3.
Bashorat. OS foydalanuvchi so`roviga bashoratchilik bilan javob berishi
kerak. Foydalanuvchi buyruqlari sistemada qabul qilingan
qoidalar asosida yozilgan
bo`lsa, ularning ketma-ketligi qanday bo`lishidan qat'iy nazar natija bir xil bo`lishi kerak.
4.
Qulaylilik. Foydalanuvchiga OS ni taklif qilishdan maqsad resurslarni
aniqlash va bu resurslarni boshqarish masalalarini yechishdan ozod qilishdir.
Sistemani
inson psixologiyasini hisobga olgan holda loyihalash kerak.
5.
Effektivlik. Resurslar taqsimotida OS foydalanuvchi uchun maksimal holda
sistema resurslaridan foydalanish darajasini oshirishi kerak. Sistemaning o`zi esa iloji
boricha kamroq resurslardan foydalanishi kerak. Resurslarning
OS tomonidan band
qilinishi foydalanuvchi imkoniyatlarini kamaytirishga olib keladi.
6.
Moslanuvchanlik. Sistema amallari foydalanuvchiga qarab sozlanishi
mumkin. Resurslar majmuasi OS effektivligi va samaradorligini
oshirish maqsadida
ko`paytirishi yoki kamaytirilishi mumkin.
7.
Kengaytiruvchanlik. Evolutsiya jarayonida OS ga yangi fizik va dasturiy
resurslar qo`shilishi mumkin.
8.
Aniqlik. Foydalanuvchi sistema interfeysi
darajasidan pastda sodir
bo`ladigan jarayondan bexabar qolishi mumkin. Shu bilan birga foydalanuvchi sistema
haqida qancha bilgisi kelsa shuncha bilish imkoniyatiga ega bo`lishi kerak.
Bu holatda
interfeys sistemasida qabul qilingan qoida va fizik qurilmalar ulanishi va o`zaro
bog`liqligining funksional xarakteristikasi asosida amalga oshiriladi.
Avval qayd etganimizdek-OS ning asosiy vazifasi bu resurslar taqsimoti va
boshqarishdan iborat. OS foydalanuvchini resurslar taqsimotidan ozod qilib kompyuterni
uch xil rejimda ishlashini ta'minlashi mumkin: bir
dasturli; ko`p dasturli; ko`p masalali.
