2. Xususiy metodik darajada PTning muayyan bir predmet, kursni
o‘qitish jarayonining maqsad va vazifalarini amalga oshirish maqsadida
foydalaniladigan ta’lim mazmuni, o‘qitish vositalari, metodlari va
shakllarining majmuasi tushuniladi.
3. Lokal (modul) darajada o‘quv-tarbiya jarayonining ma’lum bir
qismining xususiy didaktik va tarbiyaviy maqsadini hal etishga qaratilgan
texnologiya tushuniladi. Unda talabalarning mustaqil ishlarini tashkil etish,
ular bilimini nazorat qilish, shaxsiy fazilatlarini shakllantirish kabi masalalar
ko‘zda tutiladi.
PTning yuqorida qayd etilgan uchta darajasi bir-birini to‘ldiradi
va taqozo etadi. O‘zbekistonda PT masalalari, asosan, ta’lim doirasida
o‘rganilmoqda. Ta’lim texnologiyasi deyilganda, o‘quv-tarbiya jarayonida
o‘quvchi maqomini o‘zgartirish, yangilash yo‘li bilan ma’lumot mazmunini
va modellashtirish darajalari – o‘quv materiali, o‘quv predmetiga
pedagogik ishlov berish, o‘rganiladigan mavzuni talabalarning real bilish
imkoniyatlariga moslashtirish, ta’lim natijasini qabul qilingan etalon
darajasiga ko‘tarish va baholashga oid usullar, vositalar, ta’limning
tashkiliy shakllari tushuniladi. Ta’lim texnologiyasi o‘quv-tarbiya jarayonini
boshqarishning hozirgi yetakchi prinsipi (subordinatsiya) ni chegaralaydi,
unda koordinatsiya o‘qituvchi (pedagog) va talaba faoliyatini o‘zaro
muvofiqlashtirishning yetakchi prinsipiga aylanadi. Koordinatsiya ta’limni
tashkil qilish, boshqarish va nazorat qilishning bosh prinsipiga aylanganda
talaba ta’lim jarayonining o‘qituvchi (pedagog) bilan teng huquqli subyektga
aylanadi, ta’lim jarayonini o‘qituvchi (pedagog) va talaba birgalikda amalga
oshiradi.
G‘arb mamlakatlaridagi ta’lim texnologiyasining bosh g‘oyasi
dasturlashtirilgan ta’limga borib taqaladi. Dasturlashtirilgan ta’lim
asoschilaridan biri Berres Frederik Skinnerning ta’kidlashicha,
o‘quvchilarning o‘quv materiali va uni o‘zlashtirishga oid xatti-harakatlari
(o‘quvchi faoliyati) pog‘onalar (ta’lim bosqichlari)ga ajratiladi, har bir
bosqichda o‘quv materialining ma’lum ulushi to‘liq o‘zlashtiriladi, o‘quv
materialining o‘zlashtirilgan ulushi tekshirilib, keyingi ulushni o‘rganishga
o‘tiladi. Demak, PTning asosiy tamoyili ma’lumot mazmunini to‘liq
54
o‘zlashtirish taktikasidan iborat bo‘lib, u dastavval dasturlashtirilgan ta’lim
nazariyasi va amaliyoti qobig‘ida paydo bo‘lgan edi.
PT inson ongi, tafakkuri bilan bog‘liq bilimlar sohasi sifatida
murakkab va hammaga ham tushuntirish mumkin bo‘lmagan PJni ifoda
etadi. Uning o‘ziga xos jihati – tarbiya muammosini ham qamrab olishidir.
Demak, texnologiya samaradorligi inson o‘zining ko‘p qirrali tomonlari
bilan unda qanchalik to‘liq namoyon bo‘lyapti, uning psixologik-kasbiy
jihatlari, ularning kelajakda rivojlanishi (yoki pasayishi) qanday hisobga
olinyapti, degan savollarning yechimiga bog‘liq ekan. Shu jihatdan olganda,
PT shaxsning rivojlanish bosqichlarini loyihalashtirish, tashxislash kabi
imkoniyatlarga ham ega bo‘ladi. Bu esa pedagogning texnologik jarayon
bilan ishlash qobiliyatiga bog‘liq.
