|
Vazirligi urganch davlat
|
| bet | 155/301 | | Sana | 13.06.2024 | | Hajmi | 0,96 Mb. | | #263417 |
Bog'liq Umumiy Pedagogika darslik. 08.09.22Zardushtiylik ta’limotida ovqatlanish qoidalari xususida batafsil so‘z yuritilib, ularga qat’iy rioya etish lozimligi alohida ta’kidlanadi. Zero, insonning salomat bo‘lishi, o‘z burchlarini to‘laqonli ado eta olish imkoniyatiga egaligi uning ovqatlanish qoidalariga nechog‘li amal qilganligiga bog‘liq bo‘ladi.
Darhaqiqat, inson ovqatlanmasa fuqarolik, xizmat va axloqiy burchni ham bajara olmaydi. Insonning ma’naviy hayoti uning moddiy turmush tarzi bilan aloqador ekanligi asarda alohida qayd etilgan, Xususan, “Yasna”larda “Yeb- ichmaydigan insonning toat-ibodat qilishga quvvati yetmaydi”, - deyiladi.
Zardushtiylikda kishini holdan toydiradi degan fikrga ko‘ra ro‘za tutish man etilgan. Inson holdan toysa, o‘z zimmasiga yuklangan vazifani bajara olmaydi, ya’ni, Axura Mazdaga yordam bera olmaydi, bu esa yovuz kuchlarning ezgulik kuchlari ustidan g‘alaba qilishiga sharoit yaratib beradi, deyiladi. Och qolish va yaxshi ovqatlanmaslikning inson xulqining shakllanishiga ham ta’sir etishi quyidagicha ta’kidlanadi: “Oziq-ovqat yaxshilanishi bilan xalqning axloq-odobi ham kuchayadi. Non mo‘l-ko‘l bo‘lsa, axloqiy so‘zlar, ilohiy fikrlar yaxshiroq idrok qilinadi”. Zardushtiylikda may iste’mol qilish ta’qiqlanmagan. Mayni me’yorida iste’mol qilish kishi organizmini mustahkamlaydi, ya’ni, ovqat yaxshi
hazm bo‘ladi, qon yaxshi yurishadi, kishi yaxshi uxlaydi, bu holatlar esa uning unumli ravishda aqliy mehnat qilishiga yordam beradi, kishilar o‘rtasida do‘stona munosabatlarning qaror topishiga ko‘maklashadi, axloqi yomon kishilar bilan axloqi yaxshi kishilarni bir-biridan ajratib olishiga yordam berishi qayd etib o‘tiladi.
Zardushtiylikda dunyoviy noz-ne’matlardan voz kechish talab etilmaydi, balki noz-ne’matlarni me’yorida iste’mol qilish, ularning mazasidan lazzat olish, inson hayotining “yaxshi kun ko‘rish uchun zarur narsalar mo‘l-ko‘lchiligida” xushchaqchaqlik va baxtiyorlik bilan o‘tkazishi lozimligi to‘g‘risidagi fikrlar ilgari suriladi.
“Ard Yasht”ning 17-bobi baxt muammosiga bag‘ishlanib, unda moddiy farovonlikka erishish birinchi o‘ringa qo‘yiladi. Axloqan mukammal bo‘lgan insonning baxt-saodatga erishishi muqarrar ekanligi ta’kidlanadi. Insonning baxt- saodatga ega ekanligini ko‘rsatuvchi omillar sifatida quyidagi holatlar keltiriladi: uning sog‘-salomatligi, uzoq umr ko‘rganligi, sevimli xotini va bolalarining borligi, shuningdek, oziq-ovqatining mo‘l-ko‘lligi. Ularning uy-joylari shinam, chorvasi mo‘l, uzoq-uzoq vaqtlargacha mo‘l-ko‘lchilikda yashaydilar.
