lanadi. Bokaj qanday rol o ‘ynam asin, unda inson baxtiga rahna
soluvchi zulm -zo'rlikning har qanday ko‘rinishiga qarshi ayovsiz
kurash olib boruvchi qahram on qiyofasini yaratishga harakat qiladi.
U ning qahram onlari — Gyugoning «Marion Delorm* asaridagi
Didyem i, Pianing «Ango» pyesasidagi Fransisk
I ni fosh etgan An-
gomi yoki Antyening «Jahongashta ayol» melodramasidagi xalq
qasoskori Qariyami, bularning hammsi ham murosasiz adolat ku-
rashchilari tarzida nam oyon bo‘lganlar.
Bokaj fransuz sahnasida birinchi bo'lib
adolat va haqiqat
yo'lida kurasha-kurasha fojionona o ‘limga m ahkum etilgan dili
so‘niq, jafokash rom antik qahram onlar siymosini yaratdi. Dyum a-
ning «Antion» asarida yaratilgan (1831) sevgi o ‘tida telbalarcha
azob chekuvchi Antoni shunday qahram onlarning to 'ng'ich i bo'ldi.
Aktyor o ‘yinida rom antizmga xos bo'rtm a
his-ehtiroslar keskin
tarzda qah-qahadan ingroq-xo'ngrashga, shodlikdan beiloj iztirobga
ko'chib, o'zaro almashinib, insoniy kechinm alar ko'lam ining yana
ham kengayishiga olib kelgan edi.
Bokaj ijodining isyonkorona ruhi adolat tantanasiga ishonib,
o'zi qo'liga qurol bilan ishtirok etgan 184-yilgi
inqilobdan keyin
yanada avjga kiradi. Inqilobdan qutilgan orzu-um idlar puchga
chiqqan, «Odeon» teatrining rahbari sifatida sahnani rasmiy davlat
mafkurasiga qarshi minbarga aylantirish harakat qiladi. Tabiiyki,
siyosiy xatarli teat rahbari hokimiyatga qarshi targ'ibotchi
tarzida
ayblanib tez orada ishdan bo'shatiladi.
Bokaj ijodi yirik iste'd o d sohibining erk hissi, qalb tug'yonlari
ifodasi bo'lgani holda u o 'sha davr fikri erkparvar kishilarning bay-
rog'iga aylanadi.
