Masala bayoni. Diniy ekstremizm va terrorizmga qarshi kurashning
ma’naviy-ma’rifiy asoslari
. Islom mafkura sifatida musulmonlarni birlashtiruvchi
kuchli omil bo’lib kelgan. Asrlar davomida turli ijtimoiy tabaqalar va millatlarni
qamrab olishi natijasida, bugungi kunda islom o’z rivojlanishida katta
qiyinchiliklarga duch kelmoqda. Islom dini doirasida yuzaga kelgan turli qarama-
qarshiliklar oqibatida jangari millatchilik va diniy ekstremizmga asoslangan
siyosiy kuchlar va ittifoqlar paydo bo’lmoqda.
Diniy ekstremizm va terrorizmga qarshi kurash olib borishda kompleks va tizimli,
shu jumladan, ijtimoiy-iqtisodiy va mafkuraviy chora-tadbirlarni qo’llash muhim
ahamiyatga ega. Albatta, bunday chora-tadbirlarni qo’llash katta vaqt, tegishli reja
va yirik mablag’lar talab qiladi.
Diniy ekstremizmga qarshi kurashda xalqaro birdamlik va kelishuvlar ham katta
ahamiyatga ega. Xususan, o’z hududida diniy ekstremistlar va terrorchilar
faoliyatiga yo’l ochib bermaslik, ularga yordam ko’rsatmaslik va siyosiy boshpana
bermaslik hayotiy-amaliy ahamiyatga ega.
205
Arab – musulmon davlatlari ichida Misr Arab Respublikasi birinchi bo’lib
terrorizm muammosiga 1940-yillarda, «Musulmon birodarlar»ning o’z faoliyatida
ishontirish usullaridan radikal terrorchilikka – davlat, politsiya va armiyaning
ko’zga ko’ringan arboblarini jismonan yo’q qilish yo’liga o’tishi natijasida duch
keldi. Ushbu davlatning diniy mutaassiblikka qarshi kurashdagi bir necha o’n yillik
tajribasi radikal diniy guruhlarga xayrixohlik bilan qarash, ularni pinhona
rag’batlantirish ekstremistik harakatlarning yanada faollashuviga, yangilarining
paydo bo’lishiga imkon yaratishini ko’rsatadi.
Musulmon mamlakatlarining diniy ekstremizmga qarshi kurash strategiyasi
umuman olganda, har bir davlatning o’ziga xos xususiyatlari va ustuvor
yo’nalishlaridan qat’i nazar, bilvosita va bevosita qarshilik ko’rsatish usullarini o’z
ichiga oladi.
Bilvosita choralarga rasmiy diniy tashkilotlar bilan hamkorlik, zo’ravonlikka
qarshi kurashda diniy arbob va muassasalarning ahamiyatini oshirish, shuningdek,
ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy-ma’rifiy chora-tadbirlarni amalga oshirishga yordam
beradigan dasturlarni kiritish mumkin.
Bevosita qarshilik ko’rsatish o’z ichiga huquqni muhofaza qilish idoralari
tomonidan ko’riladigan choralarni, aksilterrorchilik qonunlarini qabul qilish,
ulardan keng foydalanish kabi tadbirlarni oladi. SHu o’rinda, masalan, Misr
qonunchiligi diniy asosda partiyalar tashkil etishni taqiqlashini ta’kidlash joiz.
Bundan tashqari, davlat noqonuniy ravishda qurol saqlaganlar, zo’ravonlikni
targ’ib etuvchilar, radikal guruhlarni moliyaviy qo’llab-quvvatlovchilarga nisbatan
qattiq ma’muriy-jinoiy choralarni qo’llashini ham qayd etish lozim.
1990-yillarda zo’rlik va terror harakatlarining kuchayishi esa Misr hukumatini
«Terrorizmga qarshi kurash to’g’risida»gi qonun kabi, bir qator yangi huquqiy
hujjatlarni qabul qilishga majbur qildi. Bunday maxsus Qonunning qabul qilinishi
xavfsizlik idoralariga ko’proq erkinlik berish va ular olib borayotgan faoliyatning
samaradorligini ta’minlash bilan bog’liq edi.
Musulmon mamlakatlari diniy ekstremizm va zo’ravonlik muammolarini ilmiy va
keng qamrovda yechish bo’yicha amaliy ishlarni tashkil etmoqda. Jumladan, ilmiy-
tekshirish institutlari va strategik markazlarda bu muammoning ilmiy-tizimli
tahliliga katta e’tibor berilmoqda. Bu jarayonda har bir mamlakatda muayyan
o’ziga xosliklar kuzatilishi, tabiiy, albatta. Masalan, Indoneziyada ekstremizmga
qarshi olib borilayotgan kurashda ekstremistlarning yirik vakillari, jumladan,
qamoqda bo’lgan Abu Bakar Bashir tomonidan tashkil etilgan «islom
maktablari»ni yopish choralari ko’rilayotgani bunga misol bo’la oladi.
Shuningdek, 2002 yilda Bali orolida sodir etilgan va 200 dan ortiq kishining
umrini xazon qilgan portlashlarning tashkilotchilaridan biri Imom Samudra
206
tomonidan yozilgan va jangarilik g’oyalariga boy bo’lgan kitoblarni bosish va
tarqatish man etilganini ham qayd etish zarur.
