Masalan, bo‘r-silikatli va fosfatli oynalarning ultrabinafsha nurlarni o‘tkazmasligi atigi 5% ni tashkil etishi
mumkin. Biroq, ba’zi ishqorli oynalarda bu ko‘rsatkich Na
2
O miqdoriga qarab 30% gacha kamayishi mumkin.
Bunday oynalarni qizdirganda ularning ultrabinafsha nurlarini o‘tkazish qobiliyati asta-sekin yaxshilanadi.
Bunday holatlarda ularni qizdirish jarayoni 300—450°C haroratda 2—10 soat davom etishi mumkin.
Ultrabinafsha nurlari qog‘oz, mato, lok va bo‘yoqlarga salbiy ta’sir qiladi. Shuning uchun kutubxona,
muzey va yuk
xonalarda ultrabinafsha nurlarini yutuvchi oynalar ishlatilishi kerak.
Ultrabinafsha nurlarini yutuvchi oynalarning 2 turi — bo‘yalgan oynalar va temir, mis va qalay oksidli
pardalar bilan qoplangan oynalar mavjud. Birinchi turi — rangsiz oyna 360—370
Nm uzunlikdagi
ultrabinafsha nurlarini yutadi. Ikkinchi turdagi oynalar sariq rangda bo‘lib ultrabinafsha nurlarini to‘la yutadi.
Hozirgi kunda
yarim yaltiroq qoplamali oynalar ko‘plab ishlatilmoqda. Ularda ishlatiladigan qoplama
pardalar rangsiz va rangli bo‘lishi mumkin. Rangsiz
oynalarning yuzasiga temir, kobalt, mis va titan
pardalarini qoplash natijasida qaytaruvchi qoplamalar olish mumkin bo‘ladi. Agar yuza aluminiy va kumush
oksidlari bilan qoplansa oyna yarim yaltiroq ko‘rinishga ega bo‘ladi. Bunda qoplama
pardalarning qalinligi
0,1—0,6 mkm ni tashkil etadi.
