|
TABIAT MUSIQASINI TINGLAYMIZ
|
| bet | 11/18 | | Sana | 20.11.2023 | | Hajmi | 199,52 Kb. | | #102080 |
Bog'liq V.A.Suxomlinskiy Bolalarga jonim fido TABIAT MUSIQASINI TINGLAYMIZ
Musiqa, ohang, musiqa sadolarining go‘zalligi insonni axloqiy va ruhiy tarbiyalashning muhim vositasi, qalb olijanobligi, qalb pokligi manbaidir. Musiqa odamlarning ko'zlarini tabiatning go'zalligiga, axloqiy munosabatlarga, mehnatga ochadi. Musiqa tufayli inson nafaqat atrofidagi dunyoda, balki o'zida ham ulug'vor, ulug'vor, go'zallik g'oyasini uyg'otadi. Musiqa o'z-o'zini tarbiyalashning kuchli vositasidir.
Xuddi shu o‘quvchilarning erta bolalikdan to voyaga yetgunga qadar bo‘lgan ma’naviy rivojlanishini ko‘p yillar davomida kuzatish meni kino, radio va televideniyening bolalarga o‘z-o‘zidan, uyushmagan ta’siri to‘g‘ri estetik tarbiyaga yordam bermasligi, aksincha, zarar keltirishiga ishontirdi. Spontan musiqiy taassurotlarning ko'pligi ayniqsa zararli. Men bolalarni musiqiy asarlarni idrok etishni inson tushunishi, musiqaning go'zalligini his qilishi mumkin bo'lgan fonni idrok etish bilan almashtirishni tarbiyalashning muhim vazifalaridan birini ko'rdim - dalalar va o'tloqlar sukunati, eman bog'ining shovqini, moviy osmonda lalakning qo‘shig‘i, bug‘doyning pishib yetilgan boshoqlarining shivirlashi, ari va arilarning guvillashi. Bularning barchasi tabiat musiqasi, musiqa ohangini yaratishda inson ilhom oladigan manba. Umuman estetik tarbiyada, xususan, musiqa ta’limida psixologik tushuncha muhim ahamiyatga ega. Bu hikoyalardan so‘ng o‘qituvchilar bilan ta’limning qiyin va kamchiliklari haqida suhbatlashdik. Biz bir ovozdan xulosaga keldik: bizning pedagogikamiz o'quvchi, birinchi navbatda, maktabda o'qishning deyarli yarmi uchun bola bo'lib qolishini unutadi. Tayyor haqiqatlar, umumlashmalar va xulosalarni bolalarning boshiga singdirish orqali o'qituvchi ba'zan bolalarga fikr va jonli so'z manbasiga yaqinroq bo'lish imkoniyatini bermaydi, orzular, fantaziyalar, ijodkorlik qanotlarini bog'laydi. . Tirik, faol, faol mavjudotdan bola ko'pincha xotira qurilmasiga o'xshash narsaga aylanadi ... Yo'q, bunday bo'lmasligi kerak. Siz bolalarni tashqi dunyodan tosh devor bilan to'sib qo'yolmaysiz. Talabani ma'naviy hayot quvonchlaridan mahrum qilib bo'lmaydi. Bolaning ma’naviy hayoti u o‘yin, ertaklar, musiqa, fantaziya, ijod olamida yashagandagina to‘la bo‘ladi. Busiz u quritilgan guldir. Albatta, o'rganish oson o'yin, uzluksiz va doimiy zavq bo'lishi mumkin emas. Bu, birinchi navbatda, ish. Ammo bu ishni tashkil qilishda bolaning aqliy, axloqiy, hissiy va estetik rivojlanishining har bir bosqichida uning ruhiy dunyosining o'ziga xos xususiyatlarini hisobga olish kerak. Bolalarning aqliy mehnati kattalarning aqliy mehnatidan farq qiladi. Bola uchun bilimlarni o'zlashtirishning yakuniy maqsadi kattalar uchun bo'lgani