Yosh avlodni kerakli bilim, malaka, ko‘nikmalardan xabardor qilish uchun
tarbiyachi nutq madaniyatiga ega bo‘lishi va uning nutqi quyidagi
xususiyatlarda aks ettira olishi kerak.
• Nutqning aniqligi.
• Nutqning irodaviyligi.
• Nutqning sofligi (uning turli sheva so‘zlaridan xoli bo‘lib), faqat adabiy tilda
ifoda etish, jargon (muayyan kasb yoki soha mutaxassislarga xos so‘zlar),
varvarizm (muayyan millat tilida bayon etiladigan nutqqa o‘zga millatlarga xos
so‘zlarning o‘rinsiz qo‘llanilishi), vulgarizm (harakat qilish, so‘kishda
qo‘llaniladigan so‘zlar) hamda konselyarizm (o‘rinli bo‘lmagan vaziyatlarda
rasmiy nutqda so‘zlash) so‘zlaridan xoli bo‘lishi va pedagogning nutqi sodda,
ravon va tushunarli bo‘lishi kerak.
23
II BOB TARBIYANING KASBIY QO’LLASH VA BOLALAR.
2.1Pedagog olimlarning tarbiyachi shaxsi tugrisidagi fikrlari
Qadimgi dunyo filosofiya sistemalaridan boshlab pedagogikaning fan sifatida
shakllanish jarayoni nazariy tafakkurning taxmin va fikrlashlaridan ilmiy
bilim sari harakat qilish jarayoni yuz beradi.
Har qanday fan tabiat, jamiyat va tafakkur taraqqiyotining obyektiv qonunlari
to‘g‘risidagi bilimlarning yakunidan, jamlashidan ishonarli va umumlashgan
bilimlar sistemasidan iborat bo‘ladi.
“Pedagogika” so‘zi yunon tilidan aynan tarjima qilinganda “bolashunoslik”
yoki “bola yetaklash” degan ma’noni anglatadi.
Pedagogik g‘oyalar Aflotun (er.ol.427 - 347 yillar) Arastu (er.ol.384322y)
Plutarx (tax.416-tax.327 yillar) Kvintilian (35-95 yillar chamasi) ning falsafiy va
siyosiy asarlaridek, gumanist pedagoglar, sotsial utopistlar T.Mor (1478-1535 )
asarlarida namoyon etila boshladi.
Mukammal pedagogik sistemani Yan Amos Komenskiy yaratdi. U o‘z
davrining ilg‘or g‘oyalariga tayangan holda “hammaning hamma narsaga
o‘rgatish" to‘g‘risida da’vat bilan chiqdi. Uning “Buyuk didaktika” degan katta
risolasi nazariy pedagogikaning ilk asarlaridan hisoblanadi. Pedagogikaning ilmiy
asoslarini tuzishga J.J.Russo (1712-1858), (I.G.Pestolotsiy, A.Destervenrg,
R.OUEN (17711-1858), A.N.Radishev (1749-1802), V.G.Belinskiy, A.Gersen,
I.I.Pirogov, N.G.Chernishevskiy (1822-1899), N.D.Dobrolyubov ko‘p yordam
qildilar. Pedagogika nazariyasining rivojlanishiga K.D.Ushinskiy buyuk hissa
qo‘shdi. Uni rus pedagogikasining otasi deb atashadi. Har qanday fanning ajralib
turishi va normal faoliyat ko‘rsatishi uchun uning o‘zida muqarrar shart bo‘lib
hisoblanadi.
Pedagogika ta’lim tarbiya maqsadini jamiyat talablariga va o‘quvchilarning
yosh xususiyatlariga qarab mazmunan o‘zgarib borishini o‘rgatadi. Tarbiyaning
tarkibiy qismlarini va ular o‘rtasidagi bog‘lanishlarni ochib beradi. Shu asosda
ta’lim tarbiya sohasidagi tajribalarni umumlashtiradi, tarbiyaning kelgusidagi
rivojlanish istiqbollarini, yo‘llarini ko‘rsatib beradi.
