3.6. Multimediali aloqa tarmoqlarini boshqarish
Multimediali aloqa tarmoqlarini boshqarish modeli
Telekommunikatsiya tarmoqlarini boshqarish sohasidagi asosiy
modellardan biri M.3000-M.3100 seriyasidagi ITU-T tavsiyalarida batafsil
315
tavsiflangan,
Telekommunikatsiyalarni
boshqarish
tarmoqlari
(Telecommunication Management Network, TMN) modeli hisoblanadi.
ITU-T ta‘rifiga ko‗ra, TMN o‗zida bir necha nuqtalarda bitta yoki
juda ko‗p sondagi aloqa tarmoqlari interfeyslariga ega bo‗lgan alohida
tarmoqni ifodalaydi, bu tarmoqlar bilan axborot almashadi va ularning
faoliyatini boshqaradi. TMNni aloqa tarmoqlaridan ajratish jismoniy yoki
mantiqiy sathda amalga oshiriladi. Keyingi holatda TMN boshqarilayotgan
tarmoqning infratuzilmasidan qisman foydalanishi mumkin. TMN
tasniflarida boshqariluvchi resurslar umumiy ―tarmoq elementlari‖ nomiga
ega (Network, Element, NE). Boshqarish vazifalari amallarni ta‘minlash
tizimi (Operations Support System, OSS) zimmasiga yuklangan.
TMNni har biri telekommunikatsiya tarmoqlarini boshqarishning o‗z
jihatini ifodalaydigan uchta arxitekturadan fodalanib tavsiflash mumkin.
Uchta arxitekturadan birinchisi – funksional arxitektura – funksional
bloklar deb ataluvchi atamalarda TMN tarmog‗idagi funksional
imkoniyatlarning taqsimlanishini tavsiflaydi. Har bir blok aniq turdagi
tarmoq resurslari uchun aniqlangan, boshqaruvchi funksiyalar guruhini
ifodalaydi.
TMN aritekturasida funksional bloklarning besh turi keltirilgan:
- tarmoq elementlarining vazifalari NEF (Network Element
Function): foydalanuvchi
va
aloqa tarmog‗i
bilan
ma‘lumotlar
almashinuvini ta‘minlaydigan tayanch telekommunikatsiya funksiyalar
(TMN tasniflarida aniqlashtirilmaydi) va tarmoq elementiga agent sifatida
ishtirok etishga imkon beruvchi boshqaruv funksiyalari;
- operatsiyalarni ta‘minlash tizimining vazifalari OSSF (Operation
Support Sustem Functions), ma‘muriylashtirish jarayonini tashabbusini
ta‘minlaydi, aloqa tarmog‗ini turli vazifalarini muvofiqlashtirish va
monitoring maqsadida, shu jumladan TMNning o‗zi bajaradigan
boshqarish
masalalarini
xizmatchi
axborotlarni
qayta
ishlashni
ta‘minlaydi. ―Menedjer-agent‖ boshqaruv modelida ular menedjerning
roliga mos keladi;
- ishchi stansiyaning vazifalari (Workstation Functions, WSF),
tarmoq foydalanuvchilari uchun, xususan tarmoqdan foydalanuvchilar
uchun qulay ko‗rinishda boshqaruvchi axborotni taqdim etish uchun javob
beradi;
- Q-adapterning vazifalari (Q-Adapter Funkctions, QAF), tarmoq
resurslarini TMN bilan bog‗lash imkonini beradi;
- vositachilik vazifalari (Monition Function, MF): NEF (yoki QAF)
va OSSF bloklari orasida axborot almashish. MFni bitta bloki Q-adapteri
316
yoki bir nechta tarmoq elementlari bilan amallarni ta‘minlash tizimini
ulashi mumkin.
TMNning fizik arxitekturasida bloklarning olti turi keltirilgan:
- Tarmoq elementi (Network Element, NE), NEFning vazifalarini
bajaradi. Shuningdek u funksiyalarning boshqa bloklaridan istagan
to‗plamini ham bajarishi mumkin.
- Vositachilik qurilmasi (Mediation Device, MD), operatsiyalarni
ta‘minlash tizimining mos axborot modeli interfeyslari va TMN mahalliy
interfeyslar orasida oraliq bo‗g‗in hisoblanadi. Shuningdek u Q-adapter,
OSS va ishchi stansiya vazifalarining bir qismini bajarishi mumkin.
- Q-adapter
(QA),
TMN
tarmog‗ining
chegarasida
uning
boshqariluvchi tarmoq yoki boshqa boshqarish tizimlari bilan ulanishida
vositachi vazifalarini amalga oshiradi. MDdan farqli ravishda, Q-adapter
TMN ichida tutashtirish uchun qo‗llanilmaydi.
- Operatsiyalarni ta‘minlash tizimi (Operation Support Sustem,
OSS), OSSF guruhining vazifalari uchun javob beradi. Shuningdek u
vositachilik (MF), tutashtirish (QAF) vazifalarini va ishchi stansiya
vazifalarini (WSF) bajaradi.
