Odam oliy asab faoliyatining sifatiy xususiyatlari

Voqyelikni birinchi signal tizimi odamlar va hayvonlar uchun umumiy bo’lib aniq signallarni, predmetlar va tashqi muhit hodisalarini tahlil qiluvchi va umumlashtiruvchi tizimni tashkil qiladi. «Hayvon uchun voqyelik» bevosita ko’rish, eshitish va boshqa retseptorlarining maxsus hujayralaridan katta sharlarga keluvchi qo’zg’atuvchilar yoki ularni izlaridan ham sintezlanadi.

Bu voqyelikning odam va hayvonlar uchun umumiy bo’lgan birinchi signal tizimidir.

Ammo insonlarning oliy asab faoliyati o’zining sifatiy jihatdan farq qiluvchi xususiyatlariga egaki, uni barcha hayvonot dunyosidan ustun qo’yadi.Hayvonlarga nisbatan odamlarda shartli reflekslar juda tez hosil bo’lsada o’zlarining uzoq muddat saqlanib qolishi bilan farq qiladi.Qo’zg’atuvchilarning murakkab komplekslariga reflekslar yengil hosil bo’ladi, faqat bulargina odamlarning hayvonlardan asosiy farqini tashkil etmaydi.

Insonlarning shakllanishi mehnat faoliyati bilan bog’liq, odamlarning jamoa bo’lib mehnat qilishi burro-burro gapirish nutqini rivojlanishini ta’minladi va u o’z navbatida bosh miya katta yarim sharlariga yangi faoliyat kiritdi. Yuqori darajada rivojlangan ong, aniq fikr yuritish faqatgina odamlarga xos bo’lgan xususiyatdir. Bularning rivojlanish jarayonida miyaning ishlash mexanizmiga odamlarda «favqulodda qo’shilish» yuz beradi. Bu voqyelikning ikkinchi signal tizimidir. Odamlarda «aytiladigan, eshitiladigan va kuzatiladigan birlamchi signallarning signali asosida ikkinchi signal tizimi yuzaga keldi, rivojlandi va takomillashdi» (Pavlov). Suz, nutqli signallar to’g’ridan-to’g’ri signallarni almashtirmasdan balki ularni mulohazalash, narsalarning ayrim belgilarini ajratish va hodisalarni, ularni aloqalarini aniqlashi mumkin.

Ikkinchi signal tizimining yuzaga kelishi odamlar bosh miya katta yarim sharlari faoliyatiga yangi tamoyilni kiritdi. I.P.Pavlov, bizning sezgilarimiz va idrokimiz atrof muhitga ta’lluqli bo’ladigan bo’lsa, bular biz uchun voqyelikning birinchi signal tizimlaridir, aniq signallar eng avvalo so’z ya’ni –tovush-nutq organlaridan po’stloqga boruvchi kinestetik qo’zg’alishlar –signallar signali-ikkinchi signal tizimidir. Bu signallar dastlab bizni voqyelikdan ajratadi va uni mulohaza qilishga majbur etadi, qaysiki ular dastlab umum insoniy eliprizm hosil qiluvchi va nihoyat odamni o’zi yashayotgan dunyoga hamda o’ziga ishonchni oliy qurolli –fanni hosil qiluvchi bizning me’yordan ortiq maxsus insonlarni oliy ongini tashkil qiladi.

Suz signallar signali sifatida aniq narsalardan va hodisalardan chalg’ish imkonini beradi. Suz signallarining rivojlanishi o’zining ko’rinishlaridan, fikrlardan chalg’itish va mulohaza qilish imkonini berdi.

Ikiknchi signal tizimi ijtimoiy tomondan ta’minlanadi. Jamiyatdan tashqari, boshqa odamlar bilan muloqotda bo’lmaslik uning rivojlanishiga yo’l qo’ymaydi. Yosh bolani hayvonlar to’dasiga tushib qolishi va u yerda voyaga yetishi tufayli u (Maugli-bola) odamlar gapini tushunmaydi, gaplasha olmaydi va ularni gapirishga o’rganish imkoni bo’lmaydi. Bu haqda yoshlik paytidan boshlab uzoq muddatga jamiyat bilan aloqada bo’lmagan odamlarda olingan ma’lumotlar dalolat beradi. Ular odamlar gapini esdan chiqarib yuboradilar.

Birinchi va ikkinchi signal tizimlari bir-biri bilan uzviy bog’langan va ular birgalikda faoliyat ko’rsatadi. Bu borada odamlarning oliy asab faoliyati yagonadir.

5.5. Oliy asab faoliyati tiplari.
Oliy asab faoliyati haqidagi tushuncha. Shartli reflektor faoliyatlar asab tizimining shaxsiy xususiyatlariga bog’liq. Asab tizimining shaxsiy xossalari individning irsiy xususiyatlari va uning hayotiy tajribasi bilan ta’minlanadi. Ushbu xossalarning yig’indisi oliy asab faoliyatining tipi deb ataladi.

Asab jarayonining xossalari. I.P.Pavlov o’zining ko’p yillar mobaynida hayvonlarda shartli reflekslarning hosil bo’lish xususiyatlari va ularni kechishini o’rganish natijasida oliy faoliyatining 4-ta tipini ajratdi. U kishi tiplarni farqlashni uchta asosiy belgilariga qarab bajarishni taklif qildi: 1) qo’zg’alish va tormozlanish jarayonlari kuchiga qarab; 2) o’zaro muvozanatlashishiga, ya’ni qo’zg’alish va tormozlanish jarayonlari kuchi nisbatiga qarab; 3) qo’zg’alish va tormozlanish jarayonlari harakatchanligiga, ya’ni aksincha qo’zg’alishni tormozlanishga aylanish tezligiga qarab.

Oliy asab faoliyati tiplarining klassifikasiyasi. I.A.Pavlov ana shu uchta asosiy xossalarning namoyon bo’lishini asosida quyidagilarni farqlashni taklif qildi:

1) kuchli tip, lekin muvozanatlashmagan qo’zg’alish tormozlanishdan ustun («jonsarak tip»);

2) kuchli tip, muvozanatlashgan asab jarayonlari tez harakatchan («harakatchan tip»);

3) kuchli tip, muvozanatlashgan asab jaaryonlari kam harakatchan («tinch», kam harakatchan, inert tip);

4) zaif-kuchsiz tip, asab hujayralari ish faoliyatini yo’qolishiga olib keluvchi tez charchashi bilan xarakterlanuvchi tip.

I.P.Pavlovni o’qtirishicha, hayvonlarda topilgan oliy asab faoliyatining asosiy tiplari eramizdan oldingi IV-asrda yashagan yunon hakami Gippokrat tomonidan aniqlangan odamlarning to’rt temperamentiga –mijoziga to’g’ri keladi. Kuchsiz tip melanxolik mijozga, kuchli muvozanatlashmagan tip-xolerik mijozga; kuchli muvozanatlashgan harakatchan tip –sangvinik mijozga; kuchli muvozanatlashgan, asab jarayonlari zaif harakatchan- flegmatik mijozga to’g’ri keladi.

