233
uskunalarning aksariyati PAL va SECAM ishlashga qodir ikki standartli
edi. Xuddi shu sababga ko‘ra, bozordagi videokameralar PAL standartida
ishlardi (sobiq SSSR bozori uchun maxsus SECAM versiyasini ham ishlab
chiqishgan) ammo, televedeniye esa SECAM qo‘llagan.
NTSC video signalni kodlashning boshqa usulidan foydalanilgan,
xususan, u soniyasiga 30 kadrni uzatardi (aniqrog‘i 29,97, garchi
sekundiga 30,00 kadr tezlikda ishlaydigan uskunalar ham mavjud edi).
Bizning bozordagi foydalanadigan video jihozlarning aksariyati NTSC
bilan ishlashga qodir emas edi. Shu sabab, ko‘pincha suratga olish
kartalarining ikkita versiyasi mavjud edi ya’ni, PAL/SECAM bilan va
alohida NTSC ishlash uchun mo‘jallanganlari.
Barcha tasvirga olish kartalarining past chastotali ishlovchi
qism (blok)lari universal bo‘lib, video kiritishga taqdim etilgan har
qanday standartning video signalini raqamlashtirishi mumkin, faqat
sozlamalarda kadr tezligining to‘g‘ri qiymatini belgilash kerak (NTSC
uchun 25 yoki 30). Yuqori chastotali bloklar ya’ni, televizor qabul
qiluvchi qismi, aksincha, har bir televizor standartiga xosdir, shuning
uchun tasvirga olish kartasi faqat o‘zi ishlab chiqilgan standartdagi
(bir va bir nechta) teleko‘rsatuvlardan video yozib olishi mumkin
edi. Masalan, sobiq SSSR mamlakatlarida qabul qilingan PAL-D /
SECAM-D standartidagi televizor qabul qiluvchilari va kartalari keng
tarqalgan edi.
Raqamli video manbadan foydalanayotgan bo‘linsa, xavotir-
lanishga hojat yo‘q – raqamli kamera hammasini o‘zi qiladi. Yagona
farq shundaki raqamlashtirilgan video, NTSC signalida sekundiga 25
o‘rniga 30 kadr tezlikda bo‘ladi.