Xi-bob. Korxonaning investitsion faoliyati

(agrokosmik, harbiy sanoat va h.k.) jamlanadilar. Masalan, agronomik sanoatda 
ITTKI ning to‘rtdan uch qismidan ko‘prog‘i davlat assignovatsiyalarida bo‘ladilar. 
Yangi konstruksion materiallarni ishlab chiqarishdagi ilmiy tadqiqotlarning 35% 
ham davlat tomonidan moliyalashtiriladi. 
Yevropa mamlakatlar xuddi shunday tartibda ko‘p ilm iste’mol qiladigan
ishlab chiqarishlar va yuqori texnologik mahsulotlarning ahamiyati o‘smoqda. 
ITTKI ni davlat tomonidan moliyalashtirish tizimida innovatsion jarayonni 
vositali qo‘llab-quvvatlashning ham to‘g‘ridan to‘g‘ri shakllari va ham samarali
usullari (soliq imtiyozlari, imtiyozli hukumat krediti, amortizatsion hisobdan 
chiqarishlar) biriktiriladi. 
Davlat tomonidan qo‘llab-quvvatlashning bunday turi Fransiya, Avstriya, 
Shvetsiya va h.k. da keng qo‘llaniladi. Xuddi davlatning qo‘lida 
moliyalashtirishning bunday manbalari innovatsion faoliyatni rivojlantirishning 
rag‘batiga aylanadi. 
Yaponiyada ITTKIni moliyalashtirish manbalarining asosiy qismini xususiy 
kompaniyalar tashkil qiladilar. (1998 yilda 80%gacha). Bu yerda davlat
xarajatlarining ulushi AQSH va Yevropa mamlakatlariga qaraganda ancha past, 
buning ustiga xususiy kompaniyalar va davlatning harakatlarini Yaponiya tashqi 
savdo va sanoat vazirligi (TSSV) tomonidavn belgilab berilgan umummilliy 
ustuvorlik bo‘yicha maxsus fondlar va dasturiy tadqiqotlar shaklida birlashtirilishi 
katta ahamiyatga ega. Ustuvor ilmiy yo‘nalishlardagi investitsiyalarni o‘sish 
sur’atlari bo‘yicha Yaponiya jahonda birinchi o‘rinni egallaydi. Bunday tashqari, 
Yaponiyada xususiy firmalarga ilmiy laboratoriyalar va tajriba korxonalarining
uskunalari, hamda davlat muassasalari, universitetlarining tadqiqotlari natijalarini, 
shu jumladan ilmiy-texnik axborotlarni topshirish amaliyoti qo‘llanilmoqda.
Buning ustiga eng yangi texnologiyalar bazasida yangi mahsulotni ishlab 
chiqaruvchi xususiy firmalarga asosiy innovatsyailarni shlab chiqarishda 3 yildan 5 
yilgacha katta (50%gacha) soliq imtiyozlari beriladi. Yaponiyada amortizayion 
ajratlamalar meyorlarini tabaqalashtirish keng qo‘llaniladi. 
Xatarli moliyalashtirish nafaqat an’anaviy xo‘jalik yuritish doiralarini ikki 
tomonga suradi, balki innovatsion faoliyatni takomillashtirishga imkon beruvchi 
va umuman iqtisodiy tizimni faoliyat yuritishi samaradorligini oshiruvchi
investitsion mexanizmning yangi turini yaratadi.
Xatarli biznes uchun moliyaviy mablag‘larni taqdim etish tijorat
banklarining uzoq muddatli kreditlaridan tkbdan farq qiladi. Innovatsion venchurli 
biznes moliyalashtirilayotgan loyihani barbod bo‘lishi imkoniga yo‘l qo‘yadi. 
Birinchi yillar loyiha tadbirkori sarflangan xarajatlar uchun moliyachilar oldida 
javobgarlikka ega emas va ular bo‘yicha foizlarni to‘lamaydi. Xatarli saromoyalar
sarmoyadorlari birinchi besh yilda yangi tashkil qilingan firmaning aksiyalarini 
xarid qilish bilan chegaralanadilar. Agar mulk aksiyalar bilan berilgan bo‘lsa,
aksiyadorlar ularni start davri tugagunga qadar birjada sotish huquqiga ega 
emaslar. Agar innovatsion firma foyda bera boshlasa, unda u xatarli sarmoyalar 
kirituvchilarni mukofotlashning asosiy manbai bo‘ladi. Ko‘pincha venchurli
sarmoyador innovatsion korxonaning mulk egasi bo‘ladi. Xuddi kapital
kiritmalarga yuqori, ko‘picha yillik 25-30 %ni tashkil qiluvchi, foyda olishning 

oydinligi venchurli biznesni, yuqori xatarga qaramasdan, g‘oyata o‘ziga jalb 
qiluvchi tadbir qiladi. 
