• Edvard Ellis
  • «Siznikimas xo'jayinlik qilishga»




    Download 9,85 Mb.
    Pdf ko'rish
    bet111/130
    Sana14.05.2024
    Hajmi9,85 Mb.
    #232892
    1   ...   107   108   109   110   111   112   113   114   ...   130
    Bog'liq
    Mantiqiy iqtisodiyot Shaxsiy va milliy farovonlikning dolzarb masalalari

    «Siznikimas xo'jayinlik qilishga»
    hikoyasi «Polkovnik Devid Krokettning
    hayoti» kitobidan olingan
    (qisqartirilgan versiyasi)
    Mulohaza uchun savol: Qiyin ahvolda qolgan shaxs yoki oilaga yordamni kim bergani
    ma'qulroq: davlatmi yoki o'z mablag'lari hisobidan odamlarmi?
    Bir kuni Kongressning Vakillar palatasida xarbiy-dengiz floti taniqli ofitserining
    bevasiga moliyaviy yordam tayinlash to'g'risida hujjat loyihasi muhokamaga qo'yiladi.
    Ushbu hujjatni qo'llab-quvvatlab, bir necha chiroyli nutqlar yangraydi. Spiker masalani
    ovozga qo'ymoqchi bo'lganda, Krokett o'rnidan turib, shunday deydi:
    «Janob Spiker, Palatadagi har bir inson kabi mening marhum xotirasiga bo'lgan
    hurmatim, azob-uqubatlarni boshidan kechirayotgan bevaga bo'lgan hamdardligim
    kam emas, ammo biz marhumlarga bo'lgan hurmatimizni yoki aholining ba'zi
    qiynalgan qismiga bo'lgan hamdarligimizni qolgan aholining muvozanatini buzish
    orqali amalga oshirishimiz adolatdan emas. Men xayriya uchun ushbu mablag'ni
    ajratishga Kongressning vakolati yo'q ekanligini isbotlash uchun bahslashmayman. Bu
    yerda yig'ilganlarning barchasi buni biladi. Biz shaxs sifatida o'z pulimizdan istagancha
    xayriya qilishimiz mumkin, lekin Kongressning a'zosi sifatida jamiyatning bir dollarini
    ham ajratishga haqqimiz yo'q. Bu yerda yangragan chiroyli murojaatlarda bu bizning
    marhumning oldidagi qarzimiz ekanligi ta'kidlab o'tildi. Janob Spiker, marhum urush
    tugaganidan keyin uzoq yashadi, u umrining oxirigacha mehnat qildi, lekin men davlat
    uning oldida qarzdor ekanligi to'g'risida biror marta ham eshitganim yo'q. Palataning
    har bir vakili bu qarz emasligini biladi.
    Tartibni qo'pol buzmasdan turib, biz bu mablag'ni qarz sifatida ajrata olmaymiz.
    Edvard Ellis


