esa yuqorida keltirilgan tajriba natijalariga ziddir. Aynan shu holat
korpuskular nazariyaga qarshi asosiy dalil b o iib xizmat qildi.
B a’zi olim lar korpuskular nazariyani oqlash m aqsadida interferension
manzaraning paydo b o iish in i tushuntirishga harakat qildilar va uni
shunday ta ’rifladilar: oddiy yorug‘likda juda ko‘p fotonlar qatnashadi va
ulam ing zichligi katta b o ig an lig i uchun bir-biriga ta ’sir qilishi mumkin,
qandaydir murakkab o ‘zaro ta’sir m exanizm natijasida esa y o ru g iik bir
vaqtda ikkala tirqishni sezadi va o ‘zini to iq in kabi tutadi. Agar bu fikr
to ‘gri b o is a , unda nurlanish ju d a kichik intensivlikka ega b o ig a n
holda, y a’ni fotonlaming zichligi juda kichkina m iqdorga ega
bo ig an d a, fotonlaming o ‘zaro ta ’siri ju d a ham kam b o iish i kerak va
shuning uchun interferension m anzara yo ‘qolishi kerak. Ammo,
o‘tkazilgan tajribalar shuni k o ‘rsatdiki, y o ru g iik n in g intensivligi har
qancha kichraytirilsa ham, baribir interferension m anzara y o ‘qolmaydi.
Faqat interferension m anzarani aniq kuzatish uchun nurlash vaqtini
(ekspozitsiya vaqtini) cho‘zish kerak b o ia d i. Demak, interferension
manzarani fotonlaming o ‘zaro ta ’siri orqali paydo b o ia d i deb
tushuntirish y o iid a g i urinishlar asossiz ekan.
Shunday qilib, fotonlaming har biri bir vaqtning o ‘zida ikkita
tirqishni sezib, ular orqali to iq in kabi o ‘tadi, degan birdan bir hulosaga
kelamiz. Lekin ayrim foton bilan b o g ian g a n bu to iq in juda ham
g ‘ayritabiiy b o iis h i kerak. Biz bilamizki, foton fotoplastinka bilan
to ‘qnashganida uning yuzasida nuqta k o ‘rinishida iz qoldirib o ‘zini
to iq in
emas,
balki
zarracha
sifatida
namoyon
qiladi.
Faqat
fotoplastinkaga
tushgan
fotonlam ing
soni
k o ‘paygandagina
(ekspozitsiya vaqti cho‘zilganda) ulam ing izlari tutashib, interferension
manzarani hosil qiladi. Bundan yana bir xulosa chiqarish mumkin: biz
ko‘rayotgan to iq in ayrim foton bilan bo'glangan b o is a ham, ammo
negadir u
o ‘zini
namoyon
qilishi
uchun
k o ‘pgina bir-biriga
b o gianm ag an fotonlar ishtirok etishini talab qilar ekan. Shuning uchun
ayrim fotonga oid b o ig a n to iq in elektromagnit to iq in b o ia olmaydi,
chunki elektromagnit to iq in b o ig a n id a u yakka foton holida ham
interferension manzara hosil qilardi. Bu to iq in bevosita fizik
mazm unga ega b o i a olmaydi, chunki har qanday fizik to iq in
davomiylikka ega b o iib , fotoplastinka atom lariga bir vaqtning o ‘zida