Yosh fiziologiyasi va gigienasi

3.5.2. Bosh miya

Miyaning asosidan 12 juft bosh miya nervlari chiqadi.

Uzunchoq miyadan XII-bosh miya nervi (tilosti) XII-qo’shimcha nerv, X-adashgan nerv, IX-tiltomoq nervlarining ildizlari chiqadi. Uzunchoq miya va ko’prik orasidan UII va UIII– bosh miya nervlarini yuz va eshitish nervlarini ildizlari chiqadi. Ko’prikni o’zidan VI va V –nervlarni olib boruvchi va uch boshli nervlarni ildizlari chiqadi.

Keyingi miyada ko’plab murakkab koordinasiyalangan harakat reflekslarining yo’llari tutashadi. Bu yerda nafas, yurak-tomirlar faoliyati, ovqat hazmi organlari, moddalar almashinuvi kabi hayotiy muhim jarayonlarni boshqaruvchi markazlar joylashgan.

Uzunchoq miyaning yadrolari hazm shiralarini ajratish, chaynash, emish, so’rish, yutish, qusish, aksa urish kabi reflektor aktlarni bajarishda ishtirok etadi. Yangi tug’ilgan bolalarda uzunchoq miya ko’prik bilan birga bor yo’g’i 8 g. ga yaqin massaga ega bo’ladi, bu esa bosh miyaning 2 % ni tashkil etadi (voyaga yetgan odamlarda bu nisbatn 1,6 % ni tashkil etadi).

A-miyaning o’ng yarmi (ichki tomondan ko’rinishi); B- miyaning pastki yuzasi;

1-orqa miyaning yuqori qismi; 2-uzunchoq miya; 3-ko’prik; 4-miyacha; 5-o’rta miya; 6-to’rt do’mglik; 7-oraliq miya; 8-katta yarim sharlar po’tlog’I; 9-o’ng va chap yarim sharlarni bog’lovchi qodoqli tana; 10-ko’rish nervlarining kesishgan oyi; 11-hid ilish piyozchalari.

Uzunchoq miyaning yadrolari shakllanishni, o’sishning homilalik davridayoq boshlaydilar va tug’ilish davriga kelib asosan shakllanib bo’ladi. Yetti yoshda uzunchoq miyaning yadrolarini yetilishi asosan tugaydi.

Oq moddaning tolalari, miyachaning o’zini turli qismlarini orasidagi bog’lanishlarni ta’min etadi, hamda pastki, o’rtangi va yuqorigi miyacha oyoqchalarini hosil qiladi va miyachani miyaning boshqa bo’limlari bilan bog’laydi.

Miyachaga gavda harakatlanayotgan paytda qo’zg’atiladigan barcha reseptorlardan impulslar keladi. Miyacha murakkab harakat aktlarini koordinasiyalashda ishtirok etadi. Miyacha bilan bosh miya katta yarim sharlari po’stlog’ining ikki tomonlama aloqasi har xil harakatlarni bajarilishiga ta’sir ko’rsatish imkonini beradi.

Bosh miya katta yarim sharlari miyacha orqali skelet muskullari tonusini (taqsimlaydi va qayta taqsimlaydi) boshqaradi va ularning qisqarishini koordinasiyalaydi. Odamlarda miyachaning funksiyasi buzilganida yoki olib tashlanganida muskullar tonusini boshqarilishi buziladi: qo’l va oyoqlar harakati keskin, koordinasiyalashmagan, telbalarcha harakat, qo’l-oyoqlar va bosh tinimsiz qaltiraydi va tebranadi. L.A.Orbeli ishlari bilan vegetativ funksiyalarning bajarilishida (yurak-tomirlar tizim faoliyatida, nafas, ovqat hazmi, termoregulyasiya) miyachaning ishtiroki har tomonlama ko’rsatib berildi.

Yangi tug’ilgan bolalarda miyacha yaxshi rivojlanmagan, lekin miyacha nervlari yarim sharlarnikidan yaxshi rivojlangan bo’ladi. Hayotning birinchi yilida miyacha jadal o’sadi. Keyinchalik uning o’sish tempi susayadi, 15-yoshli bolalarda miyacha voyaga yetgan odamlardagi o’lchamga yetadi.

O’rta miya. O’rta miya, katta miya oyog’idan va to’rt do’ngliklardan iborat. O’rta miyaning bo’shligi torgina kanal-miya suv o’tkazuvchisi (vodoprovod) dan iborat bo’lib pastdan to’rtinchi va yuqoridan uchinchi qorinchalar bilan tutashgan bo’ladi. Miya suv o’tkazuvchisining devorlarida III va IV –bosh miya nervlari ko’zni harakatga keltiruvchi va chig’irli nervlarni yadrosi joylashgan bo’ladi.