    399
    Buni xayriya sifatida ajratishga bizda zarracha vakolat yo'q. Janob Spiker, avval
    aytganimdek, biz o'z shaxsiy mablag'larimizdan istaganimizcha berisimiz mumkin.
    Men bu yerdagi vakillarning eng kambag'aliman. Men bu qonun uchun ovoz bera
    olmayman, lekin bu maqsad uchun bir ha alik maoshimni berishga tayyorman. Agar
    Kongressning har bir a'zosi ham bunga qo'shilsa, jami yig'ilgan mablag' qonunda
    ko'rsatilgan miqdordan ko'proq bo'lar ekan».
    Shundan so'ng u joyiga qaytib utiradi. Hamma jim. Qonun ovozga qo'yiladi, va
    avval taxmin qilingandek bir ovozdan qabul qilinmasdan, o'sha nutqdan so'ng atigi bir
    nechta ovoz oladi va natijada rad etiladi.
    Keyinroq, Krokettning do'sti undan nima uchun u mablag' ajatilishiga qarshi
    chiqanligini so'raganda, u quyidagicha javob beradi:
    «Bundan bir necha yillar oldin men bilan bir necha kongressmenlar kechda
    Kapitoliy binosi oldida turganimizda, uzoqdan Jorjtaundagi katta yong'inga ko'zimiz
    tushdi. U, shubhasiz, katta yong'in edi. Biz ot-aravaga o'tirib, tezda u yerga yetib bordik.
    Qilingan hamma choralarga qaramasdan ko'p uylar yonib ketdi, ko'p oilalar uysiz qoldi,
    ba'zilar esa ustidagi kiyim-boshidan boshqa hamma narsasidan ajralib qoldi. Havo juda
    sovuq edi, men juda ko'p ayollar va bolalarning azob chekkanini ko'rganimda, ularga
    yordam berish kerakligini angladim. Ertasi kuni ertalab jabr ko'rganlarga yordam
    tariqasida 20 000 dollar ajratish to'g'risida qonun kiritildi. Hamma ishni chetga surib,
    ushbu qonunning o'tishini iloji boricha tezlashtirdik».
    «Keyingi yil yozda saylov vaqti kelganda, men o'z saylov okrugimdagi odamlar
    bilan uchrashishni maqsad qildim. Menga qarshi muxolifat bo'lmasada, saylovgacha
    hali ancha vaqt bo'lganligi uchun, nima bo'lishini oldindan aytish qiyin edi. Saylov
    okrugimning menga notanish bo'lgan qismida aylanib yurgan kunlardan birida yerni
    shudgor qilayotgan bir odam yo'l tomon kelayotganiga ko'zim tushdi. Uni to'siq oldida
    uchratish uchun qadamimni tezlatdim. U kelgandan keyin uni suhbatga chorladim. U
    xushmuomalalik bilan javob qaytarsada, uning ovozida sovuqlikni sezdim.
    Men: «Ey, do'stim, men nomzod deb ataluvchi omadsizlardan biriman va...» deb
    gapni boshlagan edim u menga:
    «Men sizning kim ekanligizni bilaman, siz polkovnik Krokettsiz, sizni avval ham


    400
    bir ko'rgandim va oxirgi saylovda siz uchun ovoz bergandim,» deb javob berdi. «Siz
    yana saylovoldi kampaniyasini o'tkazyotganga o'xshaysiz, lekin bu safar o'zingizning
    ham, mening ham vaqtimni behudaga sarflamang. Siz uchun boshqa ovoz
    bermayman», deb javob qaytardi.
    Bu qattiq zarba edi... Men undan buning sababini o'tinib so'radim.
    «Bilasizmi polkovnik, bunga vaqtni ham, gapni ham sarflashga arziguligi yo'q.
    Buni endi to'g'rilashning iloji y'oq, lekin siz o'tgan yil qishda ovoz bergansiz, bu esa siz
    yoki konstitutsiyani tushunishga qobiliyatingiz yo'qligini, yoki unga to'g'ri va jiddiy
    amal qilishni xohlamasligingizni ko'rsatadi. Nima bo'lganda ham, siz mening vakilim
    bo'lishingizni istamayman. Siz bilan bunday ohangda suhbatlashganim uchun uzr
    so'rayman. Men saylovchiga nomzod bilan suhbatlashish uchun berilgan imtiyozdan
    foydalanib sizni haqorat qilish yoki ranjitish niyatim yo'q edi. Men siz konstitutsiyaning
    mohiyatini mendan butunlay boshqacha tushunishingizni aytmoqchiman, xolos; sizga
    yana shuni aytishim mumkinki, balki qo'pollik qilmaganimda buni ayta olmasdim, siz
    sofdil odam ekanligingizga ishonaman… Biroq, siz konstitutsiyani mendan boshqacha
    tushunishingizga men ko'z yumolmayman, chunki konstitutsiya ahamiyatga ega
    bo'lishi uchun u muqaddas hisoblanishi va uning barcha bandlari qattiq rioya qilinishi
    kerak. Agar qo'lida hokimiyat bo'lgan odam uni noto'g'ri talqin qilsa, uning halolligi uni
    xavfli odamga aylantiradi».
    «Men gaplaringiz rostligini tan olaman, lekin siz meni kim bilandir
    adashtirypasiz, chunki o'tgan qish hech qanday konstitutsiya masalada ovoz
    berganimni eslay olmayman».
    «Yo'q, polkovnik, men yanglishganim yo'q. Men bu yerda o'rmonda yashab,
    uyimdan kamdan-kam chiqsamda, Vashingtondan gazeta olib turaman va Kongressdagi
    barcha yig'ilishlar to'g'risida xabarlarni diqqat bilan o'qib chiqaman. Siz o'tgan qishda
    Jorjtaundagi yong'indan jabr ko'rganlarga 20 000 dollar ajrtatish to'g'risidagi qarorga
    ovoz berganingizni gazetada o'qidim. Shu rostmi?»
    «Do'stim, men buni tan olaman. Siz meni qo'lga tushirdingiz. Biroq, bizning
    bunday buyuk va boy mamlakat arzimagan 20 000 dollarni jabr ko'rgan ayollar va
    bolalarga berishiga biror kimsa e'tiroz berishi amri mahol, ayniqsa davlat xazinasida


