ionlari va molekulalarini tahlil qilish orqali amalga oshiriladi. Bunga sabab,
ko’pchilik tabiiy va suniy kimyoviy moddalar suvda ozmi-ko’pmi erish
xususiyatiga ega, ya’ni suv tabiatdagi eng yaxshi erituvchilardan biridir. Bu
xususiyat Er kurrasida hayot bo’lishining ham asosini belgilab beradi.
Albatta
ko’pchilik moddalar, ayniqsa suniy ifloslantiruvchi birikmalar suvda deyarli
erimaydi, va
ularni organik erituvchilarda, kislotalarda, va boshqa kuchli
erituvchilarda eritilib, keyingina analitik tahlil ishlari bajariladi (masalan
xlororganik pestitsidlar,
neft maxsulotlari, yog’lar, oqsillar va h.k.). Shuning
uchun ham qichqacha bo’lsada suvning molekulasining tuzilishi bilan tanishib
o’tish lozim bo’ladi.
Suv (vodorod oksidi) H
2
O vodorodning
kislorod bilan eng oddiy va
mustahkam birikmasidir. Suvning molekulyar massasi 18.0160, bundan
vodorodga 11.19% va kislorodga 88.81% to’g’ri keladi. Suv tarkibiga kiruvchi
yadrolar teng burchakli uch hosil qilib, uning asosida ikkita proton (ya’ni vodorod
atomlari), cho’qqisida esa kislorod atomi joylashgan.
Vodorod bilan kislorod
yadrolari orasidagi masofa 0,1 nM ga yaqin bo’lib, vodorod atomlari yadrolari
orasidagi masofa 0,15 nM ga tengdir. Kislorod atomidagi elektronlar quyidagicha
qavatlarda joylashgan: 1s
2
2s
2
2p
4
, ya’ni tashqi energetik qavatda 6 ta elektronlar
joylashgan. Tashqi elektron qavatni tashkil etuvchi elektronlardan ikkitasi
kislorod atomi va vodorod atomlari o’rtasidagi kovalent bog’ni
hosil qiladi,
kolgan 4 ta elektron taqsimlanmagan ikkita elektron juftini hosil qiladi:
̤
