Moliyaviy va boshqaruv tahlilida taqqoslanishning turli usullarini muntazam qo’llash, yo’l qo’yilgan kamchiliklarni tuzatishga, yuqori ko’rsatkichga va tajribaga ega bo’lgan qo’shni xo’jaliklar yutuqlaridan foydalanishga imkon yaratadi.

Taqqoslash usuli korxonalar faoliyatining tahlilida qo’shni xo’jaliklar, o’rtacha tuman, viloyat va respublika ma’lumotlari bilan o’rganilayotgan xo’jalik ma’lumotlarini solishtirishda ham ishlatiladi. Bo’larning barchasi xo’jalik faoliyatining to’la va chuqur o’rganishga, ko’rsatkichlarni o’sish yoki kamayganini aniq bilishga imkon yaratadi.

Xo’jalik faoliyati tahlili fanida ko’rsatkichlarni taqqoslab o’rganishda quyidagi talablarga rioya qilish lozim:

1. Taqqoslab o’rganishi lozim bo’lgan ko’rsatkichlarning aniqlanish usuli aynan bir xil bo’lishi kerak. Xo’jalik faoliyatini tahlil qilishda o’rganiladigan ko’rsatkichlarni to’g’ri taqqoslash uchun mazmunan bir xil usulda aniqlanganligini tekshirish lozim. Masalan korxonalarni rentabellik darajasini foydani ishlab chiqarish fondlariga yoki mahsulotlarning to’liq tannarxiga nisbatan, ayrim hollarda esa sof foyda yoki sotilgan mahsulotlarning to’liq tannarxiga nisbatan ham aniqlanishi mumkin. Shuning uchun ham rentabellik ko’rsatkichini o’rganiladigan davrlar bo’yicha bir xil usulda hisoblab, so’ngra o’zgarish darajasini tahlil qilishi lozim. Demak, faqatgina ko’rsatkichlarni aniqlash usuli bir xil bo’lganligiga ishonch hosil qilishidan so’nggina tahlil bilan shug’ullanish lozim.

2. Bir xil bahoda hisoblangan ko’rsatkichlargina taqqoslanishi lozim. Tahlil qilishda o’rganiladigan ko’rsatkichlarni turli yillar bahosida hisoblab o’rganib bo’lmaydi. Chunki baho o’zgarishi qiymat shaklda mahsulotlarni hisoblashda katta ta’sir etadi. Shuning uchun ham xo’jaliklar amaliy faoliyatida o’zgarmas (har 5-10 yilgi) solishtirma baholar qabo’l qilingan. Masalan, hozirgi davrda korxonalarda o’tgan hisobot davridagi baholar solishtirma baho sifatida qo’llanilmoqda.

Bir xil bahoga aylantirishlik metodining kamchiligi shundaki, tahlil davrida solishtiriladigan mahsulot tarkibini o’zgarmay turishini chegaralab qo’yadi.

3. Reja topshiriqlarining bajarilishi og’irligi mos kelishi lozim. Bu shart ayniqsa korxonalarning reja topshiriqlarini bajarilishi darajasini tahlil qilishda ko’proq e’tiborga olinishi lozim. Reja topshiriqlarini bajarilish og’irligini hisoblash bo’yicha metodik qo’llanmada koeffitsentlardan foydalanish lozimligi ko’rsatilgan. Kuyidagi misolda reja topshiriqlarining og’ir-yengilligiga qarab ko’rsatkichlarni tahlil qilishni ko’rib chiqamiz.

Masalan: №1- sexda mehnat unumdorlik rejasi 103 % ga bajarilgan, mahsulot ishlab chiqarishni vazmin bajarilishini og’irliq koeffitsiyenti 0,9 ga teng, №2- sex esa mehnat unumini 105 % ga, rejaning bajarilishini og’irliq koeffitsiyenti 0,8 ga teng bo’lsa, ¹2 sex 0,9 koeffitsiyentda mehnat unumining 100 foizini bajarar ekan. Demak, bu bilan ¹2 sexga yuqori imkoniyatli deb baholash mumkin.

yoki reja topshiriqlari bajarilishi og’irligini korxonadagi aniq imkoniyatlarga qarab ham aniqlanib, so’ngra tahlil bilan shug’illanish lozim.

4. Taqqoslab o’rganiladigan davrlar bir xil bo’lishi lozim. Bu talabning mazmuni avvalgi talabga nisbatan bir muncha oddiy bo’lib, tahlilda o’rganiladigan ko’pgina ko’rsatkichlarning hajmi va o’zgarishi davr-vaqtning uzun va qisqaligiga bog’liqdir.

