Kelishdi kim gadir yo q sa — yoqm asa,
H ali tili chiqm ay p a x ta terishdi.
K uchuk boqishsinm i, bola boqm asa ?!
A yollar yiliga tug'averishdi.
...B a lk i sen
osmondan
tushgandirsan ham ,
M ayli, bilm a qadrin, ye tm a dodiga.
F aqat b ir iltimos, ey a ziz odam ,
Q o y g il, qancha tu g ‘sa o ‘z i bilar, sen
Tug'ishni o'rgatm a A y o l zotiga!
M u h a m m a d Y u s u f , 1 9 8 8 y .
Sevimli shoirimiz M uhamm ad Yusuf yuqorida
keltirib o'tilgan she’rida ayollarimizning gazeta, jumal,
kitob o‘qishga qo‘li tegmasada, yiliga tug‘averishganlari
va shu bilan birga pillalarni topshirib, g‘o ‘zalarni
chopib, boshqa hamma ishlami bajarib ulgurganliklari,
‘olimlar oilani rejalashtirish chora-tadbirlarini ishlab
chiqqanlariga va kimlarningdir «hamma yoqni bola
bosib ketdi» — deganiga qaramay, « 0 ‘nta bo'lsa —
o ‘rni boshqa» — deb yiliga tug‘averishganini, buning
oqibatida «shu yurt uchun kerak bo‘lganda o‘Imoqqa
qodirlarning» dunyoga kelishlarini ta ’kidlar ekanlar,
mazkur she’rini:
179
«... Balki sen osmondan tushgandirsan
ham,
Mayli, bilma qadrin, yetma dodiga.
Faqat bir iltimos, ey aziz odam,
Tug‘ishni o ‘rgatma Ayol zotiga!
deb va bunda Ayol zotini bejiz bosh harflar bilan yoz-
magan.
Darhaqiqat, Ayol zoti muqaddasdir. Shuning uchun
ham insoniyat o‘zi uchun muqaddas bo‘lgan har bir
narsani ayol nomi bilan atagan: Ona — Vatan, Ona —
til, Ona — xalq! Dunyodagi barcha go'zalliklar va tugal-
liklar, xalq san’atining eng noyob durdonalari ayollarga
atalgan. Hayotning mazmuni ham, lazzati ham ayol no
mi bilan bog‘liq. Ayol — m o‘tabar zot. U farzandga
hayot bag‘ishlovchi ona sifatida benazir ardoqda. «Ayol
fidoyilikni tushunibgina qolmay, o ‘zini fido qilishni
ham biladi». Hazrat Navoiy aytganlaridek: «Uyning
oroyishi andin, uylikning osoyishi andin». Ayol — be
nazir hilqat. Uning latofati, uning mehri oldida tosh
ham eriydi. Toshbag‘ir odamlar ham ayolga shafqat qi-
ladi. Agar u ayollik o ‘mida tursa.
Xo‘sh hozirgi vaqtda barcha ayollarimizni ham «o‘z
o ‘mida» — deb ayta olishimiz mumkin-mi? Ular o‘z-
larining m a’naviy, axloqiy, ruhiy va tibbiy salomatlik-
lari, sog'lomligi nuqtai nazaridan «Shu m o‘min yurt
uchun kerak bo‘lganda o ‘lmoqqa qodir», uning istiq-
boli, ravnaqi, xavfsizligini ta ’minlashga tayyor munosib
o ‘g‘lonlami, sog‘lom avlodni dunyoga keltirish va ulami
komil insonlar qilib tarbiyalashga tayyormilar? Hozirgi
tug‘ayotgan ayollarning va tug‘ilayotgan bolalarning
hammasi ham sog‘lommi? Albatta, bu kabi masalalar,
savollar bugungi kunlarimizda, ayniqsa, bizning etnos
misolida juda muhim bo‘lgan muammolardan hisob-
lanadi. Chunki o ‘zbek oilalari ko‘p bolaliligi, ko‘p
avlodliligi va avlodlararo munosabatlarning mus-
tahkamligi bilan farqlanib turadi.