O’rta miya orqali katta yarim sharlar po’stlog’i va miyachaga boradigan yuqoriga ko’tariluvchi, uzunchoq va orqa miyaga nerv impulslarini olib boruvchi, tushuvchi nervlarni barchasi o’tadi.

O’rta miyada to’rt do’nglik yadrolari, ko’zni harakatlantiruvchi va chigirli, nervlarni yadrolari, qizil yadro va qora substansiya shaklidagi kulrang moddaning jamlamasi joylashgan. To’rt do’nglikning oldingi bњrtigi, birlamchi ko’rish markazi hisoblansa keyingi bњrtigi esa –birlamchi eshitish markazi hisoblanadi. Ularning ishtirokida yorug’lik va tovushlarga chamalash reflekslari bajariladi: ko’zning, boshning harakati, hayvonlarda quloqning dikkayishi va hokazo. Qora substansiya, yutish va chaynash, qo’l barmoqlarining nozik harakatlari singari murakkab koordinasiyalovchi aktlar bilan bog’liq. Qizil yadro esa to’g’ridan-to’g’ri muskullar tonusini boshqarilishi bilan bog’liq.

Retikulyar formasiya. Orqa miyaning yuqorigi uchidan boshlab ko’rish burtakchalari va gipotalamus bilan birgalikda bir-biri bilan qalin tolalar o’rimi, turli tomonlarga yo’nalgan miyaning butun tanasi bo’ylab turli tip va shakldagi neyronlardan iborat hosilalar joylashgan. Mikroskop ostida bularning hammasi to’r shaklida ko’rinadi, shu sababdan bu hosilalarning hammasi turli yoki retikulyar formasiya degan nom olgan. Hozirda odamlar miyasi tanasining retikulyar formasiyasida 48 dan ortiq alohida-alohida yadrolar va hujayralar guruhi aniqlanib, bajaradigan vazifalari qayd qilingan. Retikulyar formasiyaning tuzilmalari qo’zg’atilganida hyech qanaqa ko’rinarli reaksiya kuzatilmaydi, faqat markaziy asab tizimining turli qismlaridagi qo’zg’aluvchanlik almashinadi.

Retikulyar formasiya orqali yuqoriga ko’tariluvchi markazga intiluvchi ham pastga tushuvchi markazdan qochuvchi yo’llar o’tadi. Ana shu joyda markaziy asab tizimining barcha qismlarini qo’zg’aluvchanligi boshqariladi va ularning o’zaro aloqasi ta’minlanadi.

Retikulyar formasiyaning turli qismlarini jarohatlash yoki mikroelektrodlar yordamida qo’zg’atishda va undan chiqib ketayotgan nerv yo’llarini kesish hisobiga retikulyar formasiya pastga tushuvchi retikulo-spinal yo’llar bilan orqa miyaning harakat reaksiyalariga yengillashtiruvchi yoki tormozlovchi ta’sir ko’rsatishi mumkin ekanligini ko’rsatish imkoniyati tug’ildi. Uning faollashtiruvchi va tormozlovchi samarasi qo’zg’atuvchilarning jadalligi va davomiyligiga bog’liq. Dastlab I.M.Sechenov (1862) baqaning ko’rish burtaklarini ta’sirlash bilan, so’ngra Megun (1946,1950) miya tanasining retikulyar formasiyasini turli qismlarini qo’zg’atish hisobiga ko’plab orqa miya reflekslarini tormozlanishini ko’rsatdilar. Retikulyar formasiyaning faollashtiruvchi ta’siri orqa miyaning yoyuvchi reflekslarini tezlashishi va skelet muskullarining qisqarishi bilan namoyon bo’ladi.

Retikulyar formasiya yuqoriga ko’tariluvchi yo’llar bilan katta yarim sharlar po’stlog’iga, faollashtiruvchi ta’sir ko’rsatib, uning doimiy hushyorligini ta’minlaydi. Juda ko’plab tadqiqot ishlari bilan miya tanasidagi retikulyar neyronlarning aksonlari, katta yarim sharlar po’stlog’iga yetib boradi, bundan tashqari bu tolalarning ko’pchiligi po’stloqga borish yo’lida - talamusda uziladi, ko’pchiligi yuqoriga ko’tariluvchi retikulyar faollashtiruvchi tizim hosil qilib to’g’ri po’stloqga boradi. O’z navbatida miya tanasining retikulyar formasiyasi katta yarim sharlar po’stlog’idan keluvchi tolalarni oladi va undan keluvchi impulslar retikulyar formasiya faoliyatini boshqaradi.

