75
Shu o‘rinda ta’kidlash lozimki, sug‘urtaga bo‘lgan talabga xo‘jalik
yurituvchi sub’ektlar va aholining tabiiy ehtiyojlari sifatida qaramaslik lozim.
Bizga ma’lumki, tabiiy ehtiyojlar to‘g‘ridan-to‘g‘ri anglaniladi hamda har bir
sub’ekt ularni o‘zi uchun namoyon etib, bunday ehtiyojlarini qoniqtirishga harakat
qiladi.
Sug‘urta va uning ijtimoiy-iqtisodiy mohiyatini tadqiq etish shuni
ko‘rsatmoqdaki, boshqa sub’ektlar bilan o‘zaro munosabatlarni amalga oshirishda,
ularning ishtirokchilari ishlab chiqarish (xizmat ko‘rsatish, ishlarni bajarish)
jarayonidagi iqtisodiy-huquqiy va boshqa qator majburiyatlarni o‘z zimmalariga
oladi. Bu mas’uliyat esa, sub’ektning o‘z mulki yoki mulkchilikdagi hissasi
bo‘yicha ko‘rishi ehtimol bo‘lgan risk mavjudligidan kelib chiqib, ularning
sug‘urta faoliyatiga bo‘lgan talabini yuzaga keltiradi. Shuningdek, iqtisodiy,
texnologik, ekologik va boshqa shart-sharoitlarning murakkablashuvi zamirida
qo‘shimcha risklar ham namoyon bo‘ladi.
Sug‘urta risklarining hududlarga ko‘ra, kengligi, davriyligi va xilma-xilligi,
shuningdek, ularni oldini olish hamda qoplash sarf-xarajatlarining o‘sib
borayotganligi ham sug‘urtaning ahamiyatini yanada oshirib, unga bo‘lgan talabni
orttiradi. Aynan shunday talabning mavjudligi sug‘urta faoliyati natijasi foydali
bo‘lishi va uning istiqboldagi rivoji uchun zaruriy shart-sharoitni yuzaga keltiradi.