Insoniyat taraqqiyotining hozirgi bosqichida, odam
lar kundalik hayotining kundan-kunga urbanizat-
siyalashib
borayotgan
ayni
davrda,
ilmiy-texnik
taraqqiyot yutuqlaridan keng foydalanib borilayotgan bir
paytda, onalar xastaliklari, bolalar o‘limi, zaif, nogiron
bolalarning tug‘ilishi miqdorining ortib borayotganligi,
180
181
onalar va bolalar salomatligining yomonlashuvi kabi qa~
tor noxushliklarning ham kuzatilayotganligi bevosita
oila masalalariga, onalar va bolalar salomatligiga,
sog'lom onalardan sog‘lom farzandlarning tug‘ilishi
masalalariga alohida e’tibor berishni, yoshlami, hali oila
qurib ulgurmaslaridanoq ularni oilaviy hayotga har
tomonlama tayyorlash bilan bir qatorda, ularga oilada
farzandlarning dunyoga kelishi va shular bilan bog‘liq
masalalarga oid ilmiy asoslangan bilimlami o‘z vaqtida
va yuqori saviyada berishni taqozo etadi.
Gap oilada bolalar tug‘ilishi oralig‘idagi muddat,
ularni dunyoga kelishini «nazorat qilish» haqida borgan-
da, ayrim odamlar uni oilada tug‘ilishi lozim bo‘lgan
bolalar sonini rejalashtirib, cheklab qo‘yishni tushunishi
ham mumkin. Bu: «Ayol kishiga qachon va qancha bola
tug‘ishni belgilab, ko'rsatib berish, o‘rgatish» — degani
emas. Qachon va qancha farzand ko‘rish masalasini hal
qilish bu birinchi navbatda, ayolning o ‘ziga havola, bu
ayolning huquqi, uni ayolning o ‘zi hal qilishi kerak va
unga hech kim o'rgatishi, ayol uchun uni belgilab,
chegaralab berishi kerak emas. Shoir aytganlaridek bu
masalada ayolga o‘rgatish kerak emas. Lekin ayollarimiz
bu masalani oqilona xal eta oladilarmi, ulaming ham-
masi ham farzandni dunyoga keltirishdek, faqat ayol-
ninggina qo‘lidan keladigan o ‘ta nozik masalani
maqsadga muvofiq xal eta olish borasida yetarli bilim-
larga egami? Bu bilimlardan xabardor bo‘lish, ularni
o ‘zlashtirish, bu boradagi maxsus adabiyotlar, gazeta-
jumallar o‘qish uchun ayollarimiz vaqt topa olishadilar-
mi? Bu kabi savollarning o ‘rinliligi yoshlami oilaviy
hayotga tayyorlash ishlarini tashkil qilishda ularga bu
masalalarga oid bilimlarni berib borishning yanada
dolzarblashtirib yuboradi. Shu kabi muammolarni
nazarda tutgan holda biz mazkur mavzuda yoshlarimiz
e’tiborini ushbu muammoning ijtimoiy-psixologik jihat-
lariga qaratishni lozim topdik.
Oilada onalarning farzand ko‘rishi bilan bog‘liq
muammolarni maqsadga muvofiq xal etish masalasi
yuqorida to ‘xtalib o‘tganimizdek, faqat oilada tug‘ilajak
bolalar sonini cheklash kabilamigina emas, balki o‘z
ichiga kengroq masalalarni qamrab oladi. Bunda asosiy
e ’tibor oila farovonligini ta ’minlash, ularda ijobiy
182
psixologik iqlimning hukm surishi, onalar va bolalar sa-
lomatligini saqlash, oilalarning tom m a’noda mus-
tahkamligini ta’minlash kabilar nazarda tutiladi.