Agar hayvon uxlayotgan yoki tinch holatda bo’lsa, retikulyar formasiya elektr toki bilan qo’zg’atilsa unda faollashuv yuz beradi va u uyg’onadi. Bu paytda elektroensefalogrammada past amplitudali tez-tez takrorlanuvchi ritmlar qayd qilinadi (chastotasi 13 Gs va yuqori). Agarda yuqoriga ko’tariluvchi retikulyar yo’llar shikastlansa, faol yoki tinchlik holatidagi hayvonlarda elektrofaollikni pasayishi kuzatiladi, hayvonlar esa chuqur uyquga ketadi. Bunday hayvonning elektroensefalogrammasida chastotasi 4 Gs dan past bo’lgan ritmlar yuzaga keladi.

Retikulyar formasiya adrenalin va asetilxolin kabi fiziologik faol moddalarga yuqori sezuvchanlikga ega.

Oraliq miyaning asosiy qismi – talamus (ko’rish buragi) (talamus). Bu juft, katta tuxum shaklidagi kulrang moddaning hosilasi. Talamusning kulrang moddasi yupqa oq qatlamlar bilan uch: oldingi, medial va laterial oblastlarga bo’linadi. Har bir bo’lim o’ziga xos yadrolar jamlamasi hisoblanadi. Talamus yadrolari funksiyalarini o’rganish, ayniqsa katta yarim sharlar po’stlog’i hujayralarining faolligi xususiyatlariga ta’sirini o’rganish ularni ikkita spesifik va nospesifik yadrolar (maxsus va maxsus bo’lmagan) guruhlariga bo’lish imkonini berdi.

Talamusning maxsus yadrolari o’zining tolalari bilan katta yarim sharlar po’stlog’iga yetib boradi va uning sanoqli hujayralarida sinapslar hosil qiladi. Maxsus yadrolarni yakka elektr ta’sirotchilar bilan ta’sirlaganda po’stloqning unga xos bo’lgan, chegaralangan qismlarida birlamchi javob tariqasida juda tez (yashirin davri 1-6 ms) reaksiya vujudga keladi.

Maxsus bo’lmagan talamus yadrolaridan impulslar katta yarim sharlar po’stlog’ining turli qismlariga bir vaqtning o’zida tushadi. Nospesifik yadrolar qo’zg’atilganida po’stloqning to’liq yuzasi bo’ylab diffuziya holatidagi javob reaksiyasi 10-50 millisekunddan keyin yuzaga keladi. Bu paytda po’stloq hujayralarida qayd qilinayotgan potensiallar kattagina latent davrga ega bo’ladi va ularning ko’rinishi sekin-asta ortuvchi yoki susayuvchi to’lqinlar shaklida bo’ladi. Bu qamrab olish reaksiyasidir.

Organizmning barcha reseptorlaridan (hid bilish reseptorlari mustasno) markazga intiluvchi impulslar bosh miyaga yetguniga qadar avval talamus yadrolariga kelib tushadi. Bu yerga ko’rish signallari, eshitish, teri, yuz, gavda, qo’l va oyoqlar reseptorlaridan va proprioreseptorlardan, ta’m bilish reseptori, ichki organlar reseptorlaridan (visseroresentorlar) impulslar tushadi. Bu yerga keyinchalik yarim sharlar po’stlog’ining harakat zonasiga keluvchi miyachadan ham impulslar tushib turadi.

Talamusga tushuvchi axborotlar qayta ishlanadi, o’zlariga mos emosional rang oladi va miyaning katta yarim sharlariga yo’naltiriladi.

Talamus funksiyalarini buyuk tadqiqotchilaridan biri – Uokterning fikricha, talamus o’rtadagi bog’lovchi hisoblanadi, tashqi muhitdan kelayotgan barcha qo’zg’alishlar bu yerda shaklan o’zgartirilib, shunday tarzda po’stloq va po’stloqosti markazlariga organizm doimiy ravishda o’zgaruvchi tashqi muhit sharoitlariga adekvat holda moslasha oladigan darajada yo’naltiriladi.