kabi, uning aqliy harakatlari uchun asosiy rag'bat bo'la olmaydi. O'rganish istagining manbai bolalarning aqliy mehnatining tabiatida, fikrlarning hissiy ranglanishida, intellektual tajribalarda. Agar bu manba qurib qolsa, hech qanday hiyla-nayrang bolani kitobga o'tirishga majbur qila olmaydi. Shodlik maktabining birinchi qishini hech qachon unutmayman. Agar musiqa, fantaziya, ijodkorlik bo'lmaganida, issiq, qulay sinf xonasi tezda zerikarli bo'lardi. Musiqa atrofimizdagi dunyoni ajoyib joziba bilan to'ldirdi. Epifaniya oqshomlari zulmatida, oy ostidagi kumush gilamlarning porlashida, bo'ronlar bo'ronlarida, muzlagan ko'lmakning shovqinida - hamma joyda biz tasavvurimiz bilan yaratilgan ertak jonzotlarini ko'rdik. “Quvonch maktabi”ning ilk bahori keldi, soylar shovullab, qor barglari gullab, olma va nok daraxtlarining oppoq selida ari arfasi yangradi. Shu kunlarda bahorgi o‘rmon, ko‘m-ko‘k osmon, o‘tloqu dashtlar sadolarini tingladik. Sokin oqshomda biz o'tloqqa bordik. Oldimizda nozik yaproqlarda o‘sayotgan majnuntollar, hovuzda tubsiz osmon aks etadi, tiniq ko‘k rangda oqqushlarning kalitlari uchadi. Ajoyib oqshom musiqasini tingladik. Hovuzning qayerdandir hayratlanarli tovush eshitildi - go'yo kimdir pianino tugmachasini sekin bosib qo'ygandek, hovuz shovqin qila boshlaganga o'xshardi, qirg'oqlar va ko'k falak jaranglay boshladi. "Bu nima?" - pichirladi Vanya. "Bu bahor o'tloqlarining musiqasi, - deyman bolalarga. - Hovuzda ko'k osmonning aksini ko'rasiz. Katta chuqurlikda billurdan yasalgan ulkan qo'ng'iroq bor. U erda ajoyib saroyda, go'zal bahor. U oltin bolg'a bilan billur qo'ng'iroqqa tegdi va aks sado o'tloqlarga tarqaldi ".
Ovoz yana keldi. Kolya jilmayib qo‘ydi: “Ha, qurbaqalar “o‘ryapti”... Bolalar kulib yuborishidan, hammani o‘ziga tortgan joziba yo‘qolib qolishidan qo‘rqardim... Lekin hech kim qimirlamadi.” Balki qurbaqa, balki qurbaqa emas - dedi Sashko. "Nima bo'lsa?" qurbaqa - mayli, mayli, o'tloq qo'shiq aytyapti." Go'yo uning so'zlariga javoban qo'shni hovuz tepasida bir joyda qo'ng'iroq eshitildi, bir necha daqiqadan so'ng. javob berdi olis o‘tloq.Biz bahor o‘tloqlarining hayratlanarli musiqasiga maftun bo‘ldik.Bu musiqa hayot baxsh etuvchi manba optimistik dunyoqarashdir.U bolalarga go‘zallikda bo‘lish quvonchini tushunish, kashf etish va his qilishda yordam berdi.Go‘zallik uyg‘unligi menga tuyuladi. Umrimiz davomida bolalikning unutilmas kunlarini xotiralarimizda o‘rab turgan o‘sha nurli halo bo‘lish uchun.Birinchi quyoshli aprel kuni, qadimiy qo‘rg‘onlar tuman ichida titrayotganida, biz cho‘lning qo‘shig‘ini tinglash uchun dashtga chiqdik. hayotning kulrang bo'lagi osmonda titraydi, kumush qo'ng'iroqning mayin jiringlashi qulog'imizga etib boradi; birdan qo'ng'iroq muzlaydi, kulrang bo'lak yerga tushadi; kuzgi bug'doyning mayin yashilligi ustida qush