75
ochib beruvchi muqaddas kitobidir. Uning asosiy mavzusi – yagona Xudoning
fazilatlari va insoniyat bilan munosabati haqidadir. Bibliya miloddan avvalgi 8-asr
va milodiy 2-asrlar oralig‘ida oromiy va yunon tillarida yozilgan. Bibliya matnlari
tadqiq etilganda shu narsa tasdiqlandiki, ular qariyib ming yil davomida xilma-xil
joylarda yaratilgan.
Bibliya eng qadimiy adabiy yodgorliklardan biri bo‘lib, diniy pand-nasihatlar,
aqidalar, bashoratlar, duolar, solnomalar, masallar, hikoyat, rivoyat va
maktublardan iborat. Bibliyada, bir yoqdan, odamzotning gunohkor bo‘lib
tug‘ilishi, abadiy halokatga mahkum qilinishi, Xudo tomonidan rad etilishi
to‘g‘risida gap ketsa, ikkinchi yoqdan, Xudoning gunohkor insonni qutqarish
uchun qanday rejalar tuzgani haqida hikoya qilinadi. Ayniqsa, odamlarga najot
yo‘lini ochgan Iso Masix to‘g‘risida to‘laqonli xabar beriladi.
Ja’mi qadimiy yaxudiy tilida 66, lotin tilida 70 kitob (bo‘lim)ni o‘z ichiga olgan
Bibliya XIII asrda kardinal Stefan Lengton tomonidan xozirgi ko‘rinishga
keltirilgan.
Bibliyaning Yangi ahd deb ataluvchi qismi Injil 27 kitob (bo‘lim) chadan iborat
bo‘lib, unda Iso Masixning dunyoga kelishi, yashashi, o‘lib keyin tirilishi va
ta’limoti bayon qilingan. Injilni Iso Masixning 12 shogirdi va safdoshi apostollar
ya’ni xavoriylar payg‘ambar o‘limidan keyin 1-2 asrlarda yozib kitob holiga
keltirganlar. Matto, Luka, Mark va Yuxanno kabi aposto(xavoriy)lar yozgan 4ta
Injil kitobi: Yevangeliya (xushxabar), havoriylarning amallari, 21 risolasi va Ioann
«Vahiynoma» si milodiy 313 yilda Papa Buyuk Konstantinning buyrug‘iga
muvofiq qabul qilingan.
