Boqiy ijodidan namunalar
Orazing obi nobdir1 go‘yo,
Dug‘oring bir habbobdir2 go‘yo.
Dilda anvori mehri ruxsoring,
Obda mohitobdir go‘yo.
Bazmi g‘amda du chashmi purxuning,
Ikki shisha sharobdir go‘yo.
Naqshi husni xatingla safhayi dil,
Bir musavvar kitobdir go‘yo.
Tutdi mehri jahonni ul mohning,
Partavi1 ofitobdir go‘yo.
Boqiyo holi anbarini oning,
Nofayi mushki2 nobdir go‘yo.
Muhibbiy g‘azaliga taxmis
Jomayi sihhat Xudodan xalqqa bir xil’at kabi,
Bir libosi foxir bo‘lmas jismga ul qisvat kabi.
Bor ekan baxtu saodat quvvatu qudrat kabi.
Xalq ichinda mo‘’tabar bir narsa yo‘q davlat kabi,
Yo‘q erur davlat jahonda bir nafas sihhat kabi.
Ahli vahdat koinotning oqilu donosidir,
Mardi forig‘ olamning mumtozu mustasnosidir.
Ko‘r na der ul, kim so‘zi go‘yo Masih anfosidir:
“Saltanat deganlari faqat jahon g‘avg‘osidir”
Bo‘lmagay baxtu saodat dunyoda vahdat kabi.
Toati Haq munisi bazmi baqodir oqibat,
Suhbati jonu badan sendan judodir oqibat.
Bodi sarsardir fano, olam habodir oqibat,
Qo‘y bu ayshu ishratni, chunkim fanodir oqibat
Yori boqiy istar ersang, bo‘lmagay toat kabi.
Olamni ko‘zdan kechirsang, aylasang bir yil rasad,
Davr ichinda turmasang, ko‘rsang hazoron neku bad.
Har tarafdan oqsa dunyo, moli kelsa loyu ob?
Bo‘lsa qumlar soni qadar umringga haddu adad.
Bo‘lmagay bu shishayi charx ichra bir soat kabi.
Manzili osoyishi uqboga istarsang vusul,
Hubbu dunyodan farog‘at kibi bo‘lmas to‘g‘ri yo‘l.
Shodmon arbobi uzlatdir hamon Boqiy Malul,
Gar huzur etmoq tilarsang ey Muhibbiy forig‘ bo‘l.
Bo‘lmagay vahdat maqomi g‘ussayi uzlat kabi.
| 