qanotlarini to'g'rilaydi va asta-sekin , go'yo ko'rinmas narsani tortganda, ip yuqori va balandroq ko'tariladi. Biz endi qo‘ng‘iroq sadosini emas, kumush torlarning sadosini eshitamiz... Men bu ajoyib musiqa bolalarning ko‘z qanotidan tortib, atrofdagi olam go‘zalligigacha ularning qalbiga yetib borishini istayman. Men esa lark haqidagi ertakni aytib beraman. - Bu quyosh bolasi. Qishda quyosh uzoqqa, bizdan uzoqqa boradi, yer qor bilan qoplanadi va muzlaydi. Sekin-asta quyosh bizga qaytmoqda, qorni erishi qiyin. U issiq uchqunlarni qor ko'chkilariga tashlaydi. Uchqunlar tushgan joyda erigan yamalar paydo bo'ladi, er bo'lagi jonlanadi va ajoyib lark qushi tug'iladi. U moviy osmonga ko'tarilib, quyosh tomon uchadi. U uchadi va qo'shiq aytadi. Quyosh esa kumush uchqunlarni sochadi. Lark ko'k osmonda osilgan, erga qaraydi, eng yorqin uchqunni qidiradi. Uni ko'rib, u yerga toshdek uchib ketadi, uchqunni ushlaydi, u bir zumda ingichka kumush ipga aylanadi. Lark ipning bir uchini yerga tushirdi, ip bug‘doy poyasiga osilib turdi, ikkinchi uchi esa quyosh tomon, moviy osmonga qarab tobora balandroq tortildi. Ko'ryapsizmi, uning o'rnidan turishi qanchalik qiyinligini, uning titrayotganiniU quvurga qiziqib qoldi va Kostya/Boy uchun bir qo'li bilan o'ynash qiyin bo'ldi, lekin u tezda bir nechta xalq qo'shiqlarining ohanglarini takrorlashni o'rgandi, so'ngra "ixtiro qilishni" - xayol qilishni, o'z fikrlarini, his-tuyg'ularini etkazishni boshladi. , va musiqadagi tajribalar. Bir kuni bahorda, momaqaldiroq paytida biz "Orzular burchagi"da o'tirgan edik. Momaqaldiroq tindi, yerga kamalak osilib qoldi - biz hammamiz jim bo'lib, rasmning go'zalligiga qoyil qoldik. Sokin ohang eshitildi - Kostya o'ynardi. Musiqa ariqning shovqinini ushladi, bu esa o'z o'rnini vahimali shovqinga berdi - momaqaldiroq yaqinlashdi, uzoqdan momaqaldiroq gumburladi. Bola uni tinglashiga g'amxo'rlik qildi, u o'zini butunlay ijodga bag'ishladi. O‘ziga kelsa, o‘rtoqlarining o‘ychan chehralarini ko‘rdi, tortinchoq bo‘ldi... Ularning har biri ham sozanda bo‘lavermaydi, lekin musiqa ohangiga qoyil qolish tuyg‘usi har bir insonda shakllanishi mumkinligiga chuqur ishonaman. odam. Bizning bu oddiy xalq musiqasiga bo'lgan ishtiyoqimiz chuqur shaxsiy masala edi. Ba'zida o'ziga xos "musiqiy kayfiyat" paydo bo'ldi: yigitlar o'tirishni va o'ynashni xohlashdi. Ko'pincha bu sokin oqshomlarda, quyosh botgandan keyin, er hali ham bir muncha vaqt quyosh nurlari bilan yoritilgan, ufq orqasida soyabon bilan yashiringanida sodir bo'ldi. Musiqa bizga quvonch va mamnuniyat baxsh etishi biz uchun eng katta baxt edi. Kolya musiqaga o'tkir qulog'i bor edi va bola tezda xalq qo'shiqlarining ohanglarini takrorlashni o'rgandi. Bir kuni biz o'rmondan uyga qaytayotganimizda, men Kolyaga aytdim: "Esingizdami, siz kumush gulchambar yasaydigan Temirchilarni chizgansiz? Bu Temirchilar haqida nayda aytib berishga harakat qiling: ular qanday yasashadi, qanday sovuq uchqunlar tushadi. yer...” – Sovuq emaslar, yo‘q, qizg‘in e’tiroz bildirdi bola.