Ammo shuni qayd qilish kerakki, odamlarning bosh miyasi katta yarim sharlari ijtimoiy jonzot singari hayvonlarnikiga nisbatan ancha takomillashgan sintetik faoliyat xususiyatiga ega. Odamlarga, nutq funksiyasiga ega bo’lgan sifat jihatidan maxsus asab faoliyati xosdir.

I.P.Pavlov odamlar va hayvonlar uchun umumiy bo’lgan o’zaro aloqasi, muvozanatlashganligi bilan bir-biriga bog’liq bo’lgan signallar tizimi bilan bir qatorda oliy asab faoliyatining maxsus odamlarga xos tiplarini ajratdi.

1. 
   Badiiy tip. Birinchi signal tizimi ikkinchi signal tizimidan ustun bo’lishi bilan xarakterlanadi. Bu tipga voqyelikni to’g’ridan-to’g’ri qabul qiladigan, undan keng sezgilar tarzida foydalanadigan odamlar kiradi.
   
2. 
   Tafakkur tipi. Bu tipga kiruvchi odamlarda ikkinchi signal tizimi ustunlik qiladi, «mutafakkirlar» doimo abstrakt fikrlash qobiliyati bilan ajralib turadi.
   
3. 
   Juda ko’pchilik odamlar, har ikkala signal tizimining faoliyati muvozanatlashgan o’rta-oraliq tipga kiradi. Bu tipga kiruvchi odamlar ko’rgan narsalarini, eshitgan hodisa va jarayonlar haqida o’z fikrlarini to’liq va ajoyib tarzda tahlil qilish va xulosa chiqarish qobiliyatiga ega.
   

A –beta ritm; B –alfa ritm; V –teta ritm; G –delta ritm.

1. 
   Kuchli, muvozanatlashgan, maqbul qo’zg’aluvchan tez tip. Bu tip juda tez shartli reflekslar hosil bo’lishi bilan xarakterlanadi, bu reflekslarning turg’unligi jiddiydir. Bu tipga mansub bolalar juda nozik tabaqalashlarni hosil qilish xususiyatiga ega. Ularning shartsiz reflektorli faoliyati funksional jihatdan kuchli po’stloq bilan boshqariladi. Bu tipdagi bolalar yetuk juda yaxshi rivojlangan bo’lib, turli lug’atiy tarkibdan iborat bo’ladi.
   

A-olti oylik bola; B- 2,5 yoshli bola; V-10 yoshli bola; G-o’smir.

2. 
   Kuchli, muvozanatlashgan, sekin tip. Bu tipdagi bolalarda shartli reflekslar juda sekin hosil bo’ladi, so’ngan reflekslarning tiklanishi ham xuddi shunday sekin bo’ladi. Bu tipga mansub bolalarning shartsiz reflekslari va emosional holatlari doimo sezilarli darajada po’stloq nazoratida bo’lishi bilan xarakterlanadi. Ular gapirishga juda tez o’rganadi, faqat gaplar biroz sekinlashgan bo’ladi. Murakkab vazifalarni bajarishda doimiy ravishda faol va turg’un bo’ladi.
   
3. 
   Kuchli, muvozanatlashmagan, yuqori qo’zg’aluvchan jonsarak tip. Doimo ham po’stloq bilan nazoratda bo’lavermaydigan, kuchli namoyon bo’luvchi po’stloqosti faoliyati, yetarlicha tormozlanmaydigan jarayonlar bilan xarakterlanadi. Bunday bolalarda shartli reflekslar tez so’nadi, hosil bo’layotgan tabaqalanish esa chidamsiz. Bunday tipdagi bolalar yuqori emotsional qo’zg’aluvchanlik, urishqoqligi, jangariligi va affektlar bilan ajralib turadi. Bunday tipdagi bolalar juda tez, ayrim hollarda baqirish-chaqirishlar bilan gapiradi.
   
4. 
   Zaif tip. Bu tipdagi bolalar past darajadagi qo’zg’aluvchanlik bilan xarakterlanadi. Shartli reflekslar sekin hosil bo’ladi, chidamsiz ko’pchilik holatlarda sekin gapiradi, yengil tormozlanuvchi tipdir. Kuchli, aniq ko’rinib turuvchi tashqi tormozlanishlar paytida zaif, ichki tormozlanish xarakterlidir, bu esa bolalarning yangi o’qitish, o’rgatish sharoitlariga va ularning o’zgarishiga qiyin o’rganishi bilan tushuntiriladi. Bu tipdagi bolalar kuchli va davomli qo’zg’alishlarga chiday olmaydi, juda tez charchaydi. Biz yuqorida ko’rsatganimizdek odamlarning oliy asab faoliyatining eng asosiy farqlovchi belgilaridan biri uning plastikligidir. Katta yarim sharlar hujayralarining plastikligi, ularning tashqi muhitning o’zgaruvchan sharoitiga moslashuvchanligi tiplarning qayta hosil bo’lishiga morfofunksional asos bo’lib hisoblanadi. I.P.Pavlov tiplardagi plastiklik odamlarning muhim xususiyatlardan bo’lib ularni tarbiyalash, chiniqtirish va mijozini o’zgartirish imkonini beradi deb o’qtiradi.
   

Bu davrda yangi tug’ilgan bolaning yangi sharoitga moslanishi boshlanadi. Bu esa rivojlanishning muhim kritik davrlaridan biri hisoblanadi.

Yangi tug’ilgan bola ona organizmidagi nisbatan doimiy harorat sharoitdan (37⁰S) harorati pasaygan sharoitga tushib qoladi va shu sababli ham unda issiqlik hosil bo’lishining yuqori darajasi qayd qilinadi: 1 kg tirik vaznga 176,4 Dj hosil bo’ladi, (voyaga yetgan odamlarda esa 100,8 Dj/kg).

Yangi tug’ilgan bolaning terisi tvorogsimon moy bilan –moy bezlarini sekreti bilan qoplangan bo’ladi. Moydan tozalangandan keyin teri qizaradi va so’ngra esa po’st tashlaydi. Bola hayotining birinchi kunlarida terisining rangi sariqroq rangga kirishi kuzatiladi. Bu hodisa hayotining 7-10 kuniga borib yo’qoladi.

Ko’pchilik bolalar hayotining birinchi kunlarida dastlabki massasining 5-8 % ni yo’qotadilar (150-300 gr.gacha), so’ngra tana massasi asta-sekin orta boradi va birinchi, asosan ikkinchi haftaning oxirida dastlabki darajaga yetadi. Yangi tug’ilgan bola siydigi tarkibida moddalar almashinuvining oksidlanmagan mahsulotlari uchraydi, katta miqdorda siydik kislotasi hosil bo’ladi. Siydik kislotasining tuzlari siydikni jadal sariq rangga bo’yaydi; bunday siydik tindirilganida qizg’ichroq rangdagi cho’kma hosil qiladi.

Bolalar odatda bir necha tug’ma shartsiz reflekslar bilan tug’iladi. Ta’sirotchining ta’siriga amalda butun organizm bilan javob reaksiyasi qaytaradi, bu jarayonning yuzaga kelishi markaziy asab tizimida qo’zgalishni keng irradiasiyasiga bog’liqdir. Bolaning rivojlanishini dastlabki bosqichlarida, ya’ni hali bosh miya po’stlog’ining morfologik rivojlanishi yetarlicha yetilishga ega bo’lmagan paytda, miyaning po’stloqosti tuzilmalari tomonidan boshqariluvchi reaksiyalarning generallashuvi kuzatiladi.