    401
    mablag' to'lib-toshgan paytda. Aminmanki, agar siz ham usha yerda bo'lganingizda,
    xuddi mendek yo'l tutgan bo'lar edingiz».
    «Gap mablag'ning miqdorida emas, polkovnik, gap printsipda. Birinchidan,
    davlat xazinasida uning qonun doirasida faoliyat yuritishiga zarur mablag'dan ortiq
    mablag' bo'lishi kerak emas. Lekin asosiy masala bunda emas. Istagancha mablag'
    yig'ish va sarflash huquqi insonga berilishi mumkin bo'lgan eng xavfli huquqdir,
    ayniqsa tarif orqali daromad olishga asoslangan bizning tizimda. Bu tizimda tarif,
    moliyaviy sharoitidan qat'i nazar, hammaga bir xil yuklanadi, shu sababli qasshoqroq
    odam daromadining kattaroq qismini tarifga to'laydi. Eng yomoni bu narsa uni ezadi, u
    esa og'irlik markazi qayerdaligini ham bilmaydi, chunki Qo'shma Shtatlaridagi hech
    kim davlatga qancha to'lashini aniq bilmaydi.
    Tushunyapsizmi, agar biror odamga yordam bersangiz, u uchun mablag'ni
    undan ham ahvoli battar boshqa minglab odamlardan olasiz. Agar sizda mablag'
    ajratishga vakolat bo'lganda edi, mablag' miqdori shunchaki ixtiyoringiz masalasi bo'lar
    edi va siz 20 000 dollar o'rniga 20 000 000 dollar berishga vakolatingiz bo'lar edi. Agar
    sizda bitta odamga berishga vakolat bo'lsa, demak, hammaga ham berishga vakolatingiz
    bor; konstitutsiyada xayriya yoki uning miqdori belgilanmaganligi uchun, siz xohlagan
    odamingizga siz zarur deb bilgan miqdor berishingiz va uni xayriya deb qarashingiz
    mumkin. Siz buning bir tomondan, firibgarlik, korruptsiyaga va favoritizmga, ikkinchi
    tomondan esa, odamlardan o'g'irlik qilishga eshiklarni lang ochishini anglashingiz juda
    oson.
    Yo'q polkovnik, Kongressning xayriya qilishga haqqi yo'q. Kongressmenlar o'z
    pullarini istagancha berishlari mumkin, ammo bu maqsad uchun davlat xazinasining
    bir dollarini ham tegishga ularning haqqi yo'q. Agar bu qishloqda Jorjtaundagidan ikki
    baravar ko'p uylar yo'nib ketganda edi, bizga yordam sifatida bir dollar ajratish sizning
    yoki Kongresning boshqa a'zosining ham xayoliga kelmas edi. Kongressning deyarli 240
    ta vakillari bor. Agar ularning har biri jabr ko'rganlarga hamdardlik ko'rsatish uchun
    bir ha alik maoshini ehson qilganda edi, bu 13 000 dollardan ko'proq bo'lar edi.
    Vashington va uning atrofida ko'p badavlat odamlar yashaydi, ular o'zlarini hayot
    gashtidan mahrum qilmasdan, 20 000 dollarni shundoq ham berishlari mumkin edi.


