|
Texnika xavfsizligiBog'liq 5b27936d71643
3. Tabiiy yoritilganlikni me`yorlash va hisoblash usullari.
Ishlab chiqarishda yoritilganlikni to`g’ri tanlash uchun zarur qo`llanma sifatida
me`yoriy hujjatlardan SNiP II-4-79 va GOST 12.1.046-85 xizmat qiladi.
Ish o`rinlarida yorug’likni me`yorlashning asosiy maqsadi inson sog’lig’ini himoya
qilish va tavakkalchilik asosida qilinajak sarf xarajatni oldini olishdan iborat
hisoblanadi.
Tabiiy yorug’likni vaqtga nisbatan doimiy o`zgaruvchanligi sababli, uni sifati va
miqdorini o`lchash va nazorat qilib turish maqsadida maxsus ko`rsatkich, o`lchov
mezoni sifatida qabul qilingan. Bu ko`rsatkich tabiiy yoritilganlik koeffitsienti deb
ataladi va u bino ichidagi yorug’lik miqdorini (E
i
) uning tashqarisidagi miqdori (E
t
) ga
nisbatini foiz hisobida olingan miqdoriga aytiladi va quyidagi ifoda orqali aniqlanadi.
e
m
= E
i
/ E
t
× 100 %
Tabiiy yorug’lik ko`rsatkichi me`yorini tanlash ish joyidagi bajariladigan ishning va
binoning turiga, yoritish tizimining xiliga qarab quyidagi formula yordamida
aniqlanadi.
e
m
= e
m
sh
× m × S
Bu erda,
e
m
sh
–
tabiiy yorug’lik koeffitsienti SNiP II-4-79
jadvalidan olinadi;
m
– yorug’lik iqlimini ko`rsatuvchi koeff shu me`yorda jadvaldan (
m
= 0,8 –
1,2);
S –
iqlimning quyosh koeff jadvalda (0,65 – 1,0).
Tabiiy yoritilganlikni me`yorlashda, bino shiftdan yoritilsa, yoritilganlikni o`rtacha
miqdori qiymatida me`yorlanadi, agar deraza orqali yoritilsa, unda deraza qarshisidan
1,0 m. masofada turgan nuqta uchun yoritilganlikni eng kam qiymati me`yorlanadi.
|
| |