Yangi tug’ilgan bolalarda lab, teri, og’izoldi oblastni, bo’yin, tilni shilliq pardasini retseptorlarini qo’zg’atilishiga emish-so’rish refleksi javob sifatida namoyon bo’ladi. Himoya reflekslaridan ko’zni yumish refleksi yaxshi rivojlangan bo’lib, uning refleksogen zonasi bolaning birinchi hayoti kunlarida juda keng bo’lib qovoqlarni, kipriklarni, qosh, burunning yonbosh yuzalaridagi retseptorli hosilalarini qamrab oladi. Yoshga bog’liq holda bu reflekslarning refleksogen zonalari toraya boradi.

Chaqaloqlarda kaftlarga tekkanda ushlab qolish refleksi va oyoqning ushlash refleksi oyoq kaftini oldingi qismini qo’zg’atgan paytda kuchli namoyon bo’ladi.

Yangi tug’ilgan bolaning terisi orqali og’riqli va haroratli ta’sirlarga reflekslar (umumiy va mahalliy xarakterga ega bo’lgan harakat reaksiyalari) va tananing holatini o’zgarishiga boshning qo’yilish labirint reflekslarini chaqirish mumkin. Yangi tug’ilgan bolalar shirin, achchiq nordon va shur ta’mlarga juda sezgir bo’ladi va ularga emish-surish harakatlari, bilan, ikkinchisiga yuzini burishtirib, uchinchisiga og’izlarini qiyshaytirib va nihoyat til va lablarini chuchaytirib reaksiya qiladi.

Tovushli qo’zg’atuvchilarga yangi tug’ilgan bolalar seskanish, umumiy xarakat, nafas va yurak qisqarishlar chastotasining o’zgarishi bilan bezovtalanish tipidagi umumiy reaksiyalar bilan javob qaytaradi. Bu primitiv holdagi chamalash refleksidir. Ko’pchilik hollarda bu chamalash refleksi bolalarning dastlabki soatlarida tovushli qo’zg’atuvchilarga emish harakatlarini to’xtatilishi shaklida javob beradi.

Yangi tug’ilgan bolalar ko’rish ta’sirotchilarga generallashgan reaksiya bilan javob qaytarishi, ya’ni yorituvchi predmet orqasidan ko’z bilan navbatma-navbat kuzatib boradi.

Yangi tug’ilgan bolalarning chamalash reaksiyalariga jiddiy to’xtalib o’tish zarur. Bolalar hayotining dastlabki kunlaridan turli analizatorlarning qo’zg’atilishi natijasida chaqiriladigan reflekslar deb ham yuritiladi. Ular shartli reflekslar tipidagi moslanish reaksiyalarining yo’q paytlaridagi qo’zg’atishlarni elementar tahlilini ta’minlovchi organizmning biologik jihatdan muhim moslanish faoliyati hisoblanadi.

Dastlab chamalash reaksiyalari umumiy seskanish va bolaning mavjud bo’lgan harakat faolligining vaqtincha to’xtalishi shaklida va diffuzli harakat reaksiyalari bilan nafas olishni biroz to’xtashi bilan namoyon bo’ladi.

Qator mualliflarlarning ma’lumotlariga ko’ra tug’ilgandan keyin 1-hafta oxirida va 2-hafta boshida tovush va yorug’likga reaksiyalar aniq chamalash-izlash xarakterida bo’ladi.

Tug’ilganidan 10-12 kun o’tgach atrof-muhit ta’siri ostida organizmni rivojlanishi, chaqaloqning shartli reflekslarini xarakterini o’zgartiradi. Qator shartsiz reflekslarning refleksogen zonalari torayadi, ulardan ko’pchiligi so’nadi yoki o’z faoliyatini o’zgartiradi. Tug’ma reflektor reaksiyalarning bunday qayta qurilishida shakllanayotgan shartli reflektor bog’lanishlar asosiy rolni o’ynaydi.

Bolalar hayotining birinchi kunlarida nafas olish va ovqat hazmi jarayonlari bilan bog’liq bo’lgan interoretseptiv impulslar shartli reflektor ahamiyatga ega bo’ladi. Bolalar hayotining birinchi kunlaridanoq uni oziqlantirish vaqtiga nisbatan natural shartli reflekslarni hosil bo’lishini qayd qilish mumkin, bu holat bolaning uyqudan uyg’onish va yuqori harakat faolligi bilan namoyon bo’ladi. Ma’lumki, bunday reflekslar faqatgina oziqlantirish tartibiga qat’iy rioya qilingan paytda namoyon bo’ladi. Oziqlantirish tartibiga qat’iy rioya qilinganida, chaqaloqlarning 6-7 kunligida, oziqlantirishga 30 daqiqa qolganida shartli reflektor holda leykositlar miqdorini ortishi kuzatiladi, ularda ovqatlanishdan oldin gazlar almashinuvi ortadi. Ikkinchi haftaning oxiriga kelib bolalarda oziqlantirish uchun yotqizish holatiga nisbatan emish-surish harakatlari shaklidagi shartli reflekslar paydo bo’ladi. Bu yerda doimiy ravishda oziqa bilan mustahkamlanuvchi teri, harakat va vestibulyar apparatlarning retseptorlariga ta’sir ko’rsatuvchi kompleks qo’zg’atuvchilar signal bo’lib hisoblanadi. Bola hayotining ushbu bosqichida shartli qo’zg’atuvchilar sifatida faqat interoretseptiv va prorioretseptiv qo’zg’atishlar ta’sir ko’rsatadi.

Shartli oziqaviy harakat reflekslarini hosil qilish uchun yangi tug’ilgan bolaning ona ko’kragi bilan oziqlantirilishining boshlanishi muhim ahamiyatga ega bo’ladi. Agar chaqaloqni ona ko’kragi bilan tug’ilganidan keyin 20-30 daqiqadan keyinoq oziqlantirish boshlangan bo’lsa, teriga tegishiga va oziqlantirish paytida bosh, tana, qo’l, oyoqlar holatining o’zgarishiga shartli oziqa reflekslari, birinchi 2 yoki 3 kecha-kunduzda oziqlantirishdan keyin hosil bo’ladi va hayotining ikkinchi kunidayoq aniq ko’rinadi.

Agarda chaqaloqni ona ko’kragiga tug’ilganidan keyin 12-soatdan keyin taqagan bo’lishsa, xuddi yuqoridagidek qo’zg’alishlarga birinchi shartli reflekslar 6-8 kunlari hosil bo’ladi. Tug’ilganidan keyin bolalarni 18-20 soatdan keyin ko’krak bilan dastlab oziqlantirilgan bo’lsa bunday shartli reflekslar faqat 10-12 kundan keyin hosil bo’ldi (I.A.Arshavskiy).

Ona organizmidan olingan immunitet tufayli bolalar 3 oylik yoshgacha yuqumli kasalliklar bilan kasallanmaydi. Bu davrda bolalar (2,5-3 oylikgacha) boshini vertikal holatda ushlash qobiliyatiga erishadi. Aynan ana shu davrda bolalarning nafas harakatlarining (ritmining) tabiiy holdagi kamayish belgilari qayd qilinadi.