    402
    Kongressmenlar pullarini o'zlariga qoldirdilar, ayrim xabarlarga ko'ra, ba'zilari
    pullarini maqtovga sazovor bo'lmagan maqsadlarga sarflaydilar; Vashington odamlari
    esa o'zingizniki bo'lmagan pulni xayriya qilib, ularni pul berish zaruriyatidan ozod
    qilganingiz uchun, shubhasiz, sizni olqishlaganlar. Xalq konstitutsiyaga muvofiq
    Kongressga ma'lum faoliyatlarni amalga oshirish vakolatini bergan. Shu faoliyatlarni
    amalga oshirish uchun unga soliq solish va mablag'larni taqsimlashga ruxsat berilgan
    xolos. Bundan boshqa har qanday faoliyat qonunga xilof va konstitutsiyaga rioya
    qilmaslik hisoblanadi.
    Ko'ryapsizmi, polkovnik, siz konstitutsiyaning men uchun eng muhim bo'lgan
    bandlaridan birini buzdingiz. Bu esa mamlakat uchun xatarli hisoblanadi, chunki agar
    Kongressning vakolati konstitutsiya belgilagan doiradan chetga chiqsa, buning hech
    oxiri bo'lmaydi va aholi uchun xavsizlik bo'lmaydi. Ishonchim komilki, siz vijdonan yo'l
    tutgansiz, ammo bu sizga xotirjamlik olib kelishidan tashqari boshqa yaxshilik
    keltirmaydi va shuning uchun sizga ovoz bera olmayman».
    Men bundan tashvishga tushdim. Agar menga qarshi muxolifat chiqsa va bu
    odamga so'z berilsa, unga ergashib boshqalar gapirishni boshlashini va u saylov
    okrugida yutqazishimni bildim. Men unga javob qaytara olmadim, aslida u haqligiga
    ishonchim komilligidan unga e'tiroz qilishni istamadim. Ammo unga nimadir deb javob
    berishim kerak edi, shuning uchun men unga shunday javob berdim:
    «Do'stim, men konstitutsiyani yetarlicha tushunmasligimni aytganingizda,
    gapingiz nishonga kelib tegdi. U menga yo'l ko'rsatuvchi bo'lishini niyat qilgandim va
    men uni batafsil o'rganib chiqqanman deb o'ylagandim. Men Kongressda Kongressning
    vakolatlari to'g'risida ko'p nutqlarni tinglaganman, lekin bu yerda omoch yonida turib
    aytgan gapingizda men eshitgan barcha nutqlardan ko'ra ko'proq haqiqat va ma'no bor.
    Agar avvalroq menda ham sizning nuqtai nazaringiz bo'lganda edi, men o'sha ovozni
    bergandan ko'ra kallamni olovga tiqar edim; agar menga yana ovoz bersangiz va men
    yana konstitutsiyaga zid qonunga ovoz bersam, meni otib tashlasalar ham roziman».
    U kulib turib, menga javob berdi: «Ha, polkovnik, siz avval ham shunday deb ont
    ichgandingiz, gapingizga yana ishonishim uchun sizga bitta shartim bor. Siz noto'g'ri
    ovoz berganingizga amin bo'ldim deyapsiz. Buni tan olishingizning o'zi jazodan ko'ra


