157
tomonning muvaffaqiyat qozongani boshqa tomonning mag‘lu-
biyati sifatida qabul qilinadi. Aslida ham shunday-mi?! Bir
tomonning g‘olibligi ikkinchi tomonninng mag‘lubiyati sifatida
qabul qilinishi faqat sport musobaqalarida amal qiladi. Sportda,
albatta, bitta g‘olib, bitta mag‘lub bo‘ladi. Sportda bir odam
birinchi o‘rin va faqat bir odam ikkinchi o‘rinni egallaydi.
Ammo hayotdagi to‘qnashuvlarda har ikkala o‘rin ham -
birinchi o‘rin bo‘lishi mumkin. Chunki hayotdagi to‘qnaiguv-
larda har bir tomonning yutug‘i boshqacha bo‘lishi mumkin. Bir
tomon o‘zining ma’lum manfaatlarini,
ikkinchi tomon ham
o‘zining ma’lum manfaatlarini himoyalab, ziddiyatda yutishi
mumkin. Manfaatlar esa har xil bo‘lishi mumkin. Shu bois
konfliktda - “Men yutishim kerak,
shu bois men senga halaqit
beraman. Men seni to‘xtataman. Faqat mening aytganim bo‘la-
di”, - deb bo‘lmaydi. Konfliktda “Sening manfaating mana
bunda, mening manfaatim esa - mana shunda ekan. Shu bois
o‘zaro kelishib olsak, sening manfaating ham, mening manfaatim
ham muhofaza qilinadi”, qabilida ish ko‘rish foydaliroq bo‘ladi.
“Norozilikka rozilik”. Konflikt vaziyatlarda va konfliktlar
yechimida “norozilikka rozilik» qonuniyati amal qiladi. Noro-
zilikka rozilik - konflikt vaziyatdan chiqib ketish uchun har ikki
tomonning o‘zi norozi bo‘lgan tomonlaridan voz kechishi orqali,
boshqa har ikki tomonni qoniqtirgan masala borasida maqsad-
larni birlashtira olish qobiliyatiga aytiladi.
Shu bois, konflikt
yechimi uchun - “Men yutib chiqishni xohlayman, ammo men
sening ham yutib chiqishingni xohlayman”, “Men emas senga
qarshi bo‘lgan, shuning uchun men sen bilan birgaman”,
- deya
olish va mana shu qoidalarni o‘z opponentiga tushuntira olish
muhim. Ana shunday vaziyat vujudga kelganida har ikki tomon
ham o‘zini konflikt yechimidan qoniqqan va g‘olib chiqqan deb
hisoblaydi.
