Ko’p hujayrali hayvonlarda bir xil tipdagi hujayralar to’planib,
har xil
to’qimalarni: epiteliy, muskul, nerv va boshqa to’qimalar sistemasini hosil qiladi.
Bunda hujayralar plazmatik membranadagi burmalar va o’siqlar orqali bir-biriga
yopishib turadi. Hay- vonlarning epiteliy to’qimalarida, ayniqsa ichak hujayralarida
bur- machalar, mikrovorsinkalar yaxshi rivojlangan bo’lib, ular orqali bir hujayradan
ikkinchisiga
oziq moddalar, ionlar, uglevodlar va boshqalar o’tadi.
Glikokaliksi ko’p bo’lgan hujayra garmonal yo’l bilan oson boshqariladi.
Ayrim kasalliklarda yoki qari hujayralarda glikokaliksning miqdori kamayadi va
gormonal boshqarilishi qiyinlashadi.
Plazmatik membrananing ichki qismida, tayanch, qisqarish, hujayraga ma’lum
shakl berib turishda muhim rol o’ynovchi mikronaychalar, mikrofibrillalar mavjud.
Bular, ayniqsa, hayvon hujayralarida yaxshi rivojlangan.
Sitoplazmada
hujayraning asosiy massasi, uning ichki muhiti hisoblanadi.
Sitoplazma hujayraning hamma tarkibiy qismlarini bir-birlari bilan bog’lab, ular
orasidagi aloqalarning amalga oshishida muhim rol o’ynaydi. Sitoplazma
tashqaridan plazmatik membrana, ichkaridan esa yadro qobig’I bilan chegaralanadi.
Sitoplazmaning tarkibiy qismlariga
asosan gialoplazma, va kiritmalar kiradi.
