Q o 'llanilayotgan modelni real hayotiy vaziyatni soddalashti-
rishning asosiy xususiyati deb hisoblasa bo'ladi.
Model shaklida
murakkablik kamroq bo‘lgani va ishga tegishli bolm agan, real hayot-
da m uam m odan ch a lg ‘itadigan m a ’lum otlarning yo ‘q bo‘lib
ketishi
sababli u rahbarda uning oldida paydo b o ‘layotgan m uam m olarni
tu sh u n is h va hal etish qobiliyatini oshiradi. Model, shuningdek,
rahbarga o ‘z tajribasini va m ulohaza qilish
qobiliyatini ekspertlar
tajribasi va mulohaza qilish qobiliyati bilan m ujassam lashtirishga
yordam beradi.
M o d ellash tirish zarurati.
Real hayot bilan t o ‘g ‘ridan-to‘g ‘ri
o ‘zaro m u n o sa b a td a b o l i s h o ‘rniga model ishlatishni sh art qilib
qo'yadigan bir necha sabablar mavjud. Ularga ko ‘pchilik
tashkilot-
larda v a z i y a t l a r n i n g ta b iiy m u r a k k a b lig i, real h a y o td a , z a r u r
bo'lganda, ilmiy tajribalarni o 'tk a z is h n in g imkoni bo'lmasligi va
ra hbariyatning kelajakka qarashi taalluqlidir.
M urakkablik.
H a m m a m enejm ent
maktablarida boiganidek,
m enejm ent ilmi real olam ning tashkilot m uam m olarini hal etishda
foydali b o iish ig a intiladi. Insonning model yordamida reallik bilan
o ‘zaro m u n o s a b a t d a b o ‘lg anida q o b iliy a tla rin in g oshishi g 'a la ti
ko'rinishi m um kin.
Am m o bu shunday, chunki tashkilotning real
h ay o ti n ih o y a td a m u r a k k a b va m u a y y a n m u a m m o g a ta alluqli
o'z garuvchan miqdorlarning faktik soni har
bir kishining qobiliyatidan
ancha ortiq b o ‘ladi ham da uni real hayotni modellashtirish yorda
mida soddalashtirib anglash mumkin.