Pedagogning belgilangan o‘quv-tarbiya vazifalarini me’yoriy
hujjatlarda ko‘rsatilgan talablar asosida yo‘l qo‘yiladigan chegaraviy
ko‘rsatkichlar doirasida bajarish holatini ishlash qobiliyati deb sanash
mumkin. Demak, u yoki bu fan o‘qituvchisining mahoratini aniqlashda
uning faoliyati davlat ta’lim standartlari talablariga va pedagogik shartlarga
nechog‘lik mos kelishi nazarda tutiladi.
Pedagogik nashrlarda pedagog faoliyatini baholash uchun qator
ko‘rsatkichlar tavsiya etiladi, jumladan:
– pedagogik natijaviylik – pedagog guruhida fan bo‘yicha
o‘zlashtirishning o‘rtacha qiymati;
– o‘qitishning ilmiylik darajasi – pedagogning o‘quv elementlarini fan
abstraksiyasi pog‘onalari bo‘yicha tushuntirishi;
– ta’lim mazmunini metodik tayyorlash – umumiyligi, izchilligi,
harakatdaligi, ortiqcha emasligi kabi talablarning e’tiborga olinishi;
– ta’limda u yoki bu natijani qo‘lga kiritish yo‘llaridan samarali
foydalanish – ekstensiv yoki intensiv sharoitda va hokazo.
Umuman olganda, pedagog uchun asosiy kasbiy-me’yoriy ko‘rsatkich
– bu, birinchi navbatda, o‘z holatini PJda bunyodkor sifatida his etishi
va anglab yetishidir. Pedagog o‘zining ish faoliyatiga xususiy kasbiy
yaroqliligini, pedagogik voqelikdagi o‘z o‘rnini baholay olmas ekan, undan
hech qachon ijodkorlikni talab qilib bo‘lmaydi. Demak, pedagogik faoliyatga
kirib kelayotgan har bir inson o‘zining unga moslanuvchanligini, shu kasbga
layoqati, qiziqishi borligini to‘liq tasavvur etishi kerak.
55
Ta’lim texnologiyasining asosiy maqsadi ham, o‘quv predmetlarini
to‘liq o‘zlashtirishga mos keladigan ta’lim loyihasini yaratishdir. Bunday
loyiha hozirgi zamon psixologiyasi, didaktikasi va pedagogik amaliyotining
asosiy va ilg‘or g‘oyalariga tayangan holdagina yaratiladi.
Ta’lim – boshqariladigan jarayon bo‘lib, uning natijasi, ko‘p jihatdan,
tayyorlangan didaktik loyihaga bog‘liq. Didaktik loyiha esa ta’lim
texnologiyasining mahsulidir. Talabalarning bilish faoliyatini didaktik
loyihaga ko‘ra boshqarish ta’lim texnologiyasining pedagogik asosi
sanaladi. Har qanday jarayonning boshlanishi va yakuni mavjud bo‘lganidek,
didaktik loyihani amalga oshirishning ham kirish va chiqish nuqtalari bor.
Ikki nuqta orasiga juda ko‘p nuqtalarni joylashtirish mumkin bo‘lganidek,
didaktik loyihani amalga oshirish ibtidosi bilan intihosigacha bo‘lgan
masofada ta’limning samarali usullari, vositalari ko‘p topiladi. Yerda
ta’lim texnologiyasi eng samarali usul bo‘lib, ta’limning samarali shaklini
tanlashda o‘qituvchiga yordamga keladi. Demak, maqsaddan etalonga
yetib kelguncha o‘qituvchi (pedagog) va talaba ongi juda ko‘p hodisalar
bilan to‘qnashadi. Ta’limga texnologik yondashish – bu ma’lumot va ta’lim
mazmunini atroflicha tahlil qilish yo‘li bilan o‘quv-tarbiya jarayonining
umumiy, xususiy maqsadlarini tahlil qilish, o‘qituvchi (pedagog) va talaba
maqsadlarining uchrashgan nuqtalarida (o‘qitish maqsadi, o‘qish maqsadi)
ta’limning didaktik maqsadini belgilash asosida ta’limni loyihalash va
amalga oshirish yo‘llari bilan mo‘ljaldagi etalonga erishishdir. Umuman,
ta’lim texnologiyasi haqida gap ketganda o‘zaro daxldor quyidagi hodisalarni
bir-biridan farqlashga ehtiyoj tug‘iladi:
ta’limni didaktik loyihalash;
loyihani amalga oshirish;
ta’limning joriy va oraliq natijasiga ko‘ra didaktik loyihaga tuzatish va
o‘zgartirishlar kiritish;
ta’limni takrorlash va yakuniy nazorat.