Masalan: oy, kvartal, dekada va yil oxirlarida korxonalarda ish qizg’in va tezlashib ketishi bu davrdagi ma’lumotlarni o’rganishda e’tiborga olinishi lozim. Qurilish tashkilotlarida yil mobaynida ob’ektlarga xarajat sarflari turlicha bo’lishi mumkin, shuning uchun ham ayrim ko’rsatkichlarni tahlil qilishda, bu omil e’tiborda bo’lishi kerak. Demak, xo’jalik faoliyati tahlili da taqqoslab o’rganiladigan ko’rsatkichlarning sodir bo’lishi vaqti va davri albatta hisobga olinadi.

5. Korxonaning joylanishi va iqlim sharoiti teng darajada hisobga olinishi lozim. Turli xil iqlim va sharoitda joylashgan korxoanlarning ko’rsatkichlarini hato xulosalarga olib kelishi mumkin. Shuning uchun ham bu tabiat omillarini ta’siri xo’jalik faoliyati tahlili da e’tiborga olinishi lozim.

Shuning uchun ham taqqoslash belgisi sifatida turli tizim va tabiiy omillar ta’sirini hisobga oluvchi maxsus usullar joriy qilinishi lozim. Faqat aniq shart-sharoitni hisobga olgan holda xo’jalik faoliyati tahlili ning taqqoslash usulini qo’llab o’rganishgina to’g’ri natijalarni beradi.

6. Ko’rsatkichlari taqqoslanuvchi korxonalarning ixtisoslashuvi, mahsulotlar ishlab chiqarish hajmi va xo’jalik yo’nalishlari bir-biriga o’xshash bo’lishi kerak.

Bu talabning muhim tomoni shundaki, har xil korxonada ishlab chiqarilayotgan mahsulotlar turlicha mehnat, mashina-xarajatlar talab qilishi, asosiy fondlarning tarkibidagi o’zgarishlar va farqlar, o’rtacha mehnat unumdorlikni, fond qaytimini va mahsulot birligiga sarflar hajmini o’zgarib ketishini e’tiborga olishlik lozimligini ko’rsatadi.

Lekin yuqorida ko’rsatilgan farq va tafovutlarni aniq hisoblashning umumiy tartibi iqtisodiy adabiyotlarda ham yetarli darajada yoritilmagan.

7. O’rganiladigan ob’ektlar soni ham mos bo’lishlik sharti - bunda taqqoslanuvchi ko’rsatkich faqat ayrim sex yoki brigada bo’yicha olingan bo’lsa qolgan talab qilingan ma’lumotlar ham faqat shu ob’ektlarga tegishli bo’lishi lozim. Umuman tarmoq yoki xo’jalik bo’yicha o’rganiladigan ma’lumotlar bilan ikkinchi korxonadagi ayrim kichik ma’lumotlar solishtirilishi aniq natijani aks ettirmaydi. Faqatgina hajmi jihatidan mos keluvchi belgilar bo’yicha ma’lumotlarni o’rganishgina tahlil natijalarini yanada aniqlashtiradi.

Iqtisodiy ma’lumotlarni taqqoslash yuqoridagi shartlarga amal etgan holda tahlilni bajarish, natijalarni aniq va bor haqiqatni to’g’ri ifodalashga yordam beradi. Bunday taqqoslash natijasida korxonaning yangi mahsulot ishlab chiqarishi to’g’risidagi ko’rsatkichlarini o’tgan davrlarga nisbatan o’zgarishini tahlil qilish mumkin.

Guruhlashtirish usuli – iqtisodiy izlanishlarda bir tarkibli, ko’plab ko’rsatkichlarning o’zaro aloqadorligi va bog’liqligini tavsiflashdagi muhim usul sifatida qo’llaniladi. Ma’lumotlar o’zining guruhlash belgisi bo’yicha turlicha tarkiblangan holda o’rganiladi. Bu esa ko’rsatkichlarning o’zaro bir-biriga nisbatan qiyosiy o’zgarishlarini, ularning sabablarini aniqlash, baholash imkonini beradi. Shuningdek, guruhlash usuli moliyaviy va boshqaruv tahlili uchun zarur bo’lgan ma’lumotlarni qayta ishlashda ham muhim hisoblanadi.

Guruhlash yordamida o’rganilayotgan ko’rsatkichlar tarkibidagi ilg’or korxonalarga tegishli bo’lgan ma’lumotlarni ommalashtirish ham mumkin.

