• Lamina (lot. /am7>iar-“plastinka”) yoki pereferik zich plastinka
  • Hujayra biologiyasi I. A. AbduIov X. U. X albekova




    Download 5,62 Mb.
    Pdf ko'rish
    bet67/113
    Sana06.06.2024
    Hajmi5,62 Mb.
    #260794
    1   ...   63   64   65   66   67   68   69   70   ...   113
    Bog'liq
    NamDU-ARM-1159-Hujayra biologiyasi

    20- rasm. Yadro porasi. A

    Yadro yuzasidagi Jco‘rinishi. В -
    K o ‘ndalang kesmasL
    1-markaziy globula; 2-periferik globula; 3- bog4ovchi fib ril
    tolalari; 4- sitoplazmadagi tolalar; 5- zich plastinka; 6-
    perinuklear bo \shliq .
    Lamina 
    (lot. /am7>iar-“plastinka”) yoki 
    pereferik zich plastinka
    kariolemmaning ichki membranasi ostida joylashib skelet oqsillardan
    130


    tuzilgan. U yadro shaklini belgilab berib poralar kompleksi bilan alo- 
    qada boMadi.
    Maxsus moddalar ta’sirida yadro membranasi eritib yuborilsa, 
    yadro o ‘z shaklini saqlab qoladi, bunda asosiy vazifani skelet sifatida 
    zich plastinka bajaradi. Yadro poralari ham o‘zgarmay o ‘z vazifasini 
    bajaradi.
    Hujayraning hayot faoliyati davomida uning funksional holati 
    o ;zgarishi bilan poralar kompleksi holati ham o ‘zgarishi kuzatiladi. 
    Yadro apparati qanchalik faol boMsa uning yuzasidagi poralar soni 
    shuncha ko‘p boMadi. Faollikning pasayishi bilan yadro poralari soni 
    kamayadi. Ular sonining ortishi mitozdan keyingi rekonstruktsiya 
    (qayta qurilish) davrida va DNK sintezi davrida kuzatiladi. 0 ‘rtacha 
    ularning yadrodagi soni 12 mingtaga boradi(20rasm).
    Yadro qobigM mitoz boshlanganda erib ketib boMinish oxirida 
    tiklanadi. Profaza oxirida yadro qobigM kalta sistemalarga aylanib 
    kichiklashib mayda pufakchalar koMinishida avvalgi yadroning joyi 
    atrofida suzib yuradi. Anafazaning oxirida xromosomalaming haraka­
    ti to ‘xtagandan keyin pufakchalar xromosoma uchlari bilan aloqada 
    boMib, ular atrofida to bplanib avval uzun sistemalami hosil qiladilar, 
    so‘ng bu sistemalar bii*lashib membranani hosil qiladi.
    Yadroning tashqi apparati sitoplazmadan karioplazmani yoki 
    yadro shirasini -yadroning suyuq qismini ajratib turadi. Unda yadro 
    apparatining ishi uchun kerakli ionlar va organik birikmalar erigan 
    holda joylashadi. Karioplazmada yadro matriksi va genetik material 
    joylashadi.
    Yadro matriksi laminaga birikkan fibrillyar oqsillarning to‘ri. 
    Unda maxsus oqsillar joylashgan zonasi boMib, uiardan yadrocha 
    matriksi rivojlanadi. Yadro matriksining vazifasi DNK va RNK sinte­
    zida genetik material faoliigini boshqarish. Matriks hujayrada yadro- 
    chani hosil qilishda ishtirok etadi.
    Yadrocha - nukleoid yadroda bir yoki bir nechta boMadi. RNK ga 
    boy boMganiigi uchun hamma bo‘yoqIar bilan bo‘yaladi va shuning 
    uchun hamma fiksatsiyalangan preparatlarda ko‘rinadi.
    Yadrocha mustaqil tuzilma yoki organoid emas. U xromosoman- 
    ing mahsuli boMib, interfazada faoliyat ko‘rsatadi.
    Hujayra oqsillarining sintezi davrida yadrocha ribosomalar va 
    rRNKni hosil qiluvchi markaz boMib xizmat qiladi. Yadrochalar
    131


    oqsilga 80-85%, RNKga 5-10% va DNKga 1-5% boy bo‘lib, bu 
    moddalar sintezlanadigan joy hisoblanadi. Yadrochalar hujayradagi 
    RNK sintezlanadigan markaz boMib, shuningdek, nukleoproteidlami 
    ham hosil qiladi.
    Yadrochalami hosil qilishda xromosomalarning ikkilamchi 
    belbog4lari ishtirok etadi. Amerikalik olima M a k K lin to k (1902- 
    1992) xromosomalarning bu uchastkalarini yadrocha hosil qiluvchi 
    markaz deb atagan. Hujayradagi yadrochalarning soni yadrocha hosil 
    qiluvchi markaz bilan bog‘liq.
    Yadrocha tuzilishida ipsimon va to ‘rsimon qismlari farqlanadi. 
    Ipsimon qismi- nukleolonema va to ‘rsimon diffuz qismi -am orf mod­
    da deb ataladi.
    Yadrochani sinchiklab o ‘rganish mobaynida uning tarkibi zich 
    granulalar va ingichka fibrill tolalardan iboratligi aniqlandi.
    Fibrillyar komponenti markazda yig‘ilib, granulalar ular atrofida 
    joylashadi. Atrofdagi granulalar-nukleolonemani-markazdagi fibrilla- 
    lar- amorf qismni tashkil etadi. Lekin ko‘p hollarda tolasimon tuzilma 
    amorf moddasiga qo‘shilib yadrocha butunlay bir xil tuzilmaga ega 
    bo‘ladi.
    Yadrochaning ultrastrukturasi RNK sintezi bilan bog‘liq holda 
    0
    ‘zgarib
    1
    turadi: rRNK ning yuqori darajadagi sintezi davrida yadrocha- 
    da ko‘p miqdorda granulalami ko'rish mumkin, sintez to‘xtaganda gran­
    ulalar soni kamayib yadrochalar zich fibrillyar tanachalarga aylanadi.
    Yadrocha profazada “yo‘qolib” (erib) o 'rta telofazada pay do 
    bo‘ladi. Kechki profazada yadrocha hajmi kichrayib, granulalar soni 
    kamayib, fibrillyar komponenti mayda boMaklarga ajralib xromoso­
    malar atrofidagi zonani to‘ldirib turadi va mitotik xromosomalarning 
    matriksi asosini tashkil etadi. Bu fibrillyar-granulyar tuzilma hosil 
    bo‘igan qiz hujayralarga o‘tadi. Erta telofazada fibrillyar tuzilmalar 
    asta-sekin to ‘piana boshlaydi. RNK sintezi tiklanishi bilan granulalar 
    hosil bo‘Iib yadrocha tiklanadi.
    Yadroning bu tuzilmasi o ‘z nomini asosiy bo‘yoqlarda yaxshi 
    bocyalgani uchun olgan (Flemming, 1880). Xromatin eukariot hu- 
    jayralari genetik materiali saqlanadigan joylashgan bo‘lib, DNKning 
    giston oqsillari bilan birikmasidir.

    Gerald Karp. Cell and Molecular Biology. USA, 2013, «Wiley».286-288 p.
    132



    Download 5,62 Mb.
    1   ...   63   64   65   66   67   68   69   70   ...   113




    Download 5,62 Mb.
    Pdf ko'rish

    Bosh sahifa
    Aloqalar

        Bosh sahifa



    Hujayra biologiyasi I. A. AbduIov X. U. X albekova

    Download 5,62 Mb.
    Pdf ko'rish