Talamusning nospesifik yadrolarining roliga to’xtaladigan bo’lsak, talamusning spesifik yadrolaridan kelayotgan impulslar po’stloq neyronlarin faoliyatini yengillashtirgunicha faollashtiradi. Ko’rish bњrtiklari jarohatlanganda his-hayajonni namoyon bo’lishi ko’pchilik holatlarda buziladi, sezish-taktil xarakteri almashinadi. Bunday hollarda hattoki teriga unchalik jiddiy bo’lmagan tovush yoki yorug’lik ta’siri ham kasallarda kuchli og’riq chaqirishi yoki kuchli og’riqli ta’sir ham sezilmasligi mumkin. Bu esa ko’pchilik mualliflarga talamus og’riq sezishni oliy markazi deb hisoblashlariga asos bo’lib xizmat qildi. Ammo, ularda og’riq sezgilarini shakllanishida katta yarim sharlar po’stlog’ining ahamiyati jiddiy ekanligini ko’rsatuvchi ko’pgina eksperimental va klinik ma’lumotlar ham bor.

Gipotalamus nerv tolalari yordamida miya tanasidagi retikulyar formasiya, gipofiz va talamus bilan keng bog’lanishlikga ega. Gipotalamus organizmning vegetativ funksiyalarini boshqaruvchi bosh po’stloqosti markazi hisoblanadi. Gipotalamusning ta’siri asab tizimi bilan va ichki sekresiya bezlari bilan bajariladi.

Gipotalamusning oldingi qismi hujayralari yadrolarida gipatalo –gipofizar yo’l orqali neyrogipofizga tashiluvchi neyrosekret ishlab chiqiladi. Buni gipotalamus va gipofizning tomirli bog’lanishligi va qon bilan juda kuchli ta’minlanishi ta’min etadi. Ko’pchilik hollarda gipotalamus va gipofiz gipotalamo-gipofizar tizimga birikadi.

Gipotalamus bilan buyrak usti bezlarining to’g’ridan-to’g’ri aloqasi borligi haqida ham yozilgan, gipotalamusning qo’zg’atilishi adrenalin va noradrenalinning sekretsiyasini chaqiradi. Shunday qilib gipotalamus endokrin bezlar faoliyatini ham boshqaradi.

Yurak- tomirlar va ovqat hazmi tizimlarining faoliyatini boshqarilishida ham gipotalamus faol ishtirok etadi.

Gipotalamus oldingi guruh hujayralari yadrolari qo’zg’atilganida oshqozon va siydik pufagini motorikasi tezlashadi, me’da bezlarining sekresiyasi ortadi, yurakni qisqarish ritmi sekinlashadi. Bularning barchasi gipotalamusni oldingi qismida vegetativ asab tizimining parasimpatik bo’limini funksiyalarini boshqaruvchi yadrolar joylashgan deyishga asos bo’ladi. Gipotalamusning keyingi bo’limini qo’zg’atish esa oshqozon- ichaklar tizimi faolligini yo’qotadi, arterial bosimni ko’taradi, yurakni qisqarishi ritmini tezlashtiradi, qon tarkibida adrenalin va noradrenalinni miqdorini oshiradi. Mana shularning o’zidan gipotalamusning keyingi yadrolarining vegetativ asab tizimining simpatik bo’limiga ta’siri ko’rinib turibdi.

Gipotalamusning eng katta yadrolaridan biri –kulrang bo’rtik-ko’plab endokrin bezlar funksiyasini va moddalar almashinuvini boshqarilishida ishtirok etadi. Kulrang bo’rtikni jarohatlash jinsiy bezlarni atrofiyaga uchrashini chaqiradi. Uning uzoq muddat qo’zg’atilishi juda erta jinsiy yetilishga, terida yaralarni yuzaga kelishiga, me’da yarasiga va o’n ikki barmoqli ichak yaralarini hosil bo’lishiga olib keladi.

Gipotalamus tana haroratini ham boshqarilishida ishtirok etadi. Suv almashinuvi va uglevodlar almashinuvining boshqarilishidagi roli aniqlangan. Gipotalamusning bir qator yadrolarini jarohatlash yog’li ovqatlarni ko’p iste’mol qilish hisobiga va «bo’ridek och qolish» ni yuzaga kelishi tufayli haddan tashqari semirish (bo’lmiya) yuz bersa, boshqa yadrolarni jarohatlash ishtahani keskin pasayishi natijasida katostrofik oriqlab ketish yuz beradi. Bo’rtikosti funksiyalari buzilgan kasallarda juda ko’pchilik holatlarda menstural sikl buziladi, jinsiy zaiflik kuzatiladi va hokazo. Gipotalamus yadrolari juda ko’plab murakkab axloqiy reaksiyalarda (jinsiy,oziqaviy, agressiv-himoya) ishtirok etadi, bundan tashkari uyqu va bedorlikni boshqarilishida ham ishtirok etadi. Hayvonlarda gipotalamusning jarohatlanishi uyquni chaqiradi; bu paytda kuchli faollik elektro-ensefalogrammada bedorlikka xos bo’lgan holat, uyquga xos bo’lgan sekin-kuchsiz faollik bilan almashinadi.

