İkinci yarımbaşlıq “Mürəkkəb sintaktik bütövlərdə formal əlaqə vasitələri” adlanır. Burada qeyd olunur ki, Mürəkkəb Sintaktik Bütövlər müəyyən informasiya daşıyan struktur-semantik birlikdir. Bu birliyin meydana çıxması konkret formal vahidlərin funksiyası ilə də bağlıdır. Buraya determinativlər, deyktiklər, bağlayıcılar, inversiya və s. vasitələr daxildir. Çünki MSB cümlələr adlanan komponentlərdən təşkil olunur və onlar arasındakı bağlılıq ilə elə bir üzvi əlaqə yaradır ki, mətn hiperteması kontekstində informatik bütövlüyü təmin edir:
Gahi yağışı, gahi müsəllanı danırsan,
Gahi öküzün üstə bu dünyanı danırsan,
Gahi buludu, ərşi-müəllanı danırsan,
Gah cinni, gəhi quli-biyabanı danırsan
Təsxirə girib çox oxudun, azdan a Molla
Hər nə gəlib öz əqlinə sən yazdın a Molla!21
Bu satirada hədəf “Molla”dır və mətn kimi yeddi mikromətndən təşkil olunmuşdur. Deməli, MSB-lər “Molla” notu üstündə köklənib, MSB-lər isə onunla bağlı müəyyən məqamları ifadə edir. Ona görə də hər bir mikromətn avtonom informasiya bütövlüyünə malikdir. Həmin çərçivədə iştirak edən cümlələri də bir ortağa gətirilmək üçün “gahi”, “gah” bağlayıcısından istifadə olunur; həmin MSB-də verilən informasiyanın əsasında qeyd olunan bölüşdürmə bağlayıcısının morfosemantikası dayanır. MSB-nin komponentləri arasındakı əlaqə “gahi”, “gah” bağlayıcısının həm formal, həm də semantik təkrarı əsasında reallaşır.
Formal əlaqə vasitəsi kimi, determinativləri aşağıdakı şəkildə təsnif etmək olar:
Zaman determinativi. Zaman determinativləri zaman zərfləri, hərəkəti zamana görə bağlayan feili bağlama tərkibləri və “sonra” qoşması əsasında formalaşan qoşmalı birləşmələrlə ifadə olunur:
“Günorta üstünə yaxın kəndin ortasında cığırda qaraltı göründü. Həmin qaraltılar asta-asta molla Sadıqgilə yaxınlaşdılar. Pakizə eyvandan çəkinmədi. Qonaqlar doqqazdan içəri girəndə onlara ötəri nəzər salıb içəri keçdi. Pəncərənin pərdəsini azacıq aralayıb baxdı. Qonaqların eyvanda ayaqlarının qarını təmizlədiklərinə, üstlərini çırpdıqlarına fikir verdi. Şamxal çərkəzi paltar geyinmişdi. Ayağında uzunboğaz çəkmə vardı. Əşrəf isə paltolu idi. Əşrəf qaloşunu astanada çıxartdı”22.
“Günorta üstünə yaxın” zaman determinatividir, mürəkkəb zaman zərfi ilə ifadə olunub.
Məkan determinativləri. Məkan determinativləri yer zərfləri ilə ifadə olunur: “Həyətdə at kişnədi və ayaqlarını yerə döydü. Hüseyn Lələ bəy pəncərəyə yaxınlaşıb, şəbəkə arasından baxdı. Sultanəli də yaxınlaşıb baxdı. Çünki bu həyətdə ayağını yerə döyüb kişnəyən at bu evə faciə xəbəri gətirmişdi. Hüseyn lələ bəy atını tanıdı. Dədə bəyin Alapaşasıydı. Lələ onun oğurlanması əhvalatını müxtəsərcə Sultanəliyə danışdı. Sultanəli də Dədə bəyi qarşılamaq üçün qapıya getmək istəyəndə Lələ ona mane oldu”23.
Qeyd olunan MSB məkan determinativi ilə başlayır. Onun mikromətn üçün ümumiliyi ondadır ki, o, mikromətnin mətn hipertemasının əsasında dayanır; hadisələr onun ətrafında cərəyan edir; mikromətnin bütün komponentlərini əhatə edir. Məkan determinativi söz birləşmələri ilə də ifadə oluna bilər.
Güzəşt determinativi:
“Sultanəli cavan olsa da, dərrakəlidi, ağıllı, biliklidir. Rüstəm Mirzə isə nadan və kütbeyindi. Ətrafında da məndən başqa heç kimi yoxdur. Mən onun noxtasından tutub hansı tərəfə dartsam, o tərəfə də gedəsidir. Burada isə öz ovladlarımı onların əlinə verməliyəm”24.
Bu MSB güzəşt determinativi əsasında formalaşmışdır, yəni sonrakı komponentlər güzəşt semantikasına söykənir.
Səbəb determinativi:
“Tavandan asılmış çırağın fitilini qaldıran olmadığından otaq güclə işıqlanırdı. Bu zəif və solğun işıq onu daha da darıxdırdı. Əlini uzadıb fitili yuxarı çəkdi. Yalnız bu zaman dönüb Mələyə baxdı. Əli qoynunda dayanmış gəlin gözünü pəncərəyə zilləmişdi. Paltarı bir neçə yerdən cırılmışdı. Yanağında və alnında qara ləkələr vardı”25.
Deyktik elementlər. Deytiklər mətndaxili güclü əlaqə formalarından biridir. Prof. K.M.Abdullayev yazır: “Komponentlərin tekstdaxili əlaqələrinin güclü ifadə vasitəsi kimi deyktik elementlər çıxış edirlər. Bu deyktik elementlər işarələrin bir-birinə və kommunikasiya aktının digər üzvlərinə olan münasibətini yaradan işarəedici funksiyaya malikdirlər”26.
Dilçilikdə ümumən üç növ deyktiklərdən bəhs edirlər; personal, zaman və məkan deyktiki.
Azərbaycan dilçiliyində deyktik vasitələrin mətnyaradıcı funksiyası barədə prof. K.M.Abdullayev “Azərbaycan dili sintaksisinin nəzəri problemləri”27 kitabında geniş məlumat vermişdir.
İstənilən mətn forma və məzmun vəhdətinə malikdir. Qeyd olunan bu əlaqəlilik həm mikro, həm də makromətni əhatə edir. İstənilən makromətnin mikro hissələri var, onlar makromətnin qurucu komponentləridir; onlar da öz həcmi çərçivəsində dərin struktura malikdir və xətti düzülüşə malik xarici strukturda – üst səthdə təzahür edir. Belə bir bağlılıq informasiyanın həcmindən asılı olaraq makro və mikrostruktura yerləşdirilməsindən ibarət olur. Eyni informasiyanı müxtəlif fərdlər bir neçə cür ifadə edə bilər ki, burada yazıçının modallığı, yazıçının intellektual səviyyəsi mətnin xarici nitqdə strukturlaşması zamanı mühüm rol oynayır.
|