Bu hodisalarning birinchi va ikkinchisi an’anaviy ta’lim tajribasida
ham uchraydi. Ta’lim texnologiyasining an’anaviy ta’lim tizimidan farqi
shundaki, ta’lim natijasi va uning etalon darajasida bo‘lishi doimo o‘qituvchi
(pedagog) hamda talabaning diqqat markazida turadi. O‘qituvchi (pedagog)
ta’lim natijasini tez-tez tekshirib, talabalarni o‘zlari erishgan yutuqlardan
ogoh qilib turadi va talabalar o‘zlari erishgan yutuq va kamchiliklarni anglab,
yutuqlarini yanada ko‘paytirishga, kamchiliklarini esa bartaraf etishga
56
harakat qiladi. Talabalar ta’limning zaruriyligini, ular ta’lim jarayonining
haqiqiy subyektga aylangan paytidagina his etishadi.
Ta’lim texnologiyasi bo‘yicha qilinadigan ishlar ikki qismdan iborat:
1. Ta’lim loyihasini tayyorlash. Loyiha o‘qituvchi yoki ekspert a’zolari
tuza olish faoliyatining mahsuli bo‘lib, qator umumiy xususiyatlarga ega.
Loyiha asosida o‘qituvchi (pedagog) va talabalarning kelajakda birgalikda
amalga oshiradigan faoliyati yotadi.
Ta’lim loyihasi ma’lumot mazmunini davlat standartlari talablari asosida
tahlil etishdan boshlanadi. Tahlil ma’lumot mazmuni elementlari (bilimlar,
ko‘nikma va malakalar va ijodiy faoliyat tajribasi, munosabatlar) dasturlarda
qanday berilganligi va darsliklarda qanday aks ettirilganligiga qaratiladi.
Keyin ta’lim mazmuni o‘rganiladi, u yoki bu mavzuni o‘rganishdan ko‘zda
tutilgan maqsad, ta’limning didaktik maqsadi, o‘qituvchi (pedagog) va
talabalarning maqsadi maqsadlarni amalga oshirish va hisobga olish
varaqalari, beriladigan uy ishlari miqdori, mavzular bo‘yicha o‘tkaziladigan
test savollari, reyting nazorati bosqichlari, etalon darajasida o‘zlashtirish
usuli oldindan belgilab qo‘yiladi. Bu ishlarning barchasi ongda ta’lim
modelini yaratishga olib keladi.
2. Ta’lim loyihasini amalga oshirish. Ta’lim loyihasi bevosita ta’lim
sharoitida amalga oshiriladi. Bu jarayonda quyidagi ishlarga alohida e’tibor
qaratiladi:
– o‘rganilayotgan mavzu bo‘yicha maqsad, vazifalar bilan talabalarni
oldindan tanishtirish, muammo va topshiriqlarni, shuningdek, uy vazifalari,
mustaqil bajariladigan ishlarni, ularni bajarish tartibi, vaqtini e’lon qilish,
mavzuni to‘liq o‘zlashtirish bo‘yicha ko‘rsatmalar berish, o‘zlashtirish
me’yorlarini aytib berish;
– talabalarni faol, mustaqil faoliyatga rag‘batlantirish, ular diqqatini
bo‘lim yoki mavzu mazmuniga tortish, uni qanday o‘rganish zarurligini aytib
berish, bilishga qiziqish uyg‘otish, o‘qish-o‘rganishga havas, muammolarni
bajarishga ehtiyoj uyg‘otish, emotsiyalar, tafakkur hodisalari, bilimlarni
o‘quv holatlariga tatbiq etish yo‘llari orqali mavzu bo‘yicha ma’lumotlar
to‘plash, to‘plangan ma’lumotlar yuzasidan joriy nazoratni tashkil etish,
mavzuni to‘liq o‘zlashtirishga oid o‘zgarish, qo‘shimcha, tuzatishlarni
belgilash;
57
– bo‘lim yoki mavzu bo‘yicha to‘plangan bilimlarga ishlov berish.