24
Shuningdek u maktab, hunar-texnika bilim yurti va maktabdan tashqari
tarbiya muassasalari xodimlarini ham nazariy, ilg‘or tajribalar bilan qurollantiradi.
Ota-onalarga yoshlarni to‘g‘ri tarbiyalash, o‘qitishdagi mahoratini yanada
takomillashtirish yo‘lida amaliy tavsiyalar beradi.
“Pedagogika” faniga tavsif berilganda “ta’lim”, “tarbiya”, hamda “ma’lumot”
degan so‘zlarni ishlatdik. Bu so‘zlar o‘zaro bog‘langan bo‘lib, bir birini
to‘ldiradilar. Ularni pedagogikaning asosiy kategoriya tushunchalari deb qaraymiz.
Bulardan tashqari “o‘quvchi”, “o‘qituvchi”, “usul”, “intizom”, “jamoa”,
“irsiyat”, “muhit”, “direktor” va hokazo tushuncha - nomlar mavjudki, bu haqida
mavzular yuzasidan fikr yuritilganda alohida to‘xtaymiz. Ma’lumki, tarbiya
tushunchasi o‘sib kelayotgan avlodda hosil qilgan bilimlar asosida aqliy kamolot -
dunyoqarashini insoniy e’tiqod, burch va ma’suliyatni, jamiyatimiz kishilariga xos
bo‘lgan axloqiy fazilatlarni yaratishdagi maqsadni ifodalaydi.
Shu ma’noda tarbiya deb tarbiyachi o‘zi hohlagan sifatlarini
tarbiyalanuvchilarga singdirish uchun ularning ruhiyatiga ma’lum maqsadga ko‘ra
tizimli ta’sir ko‘rsatilishiga aytiladi. Tarbiya bola tug‘ilgandan boshlab, umrining
oxirigacha davom etadigan jarayonidir. Shu tufayli tarbiya so‘zi ko‘p vaqtlarda
ta’lim, ma’lumot jarayonlariga kiradigan ishlarning mazmunini ham anglatadi.
Endi biz shular xususida o‘zimizning fikr-mulohazalarimizni bildirib
o‘tmoqchimiz. Xalqimizning buyuk mutafakkirlari bo‘lmish Imom- al-Buxoriy,
Abu Ali Ibn Sino, Abu Rayxon Beruniy, Abu Nasr Forobiy, Baxouddin
Naqshbandiy, Alisher Navoiy, Mirzo Ulug‘bek, Mirzo Bobur, Abdurauf Fitrat,
Abdulla Qodiriy, Botu, Maxmudxo‘ja Bexbudiy va boshqa shu kabi ko‘plab buyuk
ajdodlarimiz tomonidan yaratilgan ma’naviyat sarchashmalari o‘zining tarbiyaviy
ahamiyatga, ma’rifatni targ‘ib etish xususiyatlariga va ibratlilik xususiyatlariga ega
ekanligi tufayli hozirgi kunga qadar o‘z qadr-qimmatini yo‘qotmay kelmoqda.
Bular jumlasiga Navoiyning mashhur “Hamsa”sini, Bexbudiyning “Turkiy
Guliston yoxud ahloq”, Imom - al Buxoriyning “As saxix” hadislar to‘plami kabi
ko‘plab yuksak qadr-qimmatga ega asarlarni kiritishimiz mumkin. Xalqimiz
tomonidan yaratilgan qadriyatlar va urf-odatlar hamda xalq og‘zaki ijodi
25
namunalari bevosita xalqimiz ruhiyati asosida shakllangan bo‘lib, ular ma’naviy
barkamol insonni tarbiyalashda eng muhim ahamiyatga egadir. Ushbu qadriyatlar
o‘z navbatida yuqorida sanab o‘tilgan buyuk mutafakkirlarimizni ham tarbiyalab
voyaga yetkazgandir. Shunday ekan biz buyuk xalqimiz tomonidan yaratilgan
milliy qadriyatlarimiz har qancha faxrlansak arziydi. Bizning burchimiz bunday
qadriyatlarni asrab-avaylash va ularni izchil ravishda takomillashtirib borishdir.