Venchurli biznesning Venchurli biznesning samaradorligini oshirish uchun
keyingi yillarda sanoati rivojlangan mamlakatlarda xatarli investitsiyalarni har
tomonlama rivojlanishi sodir bo‘lmoqda va qenchurli kompaniyalarning tashkiliy
tuzilmasi o‘zgarmoqda. Masalan, investitsiyalarning innovatsion yo‘naltirilishi 
firmani ko‘p sohali va sohalararo yo‘nalishga g‘ayratlantiradi. Bunda yangi bozor 
uyachalarini, qo‘shni ishlab chiqarishlarni vujudga kelishi mumkin, ishlab 
chiqarilayotgan texnologiya samaraliroq bo‘ladi, amalda investitsiyalarni har 
tomonlama rivojlanishi va innovatsion yo‘naltirilganliginamoyish qiluvchi kichik 
innovatsion firmalar yirik firmadan kurtak ochib chiqadilar. Masalan, agar 1970 
yillarning boshida General Electric firmasida faqat 10 mustaqil innovatsion 
yo‘nalishdagi korxonalar tashkil qilingan bo‘lsa, 1980 yillarning oxiriga kelib bosh
kompaniya qoshida endi 200 tashqi venchurli ilmiy bo‘linmalar mavjud bo‘lgan. 
General Motors, xerox, IBM va h.k. kabi sanoat ggantlari qoshida ham venchurli
sarmoyalar firmalari keng rivojlanmoqda.
Keyingi yillarda venchurli sarmoyalarning tuzilishi murakkablashgan. 
An’anaviy bo‘lib qolgan shakllar bilan bir qatorda yangilari paydo bo‘lmoqda.
Kichik innovatsion firmadan boshlab va ilmiy- texnik konsorsium bilan tugallanib, 
aralash xususiy–davlat moliyalashtirilishida ishlovchi, ularning barchasi, bir 
tomondan o‘zining faoliyatida har tomonlama rivojlangan va ko‘p ilm iste’mol 
qiluvchi ishlab chiqarishlarga, boshqa tomondan tadqiqot qiluvchi firma va 
venchurli moliyalashtirish fondiga suyanadi. Yangi korxonani tashkil qilishda 
besh yil ichida investitsiyalarning dastlabki hajmiga nisbatan sarmoyalarni o‘n 
marta ko‘payishi rentabellikning pay darajasi hisoblanadi. 
Eng yangi ko‘p ilm iste’mol qiluvchi sohalardagi tatbiq etuvchi firmalar misoli 
yo‘q tijorat xavfiga duchor bo‘ladilar. Faqat investitsiya kiritilayotgan yirik texnik 
loyihalarning o‘ndan bir qismi yetarlicha rentabelli bo‘ladi. Venchurli fond, 
shunday qilib, umumiy biznes tarkibidagi o‘zining innovatsion sherigini ehtiyot 
qilgan holda, bu xatarni o‘ziga qabul qiladi.
Innovatsion fondlar ko‘psonli tatbiq etuvchi firmalar bilan, ayniqsa ularning 
yashash davrlarining eng qiyin, boshlang‘ich bosqichida mahkam bog‘langan 
o‘ziga xos aqliy diversifikatlar (har tomonlama rivojlantiruvchilarga) aylanadilar. 
Innovatsion fondlar akademik fan, hammadan avval universitetlar bilan
yaqindan hamkorlikka muhim ahamiyat beradilar. Universitetlar laboratoriyalarida
yuqori rentabelli texnik loyihalar ishlab chiqariladi, ular venchurli moliyalashtirish 
uchun ayniqsa o‘ziga jalb qiluvchi bo‘ladilar. Innovatsion banklar judayam faollar, 
ular odatda istiqbolli g‘oyalarni o‘zlari qidiradilar, eng foydali, o‘zini tez qoplovchi
texnik loyihalar ijrochilari bilan xo‘jalik aloqalarini yo‘lga qo‘yadilar. 
Eng istiqbolllli innovatsion loyihalarni amalga oshirish uchun tadbirkorlar 
xususiy kasbiy boshqariladigan innovatsion venchurli fondlarga murojaat qiladilar. 