Ta’lim jarayoni stoxastik xarakterga ega. Unda quyidagi kutilgan va
kutilmagan, rejalashtirilgan, favqudlodda va tasodifiy hodisalar uchrab
turadi:
– o‘rganilgan bilimlarga ishlov berish jarayonida joriy nazorat
natijalariga asoslanib loyihaga yangi o‘zgarish, qo‘shimcha va tuzatishlar
kiritiladi;
- bo‘lim yoki mavzu bo‘yicha umumiy xulosalar chiqarish, chiqarilgan
xulosalarni murakkab o‘quv holatlariga tatbiq qilish, oraliq nazorat
natijalariga ko‘ra mavzu yoki bo‘lim bo‘yicha axborot to‘plash, to‘plangan
axborotlarga ishlov berish jarayonlarida talabalar erishgan yutuqlarni
tahlil qilish, talabalarning bilim va malakasi, ijodiy faoliyat tajribasidagi
kamchiliklarini ko‘rsatish, guruhdagi har bir talabaga yakuniy nazoratgacha
bajariladigan qo‘shimcha topshiriqlarni berish va uni o‘quv materialini
atroflicha o‘zlashtirishga rag‘batlantiriladi;
- yakuniy nazoratning asosiy vazifasi talabalarning ma’lumot va ta’lim
mazmuni elementlarini etalon darajasida o‘zlashtirishlarini aniqlash va etalon
darajasidan past o‘zlashtirgan talabalar ogohlantirilib, ularga qo‘shimcha
topshiriqlar beriladi.
Zamonaviy PT ta’lim maqsadini aniq o‘rnatishdan boshlab to uning
natijalarini baholashgacha bo‘lgan bosqichlarning har biri uchun ijodiy
faoliyatni talab etadi. Pedagog faoliyatining texnologiyalanuvchanlik
darajasini prof. N.Sayidahmedov quyidagi mezonlar asosida alohida ajratib
ko‘rsatgan:
1. Tashxislanuvchan o‘rnatilgan maqsad – o‘quvchi-talaba tomonidan
didaktik va jarayon mahsuli sifatida o‘zlashtirilgan aniq o‘lchamli
tushunchalar, amallar va faoliyat turlari.
2. Ta’lim mazmunini o‘quv elementlari yordamida bayon qilishda
abstraksiya pog‘onalarining va axborotlarni o‘zlashtirish darajasining
hisobga olinishi.
3. O‘quv materiallarini o‘zlashtirish bosqichlarining yetarlicha mantiqiy
qat’iyanligi – didaktik jarayon tuzilmasiga mosligi.
4. O‘quv jarayoniga yangi vositalar va axborotlashtirish usullarining
joriy etilishi.
5. O‘qituvchining qoidabop (algoritmli) va erkin, ijodiy faoliyatidagi
mumkin bo‘lgan chetga chiqish chegarasining ko‘rsatilishi.
58
6. Talaba va o‘qituvchi faoliyatida shaxsiy motivlashganlikning
ta’minlanishi (erkinlik, ijodiyot, kurashuvchanlik, hayotiy, kasbiy mohiyat
va b.).
7. O‘qitish jarayonining har bir bosqichida kommunikativ
munosabatlarning, axborot texnikalari bilan muomala qilishning maqsadga
muvofiqligi.
