160
Nanokristallar
amorf halın
qeyri kristallik simmetri-
yasını təyin edir. Materialın amorf halından nanokristallik hala
keçməsi kristallaşma ilə aparılır. Amorf kristallik halda yüksək
möhkəmliyə və yüksək maqnit nüfuz etmə qabiliyyətinə
malikdir.
Onlar keramik, maqnit və yük keçiriciliyə
malik
kompozisiya materiallarının hazırlanmasında geniş istifadə
edilir. Günəş batareyaları, süzgəclər, yağlayıcı materiallara
aşqarlar, diffuzion qaynaq işlərində, elektronikada, optikada və
emal sənayesində dünya miqyasında 70%-i nanotozlara
əsaslanmışdırlar.
Nanokristallar
dedikdə ölçüləri, təqribən, 5÷100 nm olan
və 103 -108 atomdan ibarət olan nanozərrəciklər başa düşülür.
Ümumiyyətlə, “nanokristal” termini altında makrokristallarda
mövcud olan, lakin nanoölçü diapazonundakı nizamlı quruluş
başa düşülür. Əgər nanozərrəcik mürəkkəb forma və quruluşa
malikdirsə, onu xarakterizə etmək üçün zərrəciyin xətti
ölçülərindən deyil, onun hər hansı bir quruluş
elementinin
ölçülərindən istifadə edilir. Belə zərrəcikləri
nanoquruluşlar
adlandırırlar və onların xətti ölçüləri 100 nm-dən böyük
qiymətlər də ala bilər. Nanozərrəciklərin ölçülərindən asılı
olaraq onların elektrik, maqnit, optik xassələrində dəyişikliklər
baş verir, və bununla əlaqədar, onların rənglərinin dəyişməsi
müşahidə edilir. XIX əsrin ortalarında Maykl Faradey də
rəngin, maddənin tərkibindəki zərrəciklərin ölçülərindən
asılılığını müşahidə etmiş və onun aldığı qızılın
kolloid
məhlulu indi də London muzeyində saxlanılır.