Qoidaga ko‘ra, byurokratik himoya va ko‘p bosqichli bo‘ysunishdan xoli bu 
fondlar, innovatsion tadbirkorga kerakli boshlang‘ich sarmoyalarni, shu jumladan 
start oldi xarajatlarni beradilar. 

Yaponiyada innovatsion tadbirkorlik biroz boshqacha shakllanadi.Bu 
mamlakatning hukumati an’anaviy ravishda sanoat ITTKI moliyalashtirishga katta 
mablag‘lar ajratmaydi: ITTKIga xarajatlarning 25% ga yaqini davlat ulushiga to‘g‘ri 
keladi. U milliy bozor ITIChning ustuvor yo‘nalishlarini himoyalash bo‘yicha
proteksion (himoya qiluvchi) choralarini qo‘llaydi. Faqat milliy yapon fani va 
iqtisodiyoti rivojlanishining uzoq muddatli bashorati davlat tomonidan qo‘llab-
quvvatlashning asos bo‘ladi. Yillar o‘tishi bilanustuvorliklarning majmuasi 
o‘zgaradi, ammo prinsipial ishlab chiqarishlarni davlat tomonidan qo‘llab-
quvvatlash tamoyili qoladi.
Davlat xususiy samoyalarga nisbatan o‘zining innovatsion siyosatini faol 
amalga oshiradi. Masalan, tadqiqotlarning ustuvor yo‘nalishi belgilangandan keyin 
TSSV tegishli ishlab chiqarish sohasiga ega barcha yirik sanoat korporatsiyalariga 
dasutarlar va yirik loyihalarni amalga oshirish bo‘yicha tanlovda ishtirok etishni 
taklif qiladi. Bunda vazirlik loyio‘a, nou-xau haqidagi ilmiy va ilmiy-texnik 
axborotlarni taqdim etadi, tadqiqotlarga yirik universitelar va boshqa ilmiy 
jamoalarni jalb qiladi, laboratoriya va boshqa ilmiy uskunalarni beradi. 
Dasturlarni moliyalashtirish bo‘yicha xarajatlarni ishtirochi –korporatsiyalar 
amalga 
oshiridilar. 
Davlat 
sotish 
bozorlarni 
kafolatlamaydi. 
Xususiy 
sarmoyadorning zimmasiga nafaqat amaliy innovatsion faoliyatni, balki
mahsulotning an’anaviy yuqori sifati va narxlarning yetarlicha past darajasini saqlab 
qolishda yangi bozorlarni shakllantirish vazifasi ham tushadi. 
Davlat har xil to‘g‘ridan to‘g‘ri va vositali choralar bilan xususiy sarmoyalarni 
zamonaviy innovatsion strategiyaning o‘zaniga yo‘naltiradi. Masalan, eng yirik 
davlat moliya institutlaridan biri-Yapon taraqqiyot banki ustuvor sohalarni 
modernizatsiyalash va yangilashga uzoq muddatli qarzlarni taqdim etadi. Bank bu 
kredit uchun to‘lovni ushbu mijozlardan odatdagi qarzdorlarga nisbatan ancha kam 
oladi. Buning ustiga muddati Yaponiyadagi oddiy kreditlash kabi 10 yil sarmoyalar 
jahon bozoridag‘3-8 yil. Bundan tashqari, amerikalik, yevropalik kompaniyalarga
nisbatan yapon firmalarining birlashishga vazmin munosabati va yapon 
sarmoyalarining kamtarona ko‘lailari Yaponiyada innovatsion faoliyatni tashkil 
qilish va moliyalashtirishning xususiyatlarini asoslab beruvchi muhim omillardan 
bo‘ladi.
Tadqiqot qilish assotsiatsiyalari - texnik ishlab chiqarishning eng istiqbolli 
shakllaridan biridir. Bir necha kompaniyalar tomonidan ulushli asosda tashkil 
qilingan bo‘lib, ular nafaqat ko‘p sarmoya iste’mol qiluvchi ilmiy-texnik 
loyihalarni, balki yuqori investitsion xatarning ular bilan bog‘liq innovatsion
yo‘naltirilganlikni ishtirokchilar o‘rtasida taqsimlashga imkon beradi. Ko‘p ilm 
iste’mol qiluvchi va yuqori texnologik mahsulotni ishlab chiqarish uchun 
moliyaviy xatarni ishtirokchilar o‘rtasida taqsimlash imkoniyati katta ahamiyatga 
ega.
