Shunday qilib,
fatsiya
degenda tabiiy
geografik m uhit birligi
tushuniladi. V. Г; Popov quyidagi fatsial birliklami farqlaydi: quruqlik
tepaliklari fatsial kompleksi tarkibida - suvayirg‘ich-elyuvial, g‘orlar,
yonbag‘ir, vodiy yoyilmalari va tog* daryolari fatsial mintaqalari; quruqlik
tekisliklari fatsial kompleksida - tog‘ etaklari,
tekislik vodiylari va eol
tekisliklari fatsial mintaqalari; sohilbo'yi dengizosti
tekisliklari fatsial
kompleksida - suvosti deltalari, urinma toiqinlar va sayoz qoitiqlar fatsial
mintaqalari va b.
H.M.Ctpaxov, L.B.Ruxin, M.S.Shvetsov, G.F.Krasheninnikov va
bashqa tadqiqotchilar yuqorida sanab o‘tilgan fatsiyalarni boshqacha
nomlaydi: karst, elyuviy (nurash qobig‘i), delyuviy, prolyuviy, muzloq,
allyuviy, eol, delta, laguna,
dengiz sohili, oqimlar zonasi va b. Tog*
jinslarining strukturasi va tekcturasi belgilari; tarkibi, singenetik rangi va
boshqalar ularni muayyan fatsiyaga kiritishga yordam beradi.
Yuqorida keltirilran fatsial birliklar orografik birliklar boiib, ular
relefning eng baland nuqtasidan (baland togiardan) eng past nyqtasigacha
(okean botiqliklari) qonuniy ravishda biri ikkinchisini almashtirib yotadi.
Bu fatsial birliklar cho'kindi oqimlarining
dinamik xususiyatlariga
asoslanib ajratilgan. H ar bir ajratilgan fatsial birlikda cho'kindi
materiallarni tashib yotqizishning o'ziga xos ycyli faol boiadi. Cho'kindi
yotqiziqlarining hosil boiishidagi tabiiy geografik muhitini tiklashga
fatsial tahlilning bosqichli dinamik tamoyili
deyiladi.
Eng yirik orografik fatsial birliklar fatsial komplekslar bo'lib, ular
fatsial m intaqalardan,
fatsial m intaqalar esa, o'z navbatida, fatsial
zonalardan tarkib topadi. Quyida biz mana
shu fatsial birliklarning
xususiyatlarini ko'rib chiqamiz.