2,5-3,0 oylikdan 5-6 oylikgacha bo’lgan davrda o’tira boshlaydi, ona suti bilan qo’shimcha oziqalarni iste’mol qila boshlaydilar. 6-7 oylarda bolaning dastlabki sut tishlari chiqa boshlaydi.

5-6 oylikdan 11-12 oylikgacha tik turishni o’rgana boshlaydi va sekin-asta aralash ovqatlarni iste’mol qilishga o’ta boshlaydilar.

Dastlabki 3-4- haftalar davomidagi hayotning katta qismida bolalar uxlaydi, qisqa muddatli bedorlik tufayli shartli reflekslar hosil qilish ancha chegaralangan va katta miqdorda shartsiz reflekslar bilan birgalikda takrorlash zarur bo’ladi. Hayotning 1-oyida hosil qilingan shartli reflekslar chidamsiz bo’ladi. Oziqaviy qo’zg’atuvchilar bilan hosil qilingan shartli reflekslar himoya va eksteroretseptorlarni qo’zg’atishdan hosil qilingan shartli reflekslarga nisbatan ancha chidamli bo’ladi.

Bola onasini ko’rgan paytda «kompleks harakatlar» bilan o’z quvonchini namoyon qilsa, qoshiq bilan dorini ko’rganida esa qichqirib yig’laydi va teskari o’girilib oladi.

Analizatorlar tizimining morfologik yetilish darajasiga qarab yangi-yangi shartli reflekslar hosil bo’ladi. Go’daklik davrida bolaning barcha analizatorli tizimlari jiddiy darajadagi yetilishga ega bo’ladi va shartli reflektor bog’lanishlar hosil qilishga qo’shiladi.

Bolalar hayotining birinchi yarim yilidagi oliy asab faoliyatining ajralib turuvchi xususiyatlaridan biri bo’lib bir vaqtning o’zidagi qo’zg’alish komplekslariga (oziqlantirish paytidagi tananing holatiga hosil bo’ladigan refleks misol bo’lib hisoblanadi) shartli reflekslar hosil qilaolish xususiyatidir. Bu davrdagi javob reaksiyalari yakka reflektor-aktlar bo’lib hisoblanadi (misol, ko’zni ochib-yumish). Bu davrda bir necha reflektor aktlardan zanjirlar shakllana olmaydilar.

Bolalarning asab hujayralarining funksional imkoniyatlari past bo’lganligi sababli, ular ancha oson chegaradan chiqqan tormozlanish va uyqu holatiga tushadilar. Bolalar hayotining birinchi kunlaridanoq shartsiz tormozlanishlar namoyon bo’la boshlaydilar. Agar ularning biron joyida og’riqli nuqta bo’lsa, bolalar emchakni og’ziga olmaydi. Bolalarning bu hayoti davrida shartli tormozlanishlar hosil bo’la boshlaydilar, lekin qo’zg’atuvchi jarayon kuchining zaifligiga ko’ra ya’ni chamalash refleksini aniqligiga qarab bu jarayon juda og’ir, katta shaxsiy farqlar bilan hosil bo’ladi.

Hayotning 3-4 oylarida sun’iy eshitish va ko’rish shartli qo’zg’atuvchilarning aniq tabaqalanishi kuzatiladi. Yana biroz keyinroq (5-oylikga yaqin) kechikuvchi tormozlanishlar hosil bo’la boshlaydi.

Bolalar hayotining birinchi yilini, ikkinchi yarmida ularning bedorlik vaqti 10 soatgacha yetadi. Bu esa bolalarda ko’plab yangi musbat va manfiy shartli reflekslarni hosil bo’lishiga olib keladi va kechikuvchi tormozlanish rivojlanadi. Bu davrda chamalash reaksiyalarini chaqiruvchi boshqa qo’zg’atuvchilar ta’siri natijasidagi bolalarning kerak bo’lmagan reaksiyalarini tormozlovchi, to’xtatuvchi tashqi tormozlanish muhim rol o’ynaydi.

Bolalar hayotining birinchi yili davomida uning normal rivojlanishi uchun uyqu, bedorlik, oziqlanish va toza havoda aylanishlarning qat’iy tartibiga rioya qilish muhim hayotiy rol o’ynaydi, ya’ni shartli reflekslar tipini hosil qilish, ularning o’zgarishi, tartibini buzilishi, bolalarni og’riqli reaksiyalarga olib boradi.

Bolalar nisbatan erta (1,5 oydan boshlab) atrofda o’tirganlarni so’zlariga reaksiya qila boshlaydilar. Bu paytda birgina aytilgan so’zlar tovushiga emas balki odamga, uning mimikasiga reaksiyalar yuzaga keladi. Agar shu paytda bolaga gapirayotgan odamlarni aritukulyasion mimikasi ko’rinmasa unga gapirilgan gaplarga hyech qanday reaksiya qilmaydi.

Aytilgan so’zlarni tushunish quyidagi tartibda bajariladi: dastlab bolani o’rab turuvchi narsalarni nomlari qabul qilinadi, o’yinchoqlarni nomi, voyaga yetgan odamlarni ismi, keyin predmetlarning ko’rinishi, so’ngra tana va yuzning qismlarini nomlari tushuniladi.

1,5 oylikdan boshlab harakat tovushlarining rivojlanishi boshlanadi. Bolalar sekin-asta gapirishdan, tili chiqishdan oldingi tovushli reaksiyalar deb ataluvchi ancha murakkab tovushlar chiqaradi. Ular orasidan keyinchalik alohida-alohida so’zlarni elementlari bo’lib qoluvchi ko’plab tovushlarni farqlash mumkin.

Normal rivojlanuvchi bolalarda til chiqish oldidan quyidagi navbatlashuvning rivojlanishi aniqlanadi.

Bolalarning yoshi Tovushli reaksiyalar.

1,5 yoshlik shovqinli a-aa, g-uu, bu-u va boshq.

2-3 oylik ancha turli tuman shovqinli

4 oylik cholg’i asbobi chalgandek: al-le-ye, agi va boshq.

7-8,5 oylik turli so’zlarni bulaklab aytish (ba-ba,da-da,a-na)

8,5-9 oylik bo’laklarni qo’shib aytish-turli intonatsiyalar bilan so’zlarni takrorlash.

Shovqin-suronli g’uvlash – bu tovush va nafas apparatlarini sekin-asta so’zlar tovushini bajarish uchun tayyorlovchi mashqlardir.

Tovush apparatlarining retseptorlarini qo’zg’atish g’uvlash va turli so’zlarni bo’laklab aytish payti, ko’p martalab eshitish zonasining qo’zg’atilishi bilan birgalikda kechadi.

Bolaning erta tilini chiqish reaksiyasi voyaga yetgan odamlar bilan aloqasini urnatilishi emotsional bog’lanishlarni qo’llab quvvatlanishini ta’min etadi.

Tilni chiqishi oldidan tovushli reaksiyalarning o’z vaqtida va faol rivojlanishi atrofdagi odamlar bilan muamola qilish uchun yetarlicha muhim; agar bola bunday muloqotdan mahrum etiladigan sharoitda bo’lsa, uning tovush reaksiyalari so’nadi va gapirish funksiyasining rivojlanishi kechikadi.