Tadqiqot qilish assotsiatsiyalaridagi innovatsiyalarni tashkil qilish va 
moliyalashtirishning aniq mexanizmlari, shubhasiz o‘zgarganlar. Masalan, hozirgi 
vaqtda assotsiatsiyalarning ikki turi faoliyat yuritmoqda: harakatlar va resurslarni
belgilangan loyiha ostida birlashtiruvchi, ammo mustaqil ilmiy va moliyaviy 
bo‘linmalarga ega bo‘lganlar va ishtirokchi firmalar doiralarida va 

moliyalashtirining belgilangan hajmida umumiy ilmiy-texnik bo‘linmani tashkil 
qiluvchi, ikkinich turdagi assotsiatsiyalar. Tadqiqot qiluvchi assotsiatsiyalar davlat 
tomonidan qo‘llab-quvvatlashning har xil shakllaridan foydalanadilar. Bunda asosiy 
fondlarga soliq 25 %ga kamaytiriladi. 
Yaponiya sanoat kompaniyalarida innovatsion faoliyat ichki korporativ 
bo‘linmalarda loyihaviy vaqtincha guruhlar shaklida va ichki venchurlar 
ko‘rinishida to‘liqroq amalga oshiriladi. Ko‘pincha ichki venchurli bo‘linmalar 
korporatsiyaning mavjud bo‘lgan bo‘linmalar bazasida tashkil qilinadilar. Ichki 
venchurli vazifalarning yig‘indisi va mustaqillikning darajasi bo‘yicha vazifasi 
bo‘linmalar-kompaniyaning mahsulotli bo‘linmalariga o‘xshashlar. Ammo agar 
keyingilar mavjud ishlab chiqarishlarning joriy rentabelligini qo‘llab-quvvatlash 
uchun javobgarlikka ega bo‘lsalar, ichki venchurning mustaqilroq tashkilotlari 
loyihani ishlab chiqish davrida foyda olinishi uchun javobgarlikdan ozod qilinadilar 
va korporatsiya tomonidan yangi ishlab chiqarishni rentabelligiga erishgunga qadar 
subsidiyalarni to‘liq oladilar. 
Agar vaqtinchali loyihaviy guruhlar asosan yangilik kiritishlarning operativ 
ishlab chiqishga qaratilgan bo‘lsalar, ichki venchurlardan mavjud ishlab chiqarish 
va moliya bozorilariga kiritilmaydigan prinsipial yangilik kiritishlar va innovatsion 
loyihalar ishlab chiqarishlar va tijoratlashtirish uchun foydalaniladi. 
Vaqtinchalik 
loyihaviy 
guruhlar 
sotish 
faoliyat 
bilan 
mustaqil 
shug‘ullanmaydilar va ishlab chiqarish quvvatlariga ega emaslar. Ichki venchurlar 
butun innovatsion davra: ishlab chiqish, tatbiq etish, ishlab chiqarish, marketing, 
sotish va sotishdan keyingi xizmat ko‘rsatishni amalga oshirish imkoniyatiga egalar. 
Ko‘pincha bir necha yirik loyihalarni muvaffaqiyatli amlag oshirgandan keyin
ichki venchuryuridik shaxs mavqeini oladi va qiz fimasi bo‘lib qoladi. Ham kichik 
innovatsion biznesning afzalliklari, va ham u qiz firmasi bo‘lib qolgan holda ega 
bo‘lishi mumkin bo‘lgan tadbirkorlik xatarlarining kerakli barqarorlashuvi va har 
tomonlama rivojlanishi xuddi ichki venchurga xosdir. Kichik innovatsion firmalar 
va venchurli bo‘linmalarda faoliyatning muvaffaqiyati butun xodimlarning
harakatiga bog‘liqdir. AQShda, firma ichidagi venchurlar, tashqi venchurlarga 
nisbatan ancha kam mustaqillikka ega bo‘lgan holda korporatsiyalarni qo‘llab-
quvvatlashlari, korporatsiyalar resurslarini, ilmiy-texnik axborotlar va nou-xaularni, 
bozor haqidagi axborotlarni keng olish, marketing va sotishning korporativ 
tizimidan foydalanish imkoniyatlaridan foydalanadilar. 
3. Innovatsion faoliyatni loyihaviy moliyalashtirish. 
Zamonaviy, shu jumladan xalqaro moliyaviy faoliyatda loyihaviy 
moliyalashtirish kabi istiqbolli va dinamik yo‘nalish borgan sari ko‘proq rivojlanish 
olmoqda. Bu innovatsion faoliyatda moliyaviy va bank ishtirokining turi 
sanoatning ko‘p resurslar va sarmoyalar iste’mol qiluvchi sohalari ishlab chiqarish 
apparatini modernizatsiyalash, takomillashtirish va yangilashga ayniqsa muhtoj 
mamlakatlar va mintaqaoar uchun ayniqsa dolzarbdir. 