Ma’lumki, onaning farzand ko‘rish yoshi, uning far-
zandlarining soni, bolalarning tug‘ilishi orasidagi mud-
dat va ona, bola salomatligi o ‘rtasida m a’lum bir
bog'liklik mavjud. Albatta, 16—18 yoslilarda ayol kishi
organizmi sog'lom farzand ko‘rish uchun xali to ‘la
yetilgan bo‘lmaydi. Erta farzand ko‘rish yosh ona salo-
matligiga ham va undan tug'ilajak bola salomatligiga
ham ma’lum darajada xavf tug‘dirishi mumkin.
Homilador bo‘lish, homilani yetiltirib va bolani
dunyoga keltirish bilan bog‘liq jarayonlarda ona orga
nizmi o'zidan juda ko‘p miqdorda quw at sarflaydi,
«toliqadi». Ko‘zi yorgan ayol organizmi o ‘zini yana
to ‘liq tiklab olishi uchun, ya’ni u navbatdagi farzand
ko‘rishga to‘la tayyor bo‘lishi uchun, unga kamida 3—4
yil vaqt zarur bo‘ladi. Demak, har 3—4 yil oralig‘i bilan
farzand ko‘rish ona organizmi uchun ham, tug‘ilajak
farzand uchun ham normal muddat hisoblanadi.
Oldingi vaqtlarda (bu haqda buvilarimiz, m o‘tabar
onaxonlarimiz guvohlik berishlari mumkin) onalar bo-
lalarini 3—4 yoshga kirgunlariga qadar ko‘krak suti bi
lan boqqanlar. Bu esa, bir tomondan, bolalarning ona
sutiga emin-erkin to ‘yib o‘sishlarini ta’minlagan bo‘lsa,
ikkinchi tomondan, bola emizayotgan ayolni navbatdagi
homiladorlikdan saqlagan.
Ona sutining bola shaxsi shakllanishi va rivojla-
nishidagi ahamiyati beqiyosdir. Ona suti tarkibida,
ayniqsa, og‘iz suti tarkibida maxsus immunitiv garmon-
lar bo‘lib, ular bola organizmini har xil kasalliklarga
qarshi kurasha oladigan, bolaning o‘z hayotining dast-
labki kunlaridanoq sog‘lom, baquw at bo‘lib o ‘sishini
ta’minlovchi hal qiluvchi omil bo‘lib hisoblangan. Ona
sutining yana bir bebaho xislati shundan iboratki, u
bolaning aqliy imkoniyatlari ortishida, ya’ni bola in-
tellektual koeffitsientining (IQ) yuqori b o ‘lishida
muhim omil bo‘lib xizmat qiladi.
Agar «ayollar yiliga tug‘averishsa», ya’ni bola 3—4 oy-
lik bo‘lmasidanoq ona homilador bo‘lib qolgundek bo‘lsa,
homilador ayolning suti o‘z xususiyatini yo‘qotadi. U bo
la uchun zararli bo‘lib qoladi. Bunday vaziyatlarda ak-
sariyat onalar bolasini ko‘krak suti bilan oziqlantirishni
to‘xtatadilar. Oqibatda bolalar o ‘zlarining salomatligi va
aqliy rivojlanishi uchun eng m uhim n e’mat bo‘lmish
«ONA SUTI»dan bebahra qoladilar. Bu o ‘rinda nafaqat
onaning, balki bolaning ham manfaatini, uning salo-
matligini ko‘zlagan holda tug‘ilishlar o‘rtasidagi muddat-
ni uzaytirish maqsadga muvofiq bo‘ladi.
0 ‘zining bor imkoniyatlarini oldingi bolasiga
«sarflab bo‘lgan» ona organizmi, bir-bir yarim yil ichida
dunyoga keladigan navbatdagi bolaning homilada rivoj-
lantirishi, uning dunyoga kelishi va hayotining dastlabki
kunlari, oylarida olishi lozim bolgan fiziologik, jis-
moniy, emotsional-psixologik quw atni bera olmaydi.