Qulay sharoitlarda bolalar bir yoshlik paytida 6-10 tagacha oddiy so’zlarni (o-na, o-ta, ay-ya, bo-bo, mo-mo va hokazo) ayta oladigan bo’ladi.

Aytiladigan so’zlarni rivojlanishi uchun harakat analizatorlarining ishtiroki favqulodda muhimdir. Bolaning umumiy harakatchanligini chegaralash gapirish funksiyasini rivojlanishiga va bolaning barcha ruhiy rivojlanishiga (manfiy) salbiy ta’sir ko’rsatadi.

Nutqning rivojlanishida eshitishning ishtiroki juda zarur. Bolani tili chiqquniga qadar eshitish organlari buzilgan bo’lsa uni go’ng bo’lib qolishga olib keladi.

1-yoshning oxiriga kelib bolalar uchun ekstroretseptiv qo’zg’alishlar kompleksi ahamiyatliroq bo’lib qoladi, shu jumladan so’zlar ham. Shuni qayd qilish kerakki, 1 yoshdagi bolalar uchun ayrim predmetlarga emas balki qo’zg’atuvchilar kompleksiga, ya’ni butun bir holatga reaksiya qilish xarakterli xususiyat bo’lib qoladi. Lekin, bu davrda bolalarning so’zlarga reaksiyasi o’z-o’zidan ahamiyatli bo’lmasdan balki kompleks qo’zg’alishlar bilan aniqlanadi va faqat keyinchalik so’z o’z-o’zidan bo’ladigan signal ahamiyatini oladi. (Kolsova). Bolalar hayotining 1-yili davomida dastlab ayrim tovushlarni aytish, so’ngra o’z bo’laklarini va nihoyat so’zni o’zini aytishi uchun faol mashqlar bajariladi.

Bolalar tomonidan ayrim nutqli tovushlar yoki ularning kombinatsiyalari atrofdagilar tomonidan aytiladigan so’zlar singari bevosita ta’sir ko’rsatuvchi qo’zg’atuvchi signallar kabi ta’sir ko’rsatganidan boshlab gapirish boshlanadi. Bunday holat bolalarning 1- yoshning oxirida va 2-yoshning boshida yuz beradi, shu paytdan boshlab nutq signallar signali bo’lib qoladi.

Dastlabki bolalik (boshlang’ich yoki bog’cha yoshi). (1 yoshdan 3 yoshgacha bo’lgan davr). Bu davr uchun asab tizimining morfologik va funksional jihatdan takomillashishi xarakterlidir. Muskul tizimining rivojlanishi va asab tizimining koordinasiyalovchi funksiyasi o’tirish, tik turish va yurish kabi o’rganilgan odat va mahoratlarning mustahkamlanishini ta’min etadi.

Uch yoshga kirgan bolalarda tinchlik holatida nafas harakatlarining chastotasi bir daqiqada 26-24 martagacha (yangi tug’ilgan paytda bir daqiqada 50-45 martagacha), yurak qisqarishlarining soni bir daqiqada 100-90 martagacha (yangi tug’ilgan bolalarda 1 daqiqda 150-140 martagacha) pasayadi.

Bolalarning 2-2,5 yoshda barcha 20 ta sut tishlari chiqib bo’ladi, me’da shirasining kislotalik va fermentativ faolligi ortadi. Sutli ovqatlardan aralash ovqatlarga o’tish ichaklarning jadal o’sishini ta’min etadi.

O’sish jaryoni davom etadi, yillik tana bo’yining o’sishi 2-3 yosh davrida o’rtacha 8-10 sm.ni tashkil etsa, 2-3 yosh davrida tana vazni 4-6 kg.ga ortadi. Tana proporsiyasi o’zgaradi. Nisbatan boshni o’lchami kichrayadi, yangi tug’ilgan bolalarda tana uzunligini 1/4 qismidan 2-3 yoshda 1/5 qismgacha kaltaradi.

Toza havoda yurish bolaga uni o’rab turuvchi narsalar bilan faol tanishish imkonini bersa, nutqning rivojlanishi odamlar bilan ancha murakkab kontaktlar qilishga «ya’ni bolalar bir joyga bog’lanib qolmasdan balki erkin va mustaqil tashqi dunyo bilan muomala qilish davriga o’tadi» (Sechenov) 2-3 yoshli bolalarning xulq-atvori erkin izlanuvchanlik faoliyati bilan xarakterlidir. Bola har bir ko’ringan narsaga intiladi, ushlab ko’radi, ichiga qaraydi, ko’tarishga harakat qiladi, og’ziga soladi. Aynan shu davrda bolaning qiziquvchanligi va tajribaning yo’qligi tufayli jarohatlar hosil bo’lishi mumkin, boshqa bolalar bilan kontaktda bo’lishi va atrof-muhit bilan aloqa tufayli o’tkir infeksiyalar soni ortadi.

Bolalarning bu yoshida ularning shartli reflektor faoliyati jiddiy o’zgaradi. Bola o’zini o’rab turgan hali to’lig’icha tabaqalashtirilmagan dunyodagi hayotining ikkinchi yilida qo’zg’alish komplekslarining alohida ajratilgan predmetlarini qismlarga bo’la boshlaydi. Bu esa predmetlar bilan o’ynash hisobiga yuzaga keladi. (Leontyev; Zaporojes, Galperin). Shuning uchun bolaning harakatini chegaralamaslik kerak: mayli bolani o’zi kiyinsin, yuvinsin, ovqatlansin.

Predmetlar bilan o’ynash hisobiga bolalarda mulohazalash funksiyasi shakllanadi. Keng ko’lamda predmetlardan foydalanish hisobiga bolalarda harakat analizatori rivojlanadi.

Bolaning ikki yoshida predmetlarning uzoq-yaqinligiga, og’irligiga, o’lchamlariga nisbatan katta miqdorda shartli reflekslar shakllanadi.

Shartli tizimlarning eksteroretseptiv qo’zg’alishlar steriotiplari bilan aloqasini, hosil qilish muhim ahamiyatga ega. Asab faoliyatlarini yetarlicha bo’lmagan kuchi va harakatchanligida steriotiplar bolani uni o’rab turgan muhitga moslashishini ta’minlaydi.

Bolalar 3 yoshgacha bo’lgan davrda hosil qilingan shartli bog’lanishlar tizimining mustahkam chidamliligi va steriotiplarni buzilishi bilan bog’liq bo’lgan og’riqlarni o’zaro aloqasi diqqatni o’ziga tortadi: bolalar injiqlik qiladi, yig’laydi, agar u bilan uzoqroq vaqt mehmonda qolib ketsa va uni uxlash uchun yangi joyga yotqizilsa, u uzoq vaqt uxlamaydi. 3 yoshgacha bo’lgan bolalarda turli steriotiplarni katta miqdorda hosil qilish faqatgina qiyinchilik tug’dirmasdan, balki keyingi hosil qilinayotgan har bir steriotip juda yengil yuzaga keladi. Lekin bitta steriotipdagi qo’zg’alishlarni yo’nalish tartibini o’zgartirish juda og’ir masala hisoblanadi. Bu davrda hosil qilingan shartli bog’lanishlar tizimi odamning kelgusi hayoti davomida saqlanib qoladi va ahamiyatini yo’qotmaydi.

