Qon aylanishining boshqarilishi

9.10. Qon aylanishining boshqarilishi

Qon aylanuvchi tomirlar ko’ndalang kesimi yuzasining o’zgarishi simpatik tomirlarni toraytiruvchi nervlar bo’ylab tomirlar devorlariga keladigan impulslari ta’siri ostida yuz beradi.

Bola tug’ilish paytida uning yurak muskullarida simpatik nervini ham parasimpatik nervlarining uchlari yetarlicha yaxshi ko’rinib turadi. Bolalar hayotining dastlabki yillarida (2-3 yoshgacha) simpatik nervning yurakka tonik ta’siri ustun bo’ladi, bunda yurakni qisqarish chastotasi bo’yicha gap yuritish mumkin (yangi tug’ilgan bolalarda 1 daqiqiada 140 martagacha qisqaradi).Bu yoshda adashgan nerv markazining tonusi past bo’ladi.

Bolaning yoshi ulg’ayishi bilan adashgan nervning yurakga ta’siri orta boradi. I.A.Arshavskiy fikricha, bu jarayonda muhim rolni skelet muskullarining rivojlanishi o’ynaydi. Bola 3-4 oylik bo’lganida u boshini tuta oladi, ayni shu yoshda adashgan nervni yurak faoliyatiga ko’rsatuvchi ta’sirining dastlabki belgilari namoyon bo’la boshlaydi (ko’z olmachasini bosish reflektor ravishda yurak ritmini sekinlashishini chaqiradi).

3-4 yoshli bolalarda harakat faolligi jiddiy darajada ortadi, bu vaqtga kelib adashgan nervning tonik ta’siri mustahkamlanadi. Bolalarda harakatlarning to’xtatilishi adashgan nervning yurak faoliyatiga ta’sirining to’xtalishi bilan birgalikda kechadi. 7 yoshdan 12 yoshgacha bo’lgan muddatda adashgan nervning boshqaruvchilik roli ortadi, ya’ni yurakning qisqarish ritmining sekinlashishi bilan birga kechadi.

Yurak va tomirlar faoliyatiga reflektor ta’sirlar. Odamning emotsional holatiga u bajaradigan ishiga bog’liq holda yurak qisqarishining ritmi ham, kuchi ham o’zgaradi. Odamning holati qon aylanish tomirlariga ta’sir ko’rsatib ularning yuzasini toraytiradi. Qo’rqqanda, achchiqlanganda, jismoniy ish bajarganda qon tomirlari yuzasini o’zgarishi tufayli odam oqarishi yoki qizarishi mumkin.

Yurakning ishi va qon tomirlarining yuzasini o’zgarishi organizmni talabi bilan bog’liq bo’lib, uning organ va to’qimalarining kislorod va to’yimli moddalar bilan ta’minlanishiga ham bog’liqdir. Yurak-tomirlar tizimini faoliyatining organizm turgan sharoitga moslashishi bir-biri bilan o’zaro aloqada faoliyat ko’rsatuvchi nerv va gumoral reflektor mexanizmlar bilan ta’min etiladi. Nervlarning yurak va tomirlar faoliyatini boshqaruvchi ta’siri ularga markaziy asab tizimidan, markazdan qochuvchi nervlar orqali beriladi. Har qanday sezuvchan uchlarni qo’zg’atish yo’li bilan yurakning qisqarish chastotasini tezlashishini yoki sekinlashishini reflektor ravishda chaqirish mumkin. Markazga intiluvchi nerv tolalarining uchlarida issiq yoki sovuq, igna sanchish va boshqa turdagi ta’sirotchilar ta’siri qo’zg’alishlar chaqiradi, bu esa markaziy asab tizimiga berilgan yerdan adashgan yoki simpatik nerv tolalari orqali yurakkacha yetib boradi.

