Shuningdek, O‘zbekiston Respublikasining «Madaniy meros ob’ektlarini
muhofaza qilish va ulardan foydalanish to‘g‘risida»gi qonunining muvofiq tarixiy
va madaniy yodgorliklar ob’ektlari va buyumlar diniy tashkilotlarga tekin
foydalanish shartnomasi shartlarida berib qo‘yilishi ko‘zda tutilgan.
Bundan tashqari, Vazirlar Mahkamasining «Din sohasidagi ma’naviy-ma’rifiy,
ta’lim ishlarini va faoliyatni takomillashtirishda ijtimoiy ko‘mak va imtiyozlar
berish to‘g‘risida»gi Qarorini bir so‘z bilan diniy tashkilotlarga nisbatan
belgilangan sanatsiya deb atash mumkin. Chunki, bu Qaror diniy tashkilotlarga
kommunal xizmatlar uchun olinadigan to‘lovlarni yuridik shaxs sifatida emas, balki
jismoniy shaxslardan olinadigan miqdorda to‘lash huquqini berdi.
Kommunal xizmat to‘lovlaridagi farq tufayli yuzaga kelgan tushumlar va
ziyoratgohlardan tushadigan xayriya mablag‘larini O‘zbekiston musulmonlari
idorasi tizimidagi masjidlarni ta’mirlash, diniy ta’lim muassasalarining o‘quv va
moddiy-texnik bazasini mustahkamlash, o‘qituvchi-mudarris va imom-xatiblarning
mehnatini rag‘batlantirish ishlariga sarflash belgilab qo‘yildi.
Diniy tashkilotlarga hukumat darajasida bu kabi ijtimoiy yordamlarning
berilishini ham davlatning vijdon erkinligini ta’minlash va diniy konfessiyalarni
rivojlanishiga qaratilgan chora-tadbirlarining amaliy ifodasi sifatida baholash
mumkin.
Shunday qilib, O‘zbekistonda barcha shaxslarning vijdon va e’tiqod erkinligi
huquqini ta’minlashga xizmat qiluvchi diniy tashkilotlarning hech bir to‘siqlarsiz,
qonunda belgilangan tartib va asoslarda faoliyat olib borishlari uchun tegishli
huquqiy asos va tashkiliy shakllar ta’minlangan. Bu holat davlatimizning dunyoviy
demokratik davlat sifatida rivojlanayotgani hamda diniy bag‘rikenglik tamoyillariga
sodiq ekanini ko‘rsatadi.
