36
(6)
m
ga bog‘lik bо‘lmaydi. Demak, zonalarning yuzi taxminan bir xildir.
Lekin zona
tartibi oshib borgan sayin
φ
burchak oshib boradi, ya’ni K(
φ
) kattalik kamayib boradi.
Bu koeffitsiyentning kamayishi
m
- ning oshishi bilan
yuzaning oshishiga nisbatan
keskinrok bо‘ladi. Shunday kilib,
Frenel
zonalari
R
nuqtada
uyg‘otayotgan
tebranishlar amplitudalari monoton kamayuvchi qatorni hosil qiladi:
Natijaviy amplituda
esa:
(7)
Monoton kamayuvchi qator xususiyatlaridan foydalansak, qavs ichidagi ifodalar
nolga teng bо‘ladi va
(8)
bо‘ladi.
Shunday xulosaga amplitudalarni grafik usulda qо‘shishdan foydalanib ham
kelish mumkin. Buning uchun xar bir zonadan kelayotgan tо‘lqinni
vektor shaklida
belgilaymiz.
Natijaviy vektor
ushbu vektorlarning yig‘indisidan iborat bо‘ladi.
m
- Frenel zonasining radiusi
(9)
kо‘rinishda bо‘ladi. Agar bir xil fazali tо‘lqinlarni о‘tkazib, boshqasi ushlab qolinsa
natijaviy tо‘lqin amplitudasi kuchayadi. Sore (1875 y.) о‘lchamlari (9)
shartni
qanoatlantiruvchi plastinkalar yordamida yorug‘likni kuchaytiruvchi plastinkalar
yaratdi.
Bunday plastinkalarga
zonali plastinkalar
deyiladi. R.
Vud yasagan
plastinkalarda qarama-qarshi fazalar bir xil fazaga keltiriladi (yо‘l yurish farqi
о‘gartirilib).