Yurakning markazdan qochuvchi nerv tolalari impulslarni faqatgina uzunchoq va orqa miyadan olmasdan balki markaziy asab tizimining boshqa yuqorigi bo’limlaridan shu jumladan bosh miya katta yarim sharlari po’stlog’idan ham impulslar oladi. Ma’lumki, og’riq yurak qisqarishining tezlashishini chaqiradi. Masalan, bolalarni davolash paytida ukol qilgan bo’lsa, oq yaktakli kishilarni ko’rishni o’ziyoq bolalarda yurak urishini tezlashishini chaqiradi. Xuddi shunday holatlarni start berilishidan oldin sportchilarda, o’quvchi va talabalarda esa imtihonlardan oldin kuzatish mumkin.

Bir vaqtning o’zida impulslar markaziy asab tizimidan yurakga va tomirlar harakatini boshqaruvchi markazdan boshqa nervlar orqali qon tomirlariga boradi. Shuning uchun tashqi va ichki muhitdan organizmga tushayotgan ta’sirotchilar ta’siriga yurak ham tomirlar ham javob beradi.

Qon bosimining o’lchamini doimiyligini boshqarilishida tomirlarni o’zlaridagi reseptorlar tomonidan chaqiriladigan impulslar-tomirli reflekslar muhim ahamiyatga ega. Maxsus fiziologik ahamiyatga ega bo’lgan rolni aorta yoyida, va uyqu arteriyasining ichki va tashqi arteriyalarga bo’linadigan joyida joylashgan reseptorlar o’ynaydi. Ana shu joylarda yurak-tomirlar tizimining o’z-o’zini boshqarilishida ishtirok etuvchi tomirli refleksogen zonalarning reseptorlari tomirlarda qon bosimi ko’tarilganida qo’zg’aladi, shu sababli ularni baroreseptorlar yoki pressoreseptorlar deb yuritiladi. Aortada qon bosiminning ko’tarilishi uning devorlarini cho’zilishini chaqiradi va oqibatda aortal refleksogen zonaning pressoreseptorlarini qo’zg’atadi. Reseptorlarda yuzaga kelgan qo’zg’alish aortal nerv bo’ylab uzunchoq miyagacha yetib boradi. Reflektor ravishda adashgan nervlarning yadrolari tonusi ortadi va yurak faoliyatini tormozlanishini chaqiradi, natijada yurak qisqarishining chastotasi va kuchi kamayadi. tomirlarni toraytiruvchi markaz tonusi bu paytda pasayadi, bu esa ichki organlar tomirlarini kengayishini chaqiradi.

Yurak ishini tormozlanishi va qon tomirlari teshiklarini kengayishi, ko’tarilgan qon bosimini normal o’lchamgacha tiklanishiga olib keladi.

Uyqu arteriyasining tashqi va ichki arteriyalarga tarmoqlanuvchi joyida sinokarotidli refleksogen zona joylashgan. Aynan shu joyda karotidli sinusda qon bosimi ko’tarilganidan qo’zg’aladigan pressoreseptorlar joylashgan. Sinokarotidli, nerv bo’ylab qo’zg’alish (tiltomoq nervlari tarkibida) uzunchoq miyagacha yetib boradi. Qon bosimini tenglashishiga olib keluvchi keyingi mexanizmlar xuddi aortal refleksogen zonalaridagi reaksiyalar kabi kechadi.

Qon aylanishining gumoral boshqarilishi. Yurak va tomirlar faoliyatiga qon tarkibidagi kimyoviy moddalar ham ta’sir ko’rsatadi. Buyrak usti bezidan adrenalin gormoni ishlab chiqiladi va u yurak faoliyatini kuchaytiradi va tezlashtiradi, qon tomirlar teshigini toraytiradi. Parasimpatik nervlarning uchlarida asetilxolin hosil bo’ladi, u esa o’z navbatida qon tomirlari teshiklarini kengaytiradi va yurak faoliyatini sekinlashtiradi va zaiflashtiradi. Moddalar almashinuvi natijasida hosil bo’ladigan ayrim tuzlar ham yurak ishiga ta’sir ko’rsatadi. Masalan qon tarkibida kaliy ionlari konsentratsiyasining ko’payishi yurak ishini tormozlasa, kalsiy tuzlari ionlari konsentratsiyasini ko’payishi yurak faoliyatining tezlashishi va kuchayishini chaqiradi.