Tug’ilish paytiga kelib ko’rish bo’rtigidagi yadrolarning katta qismi yaxshi rivojlangan bo’ladi. Tug’ilgandan keyin nerv hujayralarining o’sishi va nerv tolalarining rivojlanishi hisobiga ko’rish bo’rtigining hajmi kattalashadi. Bu jarayon 13-15 yoshgacha davom etadi.

Yangi tug’ilgan bolalarda bo’rtik osti yadrolarining tabaqalanishi tugallanmagan bo’ladi va uning yakuni notekis kechadi. Umuman olganda bu yadrolar o’z rivojlanishini jinsiy yetilish davrida tamomlaydi.

Dumli yadro va po’choq hujayra tuzilishi va embrional rivojlanishi borasida o’xshashliklarga ega. Ularni ko’pchilik hollarda bitta tizimga biriktirib –olabayroq tana deb atashadilar. Filogenetik jihatdan bu yangi hosila dastlab reptiliylarda yuzaga kelgan. Rangsiz shar –ancha qadimgi hosila ular barcha suyakli baliqlarda mavjud. U bilan qo’l va oyoqlarni yurgan paytdagi harakati, mimik muskullarning qisqarishi kabi murakkab harakat aktlarini boshqarilishi bog’langandir. Rangsiz shar funksiyasi buzilgan odamlarning yuzi niqobsimon bo’lib qoladi. Bunday kasallarning harakati sekinlashgan, qo’llarning hamkorlikdagi harakati yo’qolgan, barcha harakatlar qiyinlashgan bo’ladi.

Po’stloqosti gangliyalari bosh miya po’stlog’i, miyacha va talamus bilan markazga intiluvchi yo’llar orqali tutashgan bo’ladi. Bu gangliyalarning funksiyalari yaxshi o’rganilmagan, qaysiki birinchidan anatomik jihatdan unga yetishishning qiyinligi bo’lsa, turli turdagi hayvonlarda turli funksiyalarni bajaradi. Olabayroq tananing odamlarda jarohatlanishi odamlarda qo’l va oyoqlarning tinimsiz harakati va kuchli –shaytonlash, biron-bir tartib va navbatlashuvga ega bo’lmagan harakatlar va boshqalar kuzatiladi. Po’stloqosti yadrosi organizmning vegetativ funksiyalari bilan bog’langan. Ularning ishtirokida murakkab oziqlanish, jinsiy va boshqa reflekslar bajariladi.

Bosh miyaning katta yarim sharlari. Bosh miya katta yarim sharlari po’tloqosti gangliyalari va miya plashidan iborat bo’lib qaysiki yonbosh qorinchalari bo’shlig’ini o’rab turadi. Voyaga yetgan odamlarda katta yarim sharlarining vazni bosh miya vaznining qariyib 80 % ni tashkil etadi. O’ng va chap yarim sharlar bir-biridan uzunasiga chuqur egat bilan bo’lingan. Bu egatning tubida nerv tolalaridan tashkil topgan qadoqli tanalar joylashgan. Qadoqli tanalar o’ng va chap yarim sharlarni bir-biriga tutashtirib turadi.

Odamlarda miya plashi, bosh miya po’stlog’i holida tan olinadi. Bu katta yarim sharlarning kulrang moddasidir. Ular nerv hujayralaridan va ulardan chiquvchi o’simtalar va neyrogliya hujayralaridan (neyronlar uchun tayanch funksiyasini bajaruvchi hujayralar: taxmin qilinishicha neyrogliyalar neyronlarning modda almashinuvida ishtiroki bor ekan) hosil bo’ladi.

