120
qurilmalar o‘rnatilgan interfeysga ega, u ularga I
2
C shinasi orqali bir-birlari bilan
bog‘lanish imkonini beradi. Bu konstruktorlik yechim odatda raqamli tizimlarni
loyihalashtirishda yuzaga keluvchi turli qurilmalarni ulashning ko‘pchili
muammolarini hal qiladi.
I
2
C shinasining asosiy ish tartibi - 100 kbit/s va pasaytirilgan tezlikdagi ish
tartibida 10 kbit/s. Standart taktlashni nolgacha chastotada taktlashga ruxsat etadi.
I
2
C qurilmalarni manzillash uchun 7 bit ishlatiladi.
1992 yili standartni qayta ko‘rib chiqilgach bitta shinaga yana ko‘p
sonli
qurilmalarni ulash mumkin bo‘ldi, tezkor ish tartibida tezlik 400 kbit/s gacha oshdi.
Har bir qurilma noyob manzil bo‘yicha taniladi – u mikrokontroller, suyuq
kristalli aks ettiruvchi, hotira yoki klaviatura interfeysi bo‘ladimi –
va qurilmani
vazifasiga bog‘liq holda uzatuvchi yoki qabul qiluvchi kabi ishlashi mumkin.
Undan tashqari, qurilmalar axborotni uzatishda yetaklovchi va yetaklanuvchi kabi
turlanishi mumkin. Yetaklovchi – bu qurilma, axborot
uzatishni boshlaydi va
sinxronizatsiya signallarini ishlab chiqaradi. Shu bilan birga har qanday
manzillanadigan qurilma yetaklovchiga nisbattan yetaklanuvchi hisoblanadi.
Ananaviy manzillash 16 zaxiralangan manzil bilan 7-bitli manzil maydonini
oladi.
I
2
C shinaning bo‘lishi mumkin bo‘lgan tatbiq ro‘yxati
SPI va TWI
interfeyslar imkoniyatlari bilan bir hil.