Hozirga qadar rivojlangan mamlakatlarda moliyalashtirishda elektr energiyasi, 
foydali qazilmalarni qazib olish bilan bog‘liq investitsion loyhalar katta 
ommaviylikka ega bo‘lganlar. Endi loyihaviy moliyalashtirish ham sanoatning 
infratuzilmasini va qayta ishlab chiqaruvchi sohalari bilan bog‘liq va ham ilmiy-

texnik yangiliklar va ilg‘or texnologiyalarga qaratilgan sanoat obektlarining 
ko‘pchiligiga keng tarqalgan. Keyingi yo‘nalish yuqori texnologik, ko‘p ilm
iste’mol qiluvchi ishlab chiqarishlarga investitsiyalar kiritishning kam sonli
tajribasida paydo bo‘lgan. 
Loyihaviy moliyalashtirish an’anaviy ravishda investitsion loyihalarga 
mo‘ljallanganligiga qaramasdan, hozirgi vaqtda bu usullar noyob novatorlik 
yondoshishlar va tubdan yangi ishlab chiqarishlar sohasiga tez kirib bormoqda. 
Bunda, shubhasiz, loyihaviy va moliyaviy xatarlar, demak loyihalarni ekspertli
baholashga talablar ham o‘sadi. Bu masalalarni ham uslubiy va ham amaliy va 
tashkiliy jihatdan hal qilish zarur. Nafaqat kreditorlarni, balki mahsulotning 
yaroqligini baholash va xatarni bartarf qilishga qodir mustaqil maslahatchilarni
topish qiyin. Ishonchli ta’sischilar, samoyadorlar, kafolatchilar, pudratchilar va 
operatorlardan tashkil topgan loyihaviy jamoani tanlab olish undan ham qiyin. 
Shunga qaramasdan xuddi innovatsiyalarni loyihaviy moliyalashtirish bugun eng 
katta qiziqishni uyg‘otadi. 
Loyihaviy moliyalashtirish kamida innovatsion faoliyatni tashkil qilish va 
moliyalashtirish haqidagi uchta prinsipial qoidalarni ishonchli ravishda namoyish 
qiladi.
Birinchisi-sanoati rivojlangan mamlakatlar misolida shu narsa ko‘rinadiki, 
innovatsion jarayonlarning asosiy qismini har xil darajada va ko‘lamdagi xususiy 
kompaniyalarning kuchlari bilan malga oshirish mumkin. Shubhasiz, innovatsion 
jarayonlar bu yerda maqsadning o‘zi emas, balki tadbirkorlik muvaffaqiyatiga
erishish vositasi sifatida bo‘ladilar. Innovatsion biznes har xil tashkiliy fondlarda
akademik “sof fan” va xususiy sarmoya manfaatlari o‘rtasida vositachi bo‘ladi, 
chunki innovatsion jarayon daromadli sifatida ko‘rib chiqiladi. 
Ikkinchisi- davlatning innovatsion siyosati nafaqat innovatsion jarayonga
to‘g‘ridan to‘g‘ri ta’sir ko‘rsatishda, balki innovatsiyalar uchun innovatsiyalarni 
davlat tomonidan vositali qo‘llab-quvvatlanishining har xil moliyaviy qonunchilik, 
soliq, sotsial va boshqa usullari bilan bir qatorda qulay iqtisodiy muhitni 
yaratilishida namoyon bo‘lishi mumkin. Davlat o‘zbek iqtisodiyotining hozirgi
holatida innovatsion siyosatning asosiy yukini o‘ziga ololmaydi, ammo innovatsion 
biznesni qo‘llab-quvvatlovchi tadbirlarning to‘liq turli tumanligini ta’minlashi 
mumkin. 
Va nihoyat, uchinchisi - inovatsion faoliyatning egiluvchanligi, ko‘p
variantliligi va muqobilliligi davlat va xususiy tadbirkorlik, xususiy va xorijiy
sarmoyadorlar hamkorligining ko‘p sonli shakllarini vujudga kelishiga juda yaxshi 
yordam beradi. Loyihaviy moliyalashtirishning kengroq amaliyoti va innovatsion 
faoliyatni rivojlanishi agar davlat siyosiy, makroiqtisodiy va yirik ekologik 
xatarlardan kafolatchi bo‘lgan holda o‘ziga munosib o‘rinni topishlari mumkin. 