Yuqorida berilgan ko‘rsatkichlar loyihalangan o‘quv jarayonining
texnologik darajasini to‘liq ifodalaydi, amalda joriy etilishi esa pedagogni
yuqori malakali mutaxassisga aylantiradi, talabaning nufuzini ham
birmuncha oshiradi va ijodiy faoliyatni rivojlantirishning yangi qirralarini
ochadi.
Zamonaviy PTni muntazam tahlil qilib borish, loyihalashtiruvchi
vositalarning eng zarurini tanlash metodlarining maqsadga muvofiqligini
aniqlay bilish (ta’lim metodlari), olinishi zarur bo‘lgan natijani oldindan
tahlil qilish (maqsadlarning amalga oshishiga erishish), o‘quv jarayonining
yaxlitligini ta’minlash kabi tamoyillarga asoslanadi. PTni ta’lim jarayoniga
joriy qilish, ayniqsa, xorijiy davlatlardagi PT tajribalaridan foydalangan
holda o‘zimizning tizimlashtirilgan ta’lim jarayonining zamonaviy
PT tizimini vujudga keltirish borasidagi amalga oshiriladigan ishlarni
umumlashtirish va hayotda qo‘llash uchun quyidagi tadbirlarga amal qilish
maqsadga muvofiqdir:
1.Ta’lim jarayoni ishtirokchilari – o‘qituvchi (pedagog) va talabalar.
Bunda o‘quv rejasini ishlab chiqish, ya’ni o‘qituvchi (pedagog) bo‘lim
va bobni o‘rganish rejasini tuzar ekan, ushbu rejada talaba va o‘qituvchi
(pedagog) faoliyati o‘z ifodasini topishi lozim. Zamonaviy PT tamoyillaridan
biri bo‘lgan o‘quv ishlarining o‘qituvchi (pedagog) va talaba o‘rtasida izchil
rejalashtirilgan taqsimoti o‘qituvchi (pedagog)dan ta’lim jarayonini izchil
boshqarishni talab qiladi.
2. Fanning ichki bog‘lanishi va fuqarolararo bog‘lanish imkoniyatlaridan
maqsadli foydalanish.
Har bir o‘rganiladigan kichik va yirik o‘quv birliklari oldin
o‘rganilganlarga tayanadi. Bunda fanlararo bog‘lanishlar va talabalarning
tayyorgarlik darajalarini bilish ham muhim jihatlardan biri sanaladi. Demak,
talabani yangi bo‘lim, bobni o‘rganishga olib kirishda undagi mavjud
bilimlarga tayanish, agar mavjud bilimlar yangi bobni, bo‘limni o‘rganishga
59
yetarli bo‘lmasa, oraliq tayyorgarlik olib borish va shundan keyingina,
bilimlarni o‘rganishning navbatdagi bosqichiga o‘tish mumkin.
3. O‘quv birliklarini (mezonlarini) belgilash.
O‘quv birliklari talaba o‘rganishi lozim bo‘lgan tushunchalar,
ta’riflar, qoidalar, qonunlar, hodisalar, voqealardan iborat bo‘lib, ular
orasidagi mantiqiy bog‘lanishning ta’minlanishi shu bob yoki bo‘limning
o‘zlashtirilishiga olib keladi. O‘qituvchi (pedagog) bob, bo‘lim uchun
ajratilgan soatlarda talabalar o‘rganishi lozim bo‘lgan mezonlar hisoblanib,
unda talaba bilimini baholashning chegaraviy qiymati aniqlab olinadi. O‘quv
rejasini tuzishda o‘qituvchi (pedagog) va talabalar bilishi kerak bo‘lgan
o‘quv birliklarini bo‘limlar, boblar bo‘yicha aniqlaydi va ularga mustaqil
topshiriq sifatida bo‘limni o‘rganishdan oldin vazifa qilib beradi.
