fellerlar fondi hisobiga tashkil topgan: «M etropoliten opera*,
«Vivian B om ont nom li d ram a teatri*, «Forum * kam er teatri,
konsert zali kutubxonasi, m uzey, te a tr m aktabi — bularning bar-
chasi shu sa n ’at m arkazi ixtiyoriga berilgan edi.
B ular Linkoln
sa n ’at m arkazining shu paytga q adar A m erika ega b o 'lm agan
davlat teatri o ‘rnini bo-suvchi chinakam sa n ’at qasriga aylan-
ishini taqo zo etardi.
T eatr 26 nafar kishidan iborat truppa sifatida 1964-yiIi yanvar
oyida M illerning Kazan talqinidagi «G unohga botib* pyesasi bilan
o 'z pardasini ochadi. S o'ng rejissor G arold Klerm an M illerning
«Vishi voqeasi* pyesasini q o ‘yadi, teatr repertuariga yana 0 ‘Nil
asarlari kiritiladi. Lekin bu moliyaviy n a f ko'rish
payiga tushgan
m arkaz xo‘jayinlariga yoqm ay qoladi. Rejissorlar q at’iyat ko'rsatib,
Byuxnerning «D antonning o'lim i*, Brextning «Galileyning hayoti*
kabi asarlarini sahnaga qo'yadilar. Biroq tijoratchi rahbarlam ing
moliyaviy siquvlari oqibatida aw al Kazan, so'ng boshqa rejissorlar
markazni tark etadilar va teatr truppasi 1970-yillarning birinchi
yarm ida tarqalib ketadi.
Linkoln san’at markazi teatri yopilgan bo ‘lsa-da,
lekin doimiy
ishlovchi teatr barpo etish uchun kurash to'xtam aydi. 50-yillardan
e ’tiboran Brodvey tijorat teatrlariga zid tarzda yangi ijodiy jam oalar
tashkil topa boshladiki, ular «Ho6poflBeH* teatrlari nomi bilan
m a’lum. Im kon qadar yashashda davom etuvchi erkin ijodkorlik
hissi bilan uyushgan bunday teatrlarsiz
Amerika teatr hayotini
to'laligicha tasaw u r etib bo'lm aydi. Bugungi Amerika teatri shon-
shuhratini belgilovchi ko'plab aktyor va rejissorlar o 'z faoliyatlarini
shu turdagi teatrlarda boshlab, tajriba to'plab, so'ng katta sah-
nalarga yo'l olganlar.