- Ishchi stansiya (Work station, WS).
- Ma‘lumotlarni uzatish tarmog‗i (Data Network, PN).
Axborot
arxitekturasi,
TMN
funksional
bloklari
orasida
boshqaruvchi axborotlarni uzatish algoritmlarini aniqlaydi, ular OTO‗B
modelidan ikkita muhim elementni meros qilib olishgan: obyektli mo‗ljal
olish va ―menedjer-agent‖ arxitekturasi.
TMNda nazarda tutilgan, taqsimlangan boshqaruvchi ilovalar
vazifalarining menedjer va agentga bo‗linishi, OSI standartini ta‘minlovchi
ma‘muriylashtirish tizimlarida keng foydalaniladigan tamoyilni deyarli
o‗zgarishsiz takrorlaydi. TMN funksional bloki bir paytda bitta
boshqaruvchi komponentga (management entity) nisbatan menedjer rolida
va boshqasiga nisbatan agent tarzida ishtirok etishi mumkin.
TMN
axborot
arxitekturasining
obyektli
yo‗naltirilganligi,
telekommunikatsiya
resurslari
boshqariluvchi
obyektlar
sinflari
ko‗rinishida ifodalanib, ular TMN interfeyslarini qo‗llash bilan o‗zgarishi
va yaratilishi mumkin. Obyektning chegaraviy interfeysi mazkur
obyektning tavsiflari bilan bog‗liq xizmatlar to‗plami, ruxsat etilgan
operatsiyalar, javob xabarlari va bildirishlarni ta‘minlashi shart. Ixtiyoriy
aloqa tarmog‗ini boshqarish uchun foydalanish mumkin bo‗lgan obyektlar
to‗plami universal tarmoq axborot modeli (Generic Network Informotion
Model, GHIM) nomini oldi.
317
TMN
axborot
modeli
telekommunikatsiya
resurslari
va
boshqariluvchi obyektlar o‗rtasida o‗zaro bir qiymatli moslik bo‗lishiga,
bitta resursni bir necha obyektlar tomonidan taqdim etilishi, mantiqiy
resurslarni akslantirish uchun qo‗shimcha obyektlarni kiritish (qo‗llab-
quvvatlash obyektlari deb ataluvchi), shuningdek, boshqariluvchi
obyektlarni bir-birining ichiga kiritishga yo‗l qo‗yadi. Funksional, fizik va
axborot arxitekturalaridan tashqari TMN konsepsiyasi aloqa tarmoqlarini
boshqarishga
tegishli
funksional
komponentlarni
va
tadbirlarni
taqsimlashning boshqa prinsipini ham taklif etadi. Aynan bir xil ma‘muriy
funksiyalar abstraksiyaning turli xil darajalarida amalga oshirilishi
mumkinligi,
mantiqiy
ierarxiyali
arxitekturani
(Logical
Lavered
Architecture, LLA) aniqlashga imkon beradi. Aslida LLA arxitekturasi
(ba‘zida TMN- piramidasi deyiladi, 6.1-rasm) ma‘muriy vazifalarni
bajarish uchun javobgarlik ierarxiyasini aks ettiradi.
6.1-rasm. TMN piramidasi
Hozirgi vaqtda LLA arxitekturasida boshqarishning beshta sathi
ko‗zda tutilgan:
- Tarmoq elementlari sathi (Network Element Layer, NEL) alohida
qurilmada
joylashgan
xizmatchi
axborotli
ma‘lumotlar
bazasi
(Management Information Base, MIB) va TMN infratuzilmasi orasida
interfeys vazifasini bajaradi. Bu darajaga Q-adapterlar va xususan tarmoq
elementlari kiradi.
- Elementlarni boshqarish sathi (Element Management Layer, EML),
tarmoq elementlari guruhi ishini nazorat qiluvchi operatsiyalarni
ta‘minlash tizimlari funksiyalariga mos keladi. Bu sathda aniq ishlab
chiqaruvchining qurilmasi uchun xos bo‗lgan boshqaruvchi funksiyalar
318
amalga oshiriladi. Bunday funksiyalarga quyidagilar misol bo‗ladi:
qurilma xatolarini aniqlash, energiya iste‘mol qilish va ishchi
temperaturani nazorat qilish, statistik ma‘lumotlarni to‗plash, hisoblash
resurslaridan foydalanish darajasini o‗lchash, mikrodasturiy vositalarni
yangilash. Mazkur sath o‗z ichiga vositachilik qurilmalarini qamrab oladi
(jismoniy jihatdan ular yanada yuqori sathlarga tegishli bo‗lsa ham).