4. Diagnostik tahlil.
Talabalar bilimidagi notekisliklarni aniqlash, ularni to‘ldirib va
navbatdagi o‘zlashtirish bosqichiga ko‘tarish maqsadida diagnostikalash
amalga oshiriladi. Diagnostikalash quyidagi maqsadlarda amalga oshiriladi:
– talabalar o‘zlashtirish darajasini aniqlashda;
– ular bilimidagi yetishmovchiliklarning oldini olishda;
– aniqlangan yetishmovchiliklarni to‘ldirish maqsadida maxsus
topshiriqlar ishlab chiqishda;
– maxsus topshiriqlar bajarish soatlarini belgilashda;
– yakuniy diagnostik tahlil o‘tkazishda.
Diagnostika ta’lim texnologiyasining asosiy elementlaridan biri
hisoblanib, asosiy o‘zlashtirishdagi kamchiliklar soatini aniqlash, har bir
talabaning bilim darajasini aniqlash, rejaning borishiga tuzatishlar kiritish
yo‘li bilan ta’lim jarayonining natijasi kafolatlanganligini ta’minlaydi.
5. Tuzatish kiritish.
Bo‘lim yoki bobni o‘zlashtirilish darajasining diagnostik tahlili natijasi
50 foizdan kam ko‘rsatkichni bersa, o‘qituvchi (pedagog) ta’lim jarayonining
borishiga tuzatish kiritishi shart.
6. Qayta to‘ldirish (nuqsonlarni yo‘qotish).
Qayta tuzatish kiritilishidan (korreksiya) maqsad olingan bilimlardagi
kamchiliklarni bartaraf etishdan iborat. Kamchiliklarni bartaraf etish
to‘ldirish asosida amalga oshiriladi.
7. Kutilishi lozim bo‘lgan natijani olish.
60
Bu element ZPTning markaziy g‘oyasi hisoblanadi. PT ta’lim jarayoni
natijasi kafolatli bo‘lishini talab qilar ekan, jarayon borishidan ko‘zda
tutilgan maqsad amalga oshirilishi va natijali bo‘lishining rejalashtirilishini
o‘qituvchi (pedagog)lar oldiga vazifa qilib qo‘yadi.
Ta’lim texnologiyasi asosida o‘tkaziladigan mashg‘ulotlar an’anaviy
pedagogik amaliyotdan qator xususiyatlariga ko‘ra farq qiladi:
– mashg‘ulotlar talabalarning o‘quv maqsadlarini oydinlashtirishdan
boshlanadi;
– ta’lim-tarbiya jarayoni oldindan qayd etilgan natijaga mo‘ljallab
tashkil etiladi;
– har bir talaba o‘z faoliyati xususiyatlariga mos keladigan sur’atda
ishlaydi;
– jamoa a’zolarining har biri o‘zlari erishgan natijadan tez-tez
ogohlantirib turiladi; erishilgan natija ta’limning har bir bosqichida etalonga
birlashtirib turiladi;
– natija talabalarning asosiy o‘quv maqsadlariga ko‘ra aniqlanadi;
– o‘quv materialini to‘liq o‘zlashtirgan talaba keyingi mavzuni
o‘rganishga o‘tadi;
– etalondan past o‘zlashtirgan talabalar uchun ta’lim o‘xshash
sharoitlarda takrorlanadi;
– talaba uchun o‘qish-o‘rganish harakatiga teng maqsadlarni amalga
oshirishdan boshlanadi;
– talaba harakatga teng maqsadlardan oraliq maqsadga – bilimlarga,
undan umumiy o‘quv maqsadiga qarab boradi;
– harakatga teng maqsaddan umumiy o‘quv maqsadiga qarab borish
o‘qish-o‘rganishningsikliyligini ta’minlaydi;
– yakuniy (nazorat) baho o‘quv kursi to‘liq o‘rganilgach chiqariladi.
Bugungi kunda AT jamiyatimiz rivojlanishiga ta’sir etuvchi eng muhim
omillardan biri hisoblanadi. AT insoniyat taraqqiyotining turli bosqichlarida
ham mavjud bo‘lgan. Zamonaviy axborotlashgan jamiyatning o‘ziga xos
xususiyati shundaki, AT barcha mavjud texnologiyalar, xususan yangi
texnologiyalar orasida yetakchi o‘ringa ega.