Bolalar hayotining 2-yilida nutqning kuchli rivojlanishi, bola tomonidan tilning grammatik tuzilishini kuchli o’zlashtirilishi boshlanadi. Predmetlarning ta’sirini fikrlash, ularning mulohazasini so’z bilan idrok qilishni shakllanishida, ya’ni ikkinchi signal tizimini shakllanishida hal qiluvchi rol o’ynaydi.

Ikki yoshga kelib bolalarni so’z lug’atida 300 ga yaqin so’z bo’lib, shundan nutqning ega qismi 63 % gacha, fe’llar – 23 % gacha, nutqning boshqa qismlari – 14% tashkil qiladi, bog’lovchilar esa yo’q.

Odatda bolalar tomonidan so’z faqat voyaga yetgan odamlar bilan narsalar ishtirokida faoliyat ko’rsatgandagina foydalaniladi (Olkonin).

Maktabgacha yosh (dastlabki bolalik). Bu yosh 3 yildan 7 yilgacha bo’lgan davrni o’z ichiga oladi. Bir yil davomida bunga qo’shiladigan balandlik o’rtacha 5-8 sm.ni, 2 kg vaznga va ko’krak aylanasiga qo’shiladigan uzunlik ham 1-2 sm.ni tashkil qiladi. 6-7 yoshda boshning balandligi, tana uzunligining 1/6 qismini tashkil etadi. 7 yoshda umurtqa pog’onasi hali egiluvchan yumshoq bo’lib, undagi suyaklanish jarayoni hali tugallanmagan bo’ladi.

6-7 yoshdan boshlab qo’l bo’g’unlarining muskullari juda tez rivojlana boshlaydi. Ayniqsa tik turishni va yurishni ta’minlovchi muskullar jadal rivojlanadi. Yetti yoshga kelib aynan ana shu muskullarning ko’ndalang kesimi boshqa muskullarga nisbatan yo’g’on bo’ladi. 6 yoshli o’g’il bolalarning ikkala qo’llarining o’rtacha kuchi 10,3 kg.ga, o’ng qo’lniki –4 kg, chap qo’lini esa – 2 kg. ga teng bo’ladi. Katta harakat faoliyati qayd qilinadi va bu harakatlar mulohazali xarakterga ega bo’ladi. Aynan shu paytdan boshlab bolalarda maishiy harakat mahoratlari va ishchi harakatlari boshlanadi. Qisqartiruvchi muskullar tonusi yozuvchi muskullar tonusidan yuqori bo’ladi. Bu esa uzoq vaqt o’tirilgan paytda belni tik yoki to’g’ri saqlab turishni qiyinlashtiradi.

Bolalarni 3-5 yoshlik paytida bosh miyasining massasi yangi tug’ilgan bola bosh miyasi massasidan (380-400 g) 3 martagacha ortadi va 7 yoshga kelib uning vazni 1250-1300 g.ga yetadi. 2,5 yoshda miyaning piramidal hujayralari voyaga yetgan odamlarniki shaklini oladi. Diqqat bilan eshitishni va aqliy ish bajarish qobiliyati unchalik yuqori emas, 5-7 yoshli bolalarda yuqoridagi qobiliyat 15 daqiqadan oshmaydi.

Maktabgacha bo’lgan davrning oxiriga kelib yurakning mutlaq vazni va uning o’lchami ortadi, tananing nisbiy massasi esa kamayadi, qon tomirlarining o’sishi davom etadi. Ma’lum darajada qon tomirlarini yuzasini torayishi yoshga bog’liq holda qon bosimini ko’tarilishiga olib keladi. Yurakning simpatik innervasiyasi uning parasimpatik innervasiyasining rivojlanishidan ustun bo’lganligi sababli, bu yoshdagi bolalarda puls katta yoshdagi odamlardan ko’p bo’ladi va ayniqsa u jismoniy ish bajarganda, kuchli hayajonlanganda aniq namoyon bo’ladi.

Yetti yoshga kelib o’pka to’qimalarining shakllanishi tugallanadi, nafas olish chuqurligi ortadi va uning chastotasi pasayadi. 6-7 yoshga kirganda nafas harakatlarining chastotasi bir daqiqada 20-22 martani tashkil qiladi. Yosh o’sishi bilan o’pkaning tiriklik sig’imi ham orta boradi va 4 yoshda u 1110 sm³ ni tashkil qilsa, 7 yoshga kelib 1300-1400 sm³ ga yetadi.

Maktab yoshigacha bo’lgan bolalarda hali uzoqni ko’rish refraksiyasi saqlanib qoladi, 6-7 yoshda sut tishlarining doimiy tishlar bilan almashinuvi boshlanadi. Me’da-ichaklar tizimi bu davrga kelib ancha rivojlanib ulguradi.

Bu yoshdagi bolalarning rivojlanishida bolalarning o’yin faoliyati va gapirishi jiddiy rol o’ynaydi. Maktab yoshigacha bo’lgan bolalarni nutqi ancha murakkab bo’lib, so’z zahiralariga boy bo’ladi.

Bolalar kelishiklarni, fe’l shakllarini to’g’ri talqin qila boshlaydilar, atrofdagi kishilardan o’rganib ulardan nutqli steriotiplarni bajarishda foydalanadilar. 3 yoshdan 5 yoshgacha bo’lgan davr bolani oliy asab faoliyatini rivojlanishida oldingi o’tgan davrlardagidan jiddiy ravishda farq qiladi. Eng avvalo chamalash reaksiyalarining xarakteri o’zgaradi – endi ular «bu nima ekan, qachon, qayerda?» - degan savollar bilan aniqlanadi.

Bolalarning yangi hosil buladigan reaksiyalarida endi ilgari hosil bo’lgan bog’lanishlardan foydalanish kattarok ahamiyat kasb etadi. Asab jarayonlarining kuchi ortadi- buni ayniqsa qo’zg’alish va tormozlanish jarayonlari orasidagi qo’zg’alishlarni generallashuvini pasayishi bo’yicha va aniq induksion nisbatlarni rivojlanishi bo’yicha kuzatish mumkin.

Avvalgi davrlarda kuzatilganidek tashqi tormozlanish katta rol o’ynamay qoladi. Aksincha hattoki olingan tormozlanishning samarasi hali uncha katta bo’lmasa ham ichki tormozlanish kattaroq muhimroq ahamiyat kasb etadi. Ayniqsa kechikuvchi tormozlanish va iz qoldiruvchi reflekslar hosil qilish juda qiyin kechadi.

Bu yoshdagi bolalar katta miqdordagi dinamik steriotiplar hosil qiladi. Hosil qilingan steriotiplarni qayta o’zgartirish imkoniyati 5 yoshda ortadi. Asab jarayonlarining kuchini va harakatchanligini ortishi katta qiyinchiliksiz hosil bo’lgan steriotiplarni qayta o’zgartirish imkonini beradi.

5-yoshli bolalarda steriotiplardagi shartli bog’lanishlar tizimining mustahkamligi 3 yoshdagiga qaraganda 2 marta kam bo’ladi. Bolalar hayotining 5-yilida dastlabki so’zlarni fikrlash borasidagi harakatlar boshlanadi, ya’ni ko’plab tashqi muhitning hodisalarini so’z bilan ifodalash xususiyati yetarlicha yuqori rivojlanish darajasiga ko’tariladi.

