Ikkinchi yo‘nalish tarafdorlari esa o‘quv
jarayonini tashkil etish
samaradorligini oshirish va pedagogik g‘oyalarni texnikaning keskin
rivojlanishidan ortda qolishini yo‘qotishni muhim deb hisobladilar. Shunday
qilib
1-yo‘nalish “o‘qitishda texnik vositalar”
sifatida
belgilandi
,
2-yo‘nalish
“o‘qitish texnologiyasi” yoki
“o‘quv jarayoni texnologiyasi” sifatida belgilandi.
70-yillarning boshlarida turli xildagi uskunalarini va o‘quv vositalarini
modernizatsiyalashtirish zarurligi anglab yetildi. Bularsiz o‘qitishning sifatliligi va
samaradorliligiga erishib bo‘lmas edi. Keyinchalik bu muammo bilan
ixtisoslashtirilgan tashkilotlar va markazlar shug‘ullana boshladi.
AQSHda 1971-yil – “Pedagogik kommunikatsiyalar
va texnologiyalar
bo‘yicha AQSH Assotsiatsiyasi” tuzildi. Hozirgi kunda mamlakat bo‘ylab va
Kanadada bu kengashning 50 ta filiallari ish olib bormoqda. AQSHda 1961- yilda
“Pedagogik texnologiya” jurnali (Educational Technology), 1971-yilda esa –
“Audiovizual o‘qitish” jurnali nashr etila boshlandi.
Angliyada 1967-yil – Pedagogik texnologiya bo‘yicha Milliy kengash, 1964-
yildan boshlab “Pedaogik texnologiya va o‘qitishni dasturlashtirish” jurnalini,
1971- yilda “Pedagogik texnologiya” jurnalini nashr eta boshladi.
Yaponiyada – Pedagogik texnologiyalar muammolari bilan 4 ta ilmiy
tashkilotlar shug‘ullanadi. 1967- yilda “Pedagogik texnologiyalar bo‘yicha Milliy
kengash” tashkil etildi, uning filiallari 22 ta davlat universitetlarida joylashtirilgan.
1965- yildan boshlab Yapon tilida har uch oyda “Pedagogik texnologiya”
jurnali
va ingliz tilida yiliga ikki marta “Pedagogik texnologiyalar sohasida tadqiqotlar”
jurnali nashr etildi. Yaqinda “Pedagogik texnologiyalar bo‘yicha umumyapon
Markaziy kengashi” tashkil etildi, u muammolar bo‘yicha
xalqaro aloqalar
o‘rnatish bilan ham shug‘ullanadi.
Italiyada – 1971-yili pedagogik texnologiyalar bo‘yicha Milliy markaz
tashkil etildi va “Pedagogik texnologiyalar” jurnali nashr etiladi.
Vengriyada – 1973-yili o‘qitish texnologiyasi Davlat Markazi tashkil etildi.
O‘qitish texnologiyasi bo‘yicha Xalqaro seminarda (Budapesht, 1977-yil)
olim S.G.Shapovalenko o‘qitish jarayonining uchta texnologik printsiplarini
ko‘rsatdi:
1. Bilim va texnikani mukammal egallash.
2. Audiovizual materiallari fondi bilan tanishish.
3. Ulardan samarali foydalanish
metodikasini bilish, shu jumladan ijodiy
yondashishi rivojlanishi ham.
Vengriya olimi L.Salai “o‘qitish texnologiyasi” tushunchasiga rejalashtirish,
maqsadlarni tahlil qilish, o‘quv tarbiyaviy ishlar
jarayonini ilmiy tashkil etish,
samaradorligini oshirish maqsadida eng muhim vosita va materiallarni tanlashni
kiritib o‘qitish jarayonini tashkil etuvchilarni doirasini ancha kengaytirdi.
XX asrning 80-yillarida zamonaviy pedagogik jarayonni,
pedagogik
texnologiyaning mohiyatini yanada chuqurroq anglab yetishga urinishlar davom
etdi.
Rossiya XX asrning 90-yillarida pedagogik texnologiyalar bo‘yicha Markaz
tashkil etildi, “Maktab texnologiyasi”, “Ta’limda innovatsiyalar” jurnallari nashr
etiladi.