Axborot texnologiyasi va texnik vositalar samarasini belgilaydigan
didaktik materiallardan keng foydalanish ZPTning asosiy belgilaridan biridir.
Milliy dasturda ta’lim-tarbiya jarayonini boshqarishning bu muhim vositasiga
61
alohida urg‘u berilgan. Axborotli vositalar (kompyuter, elektron aloqa, radio,
televideniye) dan foydalanish darajasi ikki omil bilan aniqlanadi:
1. O‘quv jarayoni uchun axborotli vositalar samara beradigan mavzular
yuzasidan didaktik materiallarni ishlab chiqish.
2. Pedagoglarning o‘z amaliy faoliyatlarida texnik vositalar va didaktik
materiallardan metodik jihatdan to‘g‘ri foydalana olish tayyorgarligini
tekshirish.
Axborotli ta’lim jarayoni oldindan pedagogik loyihalangandagina
ko‘zlangan maqsadga erishish mumkin. PJni kompyuterlashtirish asosiy
yo‘nalishlardan biri va ZPTning shug‘ullanishi lozim bo‘lgan sohasidir.
AT – bu odamlarning bilimlarini rivojlantiradigan, ularning texnika va
ijtimoiy jarayonlarni boshqarish bo‘yicha imkoniyatlarini kengaytiradigan
ma’lumotlarni tashkil etish, saqlash, ishlab chiqish, tiklash, uzatish
usullari va texnik vositalaridir. Shuningdek, AT deganda, ma’lum bir
maqsadga erishish uchun amalga oshiriladigan jarayonlar zanjiridan iborat
yaratuvchi faoliyat tushuniladi. Agar texnologik zanjirni tashkil etuvchi
jarayonlar, ular orasidagi axborot almashinuvini tashkil etish va ularni
uyg‘unlashtirishda kompyuterlardan foydalanish imkoniyati yaratilsa,
har qanday texnologiyaning samaradorligi ortadi. Albatta, buning uchun
mazkur texnologiyani sinchiklab o‘rganish, jarayonlardagi va ular o‘rtasidagi
axborot almashinuvini, shuningdek, jarayonlar zanjirini (ya’ni texnologiyani)
boshqarishning axborot ta’minotini tahlil etish zaruriyati paydo bo‘ladi.
Hozirgi zamon ATning asosini quyidagi uchta texnika yutug‘i tashkil
etadi:
1. Axborotning mashina o‘qiydigan tushunchalarda jamlash muhitining
paydo bo‘lishi (magnit, lentalar, kinofilmlar, magnit disklar va h.);
2. Axborotni yer sharining istalgan nuqtasiga vaqt va masofa bo‘yicha
muhim cheklashlarsiz yetkazishini ta’minlovchi aloqa vositalarining
rivojlanishi, aholining aloqa vositalari bilan keng qamrab olinishi (radio
eshittirish, televideniye, ma’lumotlarni uzatish tarmoqlari, yo‘ldosh aloqa,
telefon tarmog‘i va h.);
3. Axborotni kompyuterlar yordamida berilgan algoritm bo‘yicha
avtomatlashtirilgan ishlab chiqish imkonini (saralash, tasniflash, kerakli
shaklda ifodalash, yaratish va h.k.) oshirish.
62
AT, birinchidan, axborotning sirkulyatsiyasi va ishlov berish majmuyi,
ikkinchidan, bu jarayonlarning tasviridir.
AT ta’lim jarayonida muhim o‘rin tutib, quyidagi vazifalarni hal etishga
yordam beradi:
– individual qobiliyatlarini talabalarning ochish, saqlash va
rivojlantirish, ularda bilim ko‘nikmalarini, o‘zini o‘zi kamolotga etkazishga
intilishni shakllantirish;
– voqea va hodisalarni kompleks o‘rganishni, aniq, tabiiy-ilmiy,
texnikaviy, ijtimoiy, gumanitar fanlar va san’at orasidagi o‘zaro
bog‘liqlikning chambarchasligini ta’minlash;
– o‘quv-tarbiya jarayonlarining mazmun, shakl va metodlarini doimiy
tarzda va dinamik ravishda yangilash.
