550
Albatta, jadval tuzish masalasida ob’yektlarning bir nechta turlari nazarda tutilishi
mumkin. Masalan: o‘quv dars jadvalida sinf, o‘qituvhi, o‘quv xonasi va fan turli ob’yeklar
hisoblanadi yoki poyezdlarning harakatlanish jadvalida: poyezd, shofyor, temir yo‘lni turli
obyektlar sifatida qarash mumkin. Jadval tuzishda har bir ob’yektning individual ish vaqti
muhim ahamiyat kasb etadi. Har bir ob’yekt o‘z ish vaqtining turli qismlarida boshqa
ob’yektlar bilan bog‘lana olish imkoniyatiga ega bo‘ladi.
Bugungi kungacha ham nazariyaning ayrim masalalari uchun chegaralangan vaqtda
optimal yechimni topishga imkon beruvchi algoritmlar topilmadi. Shuning uchun xozirda
bunday masalalar uchun eng optimal yechimni emas balki, imkon qadar yaxshiroq
yechimlarni olishga imkon beruvchi algoritmlar qo‘llanilmoqda. Eng optimal yechimni izlab
topish esa barcha variantlarni tekshirib chiqishga majbur qilmoqda.
Jadvallar nazariyasi masalalarini EHMlarda yechish uchun hozirda quyidagi
algoritmlardan foydalanib kelinmoqda:
To‘la tekshirish algoritmlari;
O‘xshatib modellash algoritmlari;
Rang-barang graflar algoritmi;
Min-max algoritmlar;
Ochko‘z algoritmlar;
Genetik algoritmlar;
Gibrit algoritmlar va h.k.
Shuni ta’kidlab o‘tish joizki, yuqoridagi algoritmlarning birinchisidan ko‘pincha amalda
foydalanib bo‘lmaydi (juda ko‘p vaqtni talab etadi), qolganlari esa eng optimal yechimni
topishni kafolatlamaydi.
Ushbu ishda jadvallar nazariyasining ko‘plab masalalari uchun qo‘llash mumkin bo‘lgan
yangi “siqib chiqarish algoritmi” nomli usul taklif qilinadi. Siqib chiqarish algoritmi
variantlarni tekshirishni talab qilmaydi, balki, birato‘la optimal yechimlarni aniqlashga
imkon yaratadi.
Siqib chiqarish algoritmi har bir ob’ektning joylardagi zichligini aniqlash yordamida
masalani yechimini topishga imkon beradi. Ob’ektning joylardagi ehtimolligini shu
joylardagi boshqa ob’ektlarning ehtimolligini e’tiborga olgan holda hisoblanadi. Albatta,
bunday ehtimolliklarni hisoblash ehtimollar nazariyasiga asoslangan xolda yangi
tushunchalar bilan boyitilgan. Bu usulning yaratilishi ehtimollar nazariyasida ham yangi
tushunchalar va o‘zgarishlar kiritilishiga sabab bo‘lishi ehtimoldan xoli emas.
Siqib chiqarish algoritmi yangi tushuncha bo‘lib, u elementlarni belgilangan sohalarga
optimal taqsimlash masalasini yechish tartibidir. Biz o‘rganayotgan masala tabiat uchun
juda soddalik qiladi. Tabiat xodisalarining ro‘y berishi shuni ko‘rsatadiki, tabiat bizdan
ko‘ra soddaroq, osonroq va qulayroq usulni qo‘llaydi. Lekin, yana shuni ham aytish
mumkinki tabiat xodisalarining barchasi albatta matematik nuqtai nazardan to‘g‘ri bo‘ladi.
Siqib chiqarish algoritmi – elementlarning joylardagi haqiqiy ehtimolliklarini (joylasha
olish ehtimolliklarini) bosqichma-bosqich aniqlashtirish yordamida ularni taqsimlash
usulidir.
Masalaning qo‘yilishiga (shartlar va cheklovlarga) qarab siqib chiqarish algoritmini
moslashtirish mumkin. Qizig‘i shundaki, har qanday holatda ham mazkur algoritm yaxshi
yechimlarni aniqlash imkonini beradi.