Bundan tashqari, hali yoshiga yetmagan bolani parva-
rish qilish ham onalardan ko‘p vaqt, kuch, e’tibor,
emotsional zo'riqishlarni talab qiladi. Yosh bola tar-
biyasi bilan bog‘liq ravishda ona kechiradigan salbiy
ruhiy emotsional holatlar, asabiylik, emotsional zo‘ri-
qishlar, shubhasiz, homiladagi bolaning rivojlanishiga
ham o ‘zining salbiy ta ’sirini ko‘rsatmay qolmaydi. Hali
to ia tiklanib ulgurmagan onalardan «yiliga tug'ilaver-
gan» bolalar aksariyat hollarda nimjon, nozik, har xil
kasalliklarga oson beriladigan bo‘lib boraveradi. Bunday
oilalarda onalar va bolalar o ‘limi ko'rsatkichlari ham
tug‘ilish(ar oralig‘idagi farq 3—4 yil bo‘lgan oilalardagi-
ga qaraganda ko'pchilikni tashkil qiladi.
Yuqorida keltirib o ‘tOgan kabi dalillarning mavjudli-
gi, shubhasiz, bu masalalarni to ‘g‘ri yo‘lga qo'yish, bu
borada nafaqat ayollarnigina emas, balki erkaklarni,
ayniqsa, nikoh qurish yoshidagi yoshlarni oilaviy hayot-
ga maxsus tayyorlash, ularni oilada farzandlar tug‘ilishi
184
orasidagi muddat va shart-sharoitlar masalalari bo-
rasidagi tegishli ilmiy asoslangan bilimlar bilan o ‘z
vaqtida qurollantirishni taqozo etadi.
Umuman olganda, bu masala kecha yoki bugun
paydo bo‘lgan muammo emas. U insoniyat tarixi,
nikoh-oila munosabatlarining yuzaga kelish tarixi bilan
bog‘liq bo‘lgan ko‘hna muammolardan biridir.
Nikoh-oila munosabatlari tarixiga oid adabiyotlarda
qayd etilishicha, ilk ibtidoiy jamoa tuzumlari davrlari-
dayoq oilada jinsiy hayotning psixo-gigienik qoidalarga
amal qilishning o ‘ziga xos usullari mavjud bo‘lgan.
Masalan, ushbu qo‘llanmaning nikoh-oila munosabat
lari evolyutsiyasi masalalariga bag‘ishlangan ikkinchi
mavzusida qisman to ‘xtalib o ‘tganimizdek, oilaviy
munosabatlarning ijtimoiy boshqarila boshlanishining
m a’lum bir bosqichlarida, turlicha tabular (taqiqlashlar)
mavjud bo‘lgan. Bundan bir necha o‘n minglab yillar
muqaddam, poligam oilalarda hukm surgan shunday
tabulardan biri, qabilaning
a’zosi bo‘lmish emizikli
ayol bilan jinsiy hayot kechirishni taqiqlashga qaratilgan
tabudir. Buning boisi shundan iborat bo‘lganki, u davr-
larda qabila a’zolarining asosiy tirikchilik manbai ovchi-
lik bo‘lgan, erkaklar, asosan, ovchilik bilan shug‘ullanib
o‘z o‘ljalari bilan qabila a’zolarini boqishganlar. U davr
odamining tushunishicha, agar erkak kishi ovga chiqish-
dan oldin emizikli ayol bilan jinsiy hayot kechirsa, unga
sut hidi yuqib qoladi, sut hidi esa ov vaqtida shu ovchi
va uning sheriklari turgan joyga boshqa yirtqichlarni
«chaqirishi» mumkin, oqibatda ovga chiqqan erkaklar-
ning o ‘z!ari boshqa bir yirtqichroq hayvonga o‘lja bo‘lib
qolishlari mumkin. Shuning uchun ham ibtidoiy davr-
larda emizikli ayollar bilan jinsiy hayot kechirish