Bunday harakatlar hozirda hukumat va ulamolarning diniy ekstremizmga qarshi
birgalikda olib borayotgan ishlarining bir qismi sifatida qaralmoqda. Umuman
olganda, Indoneziyada «Politsiya ishtirokida kuchga va musulmon ulamolarining
faol ishtirokida mafkuraga tayanib ish olib borish – ekstremizmga qarshi
kurashning ikki fronti» sifatida e’lon qilinganini ta’kidlash lozim. Radikal
qarashlarga qarshi kurash bo’yicha yetakchi musulmon ulamolari ishtirokida guruh
shakllantirilgani ham bu yo’lda amaliy ishlarga o’tilganining isboti bo’la oladi.
Diniy ekstremizm va terrorizm muammosi bilan duch kelayotgan musulmon
mamlakatlari ushbu masalani turli xalqaro forumlarda ko’tarish bilan dunyo
jamoatchiligi diqqatini uni hal etishga qaratib kelmoqda. Shuningdek, radikal
kayfiyatdagi mutaassiblar yashayotgan davlatlar bilan xavfsizlik sohasida
hamkorlik qilish va jinoyatchilarni almashish bo’yicha ikki tomonlama
kelishuvlarni imzolashga ham alohida e’tibor berilmoqda.
O’zbekiston tanlagan dunyoviy, demokratik taraqqiyot yo’li, mamlakatdagi
huquqiy tartib hizbchi va boshqa diniy aqidaparast kuchlarga yoqmaydi. Ular
bugungi o’tish davriga xos bo’lgan turli qiyinchiliklardan ustamonlik bilan
foydalanib, hokimiyatni terror orqali egallashga intiladilar. Biroq O’zbekistonda
o’rnatilgan huquqiy tartib, terrorizmning har qanday ko’rinishini oldini olishga
qaratilgan chora-tadbirlar bunga yo’l qo’ymaydi.
O’zbekiston Respublikasi JKning 155-moddasida terrorizm portlatishlar, o’t
qo’yishlar yoki odamlarning halok bo’lishi, katta mulkiy zarar keltirish yoxud
ijtimoiy xavfli oqibatlarga olib kelish xavfini tug’diruvchi boshqa harakatlar
sodir etishdan iborat bo’lgan va jamoatchilik xavfsizligiga qarshi qaratilgan
jinoyat sifatida qayd etilgan.
Mustaqil davlatimiz qonunchiligida terrorizmga qarshi kurashning asosiy
printsiplari (qonuniylik, inson huquqlari, erkinliklari va qonuniy manfaatlari
ustuvorligi, jazoning muqarrarligi) bir qator normativ- huquqiy hujjatlarda o’z
ifodasini topgan bo’lib, bu hujjatlarning asosiylari quyidagilardir:
1.
O’zbekiston Respublikasining amaldagi Jinoyat kodeksi (2001 yil 18
oktyabrdagi o’zgartish va qo’shimchalar bilan).
2.
O’zbekiston Respublikasining «Terrorizmga qarshi kurash to’g’risida»gi
qonuni (2000 yil 15 dekabro).
3.
O’zbekiston Respublikasining «Jinoyat, Jinoyat-protsessual kodeksi va
Ma’muriy javobgarlik to’g’risidagi kodeksiga o’zgartish va qo’shimchalar
kiritish to’g’risida»gi qonuni (2001 yil 29 avgust).
4.
O’zbekiston Respublikasining «Jinoiy faoliyatdan olingan daromadlarni
legallashtirishga va terrorizmni moliyalashtirishga qarshi kurash to’g’risida»gi
207
qonuni (2004 yil).
Mamlakatimizda diniy ekstremizm va terrorizmga qarshi tizimli, tadrijiy, qat’iy
siyosatni quyidagi yo’nalishlarda izchil olib borilmoqda:
−
Xalqaro shartnomalarda ishtirok etish;
−
Mintaqada xavfsizlik va barqarorlikni ta’minlash;
−
Terrorizmga qarshi kurash bo’yicha mintaqaviy tashkilotlarda ishtirok etish;
−
Mamlakatimizda olib borilayotgan keng qamrovli islohotlar – jamiyat barqaror
rivojlanishining asosiy omili;
−
Demakratik huquqiy davlat va fuqarolik jamiyatini qurish;
−
Din sohasida ilmiy asoslangan siyosat olib borish;
−
Fuqarolarda diniy ekstremizm va terrorizmga qarshi mafkuraviy immunetetni
shakllantirish.
Dinni qurol qilib olgan bunday ekstremistik harakatlar bugun umuman kishilik
jamiyati hayotiga jiddiy tahdid solmoqda. Zamonaviy ekstremizm va terrorizmga
qarshi kurash davlatlarning doimiy e’tiborini, uning oldini olish va bartaraf etishga
qaratilgan ko’p qirrali siyosatni amalga oshirishda o’zaro hamkorlik va sobitlikni
talab etadi. Shakllanib, keng tarmoq otgan terrorizmga qarshi kurashmagan
davlatlar zaiflashib, o’z xalqi va mamlakati osoyishtaligi va barqaror rivojlanishini
xavf ostida qoldiradi.
|