Analitik guruhlarni o’zining bajaradigan maqsadi va mazmuniga qarab: tipologik, tarkibiy va omilli guruhlarga ajratish tushuniladi. Bunday guruhlar tuzishga sanoat korxonalarida barcha hodimlarni kategoriyalarga ajratilishini misol qilish mumkin. Sanoat ishlab chiqarish xodimlarining kategoriyalariga qarab asosiy va yordamchi ishchilarga, injener-texnik hodimlar va ishchilar o’rtasidagi nisbatlarni qay darajadaligini o’rganiladi. Shu bilan birga keyinchalik har bir turdagi kategoriyadagi xodimlarni o’z ichiga yana mayda guruhchalar tuzilishi mumkin. Masalan: ishchilar kategoriyasini hisob kodi bo’yicha yana bo’laklarga bo’lish mumkin.

Tarkibiy guruhlashtirish - umumiy yirik belgilar bo’yicha tuzilgan gruppalar ichidan ayrim qonuniyatlar va belgilarni o’rganishga mo’ljallanadi. Masalan: umumiy ishchilar sonini malakasi, ma’lumoti, ish (tartibi) tajribasi, yoshi, jinsi va boshqa belgilari bo’yicha o’rganish.

Omilli guruhlashtirish - o’rganiladigan hodisa va qonuniyatlarning o’zgarish sabab-oqibatlariga ta’sir qiluvchi omillar bo’yicha guruhlarga ajratishga mo’ljallanadi. Bunday guruhlarga hodimlarning oylik maoshini o’zgarishini va ularning ish stajiga bog’liqligiga qarab guruhlar tuzishni misol qilib keltirish mumkin.

Bu yuqorida keltirilgan guruhlashtirishning barcha turlari xo’jalik faoliyatini tahlil qilishda qo’llaniladi. Hozirgi tuzulayotgan hisobot formalarida keltirilgan ma’lumotlar ham ma’lum belgilari va xususiyatlariga qarab guruhlarga ajratilgan holda keltirilmoqda, mehnat ko’rsatkichlarni hodimlar kategoriyalari bo’yicha keltirilishi, ularga sarflangan mehnat haqi (5-forma) sarflangan xarajat turlari bo’yicha (22-forma) ma’lumotlar ham ma’lum tarzda guruhlashtirilib keltirilgan. Hisobotlardagi ma’lumotlarning guruhlashtirilib keltirilganligi xo’jalik faoliyati tahlili ni bajarishni onsonlashtiradi.

Boshqaruv ishlarni qo’yi zvenodan yuqoriga qarab kattalashuvi bilan guruhlashtirish usulining ahamiyati va mazmuni o’sa boradi. Xo’jalik faoliyatini tahlil qilishda guruhlashtirish qo’llanilsa ma’lum talab va qonuniyatlarga amal qilinadi. Masalan: tipologik guruhlar tuzganda iqtisodiy asoslangan, tahlilda aniq qonuniyatlar ko’rinadigan guruh tuzumiga intilish lozim.

Tarkibli va omilli guruhlashtirishda esa – guruhlar oralig’idagi farqlar, masofalar bir-biriga moslanish lozim.
5. Balansli bog’lanish usuli va uning tahlilda qo’llanilishi
Balansli bog’lanish usuli - o’rsatkichlar orasidagi funksional bog’lanishlar mavjud bo’lgan hollarda qo’llaniladi. Bu ko’proq buxgalteriya hisobi, statistika va rejalashtirishda qo’llaniladi. Ushbu usul asosida moddiy va mehnat resurslari, korxona pul Mablag’lari kirimi va chiqimi, daromad va xarajatlarini (maxsus balanslar va ularning ma’lumotlarini o’rganish asosida) tahlil etish mumkin. Balansli bog’lanish usuli ko’proq korxonaning moliyaviy holati, mulki, majburiyati va kapitalini o’rganishda qo’llaniladi.

Xo’jalik faoliyati tahlili qilishda ko’pgina ko’rsatkichlar bir-biri bilan funksional bog’liqlikda o’rganiladi. Bir o’rganiladigan ma’lumotning o’zgarishi ikkinchi ko’rsatkich bilan chambarchas bog’liq bo’ladi. Masalan, tovar mahsulotining yil oxiriga qoldig’ini tahlil qilishda uning yil boshidagi omborda bo’lgan qiymati, yilda davomida ishlab chiqarilgan va sotilgan tovar mahsulotlar hajmini o’rganmasdan hisob-kitob qilish aniq natija keltirmaydi. Bu bog’liqlikni quyidagi formulada (tovar mahsuloti balansi) ko’rsatish mumkin.