5 Leerlijnen
Tabel 2 - de leerstijlen van Kolb. [Experiential learning New Jersey 1984] / Tabel 3 - de door ons aangepaste versie.
Kolb hielp ons met het aantal leerlijnen. De leerstijlen van Kolb (tabel 2) waren voor ons begrijpelijke leerwijzen. We gebruikten ze bijvoorbeeld al als checklist bij het schrijven van een projectopdracht. Een projectopdracht mocht niet eenzijdig sturen in een of twee leerwijzen. Maar gebeurde dat ook? Intuïtief wisten we al dat een ontwerpopdracht voor beroepsproduct zich afspeelde op het beleidsniveau van een organisatie. Een helpdesk ontwerpen voor de eigen school, het geven van voorlichting over het gebruik van foliumzuur, het zijn goede voorbeeld van projecten uit de vmbo ict route. Maar welke leerwijzen hoorden daar bij? Was dit nu concreet ervaren of abstract conceptualiseren of alle leerwijzen tegelijkertijd. We konden het niet nagaan. Om het toch te checken, vroegen we ons af – welk resultaat levert het nu op als men een leerwijze gebruikt heeft? Het antwoord was - voor elke leerwijze verschillend - een ervaring, werkmodellen [praktische en cognitieve] en concepten. Het schema in tabel vier gebruiken we nog steeds voor het schrijven van en projectopdracht. Het is ook de basis van de vijf leerlijnen [tabel 5].
-
4. Product
| -
Ervaring - een echte situatie of via een casus.
| -
Methodische en praktische beslissingen
| -
Conceptuele verantwoording van gemaakte beslissingen of keuzen
|
Tabel 4 – de elementen van een projectopdracht
Elke leerlijn kent haar eigen leerdynamiek - een eigen startpunt, een eigen motor en een eigen gerichtheid. Op de conceptuele lijn staan concepten centraal. Op de stagelijn de ervaringen. Op de conceptuele lijn leren leerlingen door abstract te conceptualiseren. Op de stagelijn leren ze door te reflecteren over hun eigen activiteiten. Een voorbeeld - in een MBO cursus worden diëten geleerd. Aan de hand van concrete casussen van bejaarden in een zorgcentrum werken leerlingen aan ontwerpen van allerlei diëten – cholesterol vrij, natrium arm, eiwit rijk. Praktisch leren ze de samenstelling van dergelijke menu’s door in concrete situaties met voorstellen te komen. Achterliggende kennis van cholesterol, eiwitten en natrium in het lichaam is noodzakelijk bij de verantwoording van de menukeuze voor deze zorgvrager. In de cursus wordt veel tijd besteed aan deze concepten en de wijze waarop ze methodische keuzen van diëten beïnvloeden. (methodiek}
Diëten kunnen ook geleerd worden in de stage. Dan is er weinig tijd voor achterliggende kennis. Bejaarden hebben trek. Helpen bij de dagelijkse rituelen is de leermotor van een stage.
| 