Gumoral ta’sirlar qon aylanish tizimi faoliyatining nerv boshqarilishi bilan uzviy bog’liq. Qonga ajralayotgan kimyoviy moddalarning o’zlari va ularning qon tarkibidagi konsentrasiyasini ma’lum darajada saqlab turilishi asab tizimi bilan boshqariladi.

Qon aylanish tizimining barcha faoliyati organizmni turli sharoitlarda zarur miqdordagi kislorod va to’yimli moddalar bilan ta’minlashga, hujayralardan va organlardan almashinuv mahsulotlarini chiqarishga, qon bosimini doimiy darajada saqlashga qaratilgan. Bu esa organizmni ichki muhitini doimiyligini saqlash uchun sharoit yaratadi.

Aqliy va jismoniy mehnat vaqtida yurak-tomirlar tizimining funksiyalari Bolalar ulg’aygan sayin jismoniy ish bajarganda puls soni ortib boradi. 8-9 yoshli bolada jismoniy ish vaqtida maksimal puls 184, 14-15 yoshda 206 bo’ladi. 16-18 yoshli o’smirlarda jismoniy ish vaqtida maksimal puls bir oz siyraklashib 196, qizlarda esa 201 bo’ladi. Jismoniy ishdan so’ng 8 yoshli bolalarda puls tezroq va 16-18 yoshli o’smirlarda sekinroq bo’lib, asli holiga keladi. Bolalar charchaganda o’rtacha puls siyraklashadi. O’quvchilar o’quv yili oxiriga borib, charchab qoladi, shunda yurak qisqarishi ortadi. Bola jismoniy mashq bilan muntazam ravishda shug’ullanib tursa, yuragining massasi va sistolik hamda daqiqalik hajmi ancha ortadi. Ko’plab ilmiy tadqiqot ishlarining natijalariga ko’ra,chang’ida yurganda, velosiped uchganda, futbol o’ynaganda, yengil atletika va boshqalar bilan shug’ullanganda, bolalar yuragining massasi, sistolik va daqiqalik hajmi ortadi. Yuraking sistolik hajmi muskul ishi vaqtida 12 yoshli bolalarda 104 sm³, 13 yoshda 112 sm³, 14 yoshda 116 sm³ bo’ladi.

Yurak-tomirlar tizimiga turli his-hayajon (xursandchilik, g’am, og’riq, qo’rquv va boshqalar) kuchaytiruvchi yoki susaytiruvchi ta’sir etadi.

Bolalarning kiyimi, poyafzali qon aylanishni qiyinlashtirmaydigan, vena tomirlarida qon dimlanib qolishiga yo’l qo’ymaydigan bo’lishi kerak. Poyafzal tor bo’lsa, oyoqning qon bilan ta’minlanishi qiyinlashadi. Oyoqda turli qadoq, yara paydo bo’ladi. Bolalarning sof havoda bo’lishi, jismoniy mashqlar bilan shug’ullanishi, vaqtida ovqatlanishi yurak-tomirlarning normal ishlashida muhim ahamiyatga ega.

Organizmdagi moddalarning oksidlanishi va qaytarilishi bo’yicha barcha murakkab reaksiyalar albatta kislorod ishtirokida kechadi.

Oksidlanish jarayonlari paytida parchalanish mahsulotlari hosil bo’ladi, shu jumladan karbonat angidrid gazi ham organizmdan ajratib chiqariladi.