5 yoshdan 7 yoshgacha bo’lgan davr ichida katta yarim sharlar po’stlog’ining jadal suratda morfofunksional yetilishi tufayli asab faoliyatining kuchi va harakatchanligi jiddiy ravishda ortadi. Bu yoshlarda bolalar o’z diqqatini 15-20 va undan ham ortiq daqiqalar mobaynida jamlashi mumkin. Hosil bo’lgan shartli reaksiyalarga tashqi tormozlanishlar unchalik ta’sir ko’rsatmaydigan bo’lib qoladi. So’nish va tabaqalanish holatlarini hosil bo’lishi deyarlik 2 marta tezlashadi, tormozlangan holatni ushlab turish davrlari ancha uzoq davom etadi. Lekin barcha turdagi shartli tormozlanishlarni hosil bo’lishi asab jarayonlari uchun yanada og’ir bo’lib qoladi.

Yetti yoshli bolalar qator harakatlari bilan dasturlarga ta’sir ko’rsatish eslab qolish imkoniga ega bo’ladilar.

Zikr etilgan yoshlarda bolalarning taqlid qilish va o’yin reflekslarini roli jiddiy darajada ortadi. Qiz bolalar qo’g’irchoqlar bilan o’ynagan paytlarida tarbiyachilar, ota-onalar va katta yoshdagi bolalarni harakat, so’z va manerlarini aniq takrorlaydilar.

Kichik maktab yoshi. (ikkinchi bolalik davri). Bu yosh, 7 yoshdan 11 yoshgacha bo’lgan davrni o’z ichiga oladi. Kichik maktab yoshida rivojlanish nisbatan tekis kechadi. Bir yilda tana uzunligi o’rtacha 4-5 sm.ga, og’irlik –2-3 kg.ga, ko’krak qafasi aylanasi esa 1,5-2 sm.ga ortadi. Qo’l muskullarining kuchi ortadi, oyoqlar muskullarining ham kuchi ortadi.

Bu yosh uchun eng xarakterli belgi gavdaning yo’g’on muskullarining rivojlanishi hisoblanadi, bolalar katta –katta qadamlar bilan haraktalanishga qodir bo’ladi va mayda va aniq harakatlar qilishga qiynalib qoladilar. 9-10 yoshli bolalarning bilak-bilaguzuk suyaklarini suyaklanishi yuz beradi va qo’l bo’g’unlarining muskullari rivojlanadi, qo’lning aniq, mayda harakatlari kuchli shakllana boshlaydi.

Skeletning suyaklanishi va o’sishi davom etadi. Ammo yelkaning chuqur joylashgan muskullarini zaifligi va umurtqa pog’onasi tanasining katta egiluvchanligi, xat yozgan paytdagi noto’g’ri holatda o’tirishi ularning qad-qomatini tutib yurishini buzilishiga asosiy sabablardan biri bo’ladi. Bundan tashqari maktab mebellari o’lchamining tana proporsiyasiga to’g’ri kelmasligi ham buning sababchilaridan biri bo’ladi.

Yetti yoshlik davr, sut tishlarini doimiy tishlar bilan almashinish davri sifatida ma’lum, ovqat hazmi tizimining kelgusi rivojlanishi davom etadi. Organizmning energetik sarfi pasayadi, yurak va nafas tizimlari faoliyati kamayadi. 7 yoshda bosh miya katta yarim sharlari po’stlog’idagi nerv to’qimalarining tabaqalanishi asosan tamomlanadi. Asab hujayralari o’zlariga xos bo’lgan shakllarga ega bo’ladi va voyaga yetgan odamlar hujayralariga o’xshash bo’lib qoladi. Bosh miyaning turli qismlarini bir-biriga bog’lovchi assotsiativ tolalar kuchli rivojlanadi.

Asab jarayonlari ancha jiddiy darajada kuchli va muvozanatlashgan holatga keladi. Barcha turdagi ichki tormozlanishlar yetarli darajada aniq namoyon bo’ladi: Qo’zg’atuvchilarni tabaqalanishi juda yengil kechadi, shartli reflektor bog’lanishlar juda tez mustahkamlanadi. Lekin ichki tormozlanish ilgarigidek kuchaytirish maqsadida mashqlar, takrorlashlar talab qiladi.

Ilgari qayd qilingan miyaning po’stloqosti tuzilmalariga po’stloqning boshqaruvchilik ta’siridagi ayrim yetilmaganliklar bu yoshda faol diqqat va fikrlarni jamlanishini aniqlovchi mexanizmlarni takomillashmaganligi qayd qilinadi.

Yetti yoshga kelib bolalarda juda yaxshi «uchib ketadigandek» haqiqiy yurish va yugurish namoyon bo’ladi. Shartli harakat reaksiyalari ko’pchilik holatlarda yuqoridagiga mos holdagi qo’l, oyoq va gavda harakatlari bilan birgalikda kechadi, lekin ular 4-6 yoshlardagiga qaraganda ancha kam bo’ladi.

Maktabgacha yoshdagi bo’lgani singari, kichik maktab yoshida ham qo’zg’alish jarayoni, tormozlanish jarayonidan ustun bo’ladi, bu esa asab hujayralarining nisbatan tez och qolishiga va charchashni juda tez rivojlanishiga olib keladi.

10-11 yoshlarda bosh miya po’stlog’ining rivojlanishi odatda voyaga yetgan odamniki darajasiga yetadi. Po’stloq, po’stloqosti tizimlarining o’zaro bog’liqligi bosh rolni egallaydi, buni esa bolaning oliy asab va ruhiy funksiyalarini shakllanishidagi asosiy muhim omil deb qarash mumkin.

O’smirlik – balog’at yoshi (12-15 yoshli qizlar, 13-16 yoshli o’g’il bolalar uchun). Balog’atga yetish davriga qo’yilgan chegara umuman olganda shartlidir va hayotda rivojlanishlar tempi singari bu davrga xos bo’lgan shaxsiy variatsiyalarni yuzaga kelish muddatlarida jiddiy farqlar kuzatiladi. Odatda bu farqlar 1-2 yil va undan ham oldinroq bo’lishi mumkin. Balog’at yoshiga yetish davri odam hayotidagi boshqa davrlardan o’ziga xosligi va templari bilan keskin ajralib turadi. Fiziologik nuqtai nazardan olib qaraladigan bo’linsa o’smirlik davri jadal o’sish, moddalar almashinuvining ortishi va ichki sekretsiya bezlari faoliyatining keskin oshishi bilan xarakterlanadi.

O’smirlik davri – jinsiy yetilish davridir. Gipofizning ayniqsa uning oldingi bo’lagining faoliyati faollashadi, uning gomronlari to’qimalar usishini va boshqa ichki sekretsiya bezlari funksiyalarini stimullaydi (jinsiy, qalqonsimon, buyrak usti bezlari). Ularning faoliyati «o’sishdagi sakrashni», jinsiy organlarni rivojlanishni va ikkilamchi jinsiy belgilarni yuzaga chiqishini ta’min etadi. O’g’il bolalarda tovush «sinadi» ya’ni gurullab qoladi, mo’ylov va soqollar chiqa boshlaydi, qovuq ustida va qo’ltiq ostida junlar hosil bo’ladi, shahvat to’qimalari boshlanadi. Qiz bolalarda ko’krak bezlari rivojlanadi, menstrual funksiyalarning bajarilishi boshlanadi.