Ma’lumki, xalqimizning salkam ming yillik tarixi Islom dini bilan
chambarchas bog‘langandir. Shuning uchun xalqimiz tomonidan yaratilgan milliy
qadriyatlarning aksariyati ham va mutafakkirlarimiz tomonidan yaratilgan
ma’naviyat sarchashmalari ham aynan ana shu din asosida shakllanib, rivoj topib
kelgan. Shunday ekan, biz bu dinning urf-odatlariga oqilona yondashib, ularni
to‘g‘ri anglab olishga harakat qilishimiz kerak. Chunki, islom dini yuksak
tarbiyaviy ahamiyatga ega bo‘lib, doimo millatlar o‘rtasidagi tinchlik-totuvlikni va
isoniyatga nisbatan qilinadigan har qanday zo‘ravonlikka qarshi harkatlarni hamda
behuda qon to‘kilishiga qarshi g‘oyalarni targ‘ib etib kelgan.
O‘zbek xalq pedagogikasida asrlar mobaynida asosiy tushunchalar
shakllangan: parvarish, tarbiya, mukammallashtirish, o‘z-o‘zini tarbiyalash, qayta
tarbiyalash, nasihat qilish, o‘qitish, ta’lim berish, o‘rgatish.
Forobiyning fikricha, insonda go‘zal fazilatlar ikki yo‘l-ta’lim va tarbiya
orqali hosil qilinadi: “Ta’lim nazariy fazilatlarni birlashtirsa, tarbiya esa tug‘ma
fazilat – nazariy bilimlar va amaliy kasb-hunar, xulq-odob fazilatlarini
birlashtiradi, ta’lim so‘z va o‘rganish bilan, tarbiya esa amaliy ish, tajriba bilan
amalga oshiriladi, har ikkalasi birlashsa, yetuklik namoyon bo‘ladi...”. Demak,
Forobiy ta’lim-tarbiyani o‘zviy birlikda olib borish haqida ta’lim bergan bo‘lsa
ham, har birining insonni kamolga yetkazishida o‘z o‘rni va xususiyati borligini
alohida ta’kidlaydi.
Xalq pedagogikasi tarbiyaning ko‘p omillaridan foydalanishi bilan (tabiat,
mehnat, turmush, odat, san’at, din, ona tili), uslublar katta boyligi bilan
(ishontirish, misol, talab, buyruq, tushuntirish, rivoyat, o‘rganish va mashq, istak
va farovonlik, afsun, qasamyod, iltimos, maslahat, ishora, ma’qullash, gina,
26
ko‘ndirish, taqiqlash, po‘pisa va hokazo) va tarbiya vositalari (o‘yin, sanoqlar,
topishmoqlar, maqollar, qo‘shiqlar, ertak va afsonalar, rivoyatlar) bilan kuchli.
Xalq pedagogika xazinasi tarbiyani xalq turmushi bilan g‘oyaviy bog‘lanishini
mustahkamlashda muhim o‘rin egallaydi. Bu xazinalar ijodiy yondashganda yosh
avlodni tarbiyalashda katta samara berdi.
Xalq pedagogikasining turli vositalari katta o‘zgarishlarga uchradi. Bu
o‘zgarishlar tarbiyaga ham salbiy ta’sir etdi. Bugun mustaqillik davrida istiqlol
g‘oyalari ruhida qadimgi xalq an’anasini tiklash, ta’minlash tarbiyada boy rang-
barang xalq pedagogikasidan foydalanish davri keldi. Zamonaviy tarbiya ishida
o‘zining mohiyatini yo‘qotmagan xalq pedagogikasining g‘oyaviy xazinasi va
buyuk yutuqlari sifatida epos, ertak, lapar, maqol, tez aytish, topishmoq kabi
janrlar mustaqillik davrida yosh avlodni tarbiyalashda katta ahamiyatga ega.
|