4
yuzida tropik o‘rmonlarning 6 foizi qoldi, xolos.
Shuningdek, oxirgi 50 yil ichida dunyoda aholi jon boshiga to‘g‘ri keladigan
ichimlik suvi 60 foizga kamaydi. Har yili sanoatda foydalanilgan 150−160 km. kub suv
daryolar, ko‘llarga oqiziladi. Turli falokatlar, texnik xatolar tufayli har yili ummonlarga
25−30 million tonna neft tushadi. Sanoatda 1 tonna po‘lat olish uchun 300 metr kub
suv, 1 tonna qog‘oz ishlab chiqarishga 900 metr kub suv ishlatiladi. Umumiy suvning
70 foizi qishloq xo‘jaligida, 20 foizi sanoatda va 10 foizi uy xo‘jaliklarida sarflanadi.
Taxminlarga ko‘ra, 2030 yilga borib sayyoramizning 47 foiz aholisi suv tanqisligi
muammosi bilan yuzma-yuz bo‘ladi.
Birinchidan, global darajada yashil iqtisodiyotga o‘tish katta miqdordagi
moliyaviy mablag‘larni talab etadi. Xalqaro energetika agentligining 2050 yilgacha
CO
2
emissiyasini ikki baravarga kamaytirish bo‘yicha turli ssenariylari shuni
ko‘rsatmoqdaki, ushbu maqsadga erishish uchun “yashil iqtisodiyot”ga qo‘shimcha
investitsiyalar miqdori dunyo YaIMning 1-2,5% darajasida bo‘lishi talab etiladi.
Ahamiyatlisi shundaki, mazkur investitsiyalarning katta qismi qurilish va transport
sohasini “yashillashtirish” uchun yo‘naltirilishi kerak bo‘ladi. Ikkinchidan, moliya,
bank va sug‘urta investitsiyalari “yashil iqtsodiyot”ga kiritilayotgan xususiy
investitsiyalarning bosh manbasiga aylanmoqda. Moliyaviy xizmatlar va investitsion
sektorda katta miqdorda kapital aylanadi va bu “yashil iqisodiyot”ga investitsiyalar
kiritishning potensial manbalari sifatida qaralishi mumkin. Bugungi kunda “yashil
iqtisodiyot”ga investitsiyalar kiritishga davlat va xususiy sektorning institutsional
investorlari, banklar va sug‘urta kompaniyalari ekologik, ijtimoiy va boshqaruv
risklarini kamaytirish maqsadini ko‘zlagan holda “yashil texnologiyalar”dan
foydalanishga o‘z qiziqishlarini bildirishmoqda. Mikromoliyalashtirish jamoat va
qishloq darajasidagi loyihalar uchun salohiyatli, muhim o‘rin egalaydi. U past
daromadli aholiga o‘z mablag‘larini resurs va energiya tejashga joriy qilish imkonini
hamda ushbu faoliyatning xavf-xatar darajasini pasaytirish imkonini beradi.
Umuman olganda, yashil iqtisodiyotning xorij tajribasini o‘rganish milliy
iqtisodiyotimizning eng ustuvor soha va tarmoqlarini qisqa fursat ichida
raqamlashtirish, aholi turmush farovonligining sifat jihatdan yaxshilanishi olib keladi.