|
Microsoft Word alkimyogar ziyouz com doc
Pdf ko'rish
|
| bet | 24/67 | | Sana | 28.11.2023 | | Hajmi | 308,52 Kb. | | #106877 |
Bog'liq Alkimyogar (Paulo KOELO) @worldof bookswww.ziyouz.com kutubxonasi
24
Qariya biroz sukut saqlab, javob qildi:
— Payg‘ambarimiz bizlarga Qur’onni berdi va zimmamizga besh farzni qo‘ydi, ularni biz
umrimiz mobaynida ado etmog‘imiz lozim. Eng muhimi — Ollohning borligi va birligi —
shuni yodda tutib yashamoq. Qolgan to‘rtta shart — bir kunda besh vaqt namoz o‘qish,
Ramazon oyida ro‘za tutmoq, beva-bechoralarga xayr-ehson qilmoq...
U yana jimib qoldi. Payg‘ambarni tilga olayotib uning ko‘zlari namlandi, garchi u foniy
dunyoda yashayotgan, betoqat va qiziqqon banda esa-da, baribir musulmonchilikning
qonun-qoidalariga, payg‘ambar Muhammad buyurganlariga amal etib yashayotgan edi.
— Xo‘sh, beshinchi shart-chi? — so‘radi Santyago.
— O‘tgan kuni sen menga, tushingizga biror marta uzoq begona yurtlar kirmagan ekan,
deding. Bilib qo‘y, har bir musulmonning zimmasidagi beshinchi farz — haj safarini
amalga oshirmoqdir. Bizlarning har birimiz umrimizda bir bor bo‘lsa-da muqaddas Makka
shahrini ziyorat qilishimiz shart. Bu shahar ehromlardan ham uzoqda. Yoshligimda ozroq
pul topib, mana shu do‘konni olgan edim. O‘ylardim: boyib ketsam, albatta, Makkaga
boraman, deb. Keyin qo‘lim pul ko‘rdi, mol-dunyo orttirdim, biroq savdoni hech kimga
ishonolmadim, chunki men sotadigan buyumlar juda nozik. Va har kuni haj safariga
otlanganlarga ko‘zim tushadi, ularning orasida badavlatlari bor — o‘nlab xizmatkorlariyu
butun bir tuya karvoni ularni kuzatib boradi, biroq yo‘l olganlarning ko‘pchiligi mendan
ko‘ra kambag‘al bandalar. Men ularning nechog‘li xushbaxt bo‘lib qaytib kelishganini va
uylarining eshigiga Makkaga hajga borishganidan darak beradigan belgi qo‘yishganini
ham ko‘rganman. Ularning biri, eski poyafzallarni yamaydigan etikdo‘z menga sahroda
bir yil yo‘l yurdik, biroq Tanjerda qo‘shni mahallaga ko‘n olgani borganimda charchab
qolardim, haj safarida hecham toliqmadim, deb aytdi.
— Nega hoziroq to‘g‘ri Makkaga yo‘l olmaysiz? — so‘radi Santyago.
— Chunki men haj safari umidi bilan tirikman. Bo‘lmasa, men ikki tomchi suvday mana
shu yakrang, zerikarli kunlarga, buyumlarim terib qo‘yilgan bu o‘lik jovonlarga, har kuni
qatnaydigan o‘sha kir-chir yemakxonaga — shu turush-turmushga chiday olarmidim.
Qo‘rqaman, nasib etib umid-orzuim ro‘yobga chiqquday bo‘lsa, undan keyin hayotda
tayanib yashaydigan boshqa ilinjim qolmaydi. Sen esa bosh-qachasan, menga
o‘xshamaysan, o‘z orzu-niyatingga yetishishga ishtiyoqing zo‘r. Mening faqat Makka
xayoli bilan yashagim bor. Sahroni kezib o‘tishim, muqaddas tosh turgan maydonga
borishim, uning tevaragini yetti bor aylangach, tavof olishimni minglab marta ko‘z
oldimga keltirganman. Biroq qo‘rqaman umidsiz bo‘lib qolishdan, shuning uchun orzu-
niyatimdan ayrilib qolmay deyman.
Shu kuni u Santyagoga do‘kon tashqarisida yangi peshtaxta taxlashga ruxsat berdi.
Hamma bir xilda orzu qilib, bir xil tush ko‘rmaydi.
Oradan tag‘in ikki oy o‘tdi — tashqariga qo‘yilgan peshtaxta juda qo‘l keldi: do‘kondan
odam arimay qoldi. Santyago chamalab ko‘rdi: ishlar shu zaylda ketsa yarim yildan
so‘ng u Ispaniyaga qaytadi, boz ustiga, oltmish emas, yuz yigirma bosh qo‘y sotib oladi.
Bir yil ichida suruviga suruv qo‘shiladi va u arablar bilan savdoni boshlab yuboradi,
chunki endi ularning tilida gapirishga baharnov o‘rgandi. Bozordagi o‘sha voqeadan beri
u to‘rvasidan Urim va Tumim toshchalarini qaytib olmagandi, boisiki, Misr uning uchun,
xuddi xo‘jayiniga Makka safari ushalmas orzuga aylanganiday, qo‘l yetmas yulduz bo‘lib
qoldi. Yumushi uni qoniqtirar va doim xayolida kemadan Tarifga g‘olib sifatida tushib
kelishini tasavvur qilardi.
“Yodingda tut: hamma vaqt aynan nimani istashingni aniq bilgin”, degan edi Malkisidq.
Bo‘zbola bilardi va ko‘zlagan maqsadiga yetishish uchun ter to‘kardi. Ehtimol, begona
yurtga kelib qolish, bu joyda aldoqchiga yo‘liqish, keyin esa bir pul sarflamay suruvini
Alkimyogar (qissa). Paolo Koelo
|
| |