Biroq baxt-saodatga erishish uchun mehnat qilish lozim. Shu bois, baxtga erishishning yagona va ishonchli yo‘li mehnat qilish ekanligiga alohida e’tibor qaratiladi: “Chorvadorlar to‘q bo‘lsin uchun chorvani muttasil parvarish qilmoq lozim”.
Zardushtiylik ta’limotiga ko‘ra oila muqaddas hisoblangan. Oila qurish ijtimoiy ahamiyatga ega bo‘lgan. Erkak kishi zurriyot qoldirish layoqatiga ega bo‘lgan holda oila qurmasa, unga muayyan jazo berilgan. U qopga solib kaltaklangan, peshonasiga tamg‘a bosilgan yoki beliga zanjir bog‘lab yurishga majbur etilgan. Ko‘p bolali oilalarning davlat tomonidan mablag‘ bilan ta’minlanishi yo‘lga qo‘yilgan. Egizak yoki bir yo‘la uchta farzand ko‘rgan ayollarning maxsus ravishda taqdirlanishlari e’tirof etilgan. Zardusht g‘oyalariga ko‘ra naslning sog‘lom bo‘lishi, qavm qonini toza saqlash, turli irsiy kasalliklar kelib chiqishining oldini olish maqsadida yaqin qarindoshlarning o‘zaro oila qurishi man etilgan.
“Avesto”da inson omili, uning salomatligini ta’minlash masalasi alohida bayon etilgan. Bugungi kunda xalq tabobatida qo‘llanilib kelayotgan va kishilar salomatligini saqlashda muhim ahamiyat kasb etgan ayrim usullar xususida ma’lumotlar beriladi. Bildirilgan fikrlar mazmuniga ko‘ra mavjud kasalliklarni davolashda dorivor o‘simlik (giyoh)lar yordamida tayyorlangan vositalardan samarali foydalanilgani ma’lum bo‘ladi. Ana shunday dorivor vositalar sirasida kunjut, ko‘knori, zira, piyoz, savsan, turp, xurmo, sabzi, behi, asal, zaytun moyi, shakar, shira hamda sedananing nomi qayd etiladi. Ayrim kasalliklarni bartaraf etishda dorivor o‘simliklarning ildizi, poyasi, bargi, guli, mevasi va urug‘laridan tayyorlangan qaynatmalarning foydasi katta ekanligi ta’kidlanadi. Kasalliklar rivojlanish davri, holati va turiga ko‘ra rejim asosida, duo o‘qitish, parhez saqlash, dori iste’mol qilish, shuningdek, jarrohlik amallarini tashkil etish kabi yo‘llar bilan davolangan. Asarda tabiblar tomonidan e’tirof etilgan va ularning faoliyatlarida
asosiy axloqiy-ma’naviy g‘oya bo‘lib xizmat qilgan qasamnoma matni ham keltirilgan.
Xulosa qilib aytganda, “Avesto” asarida insonning barkamol bo‘lib yetishishida uning so‘zi, fikri hamda ishi ezgu bo‘lishi va ezgulikning tantanasi uchun xizmat qilishiga katta e’tibor beriladi. Ushbu axloqiy uchlik g‘oyasi eng qadimgi davrlardan boshlab kishilik jamiyati taraqqiyotining keyingi bosqichlarida yaratilgan barcha ma’rifiy asarlar mazmunining shakllanishiga asos bo‘lgan. Zero, unda insonning inson sifatida ma’naviy va moddiy jihatdan kamol topishi uchun zarur bo‘lgan muayyan talablar o‘z ifodasini topib, hayot kodeksi sifatida nafaqat Sharq balki G‘arb xalqlarining ham muhim ma’naviy merosi bo‘lib qoldi. Asarda ifoda etilayotgan masalalarning ijtimoiy hayotning barcha jabhalarini qamrab olganligi Zardusht g‘oyalarining nazariy va amaliy ahamiyatini oshirib, uning qimmati bugungi kunda ham yuqori bo‘lishiga olib keladi.
|
| |