O‘zbekistonda innovatsion biznesni rivojlanishi uchun dastlabki sharoitlar 
yaratilgan. 
Agar venchurli sarmoyalardan ilmiy faoliyatni uning har qanday bosqichida 
moliyalashtirishni tashkil qilish uchun foydalanish mumkin bo‘lsa, unda loyihaviy 
moliyalashtirishning tashkilotchisi bunday xatarga bora olmaydi. Shuning uchun
loyihaviy moliyalashtirish holida bozor sharoitida loyihani amalga oshirishdan pul 

mablag‘larining oqimi krelditni qaytarishning yagona manbai bo‘ladi. Innovatsion 
va venchurli biznes va loyihaviy moliyalashtirish o‘rtasidagi katta farq shundan
iboratki, loyihaviy moliyalashtirish tijorat talabi shakllantirib bo‘lingan 
mahsulotlarga nisbatan qo‘llaniladi. 
Jahon 
amaliyotida 
loyihaviy 
moliyalashtirish 
ostida 
ko‘pincha 
moliyalashtirishni tashkil qilishning shunday turi nazarda tutiladiki, unda loyihani 
sotishdan olingan daromadlar qarz majburiyatlarini to‘lashning yagona manbai 
bo‘ladi. Shunga qaramay har xil mamlakatlarda “loyihaviy moliyalashtirish” 
atamasi har xil talqin qilinadi. Masalan, AQShda uning ostida moliyalashtirishni 
shunday tashkil qilish tushuniladiki, unda investitsion loyihalarning katta qismi
ta’sischining shaxsiy mablag‘lari hisobiga moliyalashtiriladi, loyihani sotishda
daromad qarz majburiyatlarini to‘lashning yagona manbalaridan bo‘ladi.
Yevropada bu atama loyihalarni amalga oshirish uchun zarur bo‘lgan 
moliyaviy resurslarni taqdim etishning har xil variantlari va yo‘llariga nisbatan
qo‘llaniladi. Keyingi vaqtda “loyihaviy moliyalashtirish” atamasi ham banklar 
tomonidan taqdim etiladigan kreditlarga va ham vositali budjetli qo‘llab-
quvvatlashga, har xil davlat tashkilotlari, investitsion fondlar, sug‘urta 
kompaniyalari va boshqa manfaatdor sarmoyadorlarning qo‘llab-quvvatlashiga 
asoslangan moliyaviy va tijorat operatsiyalari tizimiga nisbatan qo‘llaniladi. 
Loyihaviy moliyalashtirishni tashkil qilishga asosiy talablar ta’sischilar va 
ularning sheriklarining nufuzli tarkibi, loyihaning malakali tahlili, omilkorona 
tuzilgan texnik-iqtisodiy asoslanish, loyiha tadbirlarining bank bilan oldindan
kelishib olish, loyihani yetarlicha kapitallashtirilishi, uni texnik-texnologik amalga 
oshirilishi va yuqori foydalanish ta’riflarida iborat. Loyiha va hukumat 
muassasalarini aniq taqsimlanishi, loyihaviy moliyalashtirish obyektini atroflicha 
bilishni muhim deb hisoblash kerak. 
Loyihaviy yondoshish talablariga mosroq keluvchi sohalarga qazib
chiqaruvchi sohalar va energetika, neft- gaz xomashyoni qayta ishlash, 
energiyaning muqobil manbalari, mashinasozlik, asbobsozlikning belgilangan 
turlari, qurilish materiallarining ba’zi bir turlari hamda istiqbolli kimyoviy 
mahsulotlarni kiritish mumkin. Shu jumladan, “sof” loyihaviy moliyalashtirish na 
moliyalashtirishning qo‘shimcha manbalarini va na qo‘shimcha kafolatlarni talab 
qiladi va xatarning har xil turlarining ma’qul darajasiga asoslangan. 
Agar pul mablag‘larining birlamchi manbai (loyiha) talablarga adekvat 
bo‘lmasa, unda kafolatchining aktivlari yoki budjet subsidiyalari qarzni to‘lashning 
ikkilamchi manbai bo‘lib xizmat qilishlari mumkin. Misol sifatida qazib chiqaruvchi 
sohalarning ko‘p ilm iste’mol qiladigan ishlab chiqarishlari, yuqori texnologiyalar, 
telekommunikatsiyalar tizimlari, kompyuter tarmoqlarini ishlab chiqish dorivor 
moddalar va nozik organik sintezning boshqa mahsulotlarini ishlab chiqarishni
keltirish mumkin. Loyihaviy moliyalashtirishning ko‘pgina operatsiyalari “sof” 
sxemadan farq qiladilar. Bu nostandart xavflarning o‘rnini qoplash va sotishdan 
tashqari tushumlar, yuqoriroq foizli stavkani taqdim etish va amortizatsion 
ajratmalar, soliq imtiyozlari hisobiga tushumlar va ko‘pgina boshqa narsalar
bo‘lishlari mumkin. 

