O’qituvchi mashqlarni bajarish
jarayonida sinfni aylanib, kim qanday
ishlayotganini kuzatadi, zarur hollarda yordam beradi. “Savollar bormi?”- deb
so’rab turadi.
5.
Darsni yakunlash, o’quvchilarning bilimini baholash. O’qituvchi
mashqlarni bajarilishini va jovoblarni tahlil qiladi. Mavzuning o’quvchilarga “etib
bormagan” joylarini aniqlaydi. Bu “joy”larini qayta tushuntirib, izohlab beradi.
Doskada faol qatnashgan, savollarga javob bergan, topshiriqni bajargan o’quvchilar
baholanadi. Ko’p o’qituvchilarning kundalik dars o’tish rejalarini o’raganish, tahlil
qilish shuni ko’rsatadiki, o’qituvchilar yuqorida keltirilgan har bir bosqich uchun
vaqt taqsimotini beradilar. Bu, ayniqsa, yosh o’qtuvchilar uchun foydali.
Ko’rsatilgan
vaqtdan
birozv
cheklanishlar
biroz
tabiiy
hol.
Keyingi vaqtda dars o’tishning “yagi texnalogiyasi” , dars o’tishning
nostandart – noan’anaviy uslubi, xususan, interfaol(interaktiv) uslubi degan iboralar
eshitamiz. Bunday uslublarni ilg’or o’qituvchilarning o’zlari kashf qilganlar va bu
uslubdan ko’pgina o’qituvchilar foydalanib kelmoqdalar. Dars o’tishning
zamonaviy pedagagik uslublariga oid ko’plab qo’llanmalar chop etilgan.
“Biror navzu ustida qanday ishlanganda uning qancha foizi (protsenti)
yodda
saqlanadiқ” degan tabiiy savolga javob topish maqsadida o’tkazilgan tajribalar
yakuni “anglash piramidasi” degan nomni oldi. Unga ko’ra
mavzu bayonini;
•
faqat
eshitganda
uning
10-20%i;
• eshitsa va mavzuga oid ko’rsatmali materiallar ko’rsa, uning 30-
50%i;
•eshitsa
mavzu
bo’yicha
amaliy
mashg’ulot
bajarsa,
mavzuni
o’rtoqlariga gapirib bersa, tushuntirsa uning 60-90%i yodda qoladi. Albatta har bir
o’qituvchining
tajribasi,
bilimi,
qo’shimcha
adabiyotlarning
borligi, shaxsiy kutubxonasining boyligi, ko’p jihatdan, unga mavzuni qaysi uslub
bo’yicha
o’tishini
“aytadi”.
