Analogiya –
shunday xulosaki, bunda predmetlar ba’zi belgilarining
o‘xshashligi bo‘yicha bu predmetlar boshqa belgilari bo‘yicha ham o‘xshash,
degan taxminiy xulosa chiqariladi. Analogiya “xususiydan xususiyga boradigan”,
bir konkret faktdan boshqa konkret faktlarga boradigan xulosadir.
Masalan, uch xonali sonlarni qo‘shish va ayirishning yozma usullarini ko‘p
xonali sonlarni qo‘shish va ayirishga o‘tkazish analogiya usulini qo‘llashga
asoslangan. Shu maqsadda metodik adabiyotlarda ko‘p xonali sonlarni yozma
qo‘shish va ayirish bilan tanishtirishda shunday misollarni yechish tavsiya
qilinadiki, bunda har bir navbatdagi misol oldingisini o‘z ichiga oladi. Masalan:
126 4752 54752 837 6837 76837
+172 + 3246 +43246 - 425 - 2425 - 52425
Bunday misollarni yechgandan keyin o‘quvchilarning o‘zlari ko‘p xonali
sonlarni yozma qo‘shish va ayirish uch xonali sonlarni yozma qo‘shish va
ayirishdek bajariladi, deb xulosa chiqaradilar.
Yuqorida
qaralgan
metodlardan
(induksiya,
deduksiya,
analogiya)
foydalanishzamirida analiz, sintez, taqqoslash, umumlashtirish va abstraksiyalash
kabi aqliy operasiyalar yotadi.
Butunni uning tashkil etuvchi qismlariga ajratishga yo‘naltirilgan fikrlash
(tafakkur) usuli analiz deb ataladi.
Predmetlar yoki hodisalar orasida bog‘lanishlar o‘rnatishga yo‘naltirilgan
tafakkur usuli sintez deb ataladi.
100 sonida nechta o‘nlik va nechta birlik bor, degan savolga javob berishda
o‘quvchilar sonni analiz qilishadi.
Shu so‘zlarga amal qilishadi (ya’ni noto‘la analiz o‘tkazishadi), bunday qilish
esa ko‘pincha xatoga, ya’ni xato sintezga olib keladi.
Тaqqoslash usuli qaralayotgan sonlar, arifmetik misollar, masalalarning
o‘xshash va farqli alomatlarini ajratishdan iborat.
Matematika boshlang‘ich kursi taqqoslash usulining qo‘llanilishi uchun katta
imkoniyatlar ochib beradi: sonlarni, ifodalar va sonlarni taqqoslash; ikkita ifodani
taqqoslash; masalalarni taqqoslash va h.k.
Yangi matematika tushunchalarni, qonunlarni tarkib toptirishda bolalar
umumlashtirishga duch keladilar.
Umumlashtirish – bu o‘rganilayotgan ob’ektlardan umumiy muhim tomonlarini
ajratish va ularni muhim emaslaridan ajratishdan iborat.
|
