52
marosimlarni shaxsan ijro qilgan: ibodatxonalarga asos solgan, uning yolg‘iz o‘zi
xudoga atalgan qurbonliklarni ado etgan. Ruhoniylar faqatgina podshoh
nomidangina ish yuritganlar. Fuqarolar uning huzurida yer o‘pib ta’zim qilganlar,
podshoh nomini aytish taqiqlangan, diniy ramzlarda uning surati aks ettirilgan.
Bularning hammasi podshoh nasabining xudoga tegishli deb e’tiqod qilinganidan
darak beradi.
Qadimgi Misrda dafn marosimlari asta-sekin taraqqiy etib bordi. Avvalda
o‘lgan odam jasadini yonboshlatib, ba’zi ashyolar bilan birga ko‘mganlar. Ba’zan
jasad bo‘laklarga bo‘lib ko‘milgan. Vaqt o‘tishi bilan, ayniqsa, podshohlar dafn
rasm-rusumlari o‘zgarib borgan. Sag‘analar bora-bora keng va murakkab uslubda
qurila boshlagan. Avval yerdan ozgina yuqori ko‘tarilgan piramida shaklida,
keyinroq esa baland piramida shaklini olgan. Vafot etgan podshohning jasadi
mumiyolanib dafn etilgan. Keyinchalik podshoh mulozimlari, so‘ngroq o‘rta
tabaqa kishilari ham mumiyolanadigan bo‘lgan. Mumiyolashning murakkab
texnologiyasi tobora rivojlanib borgan. Mumiyolash ruhoniylar tomonidan
bajarilgan. Ular bu ishda juda mohir bo‘lganlar. Mana shuning uchun ham ular
tomonidan mumiyolangan jasadlar bugungi kunga qadar saqlanib kelmoqda.
Qadimgi Misrda jasadlarning mumiyolanishi o‘limdan keyingi hayotga
bo‘lgan ishonchdan darak beradi. Qadimgi misrliklar e’tiqodlariga ko‘ra, odam
o‘lishi bilan uning jasadidan uning nomi (