Nafas olish va chiqarish paytida organizm bilan uni o’rab turuvchi tashqi muhit orasida gazlar almashinuvi kechadi, ya’ni organizmga doimiy ravishda kislorodning tushishini va undan karbonat angidridning chiqarilishini ta’min etadi. Bu jarayon o’pkalarda kechadi. O’pkadan to’qimalarga kislorodni va to’qimalardan o’pkaga karbonat angidridni tashuvchi bo’lib qon hisoblanadi.

Nafas organlarning tuzilishi. Burun bo’shlig’i. Nafas organlarida nafasga olinayotgan va chiqarilayotgan havolar o’tuvchi –havo yo’llari, hamda atmosfera havosi bilan qon orasida gazlar almashinuvi bajariladigan –o’pka farqlanadi. Nafas yo’li og’iz bo’shlig’idan to’siqlar bilan ajralib turuvchi burun bo’shlig’idan boshlanadi: oldindan – qattiq tanglay, ortdan esa yumshoq tanglay bilan ajralib turadi. Burun bo’shlig’iga havo burun teshiklari orqali kiradi, uning tashqi chekkalarida burunni chang zarrachalari kirishidan himoya qiluvchi tukchalar joylashgan.

Burun bo’shlig’i to’siqlar bilan o’ng va chap bo’limlarga bo’lingan, ularning har biri burun supralari bilan qo’yi, o’rta va yuqorigi burun yo’llariga bo’linadi. Bolalar hayotining birinchi kunlarida burun bilan nafas olishi biroz qiyinroq. Bolalarning burun yo’llari voyaga yetgan odamlarniki singari holatga 14-15 yoshga kelib to’liq shakllanib bo’ladi.

Burun bo’shlig’ining shilliq qavati qalin qon tomirlari bilan ta’minlangan va ko’p qavatli hilpildoq epiteliy bilan qoplangan. Epiteliylarda esa shilliq ajratuvchi bezchalar joylashgan. Shilliq esa nafasga olinayotgan havo bilan kirgan chang zarrachalari bilan birgalikda kiprikchalarning hilpillovchi harakatlari bilan chiqarib tashlanadi.

Burun bo’shlig’ida nafasga olinayotgan havo isitiladi, qisman chang zarrachalaridan tozalanadi va namlanadi.

Burun bo’shlig’i orqa tomondan teshik orqali – xaonlar –hiqildoq bilan tutashgan bo’ladi.

Burun-halqum. Burun-halqum yutqinning yuqorigi qismidir. Burun-halqum muskulli naycha holida bo’lib burun bo’shlig’ i, og’ iz bo’shlig’ i va kekirdakga ochiladi. Halqumga xaonlardan tashqari yutqin bo’shlig’ini o’rta quloq bo’shlig’i bilan bog’lab turuvchi eshitish naylari ochiladi. Halqumdan havo yutqinning og’iz qismiga va undan kekirdakga o’tadi.

Bolalarda yutqin keng va kalta bo’lib eshitish nayi ancha past joylashgandir. Yuqorigi nafas yo’llarining kasallanishi ko’pchilik holatlarda o’rta quloqning yallig’ lanishinining asoratlari kuzatiladi, qaysiki infeksiya keng va kalta eshitish nayi orqali osongina o’rta quloqqa tushadi.

43-rasm. Yuqorigi nafas yo’llari (ko’ndalang kesimi).

1, 2, 3-burun pallalari; 4-og’iz bo’shlig’I; 5-til; 6-qattiq tanglay; 7-yumshoq tanglay; 8-yutqun; 9-kekirdak usti; 10-kekirdak; 11-qizil o’ngach.

Hiqildoq. Hiqildoq skeleti bo’g’inlar, naylar va muskullar orqali bir-biri bilan tutushgan qator tog’aylardan hosil bo’ladi. Bular orasida eng yirigi - qalqonsimon tog’aydir. Hiqildoqqa kirish joyining ustki qismida tog’ay, hiqildoq usti plastinkasi joylashgan. Bu plastinka yutinish paytida hiqildoqni kirish qismini yopib turuvchi klapan rolini bajaradi.

