34
1871
-yilda mamlakatning ya-
gona davlatga birlashish
jarayoni yakunlandi. Feodal yer mulklari
tugatildi va toʻgʻridan toʻgʻri markaziy hu-
kumatga boʻysunuvchi prefekturalar joriy
qilindi, tabaqalar soni uchtagacha qisqar-
tirildi: unvonli aslzodalar, zodagonlar va
oddiy xalq.
“Yangi Yaponiya”ni qurish aynan
imperator hokimiyatining tiklanishi bilan
bogʻliq. Bu inqilobni amalga oshirganlar
jadallik bilan mamlakatni qayta qurishga
kirishdilar. Yaponlar o‘ziga xos moʻjiza ya-
ratdilar: ular aholi bir paytning oʻzida ham
Gʻarbda, ham Sharqda yashaydigan – ikki
xil sivilizatsiyaga asoslangan mamlakatni
qurdilar.
Iqtisodiy va harbiy jihatdan kuchayishi
bilan Yaponiyaning mustamlakachilik
intilishlari ham avj olib bordi. 1904–
1905-yillardagi rus-yapon urushidan
keyin Yaponiya Janubiy Manchjuriya va
Koreya ustidan oʻz hukmronligini oʻrnatib,
Koreyaning tashqi siyosatini ham belgilay
boshladi. 1910-yildan Koreya rasman
Yaponiyaning mustamlakasi boʻlib qoldi.
M
odernizatsiya jarayonida Gʻarb madaniyatiga taqlid qilish, undan ilgʻor fan va
texnika yutuqlarini qabul qilish mamlakatning umumiy madaniy darajasini oshi-
rishga xizmat qildi. Hukumatning madaniyatni yanada yevropalashtirish talabi aholining
bir qismi, ayniqsa, ziyolilar oʻrtasida norozilikni keltirib chiqardi. Sanʼat namoyandalari
orasida yapon milliy madaniyatini, oʻziga xos sanʼatini tiklash gʻoyasi kuchaydi.