Gipofiz va buyrak usti bezlari funksiyalarini tezlashishi tufayli organizmni tashqi muhitga moslashish imkoniyati yaxshilanadi, infeksiyaga, sovuq qotishga va boshqalarga qarshilik ko’rsatish darajasi ortadi.

O’smirlik davrida bolalarning har yiliga bo’yi 5-8 sm gacha o’sadi. Qiz bolalar 11-12 yoshda ancha faol o’sadilar (bir yilda o’rtacha 10 sm.gacha) o’g’il bolalarni o’sishi 13-14 yoshda ancha jadal kechadi va 15 yoshdan keyin bo’y bo’yicha qiz bolalardan o’tib ketadi. Bo’yning o’sishi asosan qo’l va oyoqlarning naysimon suyaklarining o’sishi hisobiga yuz bersa, ko’krak qafasining suyaklari hujayralari juda sekin o’sadi, shu sababli bolalarda tekis yoki ichkariga kirgan ko’kraklarni ko’rish mumkin, bu esa nafas olishni qiyinlashtiradi.

Bo’y o’sishi bilan bir qatorda tana massasi ham ortadi. Qizlar bir yilda 4-5 kg.ga og’irlashadi, ayniqsa ko’zga ko’rinarli o’sish 14-15 yoshda kuzatiladi; o’g’il bolalarda tirik vazn 7-8 kg ortadi. Ammo tana og’irligini o’sish tempi tana skeletining o’sish tempidan biroz orqada qoladi shu sababli o’smirning tashqi ko’rinishida biroz beo’xshov holatlar kuzatiladi (suyakli, beo’xshov, bo’y-basti cho’zilgan).

Tayanch-harakat apparatining qayta qurilishi ko’plab ortiqcha harakatlar bilan birga kechadi, ularning yetarlicha koordinatsiyalashmaganligi, umumiy o’quvsizlik, burchakli, shu bilan birga o’smirlik yosh – bu murakkab harakat aktlarni bajarish texnikasiga ega bo’lish yoshidir.

O’smirlik davrida o’pka o’sadi, nafas olish takomillashadi (uning ritmi tezlashgan holda qolsa ham) o’pkaning tiriklik sig’imi jiddiy darajada ortadi. O’smirlik davrida nafas olish tipi to’lig’icha shakllanadi. O’g’il bolalarda qorin, qiz bolalarda esa ko’krak tiplari shakllanadi. Rejalarni to’g’ri nafas olishga o’rgatish zarur, ish paytida jismoniy mashqlar bajarganda o’zining nafas olishini boshqara bilishga o’rgatish kerak.

Organlar va to’qimalarning tez o’sishi yurak faoliyatiga kuchli talab qo’yadi. Yurakni o’zi ham bu davrda jadal suratda o’sadi, lekin qon tomirlarining o’sishi yurakni o’sish tempidan orqada qoladi. Shu sababli o’smirlarda qon bosimi ko’tarilib turadi, yurak faoliyatining ritmi o’zgaradi, tez-tez charchaydigan bo’lib qoladi. Bu esa o’smirlarni nafas olish qiyin joylarda, jismoniy ish bajarganda, ish katta hajmda bo’lishida qiyinchilik tug’diradi. Miyani qon bilan yetarli darajada ta’minlanmasligi (bunday holat o’smirlarda ayrim paytlarda kuzatilib turiladi), xotira, fikrlash va idrok qilishni qiyinlashtiruvchi kislorod taqchilligiga olib keladi. Xafa bo’lish, qo’rqish kabi salbiy his-hayajonlar o’smirlarning yurak-tomirlar tizimi funksiyasiga noqulay ta’sir qiladi.

Bolalarning o’smirlik yoshi jismoniy yuklamalarni dozalashda diqqat bilan va tabaqalashgan holda yondoshishni talab qiladi.

Organizmning ichki muhitidagi o’zgarish, ichki sekretsiya bezlarining kuchli funksiyasi, o’smirning asab tizimining funksional holatini o’zgartiradi. Qalqonsimon bezning kuchaygan funksiyasi moddalar almashinuvini va organizmda energiya sarflanish darajalarini oshiradi, markaziy asab tizimining qo’zg’atuvchanligini o’zgartiradi, bular esa yuqori qo’zg’aluvchanlikda, yengil charchashda uyquning buzilishlari shaklida namoyon bo’ladi. Ichki sekretsiya bezlari va gipotalamusni murakkab o’zaro munosabati o’smirlik davrida po’stloqosti hosilalarini faolligini oshirish va po’stloq-po’stloqosti bog’lanishlarni ma’lum darajada buzish uchun sharoit yaratadi.

O’smirlarning xulqida kuchi va xarakteri bo’yicha ko’pchilik holatlarda reaksiyalar chaqiruvchi qo’zg’atuvchilarga noadekvat bo’lgan qo’zg’alishlar to’la ustunlik qiladi. Qo’zgalishni keng ko’lamdagi generallashishi kuzatiladi: barcha reaksiyalar endi qo’l, oyoq va gavdaning qo’shimcha ravishdagi mos harakatlari bilan birgalikda kechadi. (ayniqsa o’g’il bolalarda).

O’smirlarning nutqi sekinlashadi, so’zli signallarga shartli bog’lanishlarni hosil bo’lish jarayoni qiyinlashadi, ya’ni po’stloq faoliyatini oliy funksional darajasini ya’ni ikkinchi signal tizimining zaiflashishi deb qarash mumkin.

Qiz bolalarda bosh miya po’stlog’i tonusini pasayishi 11-13 yoshda kuzatiladi va u o’g’il bolalardagiga nisbatan kuchliroq namoyon bo’ladi. Vegetativ funksiyalarning keskin buzilishi, yurak urishi, tomirlarni buzilishi, havo yetishmasligi po’stloqosti ta’sirlarni tezlashuvi va bosh miya po’stlog’ining tonusini zaiflashuvining ko’rsatkichlari hisoblanadi.

Jinsiy yetilish davrida barcha turdagi ichki tormozlanishlarning zaiflashuvi kuzatiladi. Ana shu sababli ham tarbiyachining muhim vazifalaridan bo’lib po’stloqli tormozlanishlarni (tormozlarni tarbiyalash) rivojlantirish hisoblanadi.

To’g’ri, sog’lom tartib, tinch muhit, atrofdagi o’rab turganlar tomonidan tushunish va yaxshi kayfiyatda bo’lish, o’smir uchun qiziq darslar, jismoniy madaniyatdan bo’ladigan darslar organizm funksiyalarini normallashtiruvchi kuchli vositalardan biri bo’lib, bir davrdan ikkinchi davrga o’tuvchi vaqt jiddiy funksional buzilishlarsiz va u bilan bog’liq bo’lgan murakkabliklarni oldini olish uchun asosiy vosita bo’lib hisoblanadi.

Bu davr uchun asab tizimining oliy darajadagi funksional jihatdan takomillashuvi va asab jarayonlarining yuqori harakatchanligi xarakterlidir.