Loyihaviy moliyalashtirishni tashkil qilishda hukumat idoralari va xalqaro
tashkilotlarning kafolatlarini olish alohida rol o‘ynaydi. Ammo loyihaviy
moliyalashtirishga, qoidaga ko‘ra, pul mablag‘larining beqaror oqimi 
generatsiyalanadigan, ularning aktivlari esa qarzni to‘lashning ishonchli ikkilamchi
manbai bo‘lib xizmat qiladigan obyektlar kiritiladi. Xatarlar loyihaning 
tashkilotchilari, kreditorlari va kafolatchilari o‘rtasida taqsimlanishi uchun
ko‘pgina loyihalarni turkumlashtirishga imkon beruvchi loyihaviy xatarlarni 
diversifikatsiyalash 
loyihaviy 
moliyalashtirishning 
imkoniyatlarini 
kengaytirishning muhim tamoyili bo‘ladi. 
Innovatsiyalarni loyihaviy moliyalashtirishning bir necha turlari mavjud. 
Loyihaning o‘zining, uning ishtirokchilarining kredit qobiliyati, ularning kreditni 
uchinchi shaxslar tomonidan to‘lash kafolatlari hisobga olinmagandagi yashash 
qobiliyatiga asoslangan molyailashtirish asosiy bo‘ladi. Loyihani amalga oshirish 
natijasida generatsiyalanadigan aul oqimlari qarzni to‘lashning manbai bo‘luvchi 
investitsiyalarni moliyalashtirishni uchinchi tur deb hisoblash mumkin. 
Moliyalashtirishning shunday turi uchinchi deb hisoblanadiki, bunda ham loyihani 
amalga oshirish natijasida generatsiyalanadigan naqd mablag‘lar oqimlari va ham
korxona aktivlari kreditni ta’minlanishi bo‘lib xizmat qiladilar. 
Korxonaning o‘zining iqtisodiy va texnik yashash qobiliyati kreditni
ta’minlashi loyihaviy molilashtirishning to‘rtinchi turi bo‘ladi. 
Innovatsion loyihalar o‘z xususiyatalriga ega. Loyihali moliyalashtirish 
usullari va yirik kapital kiritmalarni baholash va ilmiy-texnik loyihalarni tanlab 
olish uchun talab qilinadigan moliyaviy tahlil tadbirlari qo‘llanilayotgan 
tadbirlarni adekvatligi va bir xildaligi o‘aqidagi farazlarga olib kelishi mumkin deb 
hisoblaydi G.N.Bicc. Ammo bu ikki loyihalar o‘rtasida muhim farqlar mavjud. 
Yangi sanoat obyektlari qurilishiga kapital kiritmalar haqidagi mavjud moliyaviy 
axborotlar hatto eng oddiy ilmiy-texnik loyihalarning ko‘pchiligi uchunligiga 
qaraganda, ayniqsa boshlang‘ich bosqichlarda ancha ishonchliroqdir. 
Innovatsion loyihalar ancha katta noaniqlik bilan farqlanib turib, 
shundayafzallikka ega, ular ishlab chiqarishning ancha erta bosqichlaridayoq kichik 
moliyaviy yo‘qotishlarda to‘xtatilishlari mumkin. Ilmiy-texnik loyihalarni tanlab 
olishda axborotlarning investitsiyalarga nisbatan cheklanganlik omili o‘ziga
e’tiborni qaratadi. 
Ilmiy-texnik loyihalarda axborotlarni adekvant emasligicha ancha ko‘p duch 
kelishi mumkin. Mustaqil ekspertlarning fikrlarini korrelyatsiyalash g‘oyatda 
murakkabdir. Shunday hollarda ma’lumki, ekspertizaning birinchi bosqichida 
qaytarilgan innovatsion loyihalar keyin ishlab chiqaruvchilarga misli ko‘rilmagan 
muvaffaqiyat keltirganlar (masalan, British Airlines, “Mitsubisi”, Appel va 
ko‘pincha boshqa kompaniyalarga). 
