57
buriladi, oyog‘ini ko‘targan holda boshqa qo‘lning yelkasi bilan umbaloq
oshadi, tayyorgarlik turish holatiga o‘tadi (16-rasm).
16-rasm.
Himoyada o‘ynashning ushbu elementi harakatlarining tuzulishi, yonga
yiqilishi tuzilishidan farqi bajarishning oxirgi bosqichida bevosita to‘pni
qaytarishi oldindan boshlanadi. Agarda o‘yinchining to‘p tomon harakat tezligi
unchalik katta bo‘lmasa, yoki yelka orqali umbaloq oshish jarayonida o‘rta
chiziqni kesib o‘tish xavfi bo‘lganda, himoyachining orqaga ag‘darilib,
umbaloq oshishi maqsadga muvofiq bo‘ladi. Bunday usulda umbaloq oshishni
bajarganda ba’zida himoyachilarda to‘pni ikki qo‘llab o‘ynash imkoniyati
bo‘ladi. Orqa bilan aylanish jarayonida himoyachiga o‘zini yig‘ishtirish
(oyoqlarni yaqinlashtirish) va yelka orqali umbaloq oshishni tugallash, tizzadan
turish holatiga o‘tish uchun intilish kerak bo‘ladi, bu holatdan qo‘lga tayangan
holda sakrab asosiy holatga turish yengil va tezroq bo‘ladi.
Umbaloq oshishga harakat qilish va “kirishish” tezligi qanchalik yuqori bo‘lsa,
u shunday katta tezlikda amalga oshiriladi va o‘yinchining asosiy turish
holatiga o‘tishi shuncha tez yuz beradi. Umbaloq oshishni amalga oshirishning
ushbu variantida himoyachi katta masofada uchib borayotgan to‘pga yetib
borish imkoniyatiga ega bo‘ladi.