    403
    ancha afzal. Agar saylov uchastkasini aylanganingizda odamlarga ushbu ovoz to'g'risida
    aytib bersangiz va uni noto'g'ri ekanligini tan olsangiz, men nafaqat siz uchun yana
    ovoz beraman, balki muxolifatni bostirish uchun qo'limdan kelganini qilaman.
    O'ylaymanki, buni amalga oshirish uchun men ta'sir ko'rsata olaman».
    «Agar shunday qilmasam, meni otib tashlasalar ham roziman; sizni aytganlarim
    jiddiy ekanligiga ishontirish uchun bu yerga yana bir ha a yoki o'n kundan keyin
    qaytib kelaman. Agar odamlarni to'plasangiz, ular oldida nutq so'zlayman. Mening
    hisobimdan barbekyu qilamiz», dedim men.
    «Yo'q, polkovnik, bu yer aholisi badavlat bo'lmasa ham barbekyuga o'z hissasini
    qo'sha oladi, jumladan qurbi yetmaganlar uchun ham. Bir necha kundan keyin hosilni
    yig'ib olish nihoyasiga yetadi va barbekyu uchun biz alohida bir kunni belgilashimiz
    mumkin. Bugun payshanba; menimcha, keyingi shanbaga mo'ljallasak bo'ladi. Juma
    kuni mening uyimga kelsangiz, yi'g'ilishga birga borishimi mumkin. Sizni eshitish
    uchun hurmatga sazovor aholini to'plashga va'da beraman».
    «Kelishdik, men kelaman. Xayrlashishdan oldin sizdan yana bir narsani
    so'ramoqchi edim. Ismingiz nima?» «Mening ismim Bans». «Goratsio Bans emasmi?»
    «Ha, shunday».
    «Janob Bans, siz meni avval ko'rganman deyapsiz, men esa sizni avval
    ko'rmaganman, lekin sizni juda yaxshi bilaman. Men sizni uchratganimdan
    xursandman va sizga do'st bo'lish umididan juda mag'rurman».
    U bilan uchrashganim hayotimdagi eng omadli hodisalardan biri edi. U xalq
    bilan uncha ko'p muloqot qilmasada, aholi orasida o'zining ajoyib zakovati, halolligi,
    mehribonligi va xayrixohligi bilan nafaqat so'zda, balki amalda ham yaxshi tanilgan. U
    atrofidagi mahallasi uchun karomat ko'rsatuvchi bo'lib, uning shuhrati o'ziga tanish
    doiradan tashqarida ham keng tarqalgan edi. Uni avval uchratmagan bo'lsam ham, u
    to'g'risida juda ko'p eshitganman. Agar shu uchrashuv bo'lib o'tmaganda edi, menga
    qarshi muxolifat paydo bo'lishi va men unga yutqazishim muqarrar edi. Ushbu
    voqeadan so'ng bu saylov uchastkasida endi menga hech kim qarshi chiqmasligi menga
    ayon bo'ldi.
    Belgilangan vaqtda men uning uyiga keldim, bundan oldin esa bo'lib o'tgan


    404
    suhbatimizni barcha uchrashuvlarda va men suhbat qurgan boshqa odamlarga ham
    aytib berdim. Bu esa odamlarning menga bo'lgan qiziqishini va ishonchini shunchalik
    oshirdiki, bunaqasini avval hech ko'rmaganman.
    Uning uyiga yetib kelganimda ancha xoldan to'ygan bo'lishimga va bunday
    hollarda odatda erta yotishimga qaramasdan, u bilan yarim tungacha davlat ishlari va
    printsiplari to'g'risida suhbatlashdik va bular to'g'risida butun hayotim davomida olgan
    bilimimdan ham ko'proq chinakam ma'lumotga ega bo'ldim.
    Ertasi ertalab biz barbekyu qilish uchun ketdik va men u yerda mingtacha odam
    to'planganini ko'rib hayratga keldim. Men oldin bilmagan ko'p odamlar bilan
    tanishdim, do'stim ular bilan birgalikda hamma men to'g'rimda bilmaguncha meni
    atrofga tanishtirib chiqdilar.
    Vaqt kelganda mening so'z berishim haqida xabar berildi. Hamma o'rnatib
    qo'yilgan minbar atrofiga yig'ildi. Men nutqimni quyidagilar bilan boshladim:
    «Qadrli vatandoshlar. Men bugun sizlarning oldingizda o'zimni xuddi yangi
    odamdek his qilyapman. Mening nodonlik va xurofotga asoslangan qarashlarim
    noto'g'ri ekanligiga yaqinda ko'zim ochildi. Men bugun sizlarga xizmat qilish
    qobiliyatim avvalgidan ancha yaxshi ekanligini his qilyapman. Mening bugungi
    tashrifimdan maqsad sizlarning ovozingizni olishdan ham ko'ra, avval yo'l qo'ygan
    xatomni tan olishdan iborat. Buni ham o'zim uchun, ham sizlar uchun e'tirof etishim
    kerak. Menga ovoz berish sizning ixtiyoringizda».
    Keyin ularga yong'in haqida, mablag' ajratish uchun bergan ovozim va nima
    uchun u xato ekanligiga amin bo'lganligim haqida aytib berdim. Nutqimni quyidagilar
    bilan yakunladim:
    «Endi, qadrli vatandoshlar, siz qiziqib tinglagan nutqimning aksariyat qismi
    meni xato qilganimga ishontira olgan qo'shningiz janob Bansning dalillarini
    takrorlashdan boshqa narsa emas.
    Bu hayotimda men qilgan eng yaxshi nutqdir, lekin bu uchun olqishlar unga
    tegishli. Mening qarashlarimni o'zgartira olganidan uni mamnun qildim deb umid
    qilaman va bu to'g'risida gapirish uchun unga so'z beraman».
    U minbarga chiqib:


