Eng
qadimiy
qo'lqop
1922
yilda
Tutanxamonning
maqbarasida topilgan. Ixtimol u bosib olgan Osiyo xalqlaridan
olib kelingan. Maqbarada esa fir'avinni Osiris xudosiga kuzatish
uchun qo'lqop boshqa buyumlar qatorida qo'yilgan. Qadimiy
Misrda fir'avn va uning yaqinlari bosib olgan xalqlardan sovg'a
etilgan qo'lqoplarni dabdaba libos qatorida tantana marosimlarda
kiyishgan avvylab asragan nozik qo'Harni issiq va shomoldan
saqlash uchun. M isrliklar qo'lqoplar bilan ishlaganda va
ovqatlanganda qo'lini ximoya qilishardi.
Qadimiy
Yunoniston
yozuvchisi
va
tarixchisi
Ksenofont miloddan avval III asrda Mesopatamiyada Kirni
ukasida yollanma askari
bo'lgan. Forslar m o'ynali qo'lqoplar
yordamida qo'Hni isitishadi deb asarida kesatib yozgan.
Yunonistonda qo'lqop kiyganlarni nozik va kuchsiz deb
hisoblashardi va tanbex berishardi.
Gomerning "Odisseya"
poemasida Laert bog'da ishlaganda qichitqi o'tdan qo'Hni saqlash
uchun qo'lqop kiyigan deyilgan. Antik davrda qo'lqopni
bazimga utirishdan oldin kiyishgan, chunki issiq ovqatni qoshiq
bilan emas, qo'l bilan eyishgan.
Qadimiy
rimliklarni
qizil
movutdan boy bezatilgan
qo'lqoplari Rim imperiyasi ramzi bo'lgan. Ular og'ir ish qilganda,
sovuqdan saqlanish va ovqat eganda qo'lqop kiygandi.
Rossiyada
chor
va
boyarlar