Bosh miya katta yarim sharlarining po’stlog’i markaziy asab tizimining oliy filogenetik jihatdan ancha yosh hosilalaridan hisoblanadi. U katta yarim sharlarning yuzasini to’lig’icha 1,5 dan 3 mm. bo’lgan qalinlikdagi qatlam bilan qoplab turadi. Voyaga yetgan odamlarda katta yarim sharlar po’stlog’ining umumiy yuzasi 170-200 sm³ ni tashkil qiladi. Po’stloqda 12 dan 18 minggacha nerv hujayralarini sanash mumkin. Bosh miyaning umumiy yuzasi juda ko’plab egatlar hisobiga ortib boradi, chunki egatlar yarim sharlarni shishsimon chigalliklarga va bo’laklarga bo’ladi.

Asosan uchta bosh –markaziy, yonbosh va tepa –ensa egatlar har bir yarim sharni to’rtta: peshona, tepa, ensa va chakka bo’laklarga bo’ladi.

Markaziy egatni oldi tomonida peshona bo’lagi yotadi. Tepa bo’lagi old tomonidan markaziy egat bilan, ort tomondan tepa-ensa, pastdan-yonbosh egatlar bilan chegaradoshdir. Tepa – ensa egatining ortida ensa bo’lagi turadi. Chakka bo’lagi yuqoridan chuqur yonbosh egati bilan chegaralanadi. Chakka va ensa bo’laklari orasida keskin biron chegara yo’q. Miyaning har bir bo’lagi o’z navbatida egatlar bilan qator chigalliklarga bo’linadi.

Bosh miyaning o’sishi va rivojlanishi. Yangi tug’ilgan bolalarda bosh miyaning vazni 340-400 g ni tashkil etadi, bu esa uning gavda og’irligining 1/8 –1/9 qismini takshil etadi. Miyaning vazni yoshga qarab o’zgara boradi.

1-jadval

Miyaning jadal o’sishi bola hayotining dastlabki uch yilida yuz beradi.Homila 4 oylik bo’lgunigacha bo’lgan rivojlanishida katta yarim sharlarning yuzasi silliq bo’ladi. Homilaning 5 oyida avval yonbosh, so’ngra markaziy tepa-ensa egatlari hosil bo’ladi. Tug’ilish paytiga kelib katta yarim sharlarning po’stlog’i tuzilishi jihatidan voyaga yetgan odamlarniki tipida bo’ladi. Lekin egatlarning shakli, o’lchami holida chigalliklar tug’ilganidan keyin ham o’zgaradi.

Yangi tug’ilgan bolalarning nerv hujayralari duk shaklida bo’lib uncha ko’p bo’lmagan o’simtalarga ega bo’ladi, po’stloq esa voyaga yetgan odamlarnikidan ancha nozik va yupqa bo’ladi.

Nerv tolalarining miyelinlashishi, po’stloq qatlamlarining joylashuvi, nerv hujayralarining tabaqalanishi asosan 3 yoshga yetgach tugaydi. Bosh miyaning kelgusi rivojlanishi assosiativ tolalar miqdorining ortishi va yangi nerv bog’lanishlarning hosil bo’lishi bilan xarakterlanadi. Bu yillarda miyaning vazni juda kam o’zgaradi.

I-qatlam –molekulyarli qatlam. Bu qatlamda nerv hujayralari juda kam, ular juda mayda. Bu qatlam asosan nerv tolalarining o’rimlaridan hosil bo’ladi.

II-tashqi donador qatlam. Bu qatlam juda mayda, donga o’xshash nerv hujayralaridan va juda mayda piramidalar shaklidagi hujayralardan tashkil topgan.

III-piramidal qatlam. Bu qatlam har ikkala birinchi qatlamlardan ham qalin bo’lib, asosan o’rta va katta piramidal hujayralardan hosil bo’ladi.

IV –gangliozli qatlam. Bu qatlam katta piramidal hujayralardan tashkil topgan bo’lib, po’stloqning harakat oblastidagi piramidal hujayralar eng katta o’lchamga ega bo’ladi.

V – ichki donador qatlam. Bu qatlam ham II-qatlam singari turli shakldagi mayda donali hujayralardan tashkil topgan bo’lib po’stloqning turli oblastlarida bu qatlam bo’lmasligi mumkin (masalan, po’stloqning harakat oblastida).

VI – polimorfli qatlam. Bu yerdagi hujayralar uchburchak va duk shaklida bo’ladi. Bu qatlam miyaning oq moddasiga tutashgan bo’ladi.

Po’stloqning turli qismlarida faqat duksimon neyronlardan iborat bo’lgan VII-qatlam ham farqlanadi. Bu qatlam jiddiy darajada hujayralarga taqchil bo’lsa, shunchalik tolalarga boy bo’ladi.