“PEDAGOGIK MAHORAT” ilmiy-nazariy va metodik jurnal. 2022, № 3-4
104
qabul qilgan ma’lumotlarining barchasini eslab qoladigan, xotirasida saqlab qoladigan, zehni sezishi bilan,
bu alomat nimani anglatishini tezda aniqlab oladigan, fikri va aytmoqchi boʻlgan mulohazalarini toʻliq va
izchil bayon eta oladigan, bilimlarni oson, tez oʻzlashtira oladigan boʻlishini koʻrsatib oʻtadi.
Abu Ali ibn Sino “Markaziy Osiyoda pedagogik fikr taraqqiyotidan lavhalar” nomli asarda fikrlash
jarayoni bilan bogʻliq boʻlgan ma’lumotlarga batafsil toʻxtalib oʻtgan. Olimning “Tadbiri manozil” (“Bolani
tarbiyalash va oʻqitish”) asarida oʻquvchilarning fikrlashini yaxshilash, bilim berish samaradorligini
oshirishda fan yutuqlarini egallashga qiziqish yuzaga kelishi va raqobatlashish imkoniyatini yaratishda
oʻquvchilarni birga oʻqitish zarurligini ta’kidlaydi.
Olim suhbatdoshiga hurmat bilan munosabatda boʻlishiga toʻxtalib, shunday deydi: “Sening fikring
(bolaning) yuragiga yetib borib, unga oʻylab, fikr yuritib koʻrishga imkon bersin... Agarda sening
suhbatdoshing yoki doʻsting sening soʻzlaringga va nasihatlaringga e’tibor bermayotganini sezsang, suhbatni
boshqa vaqtga koʻchir”.
Kaykovus ilmiy-nazariy bilimlarga hamisha tayanmasdan, inson oʻzining hayotiy tajribalaridan kelib
chiqib, maqsadga yoʻnaltirilgan gʻoyalari asosida fikrlashi mumkinligini oʻgʻliga nasihat tarzidagi
“Qobusnoma” asarida quyidagicha yozadi: “Ey farzand, bilgilki, barcha hukmni kitob boʻyicha qilmasdan,
oʻz fikrlari bilan ham hukm qilurlar va bunday tadbirlar bilan ham ishni bilib olurlar” [2].
Inson fikr, aql, sezgilari vositasida bilimlarni egallanishi toʻgʻrisida qomusiy olim Abu Rayhon
Beruniy mulohazalarini bayon qilar ekan, shunday deb yozadi: “Faqat sezgi orqali, sezgi organlari bilan
erishilgan bilimlar xatolarga olib kelishi mumkin. Agar inson sezgilardan fikrlash va xulosa chiqarishda
foydalansa, ana shu sezgilar yordamida idrok qilinadigan narsalarni oʻrganishda juda katta yutuqlarga
erishishi mumkin. Istaklarga mehnat tufayli erishiladi”. Uning ta’kidlashicha, hayotiy vaziyatlarda, mavjud
muammolarni yechish jarayonida sezgi organlari orqali qabul qilingan ma’lumotlar toʻgʻridan-toʻgʻri idrok
qilinmasdan, balki fikr toʻliq tashxislansa va tegishli xulosalar chiqarilsa, ana shu bilimgina haqiqiy va
mustahkam boʻladi.
Soʻz va tafakkurni bir-biriga chambarchas bogʻliq birliklar sifatida koʻrgan Alisher Navoiy oʻz
asarlarida fikrga mas’uliyat bilan qarash muammosi haqida “Soʻzni koʻngulda pishqormaguncha, tilga
keltirma, harnakim koʻngulda boʻlsa tilga surma”, tarzida oʻz qarashlarini bayon qiladi. Shoirning “Mahbub-
ul-qulub” asarida ham bilim olgan, ammo toʻgʻri fikr yurita olmaydigan insonni “Ilmiga amal qilmagan olim
ustiga kitob ortilgan eshak kabidir” deya undaylarni “nodon” deb ataydi.
Abdulla Avloniy “Turkiy Guliston yoxud axloq” asarida badan va fikr tarbiyasiga alohida ahamiyat
beradi. Uning ta’kidlashicha, fikr tarbiyasi “muallimning yordamiga soʻng darajada muhtojdir” va inson
hayotida muhim ahamiyatga ega.