    405
    «Qadrli vatandoshlar, polkovnik Krokettning taklifini bajonidil qabul qilaman.
    Men uni doimo o'ta halol inson sifatida bilgaman va u bugun sizga bergan barcha
    va'dalarini sadoqat bilan bajarishiga ishonaman», — dedi u.
    U minbardan tushgandan keyin olomon Deyvi Krokettning ismini aytib,
    hayqiradi. Uning nomini qo'llab-quvvatlovchi hayqiriq oldin hech qachon yangramagan
    edi.
    Men hissiyotlarga osonlikcha beriladigan odam bo'lmasamda, nafasim qisilib
    yuzumdan katta-katta yoshlar yumalab tushganini sezdim. Shuni aytishim mumkinki,
    bu odamning gapirgan gaplari, yig'ilganlarning samimiy hayqiriqlari mening Kongress
    a'zosi faoliyati davomida erishgan yoki erishadigan barcha obro'-e'tiborlardan
    afzalroq».
    «Janob, kechagi nutqimning sababini endi bilib oldingiz», — deb yakunladi
    Krokett.
    «Yana bir narsaga e'tiboringizni tortmoqchiman. Eslasangiz, bir ha alik maosh
    pulini ajratishni taklif qilgandim. Kongressda badavlat odamlar juda ko'p. Ular biror
    nimaga erishish uchun bir ha alik yoki o'nlab ha alik maoshlarini tushlikka yoki
    ziyofatga sarflashdan ikkilanmaydilar. Ularning ba'zilari mamlakatning marhum
    oldidagi minnatdorchilik qarzi, buni pul bilan o'lchab bo'lmasligi, buning uchun
    beriladigan bor-yo'g'i 10 000 dollar mamlakat obro'si uchun arzimas pul ekanligi
    to'g'risida chiroyli nutqlar so'zlashdi.
    Lekin ularning hech biri mening taklifimga javob bermadi. Xalqning mablag'i
    ular uchun bir pulga ham arzimaydi. Ammo ularning ko'pchiligi pul uchun intiladi,
    unga yetishish uchun kerak bo'lsa obro'sidan, vijdonidan va adolatdan voz kechishga
    tayyor».
    Siyosiy hokimiyat tepasida turganlar, yaxshimi yoki yomonmi, saylovchilar
    orasidagi yetakchilarning aksidir.
    Goratsio Bans mas'uliyatli fuqaroning yaqqol misolidir. Agar unga o'xshaganlar
    ko'payganda edi, biz davlat muassasalarida yangi odamlarni ko'p uchratgan bo'lar edik;
    yoki Deyvi Krokett misolida esa, yangi Krokettlar paydo bo'lgan bo'lar edi.
    Yangi odamlar yoki Krokettlar chiqishi uchun biz o'zimizdan Goratsioni


    406
    izlashimiz kerak!
    Xulosa. Ushbu hikoyadagi Leonard E. Ridning fikri to'g'risida nima deb o'ylaysiz?
    Siyosiy hokimiyat tepasida turganlar, yaxshimi yoki yomonmi, saylovchilar
    orasidagi yetakchilarning aksidir.
    Goratsio Bans mas'uliyatli fuqaroning yaqqol misolidir. Agar unga o'xshaganlar
    ko'payganda edi, biz davlat muassasalarida yangi odamlarni ko'p uchratgan bo'lar edik;
    yoki Deyvi Krokett misolida esa, yangi Krokettlar paydo bo'lgan bo'lar edi.
    Yangi odamlar yoki Krokettlar chiqishi uchun biz o'zimizdan Goratsioni
    izlashimiz kerak!
    Element 3.1 ga qaytish
    Edvard Ellisning «Siznikimas xo'jayinlik qilishga» hikoyasi «Polkovnik Devid Krokettning hayoti» kitobidan olingan
    bo'lib, undan Creative Commons Attribution 4.0 xalqaro litsenziyasiga muvofiq foydalanilgan.


    407
    Element 3.4 ga qaytish

    Download 9,85 Mb.
    1   ...   107   108   109   110   111   112   113   114   ...   130




    Download 9,85 Mb.
    Pdf ko'rish