taqiqlangan. Bu esa o ‘z navbatida oilada farzandlar
tug‘ilishi bilan bog'liq shart-haroitlarni yaratishning
o‘sha davrlardagi o ‘ziga xos qonunlari — «Tabiiy tanla-
nish» va «Yashash uchun kurash» ta ’siri ostida shakllan-
gan usullaridan bo‘lgan. Bu haqiqatan ham, ilk ibtidoiy
odamlarning avloddan avlodga, nasldan naslga rivoj-
lanib, takomillashib borishini ta ’minlovchi asosiy omil
bo‘lib xizmat qilgan. Chunki shu tabular tufayli onalar
bolalarini ular to 3—4 yoshlarga kirib, o‘zlari mustaqil
ozuqa topib yashab /yashash uchun kurashib/ ketgunla-
riga qadar ko'krak suti (ona suti) bilan oziqlantirishga
«majbur bo'lganlar». Bu esa onalarning ham, bolalar-
ning ham avloddan avlodga sog‘lomlashib, takomil-
lashib borishlarini ta’minlagan ilk ijtimoiy omillardan
biri bo‘lgan. Keyinchalik insoniyat jamiyati taraqqiyoti,
ijtimoiy munosabatlarning rivojlanishi, turli insoniy
xulq-atvor me’yorlarining yuzaga kelishi va shakllanishi
bilan birga, bu masalaga oid talablar, me’yorlar, ularga
nisbatan bo‘lgan munosabatlar ham takomillashib bo-
raverdi. Shuningdek, bu masala Qur’onda ham o‘z ifo-
dasini topgan. Ya’ni, 2-sura 233-oyatda yozilishicha:
«Ona farzandini ikki yildan kam bo‘lmagan muddatda
ko‘krak bilan boqishi shart». Bu esa bir tomondan, ona
organizmming homiladorliklar orasida to‘liq tiklanish
imkonini bersa, ikkinchi tomondan, bolani ko‘pgina
kasalliklardan saqlanishini ta’minlagan.
Albatta, hozirgi vaqtga kelib, bolalarning tug‘ilishi va
ular orasidagi davmi shu tug'ilajak bolaning ota-onasi,
birinchi navbatda onasi, ayol kishi xohlaganidek tashkil
qilishning o'ziga xos ijtimoiy qabul qilingan an’anaviy
va zamonaviy usullari, vositalari mavjudki, ular dunyo
miqyosida keng qo'llanilib kelinmoqda.
Kutilmagan homiladorlikdan saqlanishda foydalani-
ladigan vositalar kontratsentiv vositalar deyiladi.
Ularning an’anaviy va zamonaviy usullari farqlanadi.
Hozirgi vaqtda turli ommaviy axborot vositalari, keng
ommaga mo'ljallangan ko'plab ilmiy-ommabop, ilmiy-
uslubiy qo’lianmalar, risolalarda, tibbiy adabiyotlarda
kontratseptiv vositalar haqida muntazam materiallar
berib bormoqdalar. Ularni yanada kengroq targ‘ib qihsh
uchun «Qizil olma» kabi reklama-targ‘ibot xizmatlari
keng yo‘lga qo‘yilgan.
Kutilmagan xomiladorlikdan saqlanishning an’anaviy
usullariga hayz siklini nazorat qilish (davriy seksual ab-
stensiya), bola emizish (laktatsiya), jinsiy aloqani oldin-
dan to’xtatish kabilar kiradi. Zamonaviy usullarga pre-
zervativlar, diafragma va servikal qalpoqchalar, sper-
matsit vositalar va garmonal saqlanish vositalari kiradi.
Bu usullaming har birini o‘ziga xos afzalliklari va nuq-
sonlari mavjud. Quyida ularning ayrimlari haqida
ma’lumot beramiz.
186
|