–Issiq, oh, juda issiq... – Ha, albatta, issiq... Axir, sovuq narsa ucha olmaydi. bolg'a va anvil ostidan chiqdi." Men quvur temirchilari haqida ham gapirishga harakat qilaman. Quyosh temirchilari haqida. Ikkinchi kuni ertalab maktab bog'iga keldik. O'zimizdagi oddiy ohanglar bilan biz ajoyib Temirchilar haqida gapirib berdik. Biz nafaqat bir-birimizni tushunardik, balki kuylarimiz qanday ta'sirda tug'ilganini ham his qildik. Kolyaning “Kuznetsov” musiqasini tinglayman. Bola nafaqat ularning bolg'alarining nozik qo'ng'irog'ini etkazdi, balki uning kuchiga ham qoyil qoldi. U dalalar va bog‘larga tushgan kumush toshlarning go‘zalligidan hayratda, nigohi bilan butun yer yuzini qamrab ololmasligidan afsuslanadi. U hamma narsada noaniq his qiladigan go'zallikni ko'rishni xohlaydi. Ha, men bu bolaning qalbiga yo'lni ko'rdim. Musiqiy ohang qalbni tarbiyalaydi, his-tuyg'ularni insoniylashtiradi. Musiqada, xuddi so'zda bo'lgani kabi, haqiqiy inson ham ifodalanadi. Bolada musiqaga nisbatan sezgirlikni rivojlantirish orqali biz uning fikr va intilishlarini olijanob qilamiz. Vazifa musiqali kuy har bir qalbda insoniy tuyg‘ularning hayotbaxsh bulog‘ini ochishini ta’minlashdan iborat. Tirik, ehtiromli ona tilidagi so'zda ham, musiqiy ohangda ham bolaga atrofdagi dunyoning go'zalligi ochib beriladi. Ammo ohang - bu insoniy tuyg'ularning tili - bolaning qalbiga nafaqat dunyo go'zalligini etkazadi. Insonning buyukligini, qadr-qimmatini odamlarga ochib beradi. Musiqadan zavqlanadigan daqiqalarda bola o'zini haqiqiy inson ekanligini his qiladi. Bolaning ruhi - nozik musiqachining ruhi. Unda mahkam cho'zilgan torlar mavjud va agar siz ularga tegishga muvaffaq bo'lsangiz, sehrli musiqa jiringlaydi. Va nafaqat majoziy ma'noda, balki tom ma'noda ham. Musiqasiz bolalik ham xuddi o'yinlarsiz, ertaklarsiz mumkin emas. Tajriba shuni ko'rsatadiki, musiqa o'qituvchi va bolalar o'rtasida ruhiy hamjamiyat paydo bo'ladigan eng qulay fondir. U qandaydir odamlarning qalbini ochadi. Ohangni tinglab, uning go‘zalligini his etib, hayratga tushar ekan, ustoz va shogird tobora yaqinlashib boradi. Musiqa orqaligina erishiladigan o'sha hamdardlik lahzalarida o'qituvchi bolada musiqasiz hech qachon ko'rmagan narsani ko'radi. Musiqiy sadolar ta'sirida, qalb ulug'vor kechinmalar bilan maftun bo'lganda, bola o'z tashvishlari va tashvishlarini sizga ishontiradi. Shunday soatlarning birida Kolya menga uning albomi borligini aytdi, unda u uni hayajonlantiradigan, zavqlantiradigan va tashvishlantiradigan narsalarni chizadi. Keyin bola o'z rasmlarini ko'rsatdi. Oldimda orzular dunyosi ochildi. Kolya traktor haydab, chegara postida turishni xohladi.
|
| |