Hiqildoq bo’shlig’i shilliq qavat bilan qoplangan, ya’ni ikki juft qat hosil qiladi, bular ham o’z nabvatida yutinish paytida hiqildoqqa kirish qismini yopadi. Qatlarning pastki jufti tovushlog’ich (tovush) naychalarini qoplab turadi.

Tovush naychalari orasidagi bo’shliq tovush oralig’i deyiladi. Shunday qilib, hiqildoq faqatgina halqumni kekirdak bilan bog’lamay, balki nutq funksiyasida ham ishtirok etadi.Odatiy nafas olishlarda tovush naychalari bo’shashgan bo’ladi va ular orasidagi yoriqlar torayadi.

Chiqarilayotgan havo, tor bo’shliq (yoriqdan o’tish nayida tovush naychalarini torayishiga majbur etadi) – tovush yuzaga keladi.

Tovush naychalarining taranglashish darajasiga qarab tovushlarning past-balandligi yuzaga keladi: naychalar tarang bo’lsa tovush-baland, bo’shashgan paytda esa past bo’ladi. Tovush naychalarining titrashini va tovushning hosil bo’lishini tilning, lablarning va yuzning harakati, hiqildoqni o’zini muskullarini qisqarishi ta’min etadi.

Erkaklarda tovush naychalari, ayollarnikiga qaraganda ancha uzun, shuning uchun erkaklarning tovushi ancha yo’g’on.

Hiqildoq bolalarda voyaga yetgan odamlardagiga nisbatan kalta, tor va yuqorida joylashadi. 1-8 yoshlarda va jinsiy yetilish davrida hiqildoq juda jadal o’sadi.

12-14 yoshli o’g’il bolalarda qalqonsimon tog’aylarni plastinkasi qo’shtomoq yoki kekirdak olmasi tutashgan joyida o’sa boshlaydi, tovush naychalari uzunlashadi, hiqildoqni o’zi kengayadi va uzayadi, bu o’zgarishlar, qiz bolalarda ancha past bo’ladi. O’g’il bolalarda bu davrda tovushning buzilishi (yo’g’onlashishi) kuzatiladi.

Kekirdak va bronxlar. Kekirdak hiqildoqni quyi chekkasidan boshlanadi va u kovak buklanmaydigan uzunligi 10-13 sm uzunlikdagi trubkadir. Kekirdakni ichki tomoni shilliq, qatlam bilan qoplangan, bu yerdagi epiteliylar ko’p qatorli hilpildoq. Kekirdakni orqa tomonidan qizilo’ngach joylashgan. Kekirdak 1V-V ko’krak umurtqalari darajasida o’ng va chap birlamchi bronxlarga bo’linadi.

Bronxlar o’z tuzilishi bo’yicha kekirdakni tuzilishini eslatadi. O’ng bronx chap bronxdan kalta. Birlamchi bronx o’pka darvozasiga kirganidan keyin bronxlar daraxatini hosil qiluvchi ikkilamchi, uchlamchi va boshqa qatordagi bronxlarga bo’linadi. Eng nozik shoxchalar bronxiolalar deb ataladi.

Yangi tug’ilgan bolalarda kekirdak ingichka va kalta,uning uzunligi bor yo’g’i 4 sm ni tashkil qiladi, 14-15 yoshga borganida esa kekirdak 7 sm gacha uzayadi.

O’pka. Ingichka bronxiolalar o’pkaning bo’laklariga kiradi va uning ichida oxirgi bronxiolalarga bo’linadi.Bronxiolalar xaltachali alveolyar yo’llarga tarmoqlanadi, ularning devorlarida juda ko’plab o’pka pufakchalari – alveolalar hosil bo’ladi.

