1. Tibbiyot.
2. Astrologiya.
3. Fiziognom ika.
4. Tush ta ’biri ilmi.
5. Tilsim ot ilmi.
6. Ilm i nayrang.
7. Ilm al-kimyo.
Ib n Sino tasnifi bo‘yicha m atem atika fanining asosiy qism lari
to'rtta:
1. Sonlar haqidagi ilm — ilm ul-adad.
2. G eom etriya ilm i—handasa.
3. A stronom iya ilm i—ul-xay’a.
4. Ilm ul-m usiqa.
A m aliy qism ni ham uchga ajratadi:
1. Shaxs haqidagi ilm.
2. 0 ‘rganish, axloq odob,
muom ala, o‘zaro m unosabatlar
haqidagi ilm.
3. D avlatni, m am lakatni boshqarish haqidagi ilm.
Ibn Sino tibbiyot fanlarini quyidagicha bo'ladi:
1. B utun tibbiyotga xos bo‘lgan
um um iy m asalalar
(o‘sish, rang, ko‘payish).
2. Dunyo asosini tashkil etuvchi jism lar (osmon, yer, tog‘, suv).
3. Paydo bo ‘lish, yo‘qolib borish (chirish, yo‘q bo'lish, o ‘lim).
4. Bulut, yomg‘ir, shamol-meteorologiya.
5. O rganik dunyoni o‘rganish.
6. Hayvonot dunyosini o'rganish.
7. Kishi ru h in i o‘rganish.
Xulosa qilib aytganda, fanlarni klassifikatsiya qilish bilan birga
fanlar sohasida yetuk va chuqur bilimga ega bo‘lgan m utafakkirlar
shug‘ullanganlar. B ulardan dunyoda birinchi bo‘lib fanlarni klas
sifikatsiya qilgan qadim gi dunyo Gretsiya faylasufi A ristoteldir
(Arastu). Sharqda bu m asalani Forobiy bilan Ibn Sino o‘rta asrda
haqiqatga yaqinroq tarzda hal etishdi1. Uyg‘onish davrida faylasuf