Innovatsion loyihalar nafaqat ko‘p mezonliligi va noaniqlikning katta
darajasi bilan, balki sifatli bahosi bilan ham past ajralib turadilar. Xuddi shuning 
uchun muvaffaqiyatning integral mezonlari va qo‘llangan harakatlarning olingan
natijalarga muvofiq mosligini belgilashning maxsus tadbiri zarur. Innovatsion
loyihani tanlashning eng muhim mezonlari 2-rasmda berilgan. 

Shubhasiz, mezonlarning ko‘proq miqdorlarini qanoatlantiradigan loyiha
muvaffaqiyatliroq bo‘ladi. Albatta, taklif qilingan innovatsion loyihalardan 
variantni tanlab olish g‘oyatda qiyin. Shuning uchun loyihaviy xatarlarni
kamaytirish va loyihaning muvaffaqiyatliligi parametrlarini muvofiqlashtirish 
uchun portfelli yondoshish keng qo‘llaniladi.
Innovatsiyalar portfeli yirik va kichik, muddatlari bo‘yicha uzoq va qisqa, 
belgilanishi va amalga oshirilishi tamoyillari bo‘yicha har xil bo‘lgan turli tuman 
loyihalarga ega bo‘lishi kerak. Bu innovatsiyani moliyaviy-iqtisodiy 
ko‘rsatkichlarning yuqori natijaviyligi bilan bir vaqtda muvofiq tatbiq etish, hamda 
firma raqobatining muvaffaqiyatli strategiyasi uchun zarurdir. Portfelning mazmuni 
yetarlicha tez tez tavtish qilinishi, qayta ko‘rib chiqilishi va yangilanishi kerak. 
Katta portfelga xatarning yuqori darajasi bilan ta’riflanadigan ustuvor 
yangilik kirtishlari bo‘yicha loyihalarni kiritish mumkin bo‘ladi, chunki bu holda 
cheklashlar portfelning umumiy xatari yo‘l qo‘yiladigan chegarasidan oshib 
ketmasligidan iboratdir. Mana shuning uchun bunday portfelning tarkibiga 
eskilikka xos innovatsiyalar bilan bir qatorda yangilikning yuqori darajasiga, ammo
past rentabellikka ega loyihani va aksinchasini kiritish mumkin. 
Kichik va mayda loyihalardan tashkil topgan loyiha har bir qator 
xususiyatlari bilan ajralib turadi. Har bir loyiha muvaffaqiyat holida sotishlarning 
nisbatan kamtarona hajmi va foydaning katta bo‘lmagan miqdori bilan ta’riflansa 
ham, u yirikroq loyihalarga qaraganda, foydaning yuqori meyori bilan
generatsiyalanishi mumkin. Buning ustiga kichik loyihalar ancha kam resurslarni 
talab qiladilar. Kichik loyihalarni ishlab chiqish sur’atlarini bashoratlash osonroq. 
Shunday qilib, kichik loyihalarning portfeli, tezroq, yetarlicha foydali 
innovatsiyalarning bir tekisdagi oqimin shakllantiradilar. Ammo, kichik loyihalar 
bir qator kamchiliklar bilan ham ajralib turadilar: ular beqaror tashqi muhitga 
ta’sirchandirlar, ishlab chiqarish fondlari va texnologiyalar sifatiga yuqoriroq 
talablarni ilgari suradilar, xatarlarni rivojlanishi imkoniyatlarini toraytiradilar. 
Har qanday loyihaning yakuniy muvaffaqiyati nafaqat uning o‘lchamiga, 
balki inovatsion va moliyaviy menejerning loyihalarni rejalashtirish va boshqarish 
bo‘yicha malakasiga bog‘liqdir. 
Inovatsion loyihalarni sinchiklab va ko‘p tomonlama tahlil qilish va tanlab 
olish portfelining tarkibini muvofiqlashtirishga imkon beradi. Yechimni ishlab 
chiqish uchun yagona algoritm mavjud emas. Har bir aniq holda mezonlarning o‘z 
guruhi ustun kelishi mumkin. Shundan kelib chiqqan holda, innovatsion loyihalarni
tahlil qilish tizimi qo‘llanilayotgan uslubiyotining ko‘pligi bilan ajralib turadi: bu 
moliyaviy, investitsion va texnik-iqtisodiy tahlil usullari, metematik-statistik 
modellar, ekspert baholari tizimi, mahsulotning ilmiy-texnik darajasi va sifati 
tahlilidir. Ilmiy-texnik yangiliklarni bashoratlash va tizimli tahlili bilan ko‘pgina 
mamlakatimiz va xorijiy olimlar shug‘ullanganlar. 

Download 1,24 Mb.