Alveolalar nafas yo’llarining oxirgi qismi hisoblanadi. O’pka pufakchalarining devori bir qavat silliq epitelial hujayralardan tashkil topgan va har bir alveola tashqi tomondan qalin kapillyarlar to’ri bilan o’ralgan. Alveollalar va kapillyarlar devori orqali gazlar almashinuvi kechadi - havodan qonga kislorod, qondan esa alveolalarga karbonat angidrid gazi va suv bug’ lari o’tadi.

O’pkada 350 ming.gacha alveolalarni sanash mumkin, ularning yuzasi esa 150m² gacha yetadi. Alveolalarning katta yuzasi juda yaxshi gazlar almashinuvini ta’minlaydi. Bu yuzaning bir tomonida doimiy ravishda tarkibi bo’yicha yangilanuvchi alveolyar havo tursa, boshqa tomonida esa – qon tomirlari bo’ylab oquvchi qon turadi. Alveolalarning keng yuzasi orqali kislorod va karbonat angidrid gazlarining diffuziyasi amalga oshadi. Jismoniy ish bajargan paytda, ya’ni chuqur nafas olish paytida alveolalar jiddiy darajada cho’ziladi, nafas olish yuzasining o’lchami ancha kengayadi. Alveolalarning umumiy yuzasi qancha katta bo’lsa, gazlarning diffuziyasi shuncha jadal kechadi.

Har bir o’pka seroz po’stloq bilan qoplangan bo’ladi va – plevra deb ataladi. Plevraning ikki varag’ i bo’lib, ulardan biri o’pka bilan zich yopishgan bo’lsa ikkinchisi ko’krak qafasiga yopishgan bo’ladi. Plevralar varag’ i orasida uncha katta bo’lmagan plevralararo bo’shliq bo’lib, seroz suyuqligi (1-2 ml) bilan to’lgan bo’ladi va u nafas harakatlari paytida plevra varaqlarini ishqalanishini yengillashtiradi.

Bolalarda o’pkaning o’sishi asosan alveolalarning hajmini kattalishishi hisobiga amalga oshadi. (yangi tug’ ilgan bolalarda alveolalarning diametri 0,07 mm.ni tashkil etsa, voyaga yetgan odamlarda esa bu ko’rsatkich 0,2 mm.ni tashkil etadi). Uch yoshgacha bo’lgan muddatda o’pkaning jadal o’sishi va uning ayrim elementlarining tabaqalanishi yuz beradi, bolalar 8 yoshli bo’lganida alveolalarning soni voyaga yetgan odamlarnikiga tenglashadi. 12 yoshdan keyin alveolalar juda tez o’sadi. O’pkaning hajmi 12 yoshda yangi tug’ ilgan bolalarnikiga nisbatan 10 martaga kattalashsa, jinsiy yetilish davrining oxiriga kelib – 20 martaga ortadi (asosan alveolalarning hajmini ortishi hisobiga).

10.2. Nafas harakatlari
Nafas olish va nafas chiqarish aktlari. Ritmik ravishda bajariluvchi nafas olish va nafas chiqarish aktlari tufayli atmosfera va o’pka pufakchalarida bo’lgan alveoleyar havolar orasidagi gazlar almashinuvi amalga oshadi.

O’pkada muskul to’qimalari yo’q, ana shu sababli ham u faol qisqarish xususiyatiga ega emas, nafas olish va nafas chiqarish aktlarini bajarilishida faol rolni nafas muskullari o’ynaydi. Nafas muskullarining paralichi paytida, nafas organlari shikastlanmagan bo’lsa ham nafas olish mumkin bo’lmay qoladi.

1-chap o’pka; 2-yurak; 3-plevra; 4-diafragma; 5-plevralar aro bo’shliqga kiritilgan igna; d va D₁ tizzasidagi simob darajasi.