Ta’lim tizimi nuqtayi nazaridan ATning joriy etilishi bilan birga yuzaga
keladigan quyidagi muammolar muhimdir:
1. Texnik muammolar – ta’lim tizimida foydalaniladigan elektron-
hisoblash va mikroprotsessor texnikasiga qo‘yiladigan talablarni, ularni
amalda qo‘llash xususiyatlarini belgilaydi.
2. Dasturiy muammolar – ta’lim tizimida foydalanish uchun dastur
ta’minotining tarkibi va turlarini, ularning qo‘llanish tarkibi va xususiyatlarini
belgilaydi.
3. Tayyorgarlik muammolari – o‘qituvchi (pedagog) va talabalarning
axborot-kommunikatsiya texnologiyalaridan, shu jumladan, hisoblash
texnikasidan foydalanish uquvi bilan bog‘liq.
Bugungi kunda ta’limni axborotlashtirishda asosiy yo‘nalish turli
o‘quv fanlari bo‘yicha pedagogik dastur vositalarini yaratishdan iborat
bo‘lib qoldi. Ammo mavjud va ishlab chiqilayotgan kompyuter texnikasi
bazasidagi pedagogik dastur vositalari o‘qitish nuqtayi nazaridan ta’lim
sifatida muhim siljishlarga olib kelishi mumkin. Buning sabablaridan biri –
kompyuter texnologiyalari an’anaviy tashkil etilgan o‘qitish jarayonida joriy
etila boshlanganligidir. U o‘zining asosiy mazmuni va metodlari bo‘yicha
bu texnologiyalarga yo‘naltirilmagan va ularga ehtiyoj ham yo‘q.
Ta’lim texnologiyalari doimo axborotli bo‘lgan, chunki ular turli xil
axborotni saqlash, uzatish, foydalanuvchilarga yetkazish bilan bog‘liq edi.
Kompyuter texnikasi va kommunikatsiya vositalari paydo bo‘lishi bilan
63
o‘qitish texnologiyalari tubdan o‘zgardi. Ta’lim jarayonida ATni amalga
oshirilishi quyidagilarning mavjud bo‘lishini taqozo etadi:
– ta’limning texnik vositalari sifatida kompyuterlar va kommunikatsiya
vositalari;
– ta’lim jarayonini tashkil etish uchun unga mos tizimli va amaliy dastur
ta’minoti;
– ta’lim-tarbiya jarayonida yangi o‘quv-texnika vositalarini tatbiq etish
bo‘yicha mos metodik ishlanmalar.
Keyingi vaqtlarda «o‘qitishning kompyuter texnologiyalari»
tushunchasi tarqalib, bunda kompyuterlar bazasida amalga oshirilgan o‘qitish
texnologiyalari tushuniladi. Biroq AT tushunchasi o‘qitishning kompyuter
texnologiyalari tushunchasidan kengroq, chunki kompyuterlar AT texnik
vositalarining tarkibiy qismi sanaladi.
Bugungi kunda turli optik xotirlovchi qurilmalar (videodisklar, optik
disklar) keng tarqaldi. Ulardan foydalanish matnli grafik axborotni bir
vaqtda birgalikda yozish imkonini beradi, shu bilan birga, uni qayta tiklashda
yuqori sifatli tasvir paydo bo‘ladi. Magnit yozuvdan farqli o‘laroq, optik
disklardagi yozuv istalgan sondagi qayta tiklashlarda ham yomonlashmaydi.
Kompyuterlar ishining dasturiy-matematik ta’minoti yuqori texnologik
ishlab chiqarish taraqqiyotining muhim yo‘nalishi hisoblanadi. Shuningdek,
texnik va dasturli AT ham mavjud bo‘lib, ularga quyidagilar kiradi:
|