- Tarmoqni boshqarish sathi NML (Network Management Layer),
oldingi
sathdagi
operatsiyalarni
ta‘minlash
tizimlari
tomonidan
uzatiladigan va u yoki bu shakldagi mahsulotning xususiyatlariga
bog‗lanmagan alohida tarmoq elementlari to‗g‗risidagi ma‘lumotlarga
asoslanib, umumiy tarmoqni ifodalashni shakllantiradi. Boshqacha
aytganda, bu sathda tarmoq elementlarining o‗zaro aloqalari ustidan
nazorat amalga oshiriladi, xususan, xizmat ko‗rsatishning talab etilgan
sifatiga erishish uchun chetki qurilma orasida ma‘lumotlarni uzatish
marshrutlari shakllantiriladi (Quality of Service, QoS), marshrutlashtirish
jadvallariga
o‗zgarishlar kiritiladi, ayrim kanallarning o‗tkazish
qobiliyatidan foydalanish darajasi kuzatiladi, tarmoqning unumdorligi
optimallashtiriladi va uning ishlashidagi to‗xtab qolishlar aniqlanadi.
- Xizmatlarni boshqarish sathi SML (Service Management Layer),
foydalanuvchilar bevosita duch keladigan (abonentlar yoki boshqa xizmat-
provayderlar) tarmoqning faoliyat yuritishi jihatlarini qamrab oladi. LLA
ning umumiy tamoyillariga muvofiq bu sathda NML sathdan kelib tushgan
ma‘lumotlardan foydalaniladi. Ammo endi bu yyerda marshrutizatorlarni,
kommutatorlarni, ulanishlarni bevosita boshqarishni amalga oshirib
bo‗lmaydi. Xizmatlarni boshqarishga tegishli bo‗lgan ayrim funksiyalar
quyidagilardir: QoSni va xizmat ko‗rsatish sathi to‗g‗risidagi bilimlar
shartlarini nazorat qilish SLA (Service Lerel Argeement), qayd qilinuvchi
yozuvlarni, xizmatlar obunachilarini boshqarish, foydalanuvchilarni
qo‗shish yoki kamaytirish, manzillarni berish, billing, boshqa provayderlar
va tashkilotlarning boshqaruvchi tizimlari bilan o‗zaro aloqa.
- Biznesni boshqarish sathi BML (Business Management Layer),
aloqa tarmog‗ini kompaniya-operatorning umumiy biznes maqsadlari
nuqtai nazaridan qarab chiqadi. U LLAning qolgan sathlari kabi tezkor
boshqaruvga emas, balki strategik va texnik boshqaruvga tegishli. Bu
yyerda gap tarmoqni loyihalashda va uning rivojlanishini biznes
vazifalarini hisobga olib rejalashtirish, budjetlarni tuzish to‗g‗risida boradi.
Shunday qilib, LLA sathi tarmoqni boshqarish tadbirlarining funksional
ierarxiyasini ma‘muriy dasturiy ta‘minotini jismoniy segmentatsiyasiz
taqdim etadi. Bu ierarxiyaning paydo bo‗lish sababi – boshqarish
319
funksiyalarini ularning guruhlari va tarmoq ulanishlariga taalluqli
funksiyalardan alohida tarmoq elementlari bilan mantiqiy ajratish
zarurligidadir. Ma‘muriy tadbirlarning ularni ta‘siri yo‗naltirilgan
resurslarga yaqinlashishi boshqarish samaradorligini oshiradi.
Aloqa
tarmoqlarini
zamonaviy
konvergensiyalash
va
intellektuallashtirish sharoitlarida, boshqarishga yondashuvlarni qayta
ko‗rib chiqish zarurati yuzaga keldi. Bu zaruriylikning asosiy sabablarini
ko‗rib chiqamiz.
Boshqarish nuqtai nazaridan keyingi avlod tarmoqlarining (Next
Generation Networks, NGN) xususiyati shundaki, bu tarmoqlar har xil
turdagi komponentlarning katta miqdoridan iborat. Boshqarish tizimi turli
xizmatlarni
taqdim
etuvchi
va
turli
ishlab
chiqaruvchilarning
qurilmalaridan iborat turli xil texnologiyalar negizida amalga oshirilgan
tarmoqlarni boshqarishni ta‘minlovchi qarorlar to‗plamidan iborat. NGNni
boqarish tizimini obyektga yo‗naltirilgan taqsimlangan tuzilmadan
foydalanib qurish maqsadga muvofiq. Obyektga yo‗naltirilganlik tizimni
har biri o‗z xususiyatlariga (atributlariga) va bajarish mumkin bo‗lgan
operatsiyalarga ega bo‗lgan obyektlar yig‗indisi ko‗rinishida tasavvur
qilishdan iborat. Mazkur texnologiya murakkab tizimlarni tahlil qilishda,
loyihalashda va dasturlashda foydalaniladi va unga oid asosiy
ma‘lumotnomalardan biri deb aytish mumkin.
Boshqaruv tizimini ishlab chiqishda yangi modullarni ishlab
chiqishga va joriy qilishga, mavjud ilovalar bilan ishlashga va tizimning
ishlayotgan modellarini oson zamonaviylashtirishga imkon beruvchi ochiq
modulli arxitektura konsepsiyasiga amal qilish zarur.
|