Nafas olishda tashqi qovurg’alararo muskullar va diafragma qisqaradi. Qovurg’alararo muskullar qovurg’alarni biroz ko’taradi va ularni atrofga kengaytiradi. Bu paytda ko’krak qafasini hajmi ortadi. Diafragma qisqarganida uning gumbazi tekislanadi, bu esa ko’krak qafasini hajmini kenagyishiga olib keladi. Chuqur nafas olinganida ko’krak va bo’yinning boshqa muskullari ham ishtirok etadi. O’pka germitik holdagi yopiq ko’krak qafasida joylashib, nafas olish va chiqarish paytida uning devorlari harakati orqasidan passiv ergashib qisqarib kengayadi, chunki bu holat plevraning ko’krak qafasiga tutashganligi hisobiga yuz beradi, va bu holatga ko’krak bo’shlig’ idagi manfiy bosim ham yordam beradi. Manfiy bosim – bu atmosfera bosimidan past bosimdir. Nafas olinayotgan paytda u atmosfera bosimidan 9-12 mm sim.ust.past, nafas chiqarishda esa –2-6 mm.sim.ust.past bo’ladi. Rivojlanish davomida ko’krak qafasi o’pkaga nisbatan tez o’sadi, shu sababli ham o’pka doimiy ravishda (hatto nafas chiqarish paytida ham) cho’zilgan. O’pkaning cho’zilgan elastik to’qimasi qayta qisqarishga harakat qiladi. Elastiklik hisobiga qisqarish uchun o’pka to’qimasining kuchi atmosfera bosimiga qarshilik ko’rsatadi. O’pka atrofidagi plevralararo bo’shliqda atmosfera bosimidan o’pkaning elastik tortilishidan hosil bo’lgan bosimga teng bo’lgan bosim hosil bo’ladi. Shunday qilib o’pka atrofida manfiy bosim yuzaga keladi. Manfiy bosim tufayli plevralararo bo’shliqda o’pka kengayayotgan ko’krak qafasi orqasidan ergashib kengayadi, bu paytda o’pka cho’ziladi. Atmosfera bosimi havo o’tkazuvchi yo’llar orqali ichkaridan o’pkaga ta’sir ko’rsatadi, uni ko’krak devorlariga qisadi. Kengaygan o’pkadagi bosim atmosfera bosimidan past bo’ladi va bosimlar farqi hisobiga atmosfera havosi nafas yo’llari orqali o’pkaga tomon harakatlanadi. Nafas olinayotgan paytda ko’krak qafasining hajmi qancha ortsa, shunchalik o’pka kengayadi, nafas olish shuncha chuqur bo’ladi.

Nafas muskullarining bo’shashidan keyin qobirg’ alar avvalgi holatiga qaytib tushadi, diafragmaning gumbazi yuqoriga ko’tarilib konus shaklini oladi, oqibatda ko’krak qafasining hajmi va o’pka kichiklashadi (qisqaradi) va havo tashqariga chiqariladi. Chuqur nafas chiqarishda qorin muskullari, ichki qovurg’alararo tishsimon va boshqa muskullar ishtirok etadi.

3 dan 7 gacha yoshgacha bo’lgan davrda, yelka qismini rivojlanishi bilan ko’krak tipidagi nafas ustunlik qila boshlaydi va yetti yoshga kelib u juda ham aniq bo’lib qoladi.

7-8 yoshga kelib jinsga ta’luqli nafas tiplari ajrala boshlaydi yigitlarda qorin tipidagi, qiz bolalarda esa – ko’krak tipidagi nafas olishlar ustun bo’la boshlaydilar. Nafas olishning jinsiy differensiyalanishi 14-17 yoshga kelib tamom bo’ladi. Shuni qayd qilish kerakki, o’smirlar va qiz bolalarga xos bo’lgan nafas tiplari sport bilan shug’ ullanish yoki boshqa mehnat faoliyati bilan shug’ ullanish tufayli o’zgarishi mumkin.

Ko’krak qafasining o’ziga xos tuzilish kuchiga va nafas muskullarining unchalik baquvvat bo’lmasligi tufayli bolalarda nafas harakatlari yuzaki va tez bo’ladi.

Jismoniy mashqlar bilan chiniqqan odamlarda aynan bitta ishni bajarish paytida o’pka ventilyasiyasining hajmi asta-sekin orta boradi, ya’ni nafas olish shunchalik sekin, lekin chuqur bo’ladi. Chuqur nafas olinganda alveolyar havo 80-90 % ga ventilyasiya qilinadi, ya’ni alveolalar orqali katta miqdordagi gazlarning diffuziyasini ta’minlaydi. Yuzaki va tez-tez nafas olinganda alveolyar havoning ventilyasiyasi jiddiy darajada kam bo’ladi va nafasga olinayotgan havoning nisbatan katta qismi o’lik bo’shliq deb ataluvchi –burun,halqum, og’iz bo’shlig’i, kekirdakda va bronxlarda qoladi. Shunday qilib, sport bilan shug’ullangan odamlar qoni sport bilan shug’ullanmagan odamlarnikiga nisbatan kislorod bilan juda yaxshi to’yinadi.

Nafasning chuqurligi bir marta nafas olinganida o’pkaga tushadigan havoning hajmi nafas havosi bilan xarakterlanadi.

Yangi tug’ ilgan bolalarda nafas olish yuzaki va tez bo’ladi. Nafas chastotasi juda o’zgaruvchan bo’lib, uyqu paytida bir daqiqadagi nafas sikli 48-63 martagacha yetadi.

Bolalar hayotining birinchi yilida ularning bedorligi paytida nafas harakatlarining chastotasi daqiqasiga 50-60 marta, uyqu davrida 35-40 martani tashkil etadi. 1-2 yoshli bolalarning bedorligi paytida nafas chastotasi, 35-40, 2-4 yoshli bolalarda –25-35 va 4-6 yoshli bolalarda bir daqiqada 23-26 marta nafas harakatlari kuzatiladi. Maktab yoshidagi bolalarda yana ham nafas harakatlarining kamayishi (18-23 marta 1daqiqada) kuzatiladi.

Bolalardagi katta miqdordagi nafas harakatlari yuqori o’pka ventilyatsiyasini ta’minlaydi. 1oylik bolalarning nafas havosining hajmi 30 ml,1 yoshda –70 ml, 6 –yoshda –156 ml, 10 yoshda –230 ml, 14 yoshda –300 ml ni tashkil etadi.

Bolalarda nafas harakatlari chastotasi katta bo’lganligi nafasning minutlik hajmi voyaga yetgan odamlarnikidan jiddiy darajada yuqori (1 kg tirik vaznga nisbatan).

Nafasning minutlik hajmi – bu odam 1 daљiљa davomida oladigan havoning miqdoridir: bu miqdor nafas harakatlarining soniga ko’paytirish yo’li bilan aniqlanadi. Yangi tug’ ilgan bolalarda nafasning daqiqalik hajmi 650-700 ml havoni, hayotining birinchi yilini oxirida – 2000-2600 ml, 6 yoshda –3500 ml, 10 yoshda – 4300 ml ni, 14 yoshda –4900 ml ni tashkil etsa, voyaga yetgan odamlarda 5000-6000 ml ni tashkil etadi.

O’pkaning tiriklik sig’imi yoshga bog’liq holda, jinsga, ko’krak qafasi hajmiga, uning muskullarini rivojlanish darajasiga bog’ liq holda o’zgarib turadi. Odatda u erkaklarda, ayollarga nisbatan katta, sportchilarda, sport bilan shug’ullanmaganlarga nisbatan katta. Masalan u shtangachilarda 4000 ml ga yaqin, futbolchilarda –4200 ml, gimnastlarda –4300, suzuvchilarda –4000, eshkak eshuvchilarda –5500 ml va undan ham yuqori bo’ladi.

O’pkaning tiriklik sig’imini o’lchashda bolani o’zining faol va aqliy ishtiroki talab qilinadi, ana shu sababli uni faqatgina 4-5 yoshdan keyingina o’lchash mumkin (jadvalga qarang).

11-Jadval