| W woltamperometrii liniowej i cyklicznej nie są stosowane żadne metody redukcji prądu pojemnościowego. Tło prądu pojemnościowego (rys. 9B) odzwierciedla w tej technice zależność pojemności różniczkowej od potencjału. Ponieważ wielkość prądu pojemnościowego jest proporcjonalna do szybkości polaryzacji (równanie 5), natomiast dyfuzyjny prąd faradajowski jest proporcjonalny do pierwiastka z szybkości polaryzacji (równanie Randlesa - Sevcika w tabeli 3) stosunek prądu faradajowskiego do pojemnościowego jest szczególnie niekorzystny przy wyższych szybkościach polaryzacji (ponad 1 V/s). Dlatego technika jest wykorzystywana do celów badawczych, w których niska granica oznaczalności nie jest wymagana.
Dalsze obniżenie udziału prądu pojemnościowego w mierzonym sygnale osiągnięto poprzez wprowadzenie składowej zmiennej dodanej do napięcia polaryzującego. Eliminacja składowej pojemnościowej w technikach zmiennoprądowych sinusoidalnych (ac) wykorzystuje fakt, że prąd ten przesunięty jest w fazie o /4 w stosunku do składowej faradajowskiej. Zastosowanie układu elektronicznego - detektora fazy - pozwala mierzyć tylko wybraną składową np. składową faradajowską. W technice zmiennoprądowej dobrą czułość oznaczeń uzyskuje się jednak tylko dla depolaryzatorów redukujących się odwracalnie. W technice tej możliwy jest także pomiar składowej pojemnościowej. Pozwala on na badanie zmian zachodzących w warstwie podwójnej pod wpływem adsorpcji substancji powierzchniowo-czynnych. Ta odmiana techniki zmiennoprądowej nazywa się tensametrią. Stosowane były także techniki zmiennoprądowe wykorzystujące napięcie zmienne